Jak powiedział Piłsudski: „i ni z tego, ni z owego, mamy Polskę na pierwszego” – także w Sosnowcu…

Przyjemnie się to czytało, po czym od razu się zapomniało. Jak zawsze, gdy książka łatwa, prosta i lekka Jednak nie tego oczekuję od literatury.

Jak powiedział Piłsudski: „i ni z tego, ni z owego, mamy Polskę na pierwszego” – także w Sosnowcu…

Przyjemnie się to czytało, po czym od razu się zapomniało. Jak zawsze, gdy książka łatwa, prosta i lekka Jednak nie tego oczekuję od literatury.

Kontynuacja "Korzeńca" w niczym nie ustępuje części pierwszej. Majstersztyk językowy. Chcę więcej!

Kontynuacja "Korzeńca" w niczym nie ustępuje części pierwszej. Majstersztyk językowy. Chcę więcej!

"Puder i pył" to kontynuacja poprzedniej książki Zbigniewa Białasa pt "Korzeniec". Tym razem akcja rozgrywa się po wojnie, w latach 1918-19, w momencie odzyskiwania przez Polskę niepodległości, a główną sceną powieści pozostaje Sosnowiec. Dla tych, którzy czytali "Korzeńca" ta powieść nie powinna być zaskakującym odkryciem. Autor utrzymuje poziom, zarówno, gdy chodzi o zastosowany język, nieco archaiczny, odpowiadający ówczesnym czasom - mnie to u Zbigniewa Białasa uwodzi, jak i gdy idzie o fabułę. Wielka historia splata się z relacjami rodzinnymi, sprawami sercowymi i wątkiem kryminalnym. Lektura "Pudru i pyłu" mnie nie porwała, ale też nie znudziła. Myślę, że ta książka może być miłą odskocznią dla tych, których interesuje historia Zagłębia Dąbrowskiego i Śląska.

"Puder i pył" to kontynuacja poprzedniej książki Zbigniewa Białasa pt "Korzeniec". Tym razem akcja rozgrywa się po wojnie, w latach 1918-19, w momencie odzyskiwania przez Polskę niepodległości, a główną sceną powieści pozostaje Sosnowiec. Dla tych, którzy czytali "Korzeńca" ta powieść nie powinna być zaskakującym odkryciem. Autor utrzymuje poziom, zarówno, gdy chodzi o...

„Puder i pył” to kontynuacja znakomitej powieści Zbigniewa Białasa „Korzeniec”. Nic więc dziwnego, że na kartach książki pojawia się kilka postaci, które mieliśmy już okazję poznać. Nie mogło oczywiście zabraknąć redaktora naczelnego „Iskry” - najważniejszej gazety w Sosnowcu oraz apetycznej wdowy po Alojzym Korzeńcu. Jak pamiętamy, pan Alojzy został w poprzednim tomie pozbawiony głowy a jego samotny tułów znaleziono przy nasypie kolejowym w centrum Sosnowca.

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2015/10/puder-i-py.html

„Puder i pył” to kontynuacja znakomitej powieści Zbigniewa Białasa „Korzeniec”. Nic więc dziwnego, że na kartach książki pojawia się kilka postaci, które mieliśmy już okazję poznać. Nie mogło oczywiście zabraknąć redaktora naczelnego „Iskry” - najważniejszej gazety w Sosnowcu oraz apetycznej wdowy po Alojzym Korzeńcu. Jak pamiętamy, pan Alojzy został w poprzednim tomie...

„Puder i pył” to powieść historyczno-obyczajowa, powieść o miłości, powieść o Polsce, która jest kruchym domem i o mieście położonym na granicy polsko-niemieckiej. Dla cierpliwych jest to też, po trosze, powieść kryminalna.

Opis na okładce

Kto wcześniej przeczytał „Korzeńca” Zbigniewa Białasa, z pewnością nie mógł się doczekać drugiej części. Nic straconego też dla tych, którzy z książką Autora mają styczność po raz pierwszy. „Puder i pył” można spokojnie czytać oddzielnie; na początku, w krótkich notkach przedstawieni są występujący bohaterowie.

