Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynu
3
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2
3
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024
9
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 114
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCZmierzch
Wydawnictwo: Czarne Cykl: Kwartet olandzki (tom 1) Seria: Ze Strachem kryminał, sensacja, thriller
400 str. 6 godz. 40 min.- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Kwartet olandzki (tom 1)
- Seria:
- Ze Strachem
- Tytuł oryginału:
- Skumtimmen
- Wydawnictwo:
- Czarne
- Data wydania:
- 2014-10-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2008-01-01
- Liczba stron:
- 400
- Czas czytania
- 6 godz. 40 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375368222
- Tłumacz:
- Anna Topczewska
- Tagi:
- literatura szwedzka Olandia
Pewnego wrześniowego dnia pięcioletni Jens wdrapuje się na mur okalający gospodarstwo jego dziadków i znika w jesiennej mgle. Wszyscy uważają, że chłopiec zgubił drogę i utopił się w pobliskiej zatoce. Tylko jego matka, Julia Davidsson, nie może się pogodzić z taką wersją wydarzeń.
Znakomita i trzymająca w napięciu intryga, mocny debiut nagrodzony przez Szwedzką Akademię Kryminału, a zarazem intelektualna przygoda nie tylko dla koneserów gatunku.Oceń książkęDodaj do biblioteczkiPorównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Był sobie chłopiec
Johan Theorin to idealny autor dla tych czytelników, którzy lubią bardzo stopniowe i niezwykle powolne budowanie napięcia, a także pewną może nie powtarzalność, ale swoistą schematyczność, objawiającą się niekoniecznie w obrębie głównej płaszczyzny książki. W „Zmierzchu”, czyli powieści stanowiącej pierwszy tom cyklu olandzkiego, akcja jest dokładnie taka, jak klimat na wyspie – mroczna, chłodna i zamglona, a więc przez to również nieco oddalona od czytelnika. Przez niektóre strony brnęło mi się nadzwyczaj niełatwo, a brak sympatii do głównych bohaterów nie ułatwiał zadania. Zdradźmy zatem, kim oni są, i co takiego wyczyniają, tkając tym samym fabułę „Zmierzchu”.
Gerlof Davidsson to staruszek, którego miałam już okazję poznać, niefartownie zaczynając cykl od ostatniego tomu. Jeśli zatem ktoś polubi tego starszego pana, to ucieszy się na myśl, że „Zmierzch” nie jest ostatnią okazją, żeby zwiedzać z nim zimne zakątki Olandii. Kiedy okazuje się, że istnieje szansa, aby wyjaśnić tajemnicę (a jakże!) z przeszłości, Gerlof dzwoni po swoją córkę Julię, która sprawą zainteresowana jest najbardziej. Pewnego razu bowiem, o zmierzchu, gdy ani Julii ani Gerlofa nie było w domu, a synkiem Julii miała się opiekować jej matka – chłopczyk zniknął. Już od samego początku czytelnik wie na temat tego zniknięcia dużo więcej niż matka i dziadek chłopca. Wstępem do książki jest właśnie tamten feralny wieczór widziany oczami kilkulatka. Jednak w momencie, kiedy moglibyśmy dostrzec coś więcej, Theorin przerywa wątek i wraca na tory codzienności Julii i Gerlofa.
Choć od zniknięcia chłopca minęło wiele lat, Julia nie pogodziła się ze stratą. Jej życie to pasmo udręk i niepowodzeń, które swój początek mają w wydarzeniach z tamtego wieczoru. Jednak teraz coś może się zmienić – Gerlof otrzymał bowiem pocztą od tajemniczego nadawcy bucik chłopca, a Julia jest niemal pewna, że należał on właśnie do jej syna. Być może chłopiec, teraz już dużo starszy, żyje? A jeśli nie, to może odnalezienie ciała i wyjaśnienie przyczyn jego śmierci pomoże kobiecie zostawić za sobą lata niepewności i cierpienia?
Wspomnieć należy przy okazji o tym, jak autor opisuje relacje między najbliższymi członkami rodziny. Idealnie wpisuje się to w chłód bijący od powieści, bowiem na linii ojciec-córka znajdziemy tyle dystansu i niewypowiedzianych słów, że mimo braku sympatii zaczęłam współczuć im obojgu. Uznaję to za plus pisarstwa Theorina, ponieważ odcina się tym samym od ckliwości i moralizatorstwa – w świecie przedstawionym przez twórcę „Świętego Psychola” jedno zdarzenie czy dobre słowo nie są w stanie naprawić tego, co nagromadziło się przez lata i nikt karykaturalnie nie pada sobie ostatecznie w ramiona.
Autor „Smugi krwi” będzie oczywiście przenosił swojego czytelnika lata wstecz, po czym wracać będzie niespodziewanie do teraźniejszości. Zagadka będzie zatem odsłaniana przed nami dwutorowo i naszym zadaniem będzie składać wszystko tak, aby nabrało sensu. I choć, jak wspomniałam na początku, autor niejednokrotnie mnie usypiał, akcja była bowiem powolna, mozolna i momentami nijaka, to nie można odmówić Theorinowi tego, że zakończenie ocaliło tę powieść w moich oczach. Na ostatnich kilkunastu stronach znajdziemy wszystko to, czego brakowało wcześniej, nie wyłączając zaskoczenia spowodowanego tym, że nie spodziewałam się takiego rozwiązania zagadki i takiego – dramatycznego z pewnością - finału.
„Zmierzch” to powieść, która wielu czytelnikom na pewno przypadnie do gustu. Nie mogę, z czystym sumieniem, zniechęcić do niej kogokolwiek, bo, biorąc pod uwagę całość, jest napisana dobrze i przemyślanie. Kłuje jedynie fakt, że Theorin znów w odniesieniu do Gerlofa stosuje dziwne skróty myślowe, jeśli chodzi o rozwiązywanie zagadek przez staruszka, w związku z czym czytelnik może mieć niejednokrotnie wrażenie dziur logicznych. Jeśli jednak lubicie zimny, mglisty klimat i tajemnice sprzed lat, których finał jest naprawdę zaskakujący – nie powinniście się zawieść.
Sylwia Sekret
932 55 94Oceny
Książka na półkach
- 1 012
- 996
- 146
- 28
- 20
- 19
- 17
- 15
- 12
- 12
Cytaty
Zmierzch Zobacz więcejJeden z tych dni, kiedy życie znów staje się pełne obietnic, niezależnie od tego, ile kto ma lat.
dodaj nowy cytatWięcejPodobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Raczej thriller nìż kryminał, momentami przynudza. Zakończenie zaskakujące.
Raczej thriller nìż kryminał, momentami przynudza. Zakończenie zaskakujące.
Pokaż mimo tohttps://www.instagram.com/uliczne.recenzje/
https://www.instagram.com/uliczne.recenzje/
Pokaż mimo toNiebanalny kryminał
Niebanalny kryminał
Pokaż mimo toBardzo fajnie i szybko się czytało. Choć sama fabuła taka sobie.
Bardzo fajnie i szybko się czytało. Choć sama fabuła taka sobie.
Pokaż mimo toKlasyka szwedzkiego kryminału. Dobrze się czyta, fajni bohaterowie, no i stworzony na potrzeby powieści klimat też pierwsza klasa. Może trochę mało napięcia, bo zauważyłam, że szybko przestało mnie obchodzić, co się stało z tym chłopcem, ale to chyba koszt wprowadzenia tylu wątków rozgrywających się jednocześnie i retrospekcji. Warta polecenia solidna lektura, ciekawa jestem kolejnych części.
Klasyka szwedzkiego kryminału. Dobrze się czyta, fajni bohaterowie, no i stworzony na potrzeby powieści klimat też pierwsza klasa. Może trochę mało napięcia, bo zauważyłam, że szybko przestało mnie obchodzić, co się stało z tym chłopcem, ale to chyba koszt wprowadzenia tylu wątków rozgrywających się jednocześnie i retrospekcji. Warta polecenia solidna lektura, ciekawa...
więcej Pokaż mimo to"...wszystkie historie powinno się opowiadać we właściwym tempie" mówi stary Geldorf i może to być mottem tej książki.
Opowieść snuje się, czasem cofając się o 50 lat, nie pomija szczegółów, które może nie zawsze istotne, tworzą klimat skandynawskiej sagi. Kogo nie zniechęciła koszmarna okładka wydania z 2008 roku, ten nie pożałuje przeczytania tej książki.
Historia zaginionego 6-latka i rozwiązanie zagadki warte są poznania, zło przeplata się tu z chciwością i żądzą zemsty.
Nie patrzeć na okładkę - czytać.
"...wszystkie historie powinno się opowiadać we właściwym tempie" mówi stary Geldorf i może to być mottem tej książki.
więcej Pokaż mimo toOpowieść snuje się, czasem cofając się o 50 lat, nie pomija szczegółów, które może nie zawsze istotne, tworzą klimat skandynawskiej sagi. Kogo nie zniechęciła koszmarna okładka wydania z 2008 roku, ten nie pożałuje przeczytania tej książki.
Historia...
To świetny thriller psychologiczny/kryminał. Nie jest to bowiem typowe policyjne śledztwo ale rozwiązywanie zagadki sprzed lat z retrospekcjami dotyczącymi potencjalnego zabójcy-psychopaty. "Zmierz' to także literacka przyjemność: dobrze skreślone postaci, wnikliwość psychologiczna, kilka perspektyw i wątków zgrabnie zbiegających się w rozwiązaniu, , tło życia na Olandii oszczędne, ale wyraziste i klimatyczne.Autor umiejętnie utrzymuje tez napięcie dając czytelnikowi odczuć stałą , niewidoczną niedookreśloną obecność zabójcy gdzieś wokół .
To świetny thriller psychologiczny/kryminał. Nie jest to bowiem typowe policyjne śledztwo ale rozwiązywanie zagadki sprzed lat z retrospekcjami dotyczącymi potencjalnego zabójcy-psychopaty. "Zmierz' to także literacka przyjemność: dobrze skreślone postaci, wnikliwość psychologiczna, kilka perspektyw i wątków zgrabnie zbiegających się w rozwiązaniu, , tło życia na Olandii...
więcej Pokaż mimo toBardzo dobry kryminał.
Niby wszystko wiemy od pierwszych stron, jednak nie do końca.
Smutek graniczący z obłędem. Ucieczka w alkohol. Beznadziejność. Przemijanie. Studium mordercy. Mróz. Tajemnice. Skarb. Mroczna opuszczona willa. Próba rozwikłania dramatu sprzed lat. Klimat. Piękna wyspa. Czego więcej chcieć od bardzo dobrego kryminału?
Może dobrego pióra autora?
To też jest!
Gorąco wszystkim polecam.
Bardzo dobry kryminał.
więcej Pokaż mimo toNiby wszystko wiemy od pierwszych stron, jednak nie do końca.
Smutek graniczący z obłędem. Ucieczka w alkohol. Beznadziejność. Przemijanie. Studium mordercy. Mróz. Tajemnice. Skarb. Mroczna opuszczona willa. Próba rozwikłania dramatu sprzed lat. Klimat. Piękna wyspa. Czego więcej chcieć od bardzo dobrego kryminału?
Może dobrego pióra autora?...
boli bardzo.
boli bardzo.
Pokaż mimo toLubię kryminały z tej zimnej strony świata. Jednak do tego autora, nie wiedzieć dlaczego nie umiałam się zabrać. Książka stała na półce z czasem zastawiona innymi przybywającymi później i zapomniana. Z racji tego, iż z końcem roku staram się, chociaż minimalnie naruszyć skostniałe zaległości i wyciągam z przepastnych zakamarków biblioteczki właśnie te zapomniane książki, czas przyszedł i na "Zmierzch" Johana Theorina. Bez przekonania się za nią zabrałam, bo ani tytuł, ani okładka jakoś specjalnie nie zachęcały. Opis też nie specjalnie zapowiadał tak rewelacyjną lekturę.
To była naprawdę prawdziwa uczta dla mojego uwielbiającego ten gatunek literacki, "kryminalnego" serca. Aż dziw bierze, że to debiut i że autor tak wspaniale potrafił zapanować nad swoją historią. Opowiedzieć ją w tak zajmujący sposób, że ja nie mogłam się wprost oderwać. Jest to moje bodaj najlepsze pozytywne zaskoczenie literackie, tego roku. Teraz już na pewno bez niechęci i oporów sięgnę po inne pozycje tego autora.
Postacie doskonale pokazane. Świetnie "zapleciona" i przedstawiona cała kryminalna intryga. No i ten duszny klimat, na który wracają też uwagę inni czytelnicy. Niektórzy pisarze potrafią tylko pisać o tym, Theorin potrafi go pokazać, pozwala go wręcz namacalnie poczuć, tę mgłę, która okazała się być nie mniej ważnym "bohaterem" tej książki, niż jej pozostałe postacie. Kto jeszcze "nie spróbował" tego autora, polecam serdecznie.
Lubię kryminały z tej zimnej strony świata. Jednak do tego autora, nie wiedzieć dlaczego nie umiałam się zabrać. Książka stała na półce z czasem zastawiona innymi przybywającymi później i zapomniana. Z racji tego, iż z końcem roku staram się, chociaż minimalnie naruszyć skostniałe zaległości i wyciągam z przepastnych zakamarków biblioteczki właśnie te zapomniane książki,...
więcej Pokaż mimo to