Grób mojej siostry

Ciekawa. Może być. Szybko i z lekkością czytałam . Fabuła nawet zaskakująca.

Ciekawa. Może być. Szybko i z lekkością czytałam . Fabuła nawet zaskakująca.

"Lepiej, aby dziesięciu winnych uniknęło kary, niżby jeden niewinny miał cierpieć." Słowa sędziego angielskiego sądu królewskiego, Williama Blackstone'a, mogą posłużyć tej historii jako motto.

To co doświadczyło rodziny Crosswhite'ów na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku staje się tragedią w dużo szerszym aspekcie niż osobistym dla rodziny. Całe miasto żyje zaginięciem nastoletniej Sary i każdy pragnie pomóc w schwytaniu winnego. Pomoc przychodzi ze strony świadka, który coś widział feralnej deszczowej nocy, ale dlaczego dowody nie przekonują Tracy, siostry zaginionej? Z pewnością Edmund House idealnie nadaje się na podejrzanego ze względu na swą przeszłość karanego już za przestępstwa seksualne, ale ten nie zamierza niczego ułatwiać policji. To wszystko to już historia, bo House zostaje skazany na dożywocie za zamordowanie Sary, chociaż nie odnaleziono zwłok.
Tracy powoli traci bliskich, gdy matka umiera, ojciec popełnia samobójstwo, a jej małżeństwo przestaje istnieć zostaje tylko praca w policji, w służbie innym, a przy okazji dalej zbiera materiały w prywatnej sprawie. I następuje przełom! Odnaleziono szczątki siostry, pojawia się też kolega z dawnych lat, który pomoże jej w wyjaśnieniu i ostatecznym zamknięciu bolesnej historii.

(...)

"Grób mojej siostry" to poprawnie poprowadzona akcja, sprawna narracja, w której dzieje się tyle ile wypada, nie ma przesady, aczkolwiek dostrzegam metodę powielania zdarzeń, odtwarzanie po raz kolejny schematu uprowadzenia i przetrzymywania ofiary. To już naprawdę było i odczuwa się inspirację podobnymi historiami, a za mało w tym samego Dugoniego.
Przyznam, że perypetie między dwojgiem przyjaciół odebrałam bez większych emocji. Opisane sztampowo, właściwie nie mogło wydarzyć się inaczej i zapamiętam jako przeciętny wypełniacz fabuły. Samą Tracy odbieram jako przeciętną postać, żeby nie nazwać jej nijaką. Niby sobie ze wszystkim radzi, jest pokazana jako ta silna policjantka, która ma na pieńku ze zwierzchnikiem, ale jest lubiana w zespole. Jej życie prywatne nie istnieje, jak u wielu śledczych. Przy charakterystyce innych postaci Autor bardziej się postarał i nadał im determinujące cechy, odróżniające poszczególnych uczestników zdarzeń od siebie, także nikogo nie pomylimy w treści, nie będziemy sięgać wstecz dla przypomnienia, a do tego będziemy mieć zdecydowane stanowisko w ocenie.
Natomiast, to co warte podkreślenia to to, że Dugoni zasiewa ziarenko niepokoju względem tego jakoby nie każdy podejrzany i skazany może okazać się tym właściwym. A wtedy co ze sprawiedliwością? Co z karą za przewinienia? Co z człowiekiem, który dopuścił się jakiejkolwiek zbrodni, a który nadal wolno chodzi po ulicach?
W przypadku tej lektury, gdzie mamy do czynienia z pierwszym tomem cyklu powiem: "sprawdzam!", bo zamierzam sięgnąć po kolejny, żeby się upewnić, czy może być lepiej, czy Autor wart poświęcenia uwagi.

Całość: https://nakanapie.pl/recenzje/lepiej-aby-dziesieciu-winnych-uniknelo-kary-nizby-grob-mojej-siostry

"Lepiej, aby dziesięciu winnych uniknęło kary, niżby jeden niewinny miał cierpieć." Słowa sędziego angielskiego sądu królewskiego, Williama Blackstone'a, mogą posłużyć tej historii jako motto.

To co doświadczyło rodziny Crosswhite'ów na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku staje się tragedią w dużo szerszym aspekcie niż osobistym dla rodziny. Całe miasto żyje...

Oj dobre to było! Bardzo dobre! Może nie tak urzekające jak „Cormoran Strike”, może nie tak porywające, wzruszające, intrygujące czy wciągające jak niektóre inne hity gatunku, ale za to mocne we wszystkich aspektach jednocześnie. Klasyczny kryminał - powieść detektywistyczna z domieszką kryminału sądowego; uczta dla wielbicieli gatunku. Fabuły nie będę przybliżał, bo wiadomo - największa radość z lektury kryminału, gdy się o nim niczego wcześniej nie wiedziało.

Wybrałem wersję audio w interpretacji Leszka Filipowicza. Bardzo przyjemny głos, szkoda tylko, że ilość przejęzyczeń (zwłaszcza w końcówce, w której często jeden wyraz zastąpiony jest innym podobnie brzmiącym, ale o całkiem innym znaczeniu) jest dużo poniżej oczekiwań nawet wobec amatorskiej produkcji, a co dopiero, a z tym przecież mamy do czynienia, z odpłatną profeską. Niemniej, mimo tych potknięć, zwłaszcza dla osób z utrudnieniami w percepcji słowa drukowanego, audiobook jak najbardziej OK.

Już zaczynam ustawiać się na następną część cyklu „Tracy Crosswhite”, czyli „Jej ostatni oddech”, co niech świadczy za rekomendację.

Oj dobre to było! Bardzo dobre! Może nie tak urzekające jak „Cormoran Strike”, może nie tak porywające, wzruszające, intrygujące czy wciągające jak niektóre inne hity gatunku, ale za to mocne we wszystkich aspektach jednocześnie. Klasyczny kryminał - powieść detektywistyczna z domieszką kryminału sądowego; uczta dla wielbicieli gatunku. Fabuły nie będę przybliżał, bo...

Ciekawy kryminał, dobrze się go czyta. Polecam

Ciekawy kryminał, dobrze się go czyta. Polecam

Intrygująca moralnie ze względu na cytat sir Blackstone'a, bo trochę powieść mu przeczy.
Wkurzająca, bo jak zwykle normą jest tworzenie grup samców, którzy nic nie zdradzają z tajemnic kobietom, bo one takie delykatne i wrażlywe i mogłyby tego nie przeżyć. No to widać co się dzieje, jak jedna taka drąży i otwiera puszkę Pandory.
Ale autor, jak się wydaje, wcale tak tego nie ocenia.

Intrygująca moralnie ze względu na cytat sir Blackstone'a, bo trochę powieść mu przeczy.
Wkurzająca, bo jak zwykle normą jest tworzenie grup samców, którzy nic nie zdradzają z tajemnic kobietom, bo one takie delykatne i wrażlywe i mogłyby tego nie przeżyć. No to widać co się dzieje, jak jedna taka drąży i otwiera puszkę Pandory.
Ale autor, jak się wydaje, wcale tak tego...

Bardzo fajna opowieść, świetny kryminał, który sprawiał, że nie mogłam się oderwać. Od początku do końca byłam bardzo wciągnięta I zaciekawiona, rozwój wydarzeń sprawiał, że chciałam tylko czytać. A czyta się szybko, jest dobrze napisana. Trzyma w napięciu i niepewności do końca, wiele zwrotów akcji oraz suspensy. A na sam koniec mamy niesamowite zakończenie, którego totalnie się nie spodziewałam.

Bardzo fajna opowieść, świetny kryminał, który sprawiał, że nie mogłam się oderwać. Od początku do końca byłam bardzo wciągnięta I zaciekawiona, rozwój wydarzeń sprawiał, że chciałam tylko czytać. A czyta się szybko, jest dobrze napisana. Trzyma w napięciu i niepewności do końca, wiele zwrotów akcji oraz suspensy. A na sam koniec mamy niesamowite zakończenie, którego...

"Grób mojej siostry", thriller, który przed kilkoma laty nosił tytuł najlepszej książki w tym gatunku. Mnie bardzo przypadł do gustu. Przeczytałam szybko i z ciekawością.

Każdego roku na świecie ginie wiele osób, które nigdy nie zostają odnalezione. Ciała niektórych odnajdują się czasem po kilkudziesięciu latach, podczas gdy za zbrodnie związane z daną osobą zdarza się, że skazani zostają niewłaściwi ludzie. O tym właśnie jest "Grób mojej siostry".

"Grób mojej siostry", thriller, który przed kilkoma laty nosił tytuł najlepszej książki w tym gatunku. Mnie bardzo przypadł do gustu. Przeczytałam szybko i z ciekawością.

Każdego roku na świecie ginie wiele osób, które nigdy nie zostają odnalezione. Ciała niektórych odnajdują się czasem po kilkudziesięciu latach, podczas gdy za zbrodnie związane z daną osobą zdarza się, że...

Kryminalnie 7* choć to raczej dramat sądowy. Za to obyczajowo... Zero. Jak się kogoś kocha to się chce z nim być i ustawia różne rzeczy. Zmarli kariera i różne widzimisie nie powinny mieć znaczenia. A już koniec przebija wszystko jak babka kupuje domek, żeby pieski miały gdzie przyjeżdżać. Jeden brech ;)

Kryminalnie 7* choć to raczej dramat sądowy. Za to obyczajowo... Zero. Jak się kogoś kocha to się chce z nim być i ustawia różne rzeczy. Zmarli kariera i różne widzimisie nie powinny mieć znaczenia. A już koniec przebija wszystko jak babka kupuje domek, żeby pieski miały gdzie przyjeżdżać. Jeden brech ;)

Ciekawie się czyta. Trupy nie ścielą dróg i nie ma szaleńczych pościgów za bandytą jednak akcja jest wciągająca i niekiedy zaskakująca.
Trudno żyć w nieświadomości i jednocześnie trudno pogodzić się z przeszłością czy wyrzutami sumienia. Tracy aby zaznać spokój przez 20 lat dąży do wyjaśnienia i odpowiedzi na tak wiele pytań - chce poznać przyczyny zaginięcia swej siostry.

Ciekawie się czyta. Trupy nie ścielą dróg i nie ma szaleńczych pościgów za bandytą jednak akcja jest wciągająca i niekiedy zaskakