Bardzo ciekawa książka (raczej zbiór felietonów) dla każdego, kto jest zainteresowany polską kinomatografią, polskim filmem oraz ich zakulisowymi ciekawostkami. Bardzo łatwa w odbiorze. Zresztą podobnie jak filmy Machulskiego. W pamięci utkwił mi fakt, w jaki autor "wbijał szpilki" innym artystom. N.p. Kosińskiemu (Malowany ptak), który gdzieś w Szwajcarii fotografując okolicę w obecności Machulskiego rzekł, że do rzeczy materialnych w ogóle nie przywiązuje wagi. Machulski spłentował to, że Kosiński z pewnością nawet fotki pstrykał pożyczonym aparatem. Inny przykład: Kieślowski nigdy nie wypowiadał się na temat filmów zrobionych przez Machulskiego. Kwitował to raczej uśmiechem. Machulski z kolei oceniał kino Kieślowskiego jako nudne. Kieślowski był bardzo bliskim współpracownikiem innego Krzysztofa. Zanussiego. Zanussi był (jest)? przez studentów nazywany profesorem i wiadomo, że jego kino jest kinem intelektualnym, wartościowszym, głębszym. Machulski w swojej książce opisał, że gdy Zanussi doznał kiedyś urazu kręgów szyjnych to musiał chodzić w plastikowym, przezroczystym gorsecie i nawet przez ten gorset było widać prześwitujący krawat. Nie wiem dlaczego Machulski musiał to napisać. Być może zazdrościł jego filmów? A może krawata?
W książce jest naprawdę wiele ciekawostek. N.p.że Kieślowski część swoich oszczędności lokował w małe sztabki złota(uncje), które na wypadek wojny można by spieniężyć.
Jeszcze raz: książka bawi podobnie jak lekkie kino autora. Z czystym sumieniem polecam.

Bardzo ciekawa książka (raczej zbiór felietonów) dla każdego, kto jest zainteresowany polską kinomatografią, polskim filmem oraz ich zakulisowymi ciekawostkami. Bardzo łatwa w odbiorze. Zresztą podobnie jak filmy Machulskiego. W pamięci utkwił mi fakt, w jaki autor "wbijał szpilki" innym artystom. N.p. Kosińskiemu (Malowany ptak), który gdzieś w Szwajcarii fotografując...