Kryminalny debiut Juliusza Machulskiego, jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich reżyserów, twórcy takich hitów jak “Vabank” czy “Kiler”. Kto z Was nie oglądał, niech nie podnosi ręki, tylko nadrobi te filmy!

A jeśli jesteście fanami kryminałów, które określiłabym jako neo-retro, to sięgnijcie po “Wiszącą małpę”. To historia dziejąca się w latach 60. XX wieku, gdzie mamy do czynienia z całym “urokiem” PRL-u. Jeremi jest kierowcą w MSW i z dwójką towarzyszy wybiera się na Kaszuby, by odznaczyć zasłużonego obywatela nagrodą Orderu Budowniczych PRL. Pech jednak chce, że n miejscu niedoszły odznaczony odnajduje się… martwy, a Jeremi wraz z pułkownikiem Henke i majorem Poletyło ma wyjaśnić tę sprawę. I to jak najszybciej, na polecenie samego premiera.

Groteska, pastisz, wyśmianie rzeczywistości - to widzę w tej książce jako osoba, która o PRL-u jedynie czytała i słuchała. Wyczuwalne jest tutaj przekoloryzowanie świata przedstawionego, czego myślę największym i najbardziej czytelnym symbolem jest tytułowa wisząca małpa, znaleziona obok nieboszczyka Karola.

Jednocześnie Machulski tak sprawnie operuje słowem, że wszystkie przekazane w historii wątki i elementy są dla mnie niezwykle plastyczne i bez problemu widzę je w swojej wyobraźni. Zgadzam się z umieszczonymi na okładce słowami Roberta Więckiewicza, że to gotowy materiał na film. Taki urok Autora.

Bawiłam się zacnie przy tej komedii kryminalnej, bo nie umiem inaczej zakwalifikować “Wiszącej małpy”.

Kryminalny debiut Juliusza Machulskiego, jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich reżyserów, twórcy takich hitów jak “Vabank” czy “Kiler”. Kto z Was nie oglądał, niech nie podnosi ręki, tylko nadrobi te filmy!

A jeśli jesteście fanami kryminałów, które określiłabym jako neo-retro, to sięgnijcie po “Wiszącą małpę”. To historia dziejąca się w latach 60. XX wieku, gdzie...

Super

Super

Muszę przyznać, że gdy zaczynałam czytać "Wiszącą małpę" nie wiedziałam czego się spodziewać, a już sam tytuł był dla mnie intrygujący. 🐒

Poznajemy Jeremiego Felickiego, który pracuje jako kierowca w MSW. Tej niedzieli ma nietypowe zlecenie. Gdy przyjeżdża z delegacją na miejsce, okazuje się, że towarzysz Podkalicki nie żyje.. W tym samym dniu zaczyna się dochodzenie, które prowadzą pułkownik Henke i major Poletyło, a Jeremi im towarzyszy.

Do czego potrzebny im schron, dlaczego małpa wisi, a przede wszystkim, kto zabił Podkalickiego? 🐒

Muszę przyznać, że nie jestem wielką fanką czasów PRL, ale w tą książkę się wciągnęłam.

Dużo się w niej działo, ale mi to nie przeszkadzało. Niektóre momenty były wnet komiczne. Rozwiązanie sprawy było zaskakujące, jak i zakończenie książki.

Muszę przyznać, że gdy zaczynałam czytać "Wiszącą małpę" nie wiedziałam czego się spodziewać, a już sam tytuł był dla mnie intrygujący. 🐒

Poznajemy Jeremiego Felickiego, który pracuje jako kierowca w MSW. Tej niedzieli ma nietypowe zlecenie. Gdy przyjeżdża z delegacją na miejsce, okazuje się, że towarzysz Podkalicki nie żyje.. W tym samym dniu zaczyna się dochodzenie,...

"Wisząca małpa" to wybitne dzieło kryminalno-komediowe, jednego z najlepszych artystów dzisiejszych czasów, jakim bez wątpienia jest Pan Juliusz Machulski.
Książka przenosi nas do epoki PRL-u, doskonale oddając jej klimat, nastrój, wydźwięk w każdym swoim detalu. Mamy lata 60: wspaniałe samochody; piękne i wymagające kobiety; gazetę zamiast papieru toaletowego; wieś polską z krwi i kości, gdzie zamiast dzień dobry, milej widziane jest szczęść Boże; rosyjskie hity filmowe; radio Wolna Europa; Gagarina w kosmosie; I całą śmietankę socjalistycznego ustroju.
Główny bohater Jeremi w zastępstwie (a więc niespodziewanie),udaje sie w podróż z pułkownikiem Henke i majorem Potejko, w celu wręczenia orderu towarzyszowi Podklaickiemu. Nie wie jeszcze, że dzień ten nie tylko całkowicie odmieni jego życie, ale i podróż zupełnie się skomplikuje. Podkalicki nie żyje, a Henke przyjechał w innym celu, niż nadanie mu orderu. Rozpoczyna sie pełne komplikacji, i niesamowitych zwrotów akcji śledztwo. Oczywiście doskonale opracowane, ciężkie do przewidzenia, a przy tym opisane w czysto komediowym stylu Machulskiego.
Fani kina odnajdą w ksiażce dużo wstawek filmowych, nawiązań do tytułów i aktorów światowego kina, co nadaje tej książce uroku. Np.: skojarzenie bohaterów z realnymi aktorami. Nie spotkałam się wcześniej z takim zastosowaniem w powieściach, i uważam że zastosowanie to jest dobre. Tylko uwaga, bo osobom które wolą film od książki, może zupełnie odmienić przekonania !
Ta powieść to 480 stron dobrego humoru, skomplikowanych łamigłówek, niezwykle realnego wspomnienia prl-u, ale przede wszystkim 480 stron niesamowitego relaksu i dobrej zabawy.
Na prawdę cieszę się, że w dzisiejszych czasach, w których ciągle gdzieś się spieszymy, dużo pracujemy, dużo się martwimy, masowo chorujemy na depresję i materializm, są jeszcze tacy ludzie jak Pan Juliusz Machulski - królowie rozrywki, której w tak zdrowej i dobrej postaci jak utwór "Wisząca Małpa", z całego serca życzę każdemu.
Ksiazka wciągnęła mnie niesamowicie, przeczytałam ją w dwa wieczory, nie mogąc przestać czytać. Usmiałam się "po pachy" i dosyć się na główkowałam, by na koniec i tak zostac zaskoczoną. Uważam że jest to komediowe arcydzieło współczesnych  czasów. I z niecierpliwością czekam na jego ekranizację.

"Wisząca małpa" to wybitne dzieło kryminalno-komediowe, jednego z najlepszych artystów dzisiejszych czasów, jakim bez wątpienia jest Pan Juliusz Machulski.
Książka przenosi nas do epoki PRL-u, doskonale oddając jej klimat, nastrój, wydźwięk w każdym swoim detalu. Mamy lata 60: wspaniałe samochody; piękne i wymagające kobiety; gazetę zamiast papieru toaletowego; wieś polską...

Lekturę tej pozycji mam już dość dawno za sobą, ale zrecenzowanie jej było dla mnie bardzo dużym wyzwaniem.
Chyba każdy zna Juliusza Machulskiego, reżysera tak kultowych filmów jak „Seksmisja”, „Vabank” czy „Killer”. Te i inne filmy reżysera znam doskonale, oglądałam tyle razy, że znam je prawie na pamięć, więc jak dowiedziałam się, że napisał książkę, natychmiast wpisałam ją na moją listę „must read”. No i teraz powstaje pytanie – czy kunszt autora jest równy kunsztowi reżysera? U mnie reżyser zdecydowanie wygrywa. Książka jest świetna, ale chyba oczekiwałam czegoś zupełnie innego.
Cofnijmy się do czasów wczesnego PRL, takiego prosto po wojnie, gdzie UB czy SB to była realna władza. Młody funkcjonariusz SB Jeremi dostaje zadanie specjalne – otrzymuje kluczyki do nowiutkiej czarnej wołgi, którą ma zawieźć wysoko postawionych oficerów do Gadastrugi na Kaszubach. Tam, prowadzący ośrodek Karol Podkalicki obchodzi właśnie 50 urodziny, a Pułkownik Hanke i major Poletyło mają mu wręczyć Order Budowniczych PRL. Na miejscu zastają nie tylko obsługę i najbliższą rodzinę gospodarza, ale także kilku znajomych, którzy przybyli na imprezę urodzinową. Na miejscu, w schronie przeciwatomowym obsługa znajduje zwłoki towarzysza Karola i powieszoną małpę. Pułkownik Hanke otrzymuje od władz nowe zadanie – ma znaleźć mordercę i tu zaczynają się schody. Jak wiadomo, śledztwo powinno zacząć się od przesłuchania świadków, ale mamy tu do czynienia z takim przeglądem osobowości i dziwaków, że świętego doprowadziłoby to do szaleństwa. Każdy ma do kogoś pretensje, każdy na kogoś donosi. Do tego w schronie Pułkownik znajduje taśmy, na których nagrywane są różne spotkania i rozmowy odbywające się w Gadastrudze, w tym także taśmy z imprezy urodzinowej. Kto jest mordercą i co ma z tym wszystkim wspólnego małpa?
Książka przepełniona absurdalnym humorem, pełna dziwacznych sytuacji i postaci, całkowicie odbiega od tego do czego nas przyzwyczaił Machulski – reżyser, ale czy przez to jest gorsza? Mnie mimo wszystko bardzo się podobała i świetnie się przy niej bawiłam.

Lekturę tej pozycji mam już dość dawno za sobą, ale zrecenzowanie jej było dla mnie bardzo dużym wyzwaniem.
Chyba każdy zna Juliusza Machulskiego, reżysera tak kultowych filmów jak „Seksmisja”, „Vabank” czy „Killer”. Te i inne filmy reżysera znam doskonale, oglądałam tyle razy, że znam je prawie na pamięć, więc jak dowiedziałam się, że napisał książkę, natychmiast wpisałam...

Bardzo mieszane uczucia. fabularnie ciekawa, że wspaniale odwzorowanymi realiami, dobrze skonstruowana. Ale jednak zdecydowanie czegoś brakowało, aby uznać książkę za bardzo dobrą.

Bardzo mieszane uczucia. fabularnie ciekawa, że wspaniale odwzorowanymi realiami, dobrze skonstruowana. Ale jednak zdecydowanie czegoś brakowało, aby uznać książkę za bardzo dobrą.

Jeśli ktoś lubi filmy czy spektakle autorstwa Machulskiego to może w ciemno. Na pewno go nie zawiedzie ta komediowa acz pozbawiona taniego humoru w typie "bu cha cha, boki zrywać" książka z intrygą kryminalną osadzoną, gdzieś w latach 60. ubiegłego wieku w kręgach bezpieki. Czuć ducha Joanny Chmielewskiej i Aghaty Christie, jest fajny początek, rozwinięcie i brawurowy finał, a na dodatek epilog rozgrywający się kilkanaście lat później podczas karnawału Solidarności.

P.S. Polecam wesję audio w brawurowej interpretacji Maćka Stuhra.

Jeśli ktoś lubi filmy czy spektakle autorstwa Machulskiego to może w ciemno. Na pewno go nie zawiedzie ta komediowa acz pozbawiona taniego humoru w typie "bu cha cha, boki zrywać" książka z intrygą kryminalną osadzoną, gdzieś w latach 60. ubiegłego wieku w kręgach bezpieki. Czuć ducha Joanny Chmielewskiej i Aghaty Christie, jest fajny początek, rozwinięcie i brawurowy...

Kryminal z czarnym humorem. Duzo zabawnych sytuacji. Polecam

Kryminal z czarnym humorem. Duzo zabawnych sytuacji. Polecam

Vabank to to nie jest (chociaż gdyby to zekranizował...?) ale czytało mi się dobrze akcja i intryga ciekawa a czas akcji z bezpiecznej perspektywy również dodaje kolorytu.

Vabank to to nie jest (chociaż gdyby to zekranizował...?) ale czytało mi się dobrze akcja i intryga ciekawa a czas akcji z bezpiecznej perspektywy również dodaje kolorytu.

O książce dowiedziałem się z „Hejt parku” z p. Juliuszem na Kanale Sportowym i wreszcie znalazłem ją w bibliotece 🙂
Jeśli ktoś lubi filmy p. Machulskiego, to z pewnością książka też mu się spodoba.
Jak dla mnie to bardzo udany debiut. Niby kryminał, ale z elementami czarnego humoru oraz elementami szpiegowskimi w tle. Mi to odpowiada.
Samą książkę czyta się szybko, postaci są wyraziste i nie było nudy.
Rzeczywiście gotowy materiał na film lub spektakl teatralny. POLECAM!

O książce dowiedziałem się z „Hejt parku” z p. Juliuszem na Kanale Sportowym i wreszcie znalazłem ją w bibliotece 🙂
Jeśli ktoś lubi filmy p. Machulskiego, to z pewnością książka też mu się spodoba.
Jak dla mnie to bardzo udany debiut. Niby kryminał, ale z elementami czarnego humoru oraz elementami szpiegowskimi w tle. Mi to odpowiada.
Samą książkę czyta się szybko, postaci...