Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc, nie wiem co o tej książce myśleć. Męczyłam się z nią od drugiej polowy, ale byłam na tyle zdesperowana, żeby doczytać i poznać rozwiązanie intrygi. Mogę się pochwalić, że dość szybko wytypowałam i dobrze obstawiłam prześladowcę. Brawo ja, coraz bardziej umiem w śledztwa :heh:
Występuje narracja pierwszoosobowa w czasie teraźniejszym. Miejscem akcji jest Londyn i choć pani autorka jest Polką, to wydaje mi się, że w tym aspekcie wszystko trzyma się kupy - brak spolszczania i 'januszowania'.
Nasza bohaterka Kristin jest fotografem, pracuje jako wolny strzelec. Ma faceta, który zajmuje się streetartem i ogólnie jakoś tam sobie żyje. Aż w pewnym momencie życie zaczyna walić jej się na głowę. Zamiast zdjęć zabawek dziecięcych pracodawca otrzymuje jej prywatne fotki wykonane kiedyś podczas seksu z chłopakiem. W związku z czym dziękują jej za współpracę. Te same zdjęcia trafiają także do jakiejś baby prowadzącej galerię. Bohaterka dostaje niepokojące maile, ponadto zauważa, że podgląda ją facet z wieżowca naprzeciwko, w międzyczasie pod jej nieobecność w mieszkaniu ulatnia się gaz i tu niestety jest ofiara w postaci jednego z jej kotków.
Wychodzi także na jaw, że facet ją zdradził, ale szybko mu to wybacza, gdyż on bardzo żałuje i jej się oświadcza za pomocą wykonanego własnoręcznie pierścionka z drutu. Nie mija zbyt wiele czasu, kiedy przychodzi kolejny mail, a w nim dowód na kolejną zdradę partnera. Kristin tym razem reaguje w sposób bardziej adekwatny i wywala go na ryj.
Nie będę już dalej spoilerować, bo Wam całą fabułę zdradzę :P

Książka zawiera tajemniczego prześladowcę, ale prezentuje się to wszystko kulawo. Możliwe, że autorka miała zamysł, by bohaterka czuła się jak w jakimś matrixie, popadała powoli w obłęd i wszędzie węszyła zagrożenie jednak dla mnie wypadło to niezbyt przekonująco. Wprowadzona została spora liczba bohaterów pobocznych, zapewne po to, by mylić tropy. Miałam jednak wrażenie, że niektórzy przewijają się tam właściwie po nic.
W pewnym momencie zaczęło się to wszystko ciągnąć jak smród po gaciach i zrobiło się dla mnie męczące. Zdecydowanie też zabrakło czegoś, by ta historia jakoś mocniej oddziaływała. Bo jak dla mnie to taka popierdółka była.
Czytałam jakiś czas temu [b]"Obsesję"[/b] Miszczuk i dużooo bardziej mi się ona podobała.

Szczerze mówiąc, nie wiem co o tej książce myśleć. Męczyłam się z nią od drugiej polowy, ale byłam na tyle zdesperowana, żeby doczytać i poznać rozwiązanie intrygi. Mogę się pochwalić, że dość szybko wytypowałam i dobrze obstawiłam prześladowcę. Brawo ja, coraz bardziej umiem w śledztwa :heh:
Występuje narracja pierwszoosobowa w czasie teraźniejszym. Miejscem akcji jest...