Nie wiem, od czego mogłabym zacząć...
trochę mnie rozwaliła ta książka i nadal jestem chyba w lekkim szoku, albo nie wiem, ale tak jakoś mnie zatkało.
Książka sama w sobie, jeśli odnieść się do formy i języka jest w porządku i czyta się ją szybko i z zapartym tchem, ale to już raczej zasługa treści.
No właśnie, odnośnie treści... jest mocna, powiedziałabym nawet, że mega mocna.
Sprawia, że czytając ją, człowiek uruchamia swoją wyobraźnię, co w moim przypadku nie do końca było dobre, bo jest przepełniona takimi opisami, od których chce się ryczeć, krzyczeć i przeklinać!!!
Jest o krzywdzie, poniżaniu, znęcaniu się, molestowaniu i terrorze psychicznym, a najgorsze jest to, że dotyka to dzieci.
I z tym nie umiem sobie poradzić. Dotknęło mnie to strasznie, pewnie dlatego, że jestem mamą i od razu widziałam przed oczami moją córeczkę.
Chociaż nie chciałam, mój umysł robił to odruchowo, automatycznie...
Są też pozytywne aspekty historii, zawartej w tej książce. Jest przyjaźń, która nie zważając na problemy, po prostu jest. Taka, która przenosi góry i podnosi na duchu i miłość, czyste uczucie, nowo zrodzone, które pomaga odpędzać demony i na nowo składa życie głównej bohaterki.
Może autorka nie do końca chciała, by książka miała tak poważny wydźwięk, a może tylko ja ją tak odebrałam, bo w końcu są tu też elementy romansu i rynsztokowy język, ale powaliła mnie i na pewno jest to pozycja, do której powrócę.

Nie wiem, od czego mogłabym zacząć...
trochę mnie rozwaliła ta książka i nadal jestem chyba w lekkim szoku, albo nie wiem, ale tak jakoś mnie zatkało.
Książka sama w sobie, jeśli odnieść się do formy i języka jest w porządku i czyta się ją szybko i z zapartym tchem, ale to już raczej zasługa treści.
No właśnie, odnośnie treści... jest mocna, powiedziałabym nawet, że mega...