Bardzo szybko się czyta.
Czytelnik wciela się w rolę sędziego i to od niego zależy jakie ostatecznie będzie zakończenie

Bardzo szybko się czyta.
Czytelnik wciela się w rolę sędziego i to od niego zależy jakie ostatecznie będzie zakończenie

Terror Ferdinanda von Schirach to książka o niesamowicie trudnej tematyce, która podczas czytania zmusza nas, czytelników, do analizowania i rozważania wielu omawianych i przedstawionych w niej kwestii. Jako, że dla mnie była to też lektura omawiana na języku niemieckim w szkole, jeszcze głębiej ją omawialiśmy, co dla mnie było niezmiernie ciekawe i fascynujące.

Ze względu na sposób, w jaki książka jest napisana, czyta się ją bardzo szybko.

Terror naprawdę mi się spodobał i jestem pewna, że nie jest to ostatnia książka tego autora, jaką przeczytam. Polecam!

Terror Ferdinanda von Schirach to książka o niesamowicie trudnej tematyce, która podczas czytania zmusza nas, czytelników, do analizowania i rozważania wielu omawianych i przedstawionych w niej kwestii. Jako, że dla mnie była to też lektura omawiana na języku niemieckim w szkole, jeszcze głębiej ją omawialiśmy, co dla mnie było niezmiernie ciekawe i fascynujące.

Ze względu...

Książka, która skłoniła mnie do refleksji - bo chyba takie ma też założenie. Mamy tutaj sprezentowaną suchą sprawę faktów - tego co się wydarzyło i za co teraz rozpatrywany jest wyrok. Oprócz tego mamy domysły, nadzieje, przypuszczenia - coś, czym często ludzie kierują się w trakcie szarego życia, no bo przecież "a co by było jeśli...".

Książka przynajmniej mnie uświadomiła, jak często jako ludzie odwołujemy się do drugiego przykładu. Jak często nie potrafimy spojrzeć na jedną sytuację samej sobie, tylko musimy pociągnąć za nią szereg innych podobnych, acz w jakichś elementach odmiennych. sytuacji.

Jest to pozycja, nad którą warto się pochylić. Chociaż nie jest obszerna i całość osobiście skończyłam w jakieś dwie luźne godzinki, to jednak momentami skłania do przemyśleń i potrafi na coś otworzyć oczy.

Książka, która skłoniła mnie do refleksji - bo chyba takie ma też założenie. Mamy tutaj sprezentowaną suchą sprawę faktów - tego co się wydarzyło i za co teraz rozpatrywany jest wyrok. Oprócz tego mamy domysły, nadzieje, przypuszczenia - coś, czym często ludzie kierują się w trakcie szarego życia, no bo przecież "a co by było jeśli...".

Książka przynajmniej mnie...

Aż szkoda, że tak szybko się czyta. "Terror" to dramat sądowy. Jedno oskarżenie, jedna sprawa, ale dwa rozwiązania. To od czytelnika zależy, czy żołnierz, który zestrzelił samolot pasażerski zostanie uznany winnym.

Wydaje się proste, tyle że gdyby żołnierz nie skazał na śmierć ponad stu osób, życie straciłoby znacznie więcej. Co powinien był zrobić? Decyzja należy do Ciebie. Argumentów za i przeciw jest mnóstwo, a więc łatwo nie będzie.

Warto się pobawić. Choć słowo "pobawić" może nie jest właściwe. Chodzi o kwestię życia i śmierci...

Aż szkoda, że tak szybko się czyta. "Terror" to dramat sądowy. Jedno oskarżenie, jedna sprawa, ale dwa rozwiązania. To od czytelnika zależy, czy żołnierz, który zestrzelił samolot pasażerski zostanie uznany winnym.

Wydaje się proste, tyle że gdyby żołnierz nie skazał na śmierć ponad stu osób, życie straciłoby znacznie więcej. Co powinien był zrobić? Decyzja należy do...

Dobry dramat, stawiający odważne pytania. Prawdopodobnie nie zgadzam się z autorem, nie zepsuło to jednak przyjemności z lektury. Prowokuje do myślenia.

Dobry dramat, stawiający odważne pytania. Prawdopodobnie nie zgadzam się z autorem, nie zepsuło to jednak przyjemności z lektury. Prowokuje do myślenia.

Świetny tekst zapakowany w genialną formę. Krótki dramat sądowy wypracowany do granic możliwości, prezentujący wielką inteligencję i kunszt pisarski autora. Podobała mi się zwłaszcza forma tej historii - wstęp kierowany do ławników, ale jednocześnie do czytelnika, przebieg procesu opisany z detaliczną szczegółowością, zwłaszcza w zakresie didaskaliów oraz zakończenie pozostawiające czytelnikowi decyzję co do rozstrzygnięcia. Mowy końcowe zarówno prokuratora, jak i obrońcy zostały zapisane w sposób merytoryczny, ale podszyty emocjami tak, że momentami czytelnik sam nie wie, jakie jest jego zdanie w tym temacie, bo argumenty obu stron wydają się w jakimś zakresie zasadne. Oszczędna forma bez upiększeń i rozbudowanych opisów wprowadza atmosferę doniosłości oraz wyjątkowości tej sytuacji. Wszystko zostało przemyślane, począwszy od komentarzy i wtrąceń prokuratora czy obrońcy, skończywszy na uwagach przewodniczącego do ławników.

Dodatkowo, niezależnym fragmentem jest referat na samym końcu na temat granic wolności słowa, który sam w sobie jest kawałkiem świetnego pióra i analizy. Pozytywnie oceniam też dużo przykładów historycznych, które służyły za motywy do potwierdzenia tezy przytaczającego dany fakt albo z drugiej strony do obalenia teorii przeciwnika.

Zdecydowanie to świetna lektura, która zmusza do myślenia nie tylko podczas jej czytania, ale zwłaszcza po jej zakończeniu, a to moim zdaniem szczególnie świadczy o wartości książki.

Świetny tekst zapakowany w genialną formę. Krótki dramat sądowy wypracowany do granic możliwości, prezentujący wielką inteligencję i kunszt pisarski autora. Podobała mi się zwłaszcza forma tej historii - wstęp kierowany do ławników, ale jednocześnie do czytelnika, przebieg procesu opisany z detaliczną szczegółowością, zwłaszcza w zakresie didaskaliów oraz zakończenie...

„Terror” von Schiracha to moje pierwsze spotkanie z tym niemieckim autorem. Bardzo ciekawa forma książki-dramatu: jesteśmy widzami toczącej się rozprawy sądowej, gdzie jako oskarżony staje pilot wojskowego myśliwca. Major Koch zestrzelił cywilny samolot uprowadzony przez terrorystę - na pokładzie były 164 osoby. Zrobił to w ostatniej chwili, gdyż inaczej samolot uderzyłby w stadion piłkarski, na którym mecz oglądało 70 tysięcy ludzi. Do nas należy osądzenie oskarżonego i wydanie własnego wyroku. Dla mnie od początku oczywistym było, że postąpił słusznie, a niesłuszny był jedynie brak natychmiastowej ewakuacji stadionu. Pasażerowie samolotu i tak by zginęli podczas uderzenia, a dodatkowo ucierpiałoby wielu innych. Tutaj jednak pojawia się pytanie: skoro możesz zabić 164 osoby, by ocalić 70000, to gdzie jest granica? Czy zabijesz 164 niewinnych, by uratować 170 innych? A może zabijesz 1, by ocalić 5?

„Terror” von Schiracha to moje pierwsze spotkanie z tym niemieckim autorem. Bardzo ciekawa forma książki-dramatu: jesteśmy widzami toczącej się rozprawy sądowej, gdzie jako oskarżony staje pilot wojskowego myśliwca. Major Koch zestrzelił cywilny samolot uprowadzony przez terrorystę - na pokładzie były 164 osoby. Zrobił to w ostatniej chwili, gdyż inaczej samolot uderzyłby w...

,,Terror" Ferdinanda von Schinarcha opowiada o procesie majora Larsa Kocha, który zestrzelił samolot pasażerski, przejęty przez terrorystę, na pokładzie którego były 164 osoby, aby ocalić 70 000 ludzi będących na stadionie.

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Nie za bardzo wiem jak ją ocenić. Pisana w formie scenariusza, więc przeczytałam ją w godzinkę. Porusza ona trudną tematykę, czy można ważyć i porównywać życie ludzkie? Autor pozostawia tę ocenę czytelnikowi.

Podoba mi się, że autor na początku skupia się na podaniu argumentów za i przeciw słuszności podjętej przez majora decyzji. Od pierwszych stron widzimy przebieg całej rozprawy, a na sam koniec dostajemy dwie możliwości do wyboru - wyrok skazujący lub uniewinniający - każde z wytłumaczeniem, dlaczego akurat tak zdecydowali ławnicy. Z jednej strony spodobał mi się ten zabieg, a z drugiej strony w obydwu uzasadnieniach znalazły się zdania, z którymi się nie zgadzałam.

Po samym opisie rozprawy dostajemy jeszcze przytoczone przemyślenia autora, dotyczące terroryzmu, na przykładach. Ta część podobała mi się najmniej. Natomiast, gdy już myślałam, że autor nie wypowie się w sprawie rozprawy, którą opisał, nawiązał zarówno do niej, jak i do późniejszych przemyśleń na samym końcu książki oraz skrzydełku okładki.

Jeśli jesteście ciekawi samego wyglądu i przeprowadzenia procesu to myślę, że też możecie się rozczarować, bo momentami słownictwo było bardzo potoczne i nie wydaje mi się, żeby sędzia dyskutował z obrońcą w tak potoczny sposób. Niemniej jednak sama tematyka i sposób napisania książki sprawia, że zatrzymujemy się chwilę nad tym, aby pomyśleć o tym jak wiele znaczy ludzkie życie i co my zrobilibyśmy, będąc w takiej sytuacji.

,,Terror" Ferdinanda von Schinarcha opowiada o procesie majora Larsa Kocha, który zestrzelił samolot pasażerski, przejęty przez terrorystę, na pokładzie którego były 164 osoby, aby ocalić 70 000 ludzi będących na stadionie.

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Nie za bardzo wiem jak ją ocenić. Pisana w formie scenariusza, więc przeczytałam ją w godzinkę. Porusza ona...

Nie sądziłam, że dramat mi się tak spodoba jeśli chodzi o styl pisania. Czytało się przyjemnie, błyskawicznie i zrozumiale. Fabuła ciekawa. Polecam jako szybką lekturę.

Nie sądziłam, że dramat mi się tak spodoba jeśli chodzi o styl pisania. Czytało się przyjemnie, błyskawicznie i zrozumiale. Fabuła ciekawa. Polecam jako szybką lekturę.

Książka zmusza do refleksji, w wyniku której mierzymy się z koniecznością wydania wyroku (zgodnie ze swoim sumieniem) w sprawie postawionego w stan oskarżenia pilota. Mamy sąd, obrońcę, prokuratora i przedstawione nam w toku rozprawy dowody. Pomysł generalnie ciekawy, myślę jednak, że rozważania dotyczące zasadności podjętej przez oskarżonego decyzji można byłoby bardziej skomplikować (czy na naszą decyzję wpłynąłby fakt, jeśli samolot zostałby zestrzelony wcześniej, a nie w ostatniej możliwej chwili; jaką decyzję podjąłby pilot, jeśli na pokładzie zestrzelonego przez niego samolotu rzeczywiście byłby ktoś mu bliski?). Ciężko bowiem, po zapoznaniu się ze wszystkimi dowodami, odżegnać się przy podjęciu decyzji od rozważań czysto statystycznych i bronić zasad niejako dla zasady.
Może nie będzie to popularna opinia, ale osobiście większe wrażenie wywarła na mnie zawarta w książce, już po tekście właściwego dramatu, laudacja i snucie rozważań na temat granic wolności słowa i szeroko rozumianej wolności w ogóle, także w kontekście funkcjonowania społeczeństwa demokratycznego. Czy polecam? Owszem! :)

Książka zmusza do refleksji, w wyniku której mierzymy się z koniecznością wydania wyroku (zgodnie ze swoim sumieniem) w sprawie postawionego w stan oskarżenia pilota. Mamy sąd, obrońcę, prokuratora i przedstawione nam w toku rozprawy dowody. Pomysł generalnie ciekawy, myślę jednak, że rozważania dotyczące zasadności podjętej przez oskarżonego decyzji można byłoby bardziej...