Gustaw Holoubek

„Mój czas przeszły składa się tylko z plam pamięci” – nie sposób nie zgodzić się ze zdaniem Pana Gustawa. Bo czyż i naszego życia nie postrzegamy poprzez drobinki zdarzeń, zachowanych gdzieś w otchłani pamięci ? Po przeczytaniu tej książki naszła mnie myśl – bardzo chciałbym tak ładnie operować językiem polskim w mowie i w piśmie. Tak oto właśnie, w dwójnasób, bo daję głowę, że każdy czytelnik pogrążający się w lekturze „Wspomnień z niepamięci” będzie słyszał niepowtarzalny głos Profesora Tutki. A wraz z kolejną kartką ujrzy obrazki z życia małego chłopca, młodego człowieka, który stał się Wielkim Aktorem. „Moja własna droga do aktorstwa” - jak napisał sam Autor, bo w tej książce nie chodzi o monotonną prezentację ról teatralnych i filmowych (ba, wraz ze zakończeniem etapu studiów książka niespodzianie się kończy),raczej o przybliżenie własnej osoby, wskazanie co kształtowało przyszłego, jakie obrazy zapisały się w Jego pamięci. Czarowna przygoda intelektualna.