Kolejna część relacji świadków, mieszkańców wołyńskich terenów. Historie opisują czasy sprzed II wś, okres wojny, okupacji rosyjskiej i niemieckiej i czasy po wyzwoleniu. Świadkowie opowiadają o okrucieństwach Niemców, Rosjan, ale najbardziej przerażające były zachowania Ukraińców, sąsiadów z którymi na co dzień obcowali. Te czasy nie mogą się powtórzyć!

Kolejna część relacji świadków, mieszkańców wołyńskich terenów. Historie opisują czasy sprzed II wś, okres wojny, okupacji rosyjskiej i niemieckiej i czasy po wyzwoleniu. Świadkowie opowiadają o okrucieństwach Niemców, Rosjan, ale najbardziej przerażające były zachowania Ukraińców, sąsiadów z którymi na co dzień obcowali. Te czasy nie mogą się powtórzyć!

Tom II z serii Marka A. Koprowskiego zawierający relacje ocalałych świadków tamtych strasznych wydarzeń.

Z okazji przypadającej w tym roku 80 rocznicy kontynuuję cykl wołyński, żeby w ten skromny sposób uczcić ofiary tych bestialskich mordów dokonywanych przez ukraińskich sąsiadów.

Niestety, "władze" (Duda, Morawiecki) i "elity"(czyli kto? bo jest wielka ucieczka od tematu) posługujące się językiem polskim nie potrafią zmierzyć się z kwestią ekshumacji, pochówku i uczczenia ofiar. Oni skazują je na zapomnienie, dbając o dobre samopoczucie Ukraińców w myśl jakichś urojonych, politycznie poprawnych bredni.

Tom II z serii Marka A. Koprowskiego zawierający relacje ocalałych świadków tamtych strasznych wydarzeń.

Z okazji przypadającej w tym roku 80 rocznicy kontynuuję cykl wołyński, żeby w ten skromny sposób uczcić ofiary tych bestialskich mordów dokonywanych przez ukraińskich sąsiadów.

Niestety, "władze" (Duda, Morawiecki) i "elity"(czyli kto? bo jest wielka ucieczka od...

Każdą z tych historii czytałem z ogormnym zainteresowaniem. Każda opowieść składa się z różnych doświadczeń, wspomnień. Każda z tych osób kryła w swej pamięci zupełnie inne rzecz, sytuacje.
Nie sposób jest wyróżnić, którąś z nich. Każda ma swoją wartość. To nasze dziedzictwo, pomnik wspomnień. Wspomnień, których nie powinniśmy zapomnieć. Nie powinno to prowadzić do pielęgnowania w sobie nienawiście za tamte wydarzenia. Lecz trzeba, inaczej, powinniśmy pamiętać takie osoby. Oni w tamtym czasie przeżyli w swym życiu horror jakich mało. Strach, walka o życie, walka w imię sprawiedliwości. Tak wiele ryzykowali, by walczyć o naród, o swoje rodziny, bliskie osoby.
Najbardziej zadziwiające i imponujące jest, w jak wiele szczegółów obfitują te wszystkie relacje. Tamte wydarzenia musiały na nich odcisnąć wielkie piętno. Bowiem cofając się do tak odległej przeszłości, pamiętają ją jakby to było wczoraj. Pomyśleć tylko, jak wielkiego wysiłku im potrzeba, ile ich to kosztuje. Wracają do wspomnień niezwykle bolesnych, wyciskających z nich łzy żalu i straty. To musi być strasznie trudne.
Oni są świadectwem prawdy. Doświadczyli jej na własnej skórze. Okupili ją własną krwią, własnym strachem, własną krzywdą i cierpieniem.

W najbardziej brutalnych horrorach nie ma tyle potworów, w porównaniu z tym, jakie bestie powołuje do życia wojna.
Wojna ogólnie zdejmuje jakby kajdany z moralności. Zwyczajny człowiek odnajduje w sobie bestie i pozwala jej się rozpanoszyć na całego.

Najbardziej odrażające w tym wszystkim jest to, że większość z tych mordów, krwawych rzezi dokonywane było na niewinnych, bezbronnych osobach. Były to dzieci, staruszkowie, kobiety. Tylko ostatni tchórz potrafi zabić kogoś zupełnie bezbronnego. Tylko dlaczego, gdy dochodziło do starć z polską partyzantką, ukraińscy bojownicy brali nogi za pas i uciekali. Na podstawie tych historii jakie można poznać w książce Marka Koprowskiego, można się dowiedzieć, że o walce partyzanckiej ukraińscy nacjonaliści nie mieli zielonego pojęcia

Szkoda, że nie udało mi się zdobyć trzeciej części, ale chyba w bibliotece nie ma tego egzemplarza.
Cieszę się, że miałem okazje przeczytać przynajmniej te dwie części.

16 przerażająco prawdziwych historii, pełnych bólu, cierpienie, straty, tęksnoty i strachu. Takie książki zmieniają świadomość czytelnika!!!
Te osoby walczyły całe życie, by prawda nie została wytarta przez czas...!!!

Każdą z tych historii czytałem z ogormnym zainteresowaniem. Każda opowieść składa się z różnych doświadczeń, wspomnień. Każda z tych osób kryła w swej pamięci zupełnie inne rzecz, sytuacje.
Nie sposób jest wyróżnić, którąś z nich. Każda ma swoją wartość. To nasze dziedzictwo, pomnik wspomnień. Wspomnień, których nie powinniśmy zapomnieć. Nie powinno to prowadzić do...

Nie przeczytałam I części, jednak wspomnienia te można traktować osobno. Bardzo wciągająca, może dlatego, że autor przedstawił tu wspomnienia świadków tamtych wydarzeń, pozwolił im mówić. Sam tylko kilkoma zdaniami podprowadzał, czasami precyzował. Ta niewielka ingerencja pozwala na jasny przekaz świadków historii Wołynia z lat wojny. Wszystkie te historie są dramatyczne i wprowadzają w zadziwienie. Bestialskie mordy budzą przerażenie, że oni to wszystko przeżyli. No właśnie... niektórzy przeżyli ... A co? Przeczytaj.

Nie przeczytałam I części, jednak wspomnienia te można traktować osobno. Bardzo wciągająca, może dlatego, że autor przedstawił tu wspomnienia świadków tamtych wydarzeń, pozwolił im mówić. Sam tylko kilkoma zdaniami podprowadzał, czasami precyzował. Ta niewielka ingerencja pozwala na jasny przekaz świadków historii Wołynia z lat wojny. Wszystkie te historie są dramatyczne i...

Podobnie jak w pierwszej części, mamy tu relacje naocznych świadków i uczestników krwawych wydarzeń na Wołyniu.
Większość bohaterów podczas wojny była dziećmi lub bardzo młodymi ludźmi. Każdy z nich stracił bliskich w rzeziach, jakich dopuszczali się Ukraińcy. Każdy też doświadczył koszmaru sowieckiej i niemieckiej okupacji.
Po wojnie życie różnie im się ułożyło. Wszyscy jednak poświęcili się kultywowaniu pamięci o ludobójstwie na Kresach. W tym kontekście największe wrażenie zrobiła na mnie Irena Sendecka, która zdecydowała się zostać na stałe w Krzemieńcu, mimo iż do końca życia była prześladowana przez ukraińskie władze i nacjonalistyczne organizacje, jakie odrodziły się po wojnie.
Niestety, bohaterka nie doczekała ukazania się książki w druku. Podobnie jak Władysław Tołysz, zmarła krótko przed premierą.

W książce porażają opisy bestialskich napadów. Wymyślne tortury, jakim poddawano ludzi przed zakończeniem ich męki, zapierają dech w piersiach.
Na temat rzezi na Kresach przeczytałam wiele, ale muszę przyznać, że relacje spisane przez Koprowskiego wstrząsnęły mną do głębi.

Autorów relacji łączy jeszcze jedna istotna rzecz - mimo bolesnych, niewyobrażalnych dla nas przeżyć, nie wyrażają się oni negatywnie o wszystkich Ukraińcach. Podkreślają zgodnie, że wśród zwyrodnialców byli także ludzie uczciwi, którzy ostrzegali i ukrywali Polaków, narażając życie swoje i swoich bliskich.
Zgodnie też domagają się kultywowania prawdy sprzed lat.

Bardzo zapadł mi w pamięć fragment wspomnień Antoniego Mariańskiego:
"Prawda o Wołyniu i ukraińskich zbrodniach jest niestety wciąż zamazywana i przeinaczana. Na zachodniej Ukrainie w lokalnych samorządach doszli do władzy pogrobowcy banderowców, co sprawiło, że nacjonalistyczne nastroje, których eksplozja legła u podstaw rzezi Polaków na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, nie tylko nie zanikły, ale wręcz spotęgowały się, uzyskując nobilitację dzięki polityce prezydenta Wiktora Juszczenki.
Dopóki nacjonalizm stworzony przez Doncowa i Banderę będzie na zachodniej Ukrainie ideologią dominującą, nie widzę szans na pojednanie polsko-ukraińskie. Oczywiście pomiędzy zwykłymi Ukraińcami i Polakami pojednanie się odbywa. Nie wszyscy Ukraińcy byli przecież krwawymi rezunami. Wielu z nich zginęło z rąk banderowców za to, że pomagali Polakom, ratując ich przed nożami współziomków."

Podobnie jak w pierwszej części, mamy tu relacje naocznych świadków i uczestników krwawych wydarzeń na Wołyniu.
Większość bohaterów podczas wojny była dziećmi lub bardzo młodymi ludźmi. Każdy z nich stracił bliskich w rzeziach, jakich dopuszczali się Ukraińcy. Każdy też doświadczył koszmaru sowieckiej i niemieckiej okupacji.
Po wojnie życie różnie im się ułożyło. Wszyscy...

"Zapomniane ludobójstwo" - pozycja obowiązkowa dla każdego

"Zapomniane ludobójstwo" - pozycja obowiązkowa dla każdego