Wynudziłam się. Niby jest to całkiem ciekawa powieść obyczajowa z elementem fantastycznym ale to, co w niej mogło zaciekawić czytelnika ulatnia się bardzo szybko.
"Podwójne życie Pat" to historia życia pewnej kobiety, a właściwie dwie historie, bo punkt wyjścia to pytanie "co by było gdyby", gdyby bohaterka w pewnym dość kluczowym momencie swojego życia podjęła dwie różne decyzje. W zależności od odpowiedzi udzielonej na pewne istotne pytanie mamy pokazane dwie odmienne ścieżki. Wiecie, taki "efekt motyla". No i niby wszystko fajnie, tyle że ja spodziewałam się jakiegoś ciekawego psychologicznie portretu kobiety, która albo wybrała niezależność, albo podporządkowanie się wymogom mężczyzny i małżeństwa, a dostałam nieznośnie banalną i potwornie długą wyliczankę kolejnych faktów z życia. Dosłownie jakby ktoś spisał czyjeś życie w punktach, "w roku tym i tym urodziło się dziecko, a w następnym pojechaliśmy na wakacje do Włoch, dwa lata później urodził się Staś, a Zosia poszła do przedszkola", to tego rodzaju wyliczanka. Przez jakieś sto stron jeszcze dawałam radę, potem zaczęłam przysypiać, na koniec całkowicie zobojętniałam na losy głównej bohaterki/bohaterek i gromady potomstwa i wnuków.
Autorka sili się na jakąś wizję świata, w którym bomby atomowe spadają z częstotliwością deszczu na wiosnę, a ludzkość dziesiątkują nowotwory, ale jest to tak mgliste i rozmyte, że praktycznie bez większego znaczenia tak dla fabuły, jak i dla czytelnika. Banały o sile kobiet, o niezależności, o wyższości lesbijskiego związku nad małżeństwem z bardzo bucowatym przedstawicielem płci męskiej są ciężkostrawne i raczej każą myśleć, że autorka ewidentnie coś ma do facetów, bo żaden z bohaterów męskich w powieści nie jest pozytywny (no może Michael, ale to był tylko dawca spermy, więc ciężko tu mówić o jakimś charakterze tej postaci). I jeszcze ten nieznośny angielski snobizm, to nieuzasadnione poczucie wyższości, które bije z każdej strony, to przekonanie, że bez wyższego wykształcenia (tylko Oxford) człowiek niewiele sobą może reprezentować, a na pewno nie jest godny uwagi elit...Nieprzyjemnie się to czytało.
Rozczarowanie, tym większe, że inna powieść autorki ("Wśród obcych") była naprawdę dobra, a tutaj dostałam ciężkostrawny zakalec. Polecam cierpliwym czytelnikom, dla mnie mocno przeciętne czytadło.

Wynudziłam się. Niby jest to całkiem ciekawa powieść obyczajowa z elementem fantastycznym ale to, co w niej mogło zaciekawić czytelnika ulatnia się bardzo szybko.
"Podwójne życie Pat" to historia życia pewnej kobiety, a właściwie dwie historie, bo punkt wyjścia to pytanie "co by było gdyby", gdyby bohaterka w pewnym dość kluczowym momencie swojego życia podjęła dwie różne...

Rozczarowała mnie książka Jo Walton mimo ciekawego pomysłu i wciągających kilku początkowych rozdziałów. Całość stała się jednak sprawozdaniem czy kroniką życia. Autorka skupiła się na wyliczaniu zdarzeń z życia bohaterki, a ponieważ opisywane są dwa życia, tempo wyliczanki zaskakuje. Wszystko to nie pozwala poznać Pat na tyle, by przejąć się jej życiowymi ścieżkami. Powieściowy świat jest uproszczony i nieprawdziwy, a postawiona teza, że szczęśliwy związek przynosi Ziemi nieszczęścia, a nieudane małżeństwo wpływa na spokój świata, jest kuriozalna, naiwna i nieuzasadniona.

Rozczarowała mnie książka Jo Walton mimo ciekawego pomysłu i wciągających kilku początkowych rozdziałów. Całość stała się jednak sprawozdaniem czy kroniką życia. Autorka skupiła się na wyliczaniu zdarzeń z życia bohaterki, a ponieważ opisywane są dwa życia, tempo wyliczanki zaskakuje. Wszystko to nie pozwala poznać Pat na tyle, by przejąć się jej życiowymi ścieżkami....