Akcja „Pudru i pyłu” rozpoczyna się 11 listopada 1918 roku, jak wiadomo z lekcji historii, w dniu odzyskania przez Polskę niepodległości. Nie jesteśmy jednak prowadzeni na pole konfrontacji politycznych (no, może raz, czy dwa). Uczestniczymy w tym dniu, jak i w następnych, w (nie)zwykłym życiu mieszkańców Sosnowca. Pani Zimorodzic i Pani Półtoranos prowadzą rozmowę o życiu, nagrobkach i klamkach, które miały zostać przetopione na pociski dla Niemców i Austriaków. Pan Klaja marzy o odlewaniu ręcznych czcionek z żoną, choć to żaden postęp techniczny. Porucznik Eugeniusz Dąmbski stara się jak najlepiej wykonywać swoje obowiązki. W tle dziejącego się życia ludzie śpiewają Jeszczepolskę, a narrator zastanawia się, czy niepodległość musi się zaczynać od niszczenia parkietu?

Co ciekawe, w tej książce cały czas, gdzieś między wierszami i na marginesie, swoją obecność zaznacza narrator właśnie. To dzięki niemu jesteśmy bliżej bohaterów, to on, czasem z przymrużeniem oka, czasem z nienagannym żartem w ustach, prowadzi nas przez koleje wydarzeń w małej mieścinie, do której pewnego dnia przyjeżdża przypadkiem(!) Pola Negri, wywołując niemałe poruszenie, szczególnie w sercu porucznika Dąmbskiego. Jednym z piękniejszych fragmentów książki jest, z resztą, opis pierwszego spotkania porucznika z aktorką.

Książkę czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, a przy tym ze świadomością, że jest to naprawdę dobra literatura. Autor od siebie dodaje, że wszelkie podobieństwo głównych bohaterów do prawdziwych postaci jest przypadkowe i niezamierzone. Ja jednak miałam zgoła inne wrażenie. Polecam!

Maria Budek

„Puder i pył” to powieść historyczno-obyczajowa, powieść o miłości, powieść o Polsce, która jest kruchym domem i o mieście położonym na granicy polsko-niemieckiej. Dla cierpliwych jest to też, po trosze, powieść kryminalna.

Opis na okładce

Kto wcześniej przeczytał „Korzeńca” Zbigniewa Białasa, z pewnością nie mógł się doczekać drugiej części. Nic straconego też dla tych,...

Jeszcze lepsze od Korzeńca. Bardziej mi się podobało, bo wątki były bardziej uporządkowane, przy tym jest kilka bardzo rozweselających dialogów. Mówiąc dokładniej- śmiałam się w głos czytając. Zakończenie zaskakujące i ...... wesołe. Zachęcam do lektury, jeśli ktoś zechce się odprężyć.

Jeszcze lepsze od Korzeńca. Bardziej mi się podobało, bo wątki były bardziej uporządkowane, przy tym jest kilka bardzo rozweselających dialogów. Mówiąc dokładniej- śmiałam się w głos czytając. Zakończenie zaskakujące i ...... wesołe. Zachęcam do lektury, jeśli ktoś zechce się odprężyć.

Pierwszej części nie czytałem, ale raczej nie jest to wymagane.Książka napisana jest lekkim (momentami wydaje się, że zbyt lekkim) językiem, pełnym oderwanych od licznych wątków, lecz nader barwnych wstawek, co na początku trochę drażni, ale w ostatecznym rozrachunku zdaje się stanowić o największej atrakcyjności tej powieści. Ocena 6/10 ze względu na fakt, iż pierwsza połowa nie porywała mnie do czytania.

Pierwszej części nie czytałem, ale raczej nie jest to wymagane.Książka napisana jest lekkim (momentami wydaje się, że zbyt lekkim) językiem, pełnym oderwanych od licznych wątków, lecz nader barwnych wstawek, co na początku trochę drażni, ale w ostatecznym rozrachunku zdaje się stanowić o największej atrakcyjności tej powieści. Ocena 6/10 ze względu na fakt, iż pierwsza...

bardzo wciągająca i pouczająca historia, sprawnie opowiedziana

bardzo wciągająca i pouczająca historia, sprawnie opowiedziana

Uwielbiam zarówno "Korzeńca" jak i "Puder i pył". Sposób pisania autora bardzo do mnie przemawia. Super!

Uwielbiam zarówno "Korzeńca" jak i "Puder i pył". Sposób pisania autora bardzo do mnie przemawia. Super!

Bardzo dobry drugi tom opowieści o mieście wielu kultur.

Bardzo dobry drugi tom opowieści o mieście wielu kultur.