Wiedziałam od początku, że już czytałam tę książkę ale pod tytułem ,,Sekret Elizy." Myślałam, że przeczytam coś nowego a tu taki zawód.

Wiedziałam od początku, że już czytałam tę książkę ale pod tytułem ,,Sekret Elizy." Myślałam, że przeczytam coś nowego a tu taki zawód.

Miała to być opowieść o miłości esesmana do więźniarki. Większość książki opowiada o próbie przetrwania w obozowym piekle. Tylko kilkanaście stron opowiada o ich miłości. Chociaż nie wiem czy można to nazwać miłością. Czy jednak chwilowym zauroczeniem esesmana wieźniarką. Ja wielkiej miłości miedzy nimi nie odczułam.
Mimo, że bohaterka wydaje się osobą chłodną i pozbawioną skrupułów to jednak poczułam do niej sympatię. Czasami starała się pomóc chociaż nie zawsze jej to wychodziło. Podejmowała decyzje, które z założenia miały jej pomóc przetrwać, ale nie zawsze dawały taki efekt jakiego oczekiwała. Bardzo mi się podobało to, że bohaterka nie była ideałem i meczennicą. Była przedstawiona jako ludzka osoba czasem egoistyczna a czasem empatyczna.
Jeżeli chodzi o Wlofganga to trudno cokolwiek o nim powiedzieć. Pojawił się w połowie książki i wydawał się osobą przedstawioną w tle. Nie wiadomo jaki był naprawdę. Jakie miał poglądy, przemyślenia. Wiemy tylko, że był okrutny i w pewnym momencie zafascynowała go więźniarka.

Miała to być opowieść o miłości esesmana do więźniarki. Większość książki opowiada o próbie przetrwania w obozowym piekle. Tylko kilkanaście stron opowiada o ich miłości. Chociaż nie wiem czy można to nazwać miłością. Czy jednak chwilowym zauroczeniem esesmana wieźniarką. Ja wielkiej miłości miedzy nimi nie odczułam.
Mimo, że bohaterka wydaje się osobą chłodną i pozbawioną...

,, Komando Puff " to druga przeczytana książka autorstwa Dominika W.Rettingera i muszę przyznać, że autor pozytywnie mnie zaskakuje.To literatura obozowa,po którą ja chętnie sięgam.
Obawiałam się, że będzie to kolejny ckliwy romans esesmana i więźniarki, ale nie tym razem...
Rettinger nie lukruje i nie upiększa wojny, obóz to choroby,wszy ,bicie, strach, głód i praca ponad siły .
W fabryce śmierci esesmani otwierają dom publiczny dla więźniów, do którego trafiają Eliza i Magda, przyjaciółki są totalnie różne. Eliza już przed wojną była prostytutką,a Magda cichą i spokojną dziewczyną bez doświadczenia seksualnego.Do Komanda Puff dziewczyny zazwyczaj same się zgłaszały z różnych względów, aby otrzymywać większe racje żywnościowe, aby przeżyc i zgodnie z obietnicą po 6 miesiącach wrócić do domu Esesman Wolfgang obdarzy Elizę szczególnymi względami .Po latach matka Wolfganga wyruszy w podróż do Izraela,aby odszukać Elizę w konkretnym celu. Pamiętnik więźniarki uzmysławia jej jaki naprawdę był jej syn i co robił w czasie wojny.
Książka jest bardzo dobra ,porusza ważne tematy, wzbudza wiele emocji dobrych i złych .Polecam













.

,, Komando Puff " to druga przeczytana książka autorstwa Dominika W.Rettingera i muszę przyznać, że autor pozytywnie mnie zaskakuje.To literatura obozowa,po którą ja chętnie sięgam.
Obawiałam się, że będzie to kolejny ckliwy romans esesmana i więźniarki, ale nie tym razem...
Rettinger nie lukruje i nie upiększa wojny, obóz to choroby,wszy ,bicie, strach, głód i praca...

Obraz przetrwania w obozie koncentracyjnym od drugiej strony… przestawione zostały losy dziewczyny, która aby przetrwać, zdecydowała się zostać prostytutką w obozie koncentracyjnym. Polecam przeczytać każdemu kto lubi książki o tej tematyce.

Obraz przetrwania w obozie koncentracyjnym od drugiej strony… przestawione zostały losy dziewczyny, która aby przetrwać, zdecydowała się zostać prostytutką w obozie koncentracyjnym. Polecam przeczytać każdemu kto lubi książki o tej tematyce.

To Sekret Elizy .Napisałam już recenzję mogę tylko zaprosić do czytania

To Sekret Elizy .Napisałam już recenzję mogę tylko zaprosić do czytania

Sekret Elizy.Auschwitz.Płatna miłość- Inny tytuł tej samej książki

Sekret Elizy.Auschwitz.Płatna miłość- Inny tytuł tej samej książki

Nieoczywista opowieść o miłości i o woli przetrwania.

Nieoczywista opowieść o miłości i o woli przetrwania.

Niewiele tu o kommando puff. Pozostałe historie obozowe przerażające i ciekawe. Książka zawiera wiele wątków spoza okresu wojny. Ze względu na straszną przeszłość, główna bohaterka Eliza nie przeżywa mocno tego, że oddaje swoje ciało w przeciwieństwie do Magdaleny. Szkoda, że historia nie jest opisana właśnie z jej punktu widzenia. Wątek miłosny Eliza-Wolfgang skromny i niedopowiedziany. Nie znamy dalszych losów bohaterów od zakończenia wojny do lat 60tych, Karla wogóle. Niestety książka zawiera zbyt wiele fikcji.

Niewiele tu o kommando puff. Pozostałe historie obozowe przerażające i ciekawe. Książka zawiera wiele wątków spoza okresu wojny. Ze względu na straszną przeszłość, główna bohaterka Eliza nie przeżywa mocno tego, że oddaje swoje ciało w przeciwieństwie do Magdaleny. Szkoda, że historia nie jest opisana właśnie z jej punktu widzenia. Wątek miłosny Eliza-Wolfgang skromny i...

Książka wyszła także ostatnio pod nowym tytułem: „Sekret Elizy. Auschwitz. Płatna miłość” (niestety na Legimi, pomimo że w katalogu jest nowa okładka, mnie na czytniku ładuje się stara wersja z tytułem „Kommando Puff”).
.
Podobno nikt dotąd nie opisał Kommanda Puff (jak się domyślam, chodzi o literaturę beletrystyczną). I faktycznie może tak być, ponieważ istnienie tego miejsca jest bardzo słabo opisane nawet w literaturze faktu, udokumentowały je tylko dwie historyczki, wzmianki o Kommandzie Puff pojawiają się w niektórych wspomnieniach i pamiętnikach byłych więźniarek, jednak nie ma pamiętników kobiet z samego Kommanda. Czym ono było? Domem publicznym otwartym w 1943 roku przez SS w głównym obozie Auschwitz-Birkenau, w którym prostytutkami były więźniarki.
.
Główną bohaterką książki Rettingera jest Eliza, młoda kobieta, która trafia do Auschwitz. Kobieta z przeszłością – i chyba tu zaczyna się zgrzyt, musicie bowiem wiedzieć, że książka ta nie przypadła mi do gustu. Głównym tego powodem jest Eliza, która przed wojną była przestrzępczynią, wykorzystywała i okradała mężczyzn razem ze swoim kochankiem. Eliza miewa w obozie różne momenty i pierwszym moim zarzutem jest to, że autor jakby ślizga się po powierzchni, opisując codzienność życia więźniarek. Nie wchodzi za głęboko, relacjonuje wszystkie wydarzenia w dość suchy sposób, tak że trudno poczuć jakąkolwiek więź z główną bohaterką – a przecież jest to tematyka obozowa, tak więc cierpienie Elizy powinno udzielać się czytelnikowi, jej traumatyczne, tragiczne przeżycia powinny czytelnika szokować, wywierać na niego duży emocjonalny wpływ. Ja niczego takiego nie czułam – wydaje mi się, że po prostu za bardzo widoczne było to, że jest to tylko wykreowana bohaterka, fikcyjna.
.
Gorzej jednak robi się wtedy, gdy Eliza trafia do Kommanda Puff – jej kalkulacja jest chłodna, przecież gorzej nie może być, robiła to wcześniej, przed wojną, z różnymi innymi facetami, żeby zdobyć pieniądze, może uda jej się w ten sposób przeżyć obóz. Takie jest myślę ie Elizy, tak więc cały tragizm, całe okropieństwo tego miejsca zostaje zepchnięte na margines, nie zostaje w dostateczny sposób pokazane, ponieważ Eliza, początkowo przynajmniej, godzi się na bycie prostytutką. Obrzydliwość Kommanda Puff nie wybrzmiewa w pełni, bo tak naprawdę Eliza nie jest osobą, która przeżywa to, że zmuszona jest poświęcić swoje ciało i godność za to, że być może uda jej się przetrwać.
.
Warto też dodać, że książka ma dwa plany czasowe: jednym jest obóz Auschwitz, w którym przebywa Eliza, drugi plan to lata 60., Izrael, gdzie matka oficera SS próbuje odnaleźć Elizę, ponieważ podobno tylko ona jest w stanie uratować jej syna przed więzieniem (jest to czas, gdy sądzi się zbrodniarzy wojennych). Lubię takie zabiegi, natomiast tutaj się kompletnie nie sprawdził – matka owego oficera dostaje notatki Elizy sporządzane w obozie i nieprawdopodobnie dużo czasu zajmuje jej ich przeczytanie. Sytuacja jest dla mnie kuriozalna, bo w momencie, gdy kobieta szuka ratunku dla swojego ukochanego syna (w którego niewinność uparcie wierzy i poszukuje na nią dowodów) i otrzymuje notatki, w których kryje się odpowiedź na jej pytania, notatki, które są jej nadzieją i ostatnią deską ratunku, wyobrażam sobie, że czyta czym prędzej, kartkuje, omija mniej ważne fragmenty – nie, tutaj kobieta czyta powoli, po kawałku, przeżywa to, co przeczytała, znowu czyta i tak w kółko. Jest to kompletnie nierealne, a skonstruowane tak tylko po to, żeby książka i ten wątek za szybko się nie skończyły.
.
Czytałam kilka książek beletrystycznych o czasach II wojny światowej, ta niestety była najgorsza. Szkoda, że autor stworzył taką, a nie inną główną bohaterkę, gdyby nie to, być może moja ocena tej książki byłaby inna. Eliza jest jednak jej największą wadą. I niestety w związku z tym nie mogę Wam tej książki polecić.

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

Książka wyszła także ostatnio pod nowym tytułem: „Sekret Elizy. Auschwitz. Płatna miłość” (niestety na Legimi, pomimo że w katalogu jest nowa okładka, mnie na czytniku ładuje się stara wersja z tytułem „Kommando Puff”).
.
Podobno nikt dotąd nie opisał Kommanda Puff (jak się domyślam, chodzi o literaturę beletrystyczną). I faktycznie może tak być, ponieważ istnienie tego...

Książka bardzo dobrze się czyta i wciąga. No cóż (moja) słabość do ss-nów mnie nie zawodzi, mam do nich szczególną słabość, czy to pozytywni czy też i nie :)

Książka bardzo dobrze się czyta i wciąga. No cóż (moja) słabość do ss-nów mnie nie zawodzi, mam do nich szczególną słabość, czy to pozytywni czy też i nie :)