Pat, obecnie (tj. 2015 rok) staruszka z demencją, stanęła niegdyś przed ważnym życiowym wyborem. Mężczyźnie, w którym się zakochała, pokrzyżowały się plany, dlatego postawił bohaterkę pod ścianą - biorą ślub teraz albo nigdy. Pat nie pamięta, co odpowiedziała... a może właśnie żyła podwójnie?

Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę tej książki. Wychodzimy od amnezji i starczego skołowania do przeplatających się alternatywnych życiorysów jednej osoby. Komu zdarzyło się żałować, że postąpił tak a nie inaczej, ten pewnie również będzie "kupiony" takim rozwiązaniem. To ciekawy eksperyment, tak zobaczyć czyjeś losy, które odbiegły w dwie różne strony, to jak się człowiek rozwijał dzięki różnym doświadczeniom.

Bohaterkę (bohaterki?) łatwo było odróżnić dzięki różnych zdrobnieniom imienia, których używają po decyzji dotyczącej zamążpójścia. Nie jest trudno również Pat polubić, bo to rozsądna, grzeczna i dzielna dziewczyna. Jeśli popełnia jakieś błędy, to wynikające z niedoświadczenia albo będące znakiem czasów, w których dorastała.

Trochę drażniło mnie tempo tej historii. W obu wątkach dużo się dzieje, autorka starała się streścić naprawdę całe życie bohaterki, dwa życia!, przez to niektóre wydarzenia są zamknięte w pojedynczych zdaniach. Trzeba być skupionym w czasie lektury, bo inaczej ma się wrażenie, że sporo nam umknęło. Chociaż nie sądzę, żeby wszystkie te wiadomości były czytelnikowi niezbędne do zrozumienia całości.

Było widać, że autorka starała się dobrze odwzorować XX w. Bohaterowie nie żyją w próżni, zarówno w tle jak i w ich rozmowach przewijają się wydarzenia historyczne, znane osoby, tematy budzące zainteresowanie czy kontrowersje.

Powieść daje do myślenia, pokazuje jaki wpływ mają nasze decyzje na nas samych i najbliższe nam osoby. Nie jest to może kryminał, który ciągle trzyma w napięciu, ale i tak łatwo zapadnie w pamięć dzięki swojej nietypowej fabule. Polecam osobom lubiącym powieści historyczne, jak i tym szukających wzruszeń i przedstawień silnych bohaterek.

Pat, obecnie (tj. 2015 rok) staruszka z demencją, stanęła niegdyś przed ważnym życiowym wyborem. Mężczyźnie, w którym się zakochała, pokrzyżowały się plany, dlatego postawił bohaterkę pod ścianą - biorą ślub teraz albo nigdy. Pat nie pamięta, co odpowiedziała... a może właśnie żyła podwójnie?

Bardzo podobał mi się pomysł na fabułę tej książki. Wychodzimy od amnezji i...

Czy zastanawiałaś się kiedyś jakby potoczyło się Twoje życie,gdybyś wybrała zupełnie inną drogę?
Czy byłabyś właśnie w tym miejscu?
.
Jo Walton zabiera nas w szaloną podróż pełną nieoczekiwanych zbiegów wydarzeń.Nie jest to lekka powieść.Ma ona bowiem w sobie nutkę melancholii i refleksji.Książka ta niewątpliwie czaruje niepowtarzalnym klimatem,a zarazem ma w sobie również jakąś taką szorstkość i surowość.
.
Jest rok 2015.Patricia jest sędziwą staruszką przebywającą w domu opieki z powodu pogłębiającej się demencji.Jednak,pomimo choroby wie,że niegdyś prowadziła dwa odmienne życia.Życia,które napisały dla niej zupełnie oddzielne historie.Każda z dróg była usłana różnymi dylematami i wyborami.Za to nie wątpliwie obie potoczyły się diametralnie różnie.Czy Pat żałuje,któregoś z powyższych wyborów?Który jej los był zatem ten prawdziwy?Może faktycznie oba..
.
ℙ𝕆𝔻𝕎Ó𝕁ℕ𝔼 Ż𝕐ℂ𝕀𝔼 ℙ𝔸𝕋 to opowieść napisana z kobiecą wrażliwością i nostalgią.Autorka wykazała się niezmierną pomysłowością i wyobraźnia.Do rozgrywającej się tu niespiesznie fabuły Jo Walton w ciekawy sposób wplotła wydarzenia historyczne minionych czasów.Porusza także sprawy związane z kobiecą naturą,nauką czy choćby piękno związane z miłością.Lektura ta z pewnością należy do tych dość specyficznych,ale przy tym jest ona wręcz oryginalna i nieszablonowa.To niewątpliwie jedna z takich historii,które zapamiętasz.
.
@wydawnictwo_swiatksiazki

7.5/10
https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Czy zastanawiałaś się kiedyś jakby potoczyło się Twoje życie,gdybyś wybrała zupełnie inną drogę?
Czy byłabyś właśnie w tym miejscu?
.
Jo Walton zabiera nas w szaloną podróż pełną nieoczekiwanych zbiegów wydarzeń.Nie jest to lekka powieść.Ma ona bowiem w sobie nutkę melancholii i refleksji.Książka ta niewątpliwie czaruje niepowtarzalnym klimatem,a...

"Podwójne życie Pat" Jo Walton zalicza się do literatury pięknej, a ja mam o niej takie pojęcie jak o łyżwiarstwie figurowym - wiem, że coś takiego istnieje. Piszę o tym po to, byście mieli świadomość, że moja recenzja może być myląca. Dopiero gdy do mnie dotarła, przeczytałam opis, ale nie przygotował mnie on wcale na treść tej powieści. 

Pierwszy rozdział osadzony jest w 2015 roku, z niego dowiadujemy się, że główna bohaterka urodziła się w 1926 roku i przebywa obecnie w domu opieki, gdzie codziennie oceniają poziom jej zdezorientowania. Warto zwrócić uwagę na to, że w tym momencie autorka pisze o niej jako o Pat, ale dlaczego to ważne okaże się dopiero po zakończeniu. A może tylko mi się tak wydaje. 

Następnie cofamy się do dzieciństwa kobiety, do czasów, gdy jest nazywana Patsy. Dziewczynka uwielbia swojego ojca i brata, ale ma trudne relacje z matką. Wojna wiele jej zabiera, ale też otwiera możliwość studiowania - wtedy mówią już na nią Patty. Pod koniec nauki poznaje Marka, zaręczają się niemal od razu, ale ponieważ mężczyzna jest młodszy i musi jeszcze zostać na uczelni, postanawiają poczekać ze ślubem aż on zdobędzie dyplom i będzie w stanie ich utrzymać. Patty wyjeżdża, by uczyć dziewczęta w Kornwalii. W tym czasie kontaktują się głównie listownie i planują wspólną przyszłość, mimo że Patty nie przypadła do gustu rodzicom Marka. 

Aż w końcu mężczyzna kończy studia, jednak nie z takim wynikiem, jakiego był pewien. Kobieta mimo to nie chce zrywać zaręczyn, ale on stawia ją przed wyborem - wezmą ślub teraz albo nigdy. 

I właśnie teraz rozpoczyna się akcja powieści, w zasadzie podwójna, bo uzależniona od odpowiedzi Patty. Od tej pory rozdziały naprzemiennie pokazują, co dzieje się w jej życiu w zależności od tego, czy powiedziała "teraz" czy "nigdy". Dwie zupełnie różne historie, ale nie tylko w odniesieniu do głównej bohaterki, ale i całego świata. 

Ta książka wielokrotnie sprawiła, że niemal pękało mi serce, a wiele problemów społecznych jest niestety nadal aktualnych, szczególnie w Polsce. To bardzo trudna i poruszająca lektura, nieprędko sięgnę po coś podobnego, bo czytanie to dla mnie przede wszystkim forma rozrywki, a ogrom emocji, które odczuwam po tej książce, jest wręcz przytłaczający, nie obyło się bez łez... 

Ciężko też powiedzieć, że poleca się taką powieść. Mogę powiedzieć, że na mnie wywarła duże wrażenie, ale odbiór jej treści jest na pewno uzależniony od wieku, dojrzałości i aktualnej sytuacji życiowej czytającego. Nie każdy zniesie jej ciężar, bo nie jest to płytka opowiastka. Myślę, że ja trafiłam na nią w idealnym czasie i długo o niej nie zapomnę. 

Moje 9/10.

"Podwójne życie Pat" Jo Walton zalicza się do literatury pięknej, a ja mam o niej takie pojęcie jak o łyżwiarstwie figurowym - wiem, że coś takiego istnieje. Piszę o tym po to, byście mieli świadomość, że moja recenzja może być myląca. Dopiero gdy do mnie dotarła, przeczytałam opis, ale nie przygotował mnie on wcale na treść tej powieści. 

Pierwszy rozdział osadzony jest w...

Jo Walton nigdy mnie nie zawodzi. Ta autorka w piękny i magiczny sposób opisuje rzeczywistość, bardzo polecam tę książkę.

Jo Walton nigdy mnie nie zawodzi. Ta autorka w piękny i magiczny sposób opisuje rzeczywistość, bardzo polecam tę książkę.

Niezwykle wciągająca powieść.
Główną bohaterką jest starsza Patricia, która cierpi na demencję i przebywa w domu opieki. Pamięta ona dwie alternatywne historie swojego życia. W jednej była Pat, w drugiej Trish. W każdej nich kochała inne osoby i miała inne dzieci. Każde nich wydawało jej się prawdziwe.
O tym jak potoczyło się jej życie, w którym kierunku, zaważyła jedna decyzja. Ukazane jest więc, że jedna decyzja może zaważyć na całym życiu.
Patricia nie wie, która z jej biografii jest prawdziwa. Dramatyzmu dodaje fakt, że w jednej nich jest szczęśliwa, podczas gdy świat zmierza w złym kierunku, natomiast w drugiej jej osobiste szczęście jest mniejsze, ale świat zmienia się na lepsze.
Gorąco polecam tę książkę. Jest bardzo wciągająca i trzyma w napięciu.

Niezwykle wciągająca powieść.
Główną bohaterką jest starsza Patricia, która cierpi na demencję i przebywa w domu opieki. Pamięta ona dwie alternatywne historie swojego życia. W jednej była Pat, w drugiej Trish. W każdej nich kochała inne osoby i miała inne dzieci. Każde nich wydawało jej się prawdziwe.
O tym jak potoczyło się jej życie, w którym kierunku, zaważyła jedna...

Czytadło. Porównanie zakończenia do "Wyboru Zofii" wyjątkowo durne. Ale szybko się czyta.

Czytadło. Porównanie zakończenia do "Wyboru Zofii" wyjątkowo durne. Ale szybko się czyta.

Nie jest to historia, którą przeczytamy na codzień. Ja osobiście musiałam robić przerwy w czytaniu żeby przetrawić historie z życia Pat i Trish. Pomimo, że to dwie te same osoby to całkowicie się różniły.

Lubię książki, które opisują historie typowo życiowe bo możemy na chwilę przystanąć i pomyśleć jak my byśmy postąpili w takiej sytuacji. Jaką my byśmy podjęli decyzję gdyby spotkały nas takie okoliczności.
Ta opowieść uświadamia nas jak podjęte decyzje wpływają na nasze teraźniejsze życie i naszą przyszłość. Innymi słowy ‘’Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz’’.

Z jeden strony bardzo ciężko jest opisać emocje podczas czytania tej książki bo jednak to nie jest historia, która trzyma cały czas w napięciu i nie siedzimy jak na szpilkach czytając kolejne strony książki. Jednak do takich pozycji trzeba podejść na spokojnie i ze świeżą głową. Trzeba się skupić żeby się nie pogubić.

Ta książka jest o wszystkim i o niczym. Czyli o tym co zawiera całe życie – czasami coś się dzieje, a czasami nie dzieje się nic. Ja będę wspominać dobrze tę książkę. Coraz bardziej zastanawiam się czy nie chciałabym aby dumnie prezentowała się na moim regale. 😂🙊

Polecam Wam tę książkę, naprawdę. Może nie być to Wasz gatunek ale czasami nie to jest najważniejsze, a co kryje się w środku. Nie raz książka mnie zaskoczyła i poskładała w każdy możliwy sposób.
Tę mogę zaliczyć jako ta, która daje wiele do myślenia bo jednak są w niej wydarzenia, które po części zdarzały się też naprawdę.

Nie jest to historia, którą przeczytamy na codzień. Ja osobiście musiałam robić przerwy w czytaniu żeby przetrawić historie z życia Pat i Trish. Pomimo, że to dwie te same osoby to całkowicie się różniły.

Lubię książki, które opisują historie typowo życiowe bo możemy na chwilę przystanąć i pomyśleć jak my byśmy postąpili w takiej sytuacji. Jaką my byśmy podjęli decyzję...

polecam

polecam