,,Córka Twórcy Królów” to moje drugie spotkanie z Philippy Gregory po nieudanej ,,Czarownicy”. Tym razem wybór ukazał się strzałem w dziesiątkę, spędziłam bardzo miły czas z powieścią o Annie Neville i z chęcią poznam inne powieści Gregory.

Akcja tej powieści historycznej dzieje się w Anglii w czasach Wojny Dwóch Róży. Narratorką jest Anna Neville, córka Ryszarda Neville, zwanego Twórcą Królów, gdyż doprowadził on do koronacji obecnego władcy Edwarda IV. Neville liczył, że będzie mógł sterować królem, jednak wkrótce Edward zawiera potajemne małżeństwo z Elżbietą Woodville. Od tej pory główną rolę na dworze pełni nowa królowa i jej liczni krewni. Twórca Królów nie ma zamiaru się z tym pogodzić i występuje przeciw królowi. Pionkami w jego grze są dwie córki – Izabela i Anna. Anna początkowo boi się walki o koronę i dworskich intryg, jednak ogromnie kocha ojca i dlatego decyduje się pomóc mu w jego staraniach. Nawet po jego śmierci pozostaje wrogiem Elżbiety Woodville.

Powieść napisana jest żywym językiem, wciąga i porusza oraz przedstawia bardzo dokładny obraz Anglii z przełomu średniowiecza i renesansu. To świetna kronika historyczna, opowieść o mechanizmach władzy i politycznych intrygach, ale także piękna historia o kobiecym losie. Annę Neville poznajemy nie tylko jako politycznego gracza, ale także jako córkę, siostrę, matkę, kochankę, żonę. Dzięki opisom Philippy Gregory czytelnik uczestniczy w historii razem z bohaterką, czuje jej ból, strach, niepewność, gniew, ale też chwile radości i nadziei. Życie nie oszczędzało Anny, straciła ona wiele bliskich osób i zaznała niepowodzeń, dzięki temu ,,Córka Twórcy Królów” to też swoiste studium depresji. Mnie jednak najbardziej uderzył los kobiety w tamtych czasach. Nawet te z pozoru potężne i mające władzę, nadal były tylko własnością mężczyzny i były uzależnione od decyzji najpierw ojca, a później męża. Chociaż Anna chciała chronić swoją niezależność, podejmowała wiele kroków w celu zdobycia wpływów i bezpieczeństwa, wciąż była tylko czyjąś córką lub żoną, którą mężczyzna mógł wynieść na piedestał, ale mógł też upokorzyć i zniszczyć. To smutny obraz, ale prawdziwy. Podobało mi się, że mimo zwrócenia uwagi na uczucia i relacje damsko – męskie, nie było tu fabuły i zagrań rodem z telenoweli i ani na chwilę nie przestawało się czuć, że to powieść historyczna.

Książka jest napisana z punktu widzenia Anny Neville. Z jednej strony dzięki temu zabiegowi dobrze poznajemy główną bohaterkę oraz obserwujemy wydarzenia historyczne z perspektywy człowieka, a nie suchych faktów. Jednak przy tym gatunku ten rodzaj narracji czasem mi przeszkadzał. Historia to wiele punktów widzenia, natomiast tutaj, np. Elżbieta Woodville pozostała bez głosu i nie mieliśmy możliwości poznać jej racji, a jedynie oskarżenia Anny(często naprawdę bezsensowne i wydumane z perspektywy współczesnego człowieka). Nie wiem jaka narracja występuje w innych powieściach Gregory, bo tutaj pierwszoosobowa narracja ma tyle sensu, że, jak wspomina autorka, o Annie Neville jest bardzo mało informacji i wiele tajemnic związanych z tamtym okresem nie zostało wyjaśnionych, więc może taki był zamysł – historycy nie wiedzą wszystkiego i Anna nie wie wszystkiego. Drugą rzeczą, która mnie zastanowiła były relacje Izabeli i Jerzego – na początku ona się go boi, unika go i wspomina ich noc poślubną jako obrzydliwe przeżycie, a po jakimś czasie jest w niego zapatrzona jak w obrazek.

Cieszę się, że druga przeczytana przeze mnie powieść pani Gregory okazała się lepsza od pierwszej. Muszę przyznać, że nigdy nie interesowałam się tym okresem w historii Anglii i o Wojnie Dwóch Róż wiem tyle, co przeczytałam w podręczniku od historii(dla tych, którzy nie mają informacji na temat współczesnej edukacji licealnej – było tego naprawdę mało, co zresztą jest zrozumiałe), jednak nie przeszkadzało mi to – dzięki temu czytałam powieść w napięciu i ciekawości, co jeszcze spotka głównych bohaterów. Dlatego spokojnie polecam ,,Córkę Twórcy Królów” nawet tym, którzy nie znają i nie lubią historii(chociaż pewna sympatia do dawnych czasów jest potrzebna). Po przeczytaniu pozostaje mi tylko dziękować losowi, że urodziłam się w czasach, w którym kobieta nie jest tylko dodatkiem do mężczyzny i może sama decydować o sobie.

,, Można wznieść się bardzo wysoko i upaść bardzo nisko, lecz mało komu się udaje wpłynąć na to, kiedy i jaki obrót obierze los.”

,,Córka Twórcy Królów” to moje drugie spotkanie z Philippy Gregory po nieudanej ,,Czarownicy”. Tym razem wybór ukazał się strzałem w dziesiątkę, spędziłam bardzo miły czas z powieścią o Annie Neville i z chęcią poznam inne powieści Gregory.

Akcja tej powieści historycznej dzieje się w Anglii w czasach Wojny Dwóch Róży. Narratorką jest Anna Neville, córka Ryszarda Neville,...