Książka na początku wydawała się interesująca, jednak dochodzimy do momentu w którym mam wrażenie nic się nie dzieje i tak jest już do końca książki. Może gdyby ją o 200 stron skrócić? I tak jak niektórzy tu piszą, ta cała dobroć policji i wzajemnej przyjaźni między nimi jest nie do uwierzenie. Temat trudny, ale w końcowej fazie książki już tak przegadany, że ostatnie 200 stron to już była katorga.

Książka na początku wydawała się interesująca, jednak dochodzimy do momentu w którym mam wrażenie nic się nie dzieje i tak jest już do końca książki. Może gdyby ją o 200 stron skrócić? I tak jak niektórzy tu piszą, ta cała dobroć policji i wzajemnej przyjaźni między nimi jest nie do uwierzenie. Temat trudny, ale w końcowej fazie książki już tak przegadany, że ostatnie 200...

Nie da sie ukryć bo pedofilia nie jest łatwym tematem do opisywania
Ale wyciągnijmy głowę z pewnego otworu naszego ciała. Pedofilia istnieje
Jako dziadek dzięki tej książce będę mógł uważać jak chronić moją wnuczkę przed "nauczycielkami Tańca"
Mocna i wstrząsająca

Nie da sie ukryć bo pedofilia nie jest łatwym tematem do opisywania
Ale wyciągnijmy głowę z pewnego otworu naszego ciała. Pedofilia istnieje
Jako dziadek dzięki tej książce będę mógł uważać jak chronić moją wnuczkę przed "nauczycielkami Tańca"
Mocna i wstrząsająca

Brawo, brawo! Słowa uznania za komsomolską czujność w zwalczaniu wroga na propagandowym froncie. Mówię tu o przedpiśnicy o partyjnym kryptonimie Dorota (post poniżej). Świętej pamięci Trybuna Ludu na pewno tekst w takim brzmieniu by zamieściła na pierwszej stronie. Oczywiście musiałby tyczyć imperialistycznej Ameryki, która to zrzuca miliony ton stonki na pola naszych „pegeerów” i w ogóle jest be i kaku. W sumie to tylko kwestia drobnego przeredagowania, czyli nie stanowi problemu.
Wracając do dnia dzisiejszego: należy Mroka wpisać na indeks i natychmiast spalić wszystkie jego książki. Najlepiej przed budynkiem Reichstagu. Żeby paliło się dostojniej do ogniska należy dorzucić twórczość amerykańskich autorów kryminałów, bo oni pokazują bohaterstwo i odwagę ichnich policmajstrów i detektywów, a przecież ich przodkowie wybili do nogi Indian i na całego korzystali z dobrodziejstw segregacji rasowej. Książki spalić, autorów posłać na Kołymę. Albo na Alaskę.
Co do spraw ważnych, a treści tyczących to: stoi w tejże treści jak byk z rogami historia niejakiej Eleny, nastolatki, jednej z ważnych postaci książki, która to część swojego krótkiego życia spędziła na dworcach i stacjach metra. A także wyraźnie zaznaczony jest problem braku zainteresowania takimi sprawami od strony władz. Autor więc nie wspomniał, czy też agentka Dorota nie doczytała? Tudzież bezmyślnie przekopiowała wierszówkę przesłaną z Bankowej?
Kwestia podstawowa: książka opisuje autentyczne zdarzenia, które to były tak naprawdę odkryte przez FBI. I to oni pierwsi zaczęli z tym procederem walczyć. W późniejszym czasie śledztwo przejął Interpol. A jak nazywał się ten proceder w aktach śledztwa? A proszę bardzo: Ukrainian Angels, Ukrainian Nymphets, Ukrainian Lolitas. To jak to jest z tym totalnym podejściem do ukraińskiej praworządności, że tak nieśmiało spytam? Pedofilny biznes był od początku prowadzony na terenie Ukrainy. I to jest udokumentowane materiałami archiwalnymi.
Farma botów... no cóż, nic takiego w Małej Baletnicy nie występuje. Ani w kategorii chwalenia, ani ganienia.
Tak na marginesie tej praworządności, to za czasów słusznie minionych, czyli radzieckich, połowa „ruskiego/onucowego/orkowego” *(niepotrzebne skreślić) Politbiura miała ukraińskie nazwiska. Proponuje też sięgnąć do wiedzy historycznej i sprawdzić pochodzenie Chruszczowa i Breżniewa.
No i ten Litwinienko... Tak, autor nie miał nic innego do roboty niż pognębić tegoż pana czarnym, szarym i stalinowskim pijarem. Co prawda wspomniane nazwisko jest jednym z bardziej pospolitych w Rosji, tak jak Kuzniecow czy Iwanow. Dodatkowo jest autentyczną postacią i dostał w czapę takim sposobem jak to zostało w książce opisane. Z tym że oprócz dziecięcej pornografii parał się jeszcze (żeby dorobić) spamowaniem w miejscach, w których internetowo udzielają się dzieci i młodzież. Czym spamował? Zdjęciami gołych panienek. Dla odmiany dorosłych. Ale co tam, ten wredny autor „zapijarzył” i już. Ostatecznie bierze od Putina ciężką kasę w rublach transferowych za sianie propagandy (miliard miesięcznie – a według Wall Street Journal – nawet i dziesięć). Nie wspominając o tym, że wszystkie książki tworzy w oligarchicznej posiadłości Wołodii w Gelendżyku, gdzie z rozkoszą korzysta z uroków 18+ serwowanych dzień i noc przez trzy tysiące dwieście pięćdziesiąt osiem kochanek tegoż Putina. Dlatego też przez te ostatnich sześć lat wydał tylko cztery książki, a nie jak inni znamienici polscy grafomani kryminalni, po jednej miesięcznie.
Kończąc tą przydługą pisaninę, żeby rozwścieczyć wszystkich przeciwników do białości, doprowadzić ich do szału... ocenię książkę na 10. A jak! Teraz czekam na kohorty komsomolskiej młodzieży, bitnej i ambitnej, która ruszy uzbrojona w ostre jedynki. Do boju!

Brawo, brawo! Słowa uznania za komsomolską czujność w zwalczaniu wroga na propagandowym froncie. Mówię tu o przedpiśnicy o partyjnym kryptonimie Dorota (post poniżej). Świętej pamięci Trybuna Ludu na pewno tekst w takim brzmieniu by zamieściła na pierwszej stronie. Oczywiście musiałby tyczyć imperialistycznej Ameryki, która to zrzuca miliony ton stonki na pola naszych...

Tak straszny temat - pedofilia, autor wykorzystuje do celów polityki rosyjskiej (raczej sowieckiej) anno domini 2017 (już po aneksji Krymu do Rosji w 2014 r.). Ociepla wizerunek policji / milicji Federacji Rosyjskiej, FSB/KGB/CZK sowieckiego. Przy mordach politycznych Anny Politkowskiej, Aleksandra Litwinienki i innych Rosjan przez ich własną władzę autorytarną dokonanych przez rosyjskie specsłużby na zlecenie Kremla - nie ma takiego prawa. Jednego z czarnych charakterów powieści nazwał Litwinienką ( dla czarnego PR). Totalnie krytykuje praworządność ukraińską (proces pedofilski umorzony). Zupełnie nie widzi bezdomnych dzieci na dworcach petersburskich i moskiewskich. Moskiewską farmę botów wynosi pod niebiosy. Nie na darmo podpisuje się jako Jurij Jakow vel Wiktor Mrok (bo jest mroczny). Ta książka to skandal. Jestem przeciwniczką cenzury, ale w tym wypadku mam spore wątpliwości.

Tak straszny temat - pedofilia, autor wykorzystuje do celów polityki rosyjskiej (raczej sowieckiej) anno domini 2017 (już po aneksji Krymu do Rosji w 2014 r.). Ociepla wizerunek policji / milicji Federacji Rosyjskiej, FSB/KGB/CZK sowieckiego. Przy mordach politycznych Anny Politkowskiej, Aleksandra Litwinienki i innych Rosjan przez ich własną władzę autorytarną dokonanych...

Mam bardzo mieszane uczucia co do "Małej baletnicy" Wiktora Mroka. Jest to książka oparta na faktach, opowiadająca o międzynarodowej aferze pedofilskiej. Jednak mnie nie porwała. Była dosyć męcząca i długo zeszło mi się z jej przeczytaniem😬

Przede wszystkim nie podobało mi się zachowanie ludzi prowadzących śledztwo. Zachowywali się sztucznie i słodko. Zawsze pięknie wysławiali się zarówno w stosunku do siebie jak i innych. Trochę to niemożliwe, zbyt idealne i cukierkowe. Poza tym czuć również w książce lekką propagandę..

Przedstawiony obraz dzieci, które były ofiarami w tej aferze też jakoś tak nie bardzo mi podchodził. Dzieci zarówno te 6 letnie jak i 8 letnie były nad wyraz mądre i wyrażały się lepiej niż inna ok 14 letnia bohaterka książki-Elena.

Troszkę tu za mdło i nudno. Książka mogłaby być krótsza, dzięki temu akcja byłaby szybsza i byłoby ciekawiej. Za dużo niepotrzebnych dialogów i pobocznych scen, które nie wnosiły za dużo do całej historii.

Mam bardzo mieszane uczucia co do "Małej baletnicy" Wiktora Mroka. Jest to książka oparta na faktach, opowiadająca o międzynarodowej aferze pedofilskiej. Jednak mnie nie porwała. Była dosyć męcząca i długo zeszło mi się z jej przeczytaniem😬

Przede wszystkim nie podobało mi się zachowanie ludzi prowadzących śledztwo. Zachowywali się sztucznie i słodko. Zawsze pięknie...

Nie od dziś wiadomo ,że największe zło ma postać człowieka.... Książka oparta na faktach, dlatego tak przerażająca... A mowa w niej o dziecięcej pornografii i jej masowej produkcji oraz molestowaniu dzieci.... Akcja głównie rozwija się z Rosji, tu zostaje prowadzone śledztwo na światową skalę.. a sprawca zostaje ujęty, skazany... Ale czy dzieci będą bezpieczne ? Czy ten chwast został usunięty w całości ?
Polecamy, choć książka dla ludzi raczej o mocnych nerwach....

Nie od dziś wiadomo ,że największe zło ma postać człowieka.... Książka oparta na faktach, dlatego tak przerażająca... A mowa w niej o dziecięcej pornografii i jej masowej produkcji oraz molestowaniu dzieci.... Akcja głównie rozwija się z Rosji, tu zostaje prowadzone śledztwo na światową skalę.. a sprawca zostaje ujęty, skazany... Ale czy dzieci będą bezpieczne ? Czy ten...

W tej książce został poruszony wstrząsający i budzacy kontrowersje temat . Jednak sam sposob napisania , zachowan policji , jakos mnie nie przekonal . Mialam wrażenie, ze to takie kółko wzajemnej adoracji . Czasami po prostu nie dalo sie tego czytac . Nie wiem , autor nie przekonał mnie tym do siebie . Nie ukrywam, meczyla mnie czasami ta pozycja i to nie ze względu na temat. Ciezko mi powiedzieć, czy polecam

W tej książce został poruszony wstrząsający i budzacy kontrowersje temat . Jednak sam sposob napisania , zachowan policji , jakos mnie nie przekonal . Mialam wrażenie, ze to takie kółko wzajemnej adoracji . Czasami po prostu nie dalo sie tego czytac . Nie wiem , autor nie przekonał mnie tym do siebie . Nie ukrywam, meczyla mnie czasami ta pozycja i to nie ze względu na...

Na okładce „Małej baletnicy” widnieje napis: „Wstrząsająca – oparta na faktach – opowieść o międzynarodowym skandalu pedofilskim”. Od razu wiadomo, że w kwestii fabuły czeka czytelnika temat wyjątkowo trudny, ciężki i bolesny. Tak było, akcja i dochodzenie dostarczają wielu szczegółów odrażającego procederu krzywdzenia dzieci.

Jest jednak w tej książce coś, co budzi moje wątpliwości. Chodzi o zespół major Alony Nikisziny. Wszyscy są jednakowo zaangażowani w śledztwo, oddani pracy, kompetentni, po prostu piją sobie z dzióbków. Mają nawet to samo poczucie humoru. Każdy sypie dowcipami jak z rękawa. Nie ma żadnych rys, większych niesnasek, tarć międzyludzkich. Nawet prokurator Bestużew wpasowuje się w układankę i nie odstaje od reszty. Za idealne to zgranie, nienaturalne, cukierkowe. Niczym laurka i bombonierka w jednym.

„Mała baletnica” ma naprawdę wysokie oceny i rozumiem, że może robić wrażenie. Mnie jednak nie przypadł do gustu nierealny obraz działań rosyjskiej policji, dla której międzynarodowe śledztwo to bułka masłem.

Na okładce „Małej baletnicy” widnieje napis: „Wstrząsająca – oparta na faktach – opowieść o międzynarodowym skandalu pedofilskim”. Od razu wiadomo, że w kwestii fabuły czeka czytelnika temat wyjątkowo trudny, ciężki i bolesny. Tak było, akcja i dochodzenie dostarczają wielu szczegółów odrażającego procederu krzywdzenia dzieci.

Jest jednak w tej książce coś, co budzi moje...

"Mała baletnica" Wiktor Mrok.
Książka o dziecięcej, lesbijskiej pornografii w Rosji.
.
Książka na faktach, wstrząsające opisy działań zboczeńców. Co do samej formy książki to dla mnie było za dużo informacji, przeskoków czasowych, w pewnych momentach gubiłam wątek, nie wiedziałam kto jest kim.

"Mała baletnica" Wiktor Mrok.
Książka o dziecięcej, lesbijskiej pornografii w Rosji.
.
Książka na faktach, wstrząsające opisy działań zboczeńców. Co do samej formy książki to dla mnie było za dużo informacji, przeskoków czasowych, w pewnych momentach gubiłam wątek, nie wiedziałam kto jest kim.

Jedna z mocniejszych pozycji książkowych, jakie przeczytałam na przestrzeni ostatnich lat. Książkę oceniam bardzo wysoko za klimat, fabułę i emocje i ślad jaki we mnie zostawiła.

Jedna z mocniejszych pozycji książkowych, jakie przeczytałam na przestrzeni ostatnich lat. Książkę oceniam bardzo wysoko za klimat, fabułę i emocje i ślad jaki we mnie zostawiła.