Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karin Fossum

- Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzona: 6 listopada 1954
Norweska pisarka, tworząca głównie powieści kryminalne. Znana także jako "norweska królowa zbrodni". Fossum zadebiutowała w 1974 r. tomem wierszy. Jest laureatką nagrody literackiej im. Tarjei Vesaasa, przyznawaną dla debiutantów. Dużą popularność przyniósł jej dziesięcioczęściowy cykl powieści kryminalnych, których bohaterem jest inspektor Konrad Sejer. Były one tłumaczone na szereg języków europejskich. Za powieść "Se deg ikke tilbake" Karin Fossum otrzymała w 1997 r. nagrodę Szklany Klucz, przyznawaną w krajach skandynawskich za najlepszą w danym roku powieść kryminalną.
Powieści Karin Fossum wyróżniają się literackim opracowaniem, co jest dość nietypowe w przypadku powieści kryminalnych czy thrillerów. Zwraca również uwagę subtelny zarys psychologiczny postaci bohaterów, wiążący się zapewne z doświadczeniami Fossum jako pielęgniarki w szpitalu psychiatrycznym. Dość często rezygnuje z tradycyjnej struktury powieści kryminalnej po to, by przesunąć zainteresowanie czytelnika na indywidualny rozwój bohaterów, ich sposób myślenia i działania.
- 1 602 przeczytało książki autora
- 2 148 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Kiedy ktoś jest nieszczęśliwy, ciągle ma nadzieję, że jego życie zmieni się na lepsze. Ale kiedy się poddaje, smutek zabiera nawet to.
Kiedy ktoś jest nieszczęśliwy, ciągle ma nadzieję, że jego życie zmieni się na lepsze. Ale kiedy się poddaje, smutek zabiera nawet to.
(...) wierzę, że jesteśmy wyjątkowi, że cząstka nas nie umiera nigdy. Że jest w nas coś większego, coś ważnego. Bo dlaczego nie?
(...) wierzę, że jesteśmy wyjątkowi, że cząstka nas nie umiera nigdy. Że jest w nas coś większego, coś ważnego. Bo dlaczego nie?
(...) Pamiętam to uczucie, słodką ociężałość, jakby w moich żyłach płynęła gorąca oliwa. Przekonanie, że to coś złego. Moja twarz na niebieskawym szkle. Jakim potwornym, złym człowiekiem się stajesz, gdy działasz za podszeptem diabła.
(...) Pamiętam to uczucie, słodką ociężałość, jakby w moich żyłach płynęła gorąca oliwa. Przekonanie, że to coś złego. Moja twarz na niebies...
Rozwiń Zwiń