Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa pozycja zadająca istotne pytania o sens życia i kary śmierci. Wciąga i wywołuje emocje. Literatura "azjatycka" jest zdecydowanie odkryciem tego roku.

Bardzo ciekawa pozycja zadająca istotne pytania o sens życia i kary śmierci. Wciąga i wywołuje emocje. Literatura "azjatycka" jest zdecydowanie odkryciem tego roku.

Bardzo przyjemnie się czytało, ale nie wniosło nic istotnego do mojego życia. Liczyłam na bardziej wstrząsające rozwiązanie zagadki, a było "rodzinnie".

Bardzo przyjemnie się czytało, ale nie wniosło nic istotnego do mojego życia. Liczyłam na bardziej wstrząsające rozwiązanie zagadki, a było "rodzinnie".

Historia Żabińskich sama w sobie jest bardzo ciekawa i warto poznać ją z pierwszej ręki. I nauczyć się od nich tak kochać zwierzęta.

Historia Żabińskich sama w sobie jest bardzo ciekawa i warto poznać ją z pierwszej ręki. I nauczyć się od nich tak kochać zwierzęta.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że wydarzenia opisane w książce zostały zainspirowane prawdziwą historią, która była jeszcze gorsza... Horrorem bym tego nie nazwała, ale po lekturze tej powieści można jeszcze bardziej znienawidzić homo sapiens. A nawet trzeba.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że wydarzenia opisane w książce zostały zainspirowane prawdziwą historią, która była jeszcze gorsza... Horrorem bym tego nie nazwała, ale po lekturze tej powieści można jeszcze bardziej znienawidzić homo sapiens. A nawet trzeba.

Lubię książki Paris, chociaż coraz bardziej zastanawia mnie, że źródłem zła zawsze jest mąż... Czy to jakiś sygnał S.O.S. wysyłany przez autorkę?
Chociaż całe zakończenie odgadłam już po pierwszym rozdziale, to mimo wszystko dobrze się czytało. Gdyby istniało coś takiego jak "kobiecy thriller" to dla mnie Paris byłaby jego królową.

Lubię książki Paris, chociaż coraz bardziej zastanawia mnie, że źródłem zła zawsze jest mąż... Czy to jakiś sygnał S.O.S. wysyłany przez autorkę?
Chociaż całe zakończenie odgadłam już po pierwszym rozdziale, to mimo wszystko dobrze się czytało. Gdyby istniało coś takiego jak "kobiecy thriller" to dla mnie Paris byłaby jego królową.

Bardzo ciekawa historia, którą napisało samo życie. Rywalizacja i poświęcenie zawsze były siłami napędowymi nauki, ale w tym przypadku ujawniły się w bardzo specyficzny sposób.
Spodziewałam się więcej cierpienia i brutalności, ale na szczęście to nie jest tego typu opowieść... Warto ją poznać. Zwłaszcza, że w dużej mierze oparta jest na faktach.

Bardzo ciekawa historia, którą napisało samo życie. Rywalizacja i poświęcenie zawsze były siłami napędowymi nauki, ale w tym przypadku ujawniły się w bardzo specyficzny sposób.
Spodziewałam się więcej cierpienia i brutalności, ale na szczęście to nie jest tego typu opowieść... Warto ją poznać. Zwłaszcza, że w dużej mierze oparta jest na faktach.

Książka porusza bardzo ważne kwestie, ale ostatecznie mnie trochę rozczarowała. Zbyt duża liczba stron, zbyt mała ilość faktów... Nieproporcjonalna, przez co chwilami nudna i domęczona. Temat jednak warto poznać.

Książka porusza bardzo ważne kwestie, ale ostatecznie mnie trochę rozczarowała. Zbyt duża liczba stron, zbyt mała ilość faktów... Nieproporcjonalna, przez co chwilami nudna i domęczona. Temat jednak warto poznać.

Bardzo przyjemna postać pastora i jego żony.

Bardzo przyjemna postać pastora i jego żony.

Książka miała w sobie coś magicznego i niepokojącego, ale nie do końca to wybrzmiało. Tajemnica zbyt duża i zbyt mała jednocześnie.

Książka miała w sobie coś magicznego i niepokojącego, ale nie do końca to wybrzmiało. Tajemnica zbyt duża i zbyt mała jednocześnie.

Jak na fantastykę, zwłaszcza tak poczytną, całkiem przyjemna lektura. Pierwsza część tomu mnie porwała (przygotowania do egzaminu, pierwsze kroki w Akademii), niestety druga to nudna nawalanka.... Szkoda, bo potencjał był dość duży i liczyłam na więcej (data orientacyjna).

Jak na fantastykę, zwłaszcza tak poczytną, całkiem przyjemna lektura. Pierwsza część tomu mnie porwała (przygotowania do egzaminu, pierwsze kroki w Akademii), niestety druga to nudna nawalanka.... Szkoda, bo potencjał był dość duży i liczyłam na więcej (data orientacyjna).

Niektóre momenty miała ciekawe, zwłaszcza te rodzinno-społeczne, ale mimo to mnie nie porwała.

Niektóre momenty miała ciekawe, zwłaszcza te rodzinno-społeczne, ale mimo to mnie nie porwała.

Wydarzenia opisane w książce zasługują na lepszą formę. Nie wstrząsnęła mną, pozostawiła bez emocji. Przeciętna książka o nazizmie, takie jak wszystkie, pisane "wg. wzoru". Plus za przybliżenie ostatnich tygodni Bruno Schulza (tak niewiele mu brakowało...).

Wydarzenia opisane w książce zasługują na lepszą formę. Nie wstrząsnęła mną, pozostawiła bez emocji. Przeciętna książka o nazizmie, takie jak wszystkie, pisane "wg. wzoru". Plus za przybliżenie ostatnich tygodni Bruno Schulza (tak niewiele mu brakowało...).

Bardzo doceniam stylizację opowiadań na różne gatunki/prozę różnych autorów, i chociaż niektóre historie naprawdę pobudzają do myślenia, to całość mnie jednak nie powaliła.

Bardzo doceniam stylizację opowiadań na różne gatunki/prozę różnych autorów, i chociaż niektóre historie naprawdę pobudzają do myślenia, to całość mnie jednak nie powaliła.

W mojej ocenie to bardzo dobra książka, pokazująca problemy KK od drugiej, bardziej "wewnętrznej" strony. Po przeczytaniu zmienię trochę podejście do samych księży, ponieważ ich również ta instytucja wyniszcza i przez to sami stają się ofiarami układu.
Mam nadzieję dalej zgłębić temat.

W mojej ocenie to bardzo dobra książka, pokazująca problemy KK od drugiej, bardziej "wewnętrznej" strony. Po przeczytaniu zmienię trochę podejście do samych księży, ponieważ ich również ta instytucja wyniszcza i przez to sami stają się ofiarami układu.
Mam nadzieję dalej zgłębić temat.

Dzisiaj jest mi bardzo przykro i jednym z powodów dla których tak się czuję (ale nie najważniejszym) jest ocena którą muszę dać tej książce. Ponieważ mnie nie urzekła. Jest zwykła, przeciętna. Wyróżnia ją tylko miłość do przyrody, którą autorka przeniosła na karty powieści. Ale to wciąż za mało.
O ile Kya w dzieciństwie jest ciekawą postacią, tak potem zdecydowanie traci na wartości. Im jest starsza, tym na wartości traci sama książka - zamiast zaciekawiać, zamienia w romans ze słabym wątkiem kryminalnym. Motywacje postaci także są skrajne różne - niektóre są rzeczywiste i jestem w stanie w nie uwierzyć, inne są naprawdę cienką wymówką.
Nie dałam tej książce wiary. Wiązałam z nią książką naprawdę wielkie nadzieje, ale mnie zawiodła (smuci to podwójnie, bo była prezentem).

Dzisiaj jest mi bardzo przykro i jednym z powodów dla których tak się czuję (ale nie najważniejszym) jest ocena którą muszę dać tej książce. Ponieważ mnie nie urzekła. Jest zwykła, przeciętna. Wyróżnia ją tylko miłość do przyrody, którą autorka przeniosła na karty powieści. Ale to wciąż za mało.
O ile Kya w dzieciństwie jest ciekawą postacią, tak potem zdecydowanie traci na...

Książkę oceniam tak nisko z dwóch powodów - po pierwsze jej teza nie jest odkrywcza (nie wolno nikogo nienawidzić i dyskryminować - to chyba jasne? A jeżeli dla kogoś nie jest to oczywiste, to z pewnością ta książka go nie "nawróci"), po drugie uważam, że w pewnym sensie powieść jest szkodliwa. Główni bohaterowie stają przeciwko dyskryminacji i... wszystko przychodzi im stosunkowo łatwo, w dodatku mają wsparcie w dużej części otoczenia. Cóż, wydaje mi się, że prawdziwi bojownicy o prawa człowieka mieli znaczenie gorzej - niektórzy przypłacili do konfiskatą majątku, inni wykluczeniem społecznym, jeszcze inni życiem. Bohaterowie na końcu triumfują. Mało tego - są stawiani za wzór i zyskują w pewnym sensie sławę. To może wprowadzać młodych odbiorców w błąd i sprawić, że staną w obronie czegoś z niewłaściwych pobudek lub licząc na szybki sukces. A walka z dyksryminacją to droga okupiona trudem. Śpiewaniem na korytarzu Alleluja nie naprawi się świata...
Drugi problem polega na tym, że książka może dać błędne przeświadczenie o tym, że gdyby trochę więcej ludzi ujęło się za Żydami, Holocaust można było pokonać. Niestety, zwalczanie antysemityzmu narosłego przez wieki w społeczeństwach europejskich w połączeniu z opresyjnym systemem sprawiło to, co sprawiło, a walka o prawa człowieka te 80 lat temu była o wiele trudniejsza niż udzielenie wywiadu przy wsparciu instytucji zajmującej się walką z rasizmem.
Poza zarzutami przytoczonymi powyżej, muszę stwierdzić, że książka była chwilami nudna i nie oferowała zbytnich zwrotów akcji, w dość czarno-biały sposób prowadząc narrację. Zawiodła moje oczekiwania, a szkoda bo temat zapowiadał się interesująco.
(Data przeczytania jest orientacyjna - plus-minus ten tydzień)

Książkę oceniam tak nisko z dwóch powodów - po pierwsze jej teza nie jest odkrywcza (nie wolno nikogo nienawidzić i dyskryminować - to chyba jasne? A jeżeli dla kogoś nie jest to oczywiste, to z pewnością ta książka go nie "nawróci"), po drugie uważam, że w pewnym sensie powieść jest szkodliwa. Główni bohaterowie stają przeciwko dyskryminacji i... wszystko przychodzi im...

Dobry dramat, stawiający odważne pytania. Prawdopodobnie nie zgadzam się z autorem, nie zepsuło to jednak przyjemności z lektury. Prowokuje do myślenia.

Dobry dramat, stawiający odważne pytania. Prawdopodobnie nie zgadzam się z autorem, nie zepsuło to jednak przyjemności z lektury. Prowokuje do myślenia.

Antywojenna i dobrze napisana powieść. Sprawia, że człowiekowi robi się autentycznie smutno. No cóż, na Zachodzie bez zmian.

Antywojenna i dobrze napisana powieść. Sprawia, że człowiekowi robi się autentycznie smutno. No cóż, na Zachodzie bez zmian.

Moja koleżanka z pracy była zachwycona, ja nie do końca... Może po prostu nie rozumiem tej historii. A może wcale nie jest mi żal takich ludzi (jestem głupia albo bez serca - już nie wiem co lepsze)?

Moja koleżanka z pracy była zachwycona, ja nie do końca... Może po prostu nie rozumiem tej historii. A może wcale nie jest mi żal takich ludzi (jestem głupia albo bez serca - już nie wiem co lepsze)?

Aktualna tak samo w PRL-u, jak i dzisiaj. Może nawet bardziej...

Aktualna tak samo w PRL-u, jak i dzisiaj. Może nawet bardziej...