Książka od której ciężko się oderwać.

Książka od której ciężko się oderwać.

Niebywałym jest to, jak te opowiadania napisane przeszło 70 lat temu są dziś aktualne. Polecam wszystkim przeczytanie tej pozycji ze szczególnym wskazaniem na opowiadanie „Wariant drugi” ( mocno daje do myślenia )

Niebywałym jest to, jak te opowiadania napisane przeszło 70 lat temu są dziś aktualne. Polecam wszystkim przeczytanie tej pozycji ze szczególnym wskazaniem na opowiadanie „Wariant drugi” ( mocno daje do myślenia )

Klasyka. którą warto znać. Tym bardziej, że jak każda książka powoli traci "świeżość" i zdolność przemawiania do współcześnie żyjących. Jednak pomysły Dicka były bazowe dla całej literatury SF a potem odmieniane przez wszystkie przypadki przez innych autorów. Najtrudniejsze to przewidzieć codzienny obraz przyszłości, tkankę rzeczywistości otaczającą naszych potomnych. To się raczej nikomu nie udało i Dick nie jest tu wyjątkiem. W jego opowiadaniach codzienność jest zadziwiajàco podobna do świata lat 50-tych w USA. Oczywiście tylko w scenach względnej normalności. Poza tym jest to zwykle jałowy i zrujnowany wybuchami jądrowymi świat ponurej dystopii.

Klasyka. którą warto znać. Tym bardziej, że jak każda książka powoli traci "świeżość" i zdolność przemawiania do współcześnie żyjących. Jednak pomysły Dicka były bazowe dla całej literatury SF a potem odmieniane przez wszystkie przypadki przez innych autorów. Najtrudniejsze to przewidzieć codzienny obraz przyszłości, tkankę rzeczywistości otaczającą naszych potomnych. To...

Mimo że podstawą wielu powieści i scenariuszy Sci-fi od wielu lat jest twórczość Dicka, to wciąż czytając jego dzieła można się nieźle zaskoczyć. A opowiadania to już w ogóle esencja i konkrety od początku do końca. Bardzo dobrze się to czyta z myślą, że każda historia to materiał na kolejny blockbuster.

Mimo że podstawą wielu powieści i scenariuszy Sci-fi od wielu lat jest twórczość Dicka, to wciąż czytając jego dzieła można się nieźle zaskoczyć. A opowiadania to już w ogóle esencja i konkrety od początku do końca. Bardzo dobrze się to czyta z myślą, że każda historia to materiał na kolejny blockbuster.

Wiele z nich czytałam już w innych zbiorach opowiadań

Wiele z nich czytałam już w innych zbiorach opowiadań

Książka dostarcza tego, co zapowiada na okładce. Znakomity zbiór opowiadań, w których Philip K. Dick eksploruje charakterystyczne dla siebie sfery dziedziny science-fiction i tak się składa, że są to tematy w tej literaturze, które od zawsze pociągały mnie najbardziej!

Mamy więc historię, którą zdecydowanie można uznać za swoisty apendyks do "Człowieka z Wysokiego Zamku", czyli "Wiarę ojców". Sporo opowiadań zgłębiających wątki znane z "Blade Runnera" - co odróżnia ludzi od androidów / AI i czy sztuczna inteligencja jest zdolna doświadczać emocji czy osiągnąć samoświadomość? - ("Fałszywy człowiek", "Elektryczna mrówka"). Jakie zagrożenia - ale też co dobrego - może dla ludzkości nieść "oddanie pola" w wielu dziedzinach tworom wyposażonym w sztuczną inteligencję ("Autofab", "Gdyby nie istniał Benny Cemoli", "Serwisant").

Sporo tu też - kolejne z moich fantastycznych fetyszy! - opowieści o podróżach w czasie i paradoksach z tym związanych ("Małe co nieco dla nas, chrononautów", "Śniadanie o zmierzchu") i post-apokalipsy, głównie związanej głównie z zimnowojennymi fobiami, dręczącymi w okresie powstawania tych historii, nie tylko Dicka (wspomniany "Wariant Drugi" [jedna z wielu możliwych inspiracji dla twórcy "Terminatora" w tym zbiorze], także wspomniane "Śniadanie o zmierzchu", "Serwisant", wszystkie opowiadające o wydarzeniach, które są pokłosiem konfliktu globalnego "Iwanów" z US i A).

Oczywiście, w końcu to Dick, nie mogło zabraknąć historii, związanych z konspiracjami, inwigilacjami, kryzysem tożsamości... Tu pewnie musiałbym wymienić każde z opowiadań tego zbioru.

Zaskakuje tu nie tylko wieczna świeżość refleksji, wniosków i prognoz - mimo tego, że powstały one pomiędzy 1952 a 1974 rokiem - ale też, jak dobrze czyta się tę prozę i jak świetnie są to skonstruowane opowieści pod kątem dramaturgicznym. W wielu wypadkach żal przejmuje, że Dick nigdy nie został zaadaptowany w "Strefie Mroku", bowiem większość, jeśli nie wszystkie, z historii pasują jak ulał do tego formatu, że wymienię te, które "najbardziej" - "Kopia ojca", "Zbędny", "Bloblem być (albo nie być)"...

Podsumowując: zbiór, który każdy - nie tylko fan fantastyki naukowej - winien przeczytać! Wydawnictwo Rebis zasłużyło na gromkie brawa za wznowienie tego kultowego zbioru! Polecam!

Książka dostarcza tego, co zapowiada na okładce. Znakomity zbiór opowiadań, w których Philip K. Dick eksploruje charakterystyczne dla siebie sfery dziedziny science-fiction i tak się składa, że są to tematy w tej literaturze, które od zawsze pociągały mnie najbardziej!

Mamy więc historię, którą zdecydowanie można uznać za swoisty apendyks do "Człowieka z Wysokiego...

Miałem przyjemność (i to dużą!) przeczytać zbiór opowiadań Philipa Dicka "Opowiadania najlepsze", który składa się z najwybitniejszych opowiadań, wybranych przez samego autora. Muszę przyznać, że był to dla mnie debiut z twórczością Dicka, ale już teraz wiem, że to nie będzie moje ostatnie spotkanie z jego dziełami. Nawet troszkę żałuję, że odkryłem go dopiero teraz!

Wszystkie opowiadania w zbiorze zaliczają się do gatunku science fiction i poruszają tematy związane z przyszłością, podróżami w czasie, sztuczną inteligencją oraz zrobotyzowanym światem. Niektóre z nich mogę nawet śmiało zaliczyć do horroru. Historie zawarte w tym zbiorze są bardzo niepokojące, niekiedy mroczne i skłaniają do refleksji na temat naszego człowieczeństwa.

Jestem pod ogromnym wrażeniem pomysłowości autora, jego umiejętności budowania napięcia oraz tego, jak potrafi stworzyć coś niesamowitego w tak krótkim opowiadaniu. Choć wolę dłuższe formy literackie, to krótkie opowiadania Dicka bardzo do mnie przemawiają. Moje ulubione to "Wariant drugi", "Kolonia", "Śniadanie o zmierzchu" i "Ludzka rzecz". Z pewnością jeszcze do nich wrócę.

Jestem pewien, że każdy miłośnik science fiction znajdzie coś dla siebie w tym zbiorze. Opowiadania są nie tylko interesujące, ale i wciągające, a ich przesłanie skłania do refleksji. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka nieskomplikowanego, ale niegłupiego science fiction, które wciągnie i zaskoczy.

Opinia również na moim instagramie: https://www.instagram.com/p/CpHzI07NG1C/

Miałem przyjemność (i to dużą!) przeczytać zbiór opowiadań Philipa Dicka "Opowiadania najlepsze", który składa się z najwybitniejszych opowiadań, wybranych przez samego autora. Muszę przyznać, że był to dla mnie debiut z twórczością Dicka, ale już teraz wiem, że to nie będzie moje ostatnie spotkanie z jego dziełami. Nawet troszkę żałuję, że odkryłem go dopiero...

Zbiór najlepszych opowiadań od Philipa K. Dicka to doskonały sposób na rozpoczęcie przygody z tym autorem. Naprawdę przyjemnie było odkrywać kolejne historie i sprawdzać co tym razem wizjonerstwo twórcy. Wiele opowiadań na dłużej zapada w pamięci, choć znajdą się i te słabsze. Najczęściej poruszane są kwestie człowieczeństwa, robotyki, podróży w czasie, ale i obcych cywilizacji. Te, które najbardziej przypadły mi do gustu to: Wariant drugi, Wypłata, Fałszywy człowiek, Kolonia, Czas Wesołej Pat, Już nie żyjesz Foster, Serwisant, Ludzka rzecz, Gdyby nie istniał Benny Cemoli, Bloblem być (albo nie być),Elektryczna mrówka. To całkiem sporo jak widać. Jako, że to opowiadania, całość czyta się naprawdę szybko. Jak najbardziej polecam każdemu fanowi sci-fi.

Zbiór najlepszych opowiadań od Philipa K. Dicka to doskonały sposób na rozpoczęcie przygody z tym autorem. Naprawdę przyjemnie było odkrywać kolejne historie i sprawdzać co tym razem wizjonerstwo twórcy. Wiele opowiadań na dłużej zapada w pamięci, choć znajdą się i te słabsze. Najczęściej poruszane są kwestie człowieczeństwa, robotyki, podróży w czasie, ale i obcych...

Parę nie do przejścia, większość rewelacyjna, umysł autora ponadczasowa, świetne posłowie autora na końcu.

Parę nie do przejścia, większość rewelacyjna, umysł autora ponadczasowa, świetne posłowie autora na końcu.

"Opowiadania najlepsze" najpierw rozczarowały mnie pozytywnie, a potem - choć nieznacznie - rozczarowały mnie naprawdę. Wszystkie najlepsze teksty znalazły się w pierwszej połowie, a pod koniec mój entuzjazm nieco wygasł. Dziwnie mi jednak z tą krytyką, bo żadne z opowiadań nie kwalifikuje się moim zdaniem do kategorii "kiepskie" albo "zbędne". Wydaje mi się, że zostały ułożone w kolejności mniej lub bardziej chronologicznej, i to może być właśnie problemem. Wcześniejsze teksty są bezpośrednie i tętniące akcją, a dalsze nieco bardziej ponure i nieoczywiste. Gdybym to ja redagował zbiór, wymieszałbym jedne z drugimi. Zwłaszcza, że tematyka - mimo iż jest to przecież "the best of" Dicka, a nie pieczołowicie zaplanowana kompozycja - jest szokująco spójna: szczególnie często powracają motywy wojny oraz rzeczy i stworzeń podszywających się pod ludzi. Dick jest niewątpliwie pisarzem charakterystycznym i trudno go wyrzucić z głowy, ale to nie wszystko - przede wszystkim doskonale rozumie krótką formę i umie wykorzystać jej mocne strony. Dobra rzecz.

"Opowiadania najlepsze" najpierw rozczarowały mnie pozytywnie, a potem - choć nieznacznie - rozczarowały mnie naprawdę. Wszystkie najlepsze teksty znalazły się w pierwszej połowie, a pod koniec mój entuzjazm nieco wygasł. Dziwnie mi jednak z tą krytyką, bo żadne z opowiadań nie kwalifikuje się moim zdaniem do kategorii "kiepskie" albo "zbędne". Wydaje mi się, że zostały...