-
Artykuły
Specjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?
1 -
Artykuły
Keith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiał
2 -
Artykuły
Szczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszy
9 -
Artykuły
Skandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”
1
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Płyńcie łzy moje, rzekł policjant
- Kategoria:
- fantasy, science fiction
- Seria:
- Dzieła wybrane Philipa K. Dicka
- Tytuł oryginału:
- Flow My Tears, the Policeman Said
- Wydawnictwo:
- Rebis
- Data wydania:
- 2013-05-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 1996-01-01
- Data 1. wydania:
- 2007-01-01
- Liczba stron:
- 312
- Czas czytania
- 5 godz. 12 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375109948
- Tłumacz:
- Zbigniew A. Królicki
- Tagi:
- Wojciech Siudmak
„Kup tę książkę i bądź gotowy na wszystko”
Theodore Sturgeon
Stany Zjednoczone po wojnie domowej. Niemal absolutną władzę sprawuje policja, na każdym rogu stoją jej posterunki. Gwiazda show-biznesu Jason Taverner, który gromadzi przed telewizorami trzydziestomilionową widownię, pewnego dnia budzi się w obskurnym pokoju hotelowym. Nikt go nie zna, a nawet o nim nie słyszał, na domiar złego nie ma jakichkolwiek dokumentów – w gruncie rzeczy nie istnieje, jest wyrzutkiem bez żadnych praw. Nic z tego nie rozumiejąc, tropiony przez policję, stara się odzyskać tożsamość…
„To książka pełna życia, soków i kolorów… głęboka i wciągająca”.
Brian Aldiss
"Płyńcie łzy moje, rzekł policjant", powieść wyróżniona John W. Campbell Memorial Award, obok "Ubika", "Człowieka z Wysokiego Zamku" i "Trzech stygmatów Palmera Eldritcha" należy do największych dokonań Philipa K. Dicka – pisarza, którego Stanisław Lem uważał za najlepszego amerykańskiego autora SF.
Teraz z kolekcjonerskim wydaniu z obrazami i grafikami Wojciecha Siudmaka.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Płyńcie łzy moje poprzez smutku knieje
Większości książek zaliczanych do literatury fantastycznej nie trzeba odczytywać przez pryzmat sylwetek ich twórców. Fikcyjne światy i wydarzenia mówią z reguły same za siebie, a w postaciach bohaterów rzadko pobrzmiewają echem dramaty stanowiące wyimki z biografii autorów. Inaczej jest w przypadku literatury wysokiej, u źródeł której często można wskazać osobiste przeżycia i doświadczenia pisarzy. Na tej granicy — zarówno pod względem wartości artystycznej czy przynależności gatunkowej, jak i autoinspiracji — balansuje po raz kolejny Philip K. Dick.
„Płyńcie łzy moje, rzekł policjant” to historia dwóch bohaterów, a obaj mają po trosze wspólnego ze swoim twórcą. Czytelnik śledzi losy telewizyjnej i muzycznej gwiazdy Jasona Tavernera, który po ataku byłej kochanki i operacji budzi się w świecie, w którym nigdy nie istniał. Nikt o nim nie słyszał, nie figuruje też w policyjnych kartotekach. Z podrabianymi dokumentami musi jakoś sobie poradzić i na nowo zyskać zaufanie znajomych. Głównie kobiet, tych było bowiem wiele w życiu celebryty. Podobnie jak i w życiu pięciokrotnie żonatego pisarza, który w okresie pracy nad tą powieścią rozstał się z żoną numer 4.
Drugą centralną postacią jest tytułowy policjant, Felix Buckman. Jego poczynania także związane są z kobietą — siostrą bliźniaczką Alys, pozostającą z nim w kazirodczym związku. Wprowadzenie tego motywu to oczywiste nawiązanie do Jane Dick, zmarłej w niemowlęctwie siostry autora, za której śmierć w pewnym sensie czuł się współwinny. Pamięci o Jane i nietypowej więzi, jaką przez cały czas z nią odczuwał, pisarz dał wyraz nie po raz pierwszy; to jeden z powracających motywów w jego twórczości, obecny choćby na kartach „Doktora Bluthgelda”.
Ważnym wątkiem w powieści, również powstałym na kanwie własnych przeżyć, jest opis odurzenia meskaliną. Jak powszechnie wiadomo, Philip K. Dick nie stronił od używek, po meskalinę sięgnął najpewniej jednak tylko raz — a zapis swoich doznań zawarł właśnie w „Płyńcie łzy moje...”. Wszystkie te autobiograficzne elementy w połączeniu z fikcją naukową i krążącą wokół tematu postrzegania rzeczywistości fabułą są podstawą do snucia rozważań o naturze emocji, relacjach międzyludzkich i solipsystycznym obrazie świata.
Na uwagę zasługuje także entourage powieści — policyjne państwo 1986 roku (utwór powstał w latach 1970–73), w którym obywatel nie jest świadom swoich praw i przewinień, a stróże porządku mogą nadużywać właściwych im uprawnień do dokonania prywatnej wendety. Zagubienie i niemoc Jasona Tavernera w starciu z organami władzy przywodzi na myśl Kafkowski „Proces”, z tym że osadzony w dystopijnej rzeczywistości.
„Płyńcie łzy moje, rzekł policjant” należy do grupy tych powieści Philipa K. Dicka, których wstyd nie znać, będąc miłośnikiem prozy Amerykanina. Jednocześnie nie jest to utwór trudny czy nadmiernie złożony — jego wymowa pozostaje prosta, a smaczków należy doszukiwać się przede wszystkim w splocie wydarzeń fikcyjnych i rzeczywistych oraz niezwykłego pogłosu przeżyć Tavernera i Buckmana dostrzegalnego w późniejszej egzystencji ich twórcy.
Oceny
Książka na półkach
- 1 435
- 756
- 382
- 47
- 38
- 34
- 19
- 15
- 13
- 9
Opinia
Recenzowałem Dicka tylko trzy razy i trzy razy dałem 10 gwiazdek, lecz przeczytawszy obecnie moje recenzje szczególnie zadowolony jestem z dotyczącej "Valisa". Istotne są daty opublikowania recenzowanych książek: "Oko na niebie" 1955; "Ubik" 1966; "Valis" 1978; a obecnie omawiana 1974, czyli między "Ubikiem" a "Valisem". Z Wikipedii wypisuję:
"..Została napisana w 1970, a pierwszy raz wydana w 1974. W 1975 roku powieść otrzymała nagrodę Campbella za najlepszą powieść science fiction i była nominowana do nagród Nebula i Hugo...
Opis fabuły
Po wojnie domowej w Stanach Zjednoczonych obywatele poddawani są szczegółowej obserwacji przez wszechobecną policję. Znany piosenkarz i gwiazda telewizji Jason Taverner budzi się jednego dnia, w którym nagle okazuje się, że pomimo sławy, nikt go nie rozpoznaje. Co więcej – nie ma przy sobie żadnych dokumentów i nie figuruje w żadnych rejestrach. Zaczyna się nim interesować policja. Ukrywając się przed nią – rozpoczyna zupełnie nowe życie, w którym stara się w ukryciu odnaleźć swoją tożsamość."
Zaczynam od istotnej sprawy "Przedmowy", w tym przypadku autorstwa Tima Powersa. Proszę jej nie czytać, a jeśli już to po lekturze książki, która sama wstrząsa, sama się broni, a łopatologiczne udowadniania jej autobiograficzności są potrzebne jak psu na budę. Szafowanie w niej, jak również w wielu recenzjach meskaliną jest nadinterpretacją, szukaniem sensacji, analogicznie do przypadku Witkacego czy Huxleya. Dodajmy, że Dickowi przypisywano nawet schizofrenię paranoidalną, dlatego też propaguję odbiór książki bez szukania autobiograficznych powiązań, bo i bez nich, a może właśnie bez nich, jest arcydziełem.
Od pierwszych stron Jason podkreśla swoją wyższość jako „szóstaka”, a czytelnik męczy się nie rozumiejąc tej hierarchii. Autor wyjaśnia to późno, bo dopiero na stronie 54 (e-book) uchyla rąbek tajemnicy:
„Szóstak, bez względu na warunki, zawsze zwycięży, ponieważ tak nas genetycznie zdefiniowano.”
Dominacji i niezależności nadludzi - „szóstaków”, mogą zagrozić „siódmaki” w rodzaju Buckmana, ale czy tak jest proszę wyczytać samemu.
Do tego duży ładunek intelektualny Dicka (np. Jung), a kwintesencję tego dzieła ujmuję krótko:
SYSTEM a jednostka. System stwarza egzystencję, system ją unicestwia, a Jason Taverner to Józef K. w krainie science – fiction.
Tytuł "Flow my tears..." nawiązuje do utworu Donovana, ulubionego przez romantycznego policjanta Buckmana, do odtworzenia np na: https://www.youtube.com/watch?v=SnKR3gKD5VA
Duża frajda! 10 gwiazdek!
Recenzowałem Dicka tylko trzy razy i trzy razy dałem 10 gwiazdek, lecz przeczytawszy obecnie moje recenzje szczególnie zadowolony jestem z dotyczącej "Valisa". Istotne są daty opublikowania recenzowanych książek: "Oko na niebie" 1955; "Ubik" 1966; "Valis" 1978; a obecnie omawiana 1974, czyli między "Ubikiem" a "Valisem". Z Wikipedii ...
więcej Pokaż mimo to