Magia istnieje wokół nas, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. To właśnie na tej myśli głównie opiera się książka "Wśród obcych" autorstwa, urodzonej w Walii, Jo Walton. Główną bohaterką historii, którą nam przedstawia, jest piętnastoletnia Mori, która rok wcześniej w tragicznym wypadku straciła siostrę bliźniaczkę, a sama została kaleką. Właściwy rozwój fabuły zaczyna się w roku 1979, kiedy nastolatka urodzona i wychowana w Walii, ucieka od szalonej matki i ląduje u ojca w Anglii, który jest dla niej całkiem obcym człowiekiem. Może określenie "ląduje" nie jest tu dobrze dobrane, ponieważ miejsce na dłużej zagrzewa w prywatnej szkole z internatem dla bogatych dziewczyn. Wspomnienia i ból po stracie ukochanej siostry towarzyszą Mori przez cały okres adaptacji w nowym miejscu pobytu, a we wszystkim pomaga jej też świadomość, że wróżki są przy niej niemal na każdym kroku. Dziewczyna bowiem posiada dar, który ma każde dziecko, dopóki nie dorośnie - widzenie wróżek i posługiwanie się magią, co ułatwia jej życie, bowiem musi walczyć z wstrętną czarownicą, która przyczyniła się do śmierci bliźniaczki - z własną matką.

Nie ukrywam, że książką zainteresowałam się tuż przed premierą, a kiedy przeczytałam opis i zobaczyłam ile nagród zostało przyznanych tej pozycji, postanowiłam, że ją kupię prędzej czy później. Okazało się, że "prędzej". W książce cała historia jest przedstawiona w formie dziennika Mori. Wpisy są pełne rozważań dziewczyny, która przeżywa wszystkie tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w jej życiu, tłumiąc je w sobie. Jest bohaterką, którą naprawdę mocno polubiłam. Rozważna, inteligentna, szczera, pomocna, ale i nienaiwna, dojrzała jak na swój wiek. Początkowo jawiła mi się jako jedna z tych zagubionych duszyczek. Bardzo przeżywała rozstanie z bliźniaczką, z którą były bardzo zżyte, a całość potęgowała jeszcze jej osobista wojna z matką, a także radzenie sobie z "magią". W pewien sposób utożsamiałam się z tą dziewczynką. Ponad wszystko kochała ona książki i bywało, że całe kieszonkowe od ojca (czy raczej ciotek), przeznaczała właśnie na zakupy w księgarni. Niesamowite jak łatwo przychodziło mi zapominanie, że mam do czynienia z postacią fikcyjną. Ze swoją ułomnością do matematyki, miłością do science-fiction, bibliotek i tego typu rzeczy, przypominała mnie samą.

Wraz z rozwojem wydarzeń, czytelnik dostrzega jak z nieco rozkojarzonej, melancholijnej dziewczyny, Mori przeistacza się w twardo stąpającą po ziemi nastolatkę, gdzie rozkwitają "realne" problemy, a nie tylko przeganianie złych snów czy konflikt z niewidocznymi dla innych istotami. Książka jest naprawdę niesamowita właśnie na tej płaszczyźnie - połączenia rzeczywistości z fantastyką. Jo Walton zrobiła to tak umiejętnie, że naprawdę nie wiemy gdzie kończy się realizm, a zaczyna fantasy. Przystępując do czytania macie wybór: traktujecie tę książkę jako powieść opartą na rzeczywistych wydarzeniach i sytuacjach, albo przystępujecie do niej z miłością do fantasy. W obydwu przypadkach się nie rozczarujecie. Nie jestem w stanie opisać tego co czułam, kiedy zorientowałam się jak łatwo magia, wróżki i wszystko co nienaturalne stało się dla mnie czymś naturalnym, wręcz logicznym do uzasadnienia. Musicie zrozumieć, że magiczne stworzenia w tej książce nie przypominają elfów Tolkienowskich czy z powieści Paoliniego. Tutaj, wszystko jest autentyczne, niezwykle szczegółowo wykreowane, dopracowane we wszelkich możliwych aspektach w taki sposób, że wydaje się po prostu prawdziwe i nieodległe.

W powieści "Wśród obcych" nie wyczuwa się niebezpieczeństwa, aury grozy, nie ma akcji, pewnej dynamiki, a mimo wszystko czytelnik niesamowicie wciąga się w treść i pozostaje nienasycony, aż do kolejnego wpisu. Jeśli oczekujecie niesamowicie mocnych wrażeń to was rozczaruję, cała powieść wprowadza wręcz spokój, pomaga czytelnikowi wyzbyć się myśli i przenieść do Anglii, gdzie Mori stara się zapanować nad własnym życiem. Wydarzenia płynnie przechodzą w następne, a pewne momenty wywołują autentycznie szczery uśmiech. Zakończenie nieco mnie rozczarowało, aczkolwiek nie spodziewałam się fajerwerków po spokojnym wnętrzu książki, więc też się jakoś specjalnie nie zawiodłam. Wraz z czytaniem ostatnich zdań, na mojej twarzy widniał łagodny uśmiech. Za to co mi się nie podobało? Ilość tytułów s-f przywoływanych w tej książce. Jako, iż z tym gatunkiem dopiero zaczynam się rozeznawać, nieco krępowało mnie, że nazwy powieści przelatywały mi przed oczami, a ja nie miałam o nich pojęcia, nawet po przeczytaniu objaśnień znajdujących się na końcu pozycji. Mimo wszystko, powieść jest niesamowita i wyjątkowo dobrze prezentuje się w moich oczach.

Jeśli macie ochotę na pozycję, która udowodni wam, że z magią stykacie się na co dzień, że magia istnieje wokół nas, że magię macie na wyciągnięcie ręki, zachęcam do sięgnięcia po tej tytuł. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnych wpisów Mori i jej przygód z "realnym" otoczeniem. Tak do końca to sama nie wiem czy traktuję te powieść jako fantasy czy nie. Powiedziałabym, że uplasowałam się gdzieś pomiędzy, pełna zachwytu nad twórczością tej autorki.

8/10

Magia istnieje wokół nas, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. To właśnie na tej myśli głównie opiera się książka "Wśród obcych" autorstwa, urodzonej w Walii, Jo Walton. Główną bohaterką historii, którą nam przedstawia, jest piętnastoletnia Mori, która rok wcześniej w tragicznym wypadku straciła siostrę bliźniaczkę, a sama została kaleką. Właściwy rozwój fabuły...