Bardzo dobra książka. Zakończenie trochę mnie zraziło.

Bardzo dobra książka. Zakończenie trochę mnie zraziło.

Kim jesteśmy, i czym dla nas jest tożsamość?
Kolejna ciekawa pozycja Philipa K. Dicka;
Zapraszam do krótkiej wideo recenzji:
https://youtube.com/shorts/PX5w6vUkKEE?si=hHbUd7wFoun8i7TB

Kim jesteśmy, i czym dla nas jest tożsamość?
Kolejna ciekawa pozycja Philipa K. Dicka;
Zapraszam do krótkiej wideo recenzji:
https://youtube.com/shorts/PX5w6vUkKEE?si=hHbUd7wFoun8i7TB

Mocno Dickowa, wiele pozornie niepotrzebnych, losowych elementów, ale składających się na jakąś nietypową mozaikę. Świetna swoboda językowa.

Mocno Dickowa, wiele pozornie niepotrzebnych, losowych elementów, ale składających się na jakąś nietypową mozaikę. Świetna swoboda językowa.

Kolejna książka Dick’a w której autor wykorzystuje koncepcję światów równoległych. Dzisiaj temat wielokrotnie wykorzystywany, ale 50 lat temu na pewno był bardziej intrygujący i wzbudzał większe zainteresowanie.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, jak odnaleźć się w świecie w którym nie istniejesz;
- oryginalna wizja Stanów Zjednoczonych po wojnie domowej;
- czy możliwe jest odnalezienie własnej tożsamości i życia;
- czy ta walka ma sens, czy z góry skazana jest na porażkę;
- rozdwojenie rzeczywistości pod wpływem zażywanych narkotyków;
- innowacyjne pomysły na przyszłe rzeczy, które dzisiaj są w codziennym użytku;
- manipulowanie społeczeństwem organów władzy poprzez media;
- zastraszanie, ciągła inwigilacja, prześladowanie na każdym kroku;
- po raz kolejny mamy pytanie co jest realne, a co tylko ułudą, snem;
- jak trudno jest funkcjonować, gdy wyjdzie się z blasku jupiterów;
- miejscami zagmatwana, ale warta przeczytania.
Minusy:
- trochę za wiele pojawiających się postaci, nie mających wpływu na fabułę;
- zbyt mało szczegółów dotyczących wykreowanego świata, jego funkcjonowania.
Ogółem książka dobra.

Kolejna książka Dick’a w której autor wykorzystuje koncepcję światów równoległych. Dzisiaj temat wielokrotnie wykorzystywany, ale 50 lat temu na pewno był bardziej intrygujący i wzbudzał większe zainteresowanie.
Plusy:
- ciekawy pomysł na fabułę, jak odnaleźć się w świecie w którym nie istniejesz;
- oryginalna wizja Stanów Zjednoczonych po wojnie domowej;
- czy możliwe jest...

6.5 Z jednej strony pełno tu bezcelowych z perspektywy całej książki dialogów. Z drugiej strony powieść czyta się praktycznie sama, elementy fantastyczne są wplatane z niezwykłą swobodą, efekt pomieszania rzeczywistości z nierzeczywistością jest całkiem udany, a zakończenie jest dziwacznie emocjonalne. Jednak finalnie brakuje tu jakiegoś katharsis, a całość nie wybrzmiewa z pełnią mocy, jakiej by się oczekiwało.

6.5 Z jednej strony pełno tu bezcelowych z perspektywy całej książki dialogów. Z drugiej strony powieść czyta się praktycznie sama, elementy fantastyczne są wplatane z niezwykłą swobodą, efekt pomieszania rzeczywistości z nierzeczywistością jest całkiem udany, a zakończenie jest dziwacznie emocjonalne. Jednak finalnie brakuje tu jakiegoś katharsis, a całość nie wybrzmiewa z...

Dawno nie czytałem nic autorstwa jednego z moich ulubionych pisarzy. Niestety powrót nie należał do udanych.

Ta powieść nie jest może rewelacyjna, ale ma w sobie to, co każda książka Dicka - dozę szaleństwa i narkotyki.

Mroczny świat nie zachęca do obcowania. Zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń, a tempo akcji jest tak powolne, że bardzo nudzi. Nie ma czegoś, co byłoby takim punktem zapalnym, czegoś, co utrzymałoby naszą uwagę. Śledzimy wydarzenia, ale tak bez zaangażowania.

Nie wiem, być może przeczytałem ją w nieodpowiednim momencie. Sama kreacja świata przypomina te z kilku filmów, gdzie mamy do czynienia z państwem policyjnym. I w sumie tylko to sprawia, że chcemy coś niecoś poznać z tej opowieści.

Dawno nie czytałem nic autorstwa jednego z moich ulubionych pisarzy. Niestety powrót nie należał do udanych.

Ta powieść nie jest może rewelacyjna, ale ma w sobie to, co każda książka Dicka - dozę szaleństwa i narkotyki.

Mroczny świat nie zachęca do obcowania. Zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń, a tempo akcji jest tak powolne, że bardzo nudzi. Nie ma czegoś, co byłoby takim...

Książka byłaby świetna, a jest "tylko" bardzo dobra. Przeszkadzało mi,że autor swoją opowieść umieścił w przyszłości ledwie kilkanaście lat od momentu pisania - dla mnie lata 80-te to daleka przeszłość, więc wizja świata trochę zgrzyta. Dalej - pośpieszne zakończenie i zupełnie niepotrzebny epilog. Piszę pewnie dlatego,że jest to rzecz bardzo dobrze napisana, stąd drażnią te mankamenty.

Książka byłaby świetna, a jest "tylko" bardzo dobra. Przeszkadzało mi,że autor swoją opowieść umieścił w przyszłości ledwie kilkanaście lat od momentu pisania - dla mnie lata 80-te to daleka przeszłość, więc wizja świata trochę zgrzyta. Dalej - pośpieszne zakończenie i zupełnie niepotrzebny epilog. Piszę pewnie dlatego,że jest to rzecz bardzo dobrze napisana, stąd drażnią...

Wszystko spoko gdyby nie to tragiczne zakończenie, która jest totalnie z czapy....

Wszystko spoko gdyby nie to tragiczne zakończenie, która jest totalnie z czapy....

Zakończenie rzeczywiście trochę od czapy, jak to już ktoś wcześniej zauważył. Człowiek spodziewa się czegoś bardziej "orwellowskiego" w stylu "Rok 1984". A tu trochę to wygląda jakby autor w 3/4 pracy nad tekstem dowiedział się, że ma go jutro oddać do druku. Na koniec nie wiadomo właściwie kto był głównym bohaterem. A może było ich dwóch...

Zakończenie rzeczywiście trochę od czapy, jak to już ktoś wcześniej zauważył. Człowiek spodziewa się czegoś bardziej "orwellowskiego" w stylu "Rok 1984". A tu trochę to wygląda jakby autor w 3/4 pracy nad tekstem dowiedział się, że ma go jutro oddać do druku. Na koniec nie wiadomo właściwie kto był głównym bohaterem. A może było ich dwóch...

Dick jest specjalistą od opisywania granic rzeczywistości i stałości postrzegania . Jego postaci są najczęściej w stanie zagrożenia i dezorientacji a kostium science fiction czyni te stany bardziej plastycznymi. "Płyńcie łzy moje.. "to thriller dziejący się w przyszłości z mocno wyartykułowanymi pytaniami egzystencjalnymi :o istotę tożsamości, poczucie bycia sobą , prawdziwość świata, światy równoległe, możliwość bycia innym sobą... Akcja jest wartka, wciągająca i pogmatwana. Jednocześnie cały czas jednostka jest ukazana wobec czegoś co ją przerasta i zagraża. . Jedyne co mnie razi to przesadnie porąbane postaci kobiece, ale psychologia nie jest mocną stroną tego autora.. On nie pokazuje ludzi takimi jacy są , ale jakich się obawia i jacy mu się jawią .

Dick jest specjalistą od opisywania granic rzeczywistości i stałości postrzegania . Jego postaci są najczęściej w stanie zagrożenia i dezorientacji a kostium science fiction czyni te stany bardziej plastycznymi. "Płyńcie łzy moje.. "to thriller dziejący się w przyszłości z mocno wyartykułowanymi pytaniami egzystencjalnymi :o istotę tożsamości, poczucie bycia sobą ,...