Uwielbiam tę książkę. Wzruszająca i zabawna jednocześnie! Nigdy więcej wojny...

Uwielbiam tę książkę. Wzruszająca i zabawna jednocześnie! Nigdy więcej wojny...

Pierwsze spotkanie z Whartonem motywowane chęcią przeczytania jakiejś świątecznej książki przed gwiazdką. Ta jednostronna konwersacja nie powiedziało mi o pisarzu zbyt wiele. Nie ma specjalnie jakiegoś charakterystycznego stylu jego narracja pierwszoosobowa jest poczytna czuć w niej nieco postaci lecz nie na tyle, żeby można było jakoś specjalnie ją chwalić. Po prostu sobie jest nie szczególnie chce się rzucać w oczy.

Trochę skoda bo gdyby ta historia była nieco ciekawiej napisana może by dała z siebie wyciągnąć nieco więcej. Sama koncepcja prób dogadania się zmęczonych żołnierzy dwóch stron konfliktu wydaje się dość ładna. Twórca jakoś bardzo mocno tego motywu nie eksploruje nie odkrywa za jego pomocą nowych niezbadanych jeszcze w literaturze myśli, ale całkiem nieźle ogrywa antywojenny przekaz,

Pewnie powieść była by dość nudne gdyby nie udało się autorowi stworzyć całkiem barwnego grona bohaterów. Dzięki nim opowieść jest dość żywa.

W zasadzie nie powiem nic więcej to na tyle prosta i dość zapomnialna książka pomimo swej niezłości, że większość przemyśleń niezwykle szybko wyleciało mi z głowy. Okej czytadło do sprawdzenia wracając do domu na święta lecz po nich już raczej nic z niego nie będziecie pamiętać.

Pierwsze spotkanie z Whartonem motywowane chęcią przeczytania jakiejś świątecznej książki przed gwiazdką. Ta jednostronna konwersacja nie powiedziało mi o pisarzu zbyt wiele. Nie ma specjalnie jakiegoś charakterystycznego stylu jego narracja pierwszoosobowa jest poczytna czuć w niej nieco postaci lecz nie na tyle, żeby można było jakoś specjalnie ją chwalić. Po prostu sobie...

Niestety, ale książka... Zbyt szybko się skończyła. Świetna!

Niestety, ale książka... Zbyt szybko się skończyła. Świetna!

(Anty)wojenna, są tu "bebechy". Ciężko się czyta, ale powinni ją przeczytać chłopcy zafascynowani wojną zza telewizora.

(Anty)wojenna, są tu "bebechy". Ciężko się czyta, ale powinni ją przeczytać chłopcy zafascynowani wojną zza telewizora.

Antywojenna i dobrze napisana powieść. Sprawia, że człowiekowi robi się autentycznie smutno. No cóż, na Zachodzie bez zmian.

Antywojenna i dobrze napisana powieść. Sprawia, że człowiekowi robi się autentycznie smutno. No cóż, na Zachodzie bez zmian.

Książka zostająca w pamięci na zawsze. O absurdzie, jakim jest wojna. O człowieku na tej wojnie - po obojętnej stronie. Szokująca. Opisująca biologię człowieka i procesy, które w nim przebiegają w zależności od sytuacji, w jakiej się znalazł. Każdy powinien ją przeczytać. A już na pewno każdy człowiek z ambicjami, by być przywódcą. Napisana tak, że najpewniej przeczytasz ją "za jednym zamachem".

Książka zostająca w pamięci na zawsze. O absurdzie, jakim jest wojna. O człowieku na tej wojnie - po obojętnej stronie. Szokująca. Opisująca biologię człowieka i procesy, które w nim przebiegają w zależności od sytuacji, w jakiej się znalazł. Każdy powinien ją przeczytać. A już na pewno każdy człowiek z ambicjami, by być przywódcą. Napisana tak, że najpewniej przeczytasz ją...

Wojna. Ale się nie zabija. Żołnierz na wojnie to nie człowiek, jednak tutaj jest spojrzenie na psychikę ludzi w czasie wojny. Żadna wojna człowiekowi nie jest potrzebna. Tylko władcy, politycy realizują swoje plany. Żołnierze są tylko pionkami na szachownicy.

Wojna. Ale się nie zabija. Żołnierz na wojnie to nie człowiek, jednak tutaj jest spojrzenie na psychikę ludzi w czasie wojny. Żadna wojna człowiekowi nie jest potrzebna. Tylko władcy, politycy realizują swoje plany. Żołnierze są tylko pionkami na szachownicy.

Opowieść o wojnie, gdzie żart przeplata się z powagą. Często śmiertelną. Inne spojrzenie, odmienna perspektywa wymuszają chwilę zadumy nad czasami, gdzie wszystko, łącznie z człowieczeństwem, było wywrócone do góry nogami.

Opowieść o wojnie, gdzie żart przeplata się z powagą. Często śmiertelną. Inne spojrzenie, odmienna perspektywa wymuszają chwilę zadumy nad czasami, gdzie wszystko, łącznie z człowieczeństwem, było wywrócone do góry nogami.

Jeden z antywojennych głosów w literaturze światowej, choć nie dorównujący klasykom.

Niemniej jednak pokazuje przewrotnie, że choć niektórzy nie chcą zabijać - i być zabijanymi - to logika wydarzeń wojennych potrafi być nieubłagana.

Jeden z antywojennych głosów w literaturze światowej, choć nie dorównujący klasykom.

Niemniej jednak pokazuje przewrotnie, że choć niektórzy nie chcą zabijać - i być zabijanymi - to logika wydarzeń wojennych potrafi być nieubłagana.

Bezsens jakiejkolwiek wojny. Tutaj mamy do czynienia z II wojną światową widzianą oczami Williama Whartona- pisarz i jednocześnie uczestnik także tutaj nie jest to tylko czcze gadanie czy fantazja wyssana z palca, wyobraźnia. Tutaj wojna jest opisem własnych przeżyć/ część książki w jakimś stopniu jest wytworem wyobraźni/ ale liczy się całość jako dzieło które opisuje nie tylko bezsensowność wojny, ale także pokazuje konflikt jako coś najbardziej brutalnego, coś czego zdrowy ludzki rozum nie jest w stanie pojąć, ogarnąć. Wojny nikt tak naprawdę nie jest w stanie zrozumieć. Wojna jest zawsze wytworem chorych ambicji ,zacznie jeden szalony umysł a cierpią miliony. Tak wygląda wojna. Ludzkość jak widać nie uczy się na błędach.

Bezsens jakiejkolwiek wojny. Tutaj mamy do czynienia z II wojną światową widzianą oczami Williama Whartona- pisarz i jednocześnie uczestnik także tutaj nie jest to tylko czcze gadanie czy fantazja wyssana z palca, wyobraźnia. Tutaj wojna jest opisem własnych przeżyć/ część książki w jakimś stopniu jest wytworem wyobraźni/ ale liczy się całość jako dzieło które opisuje nie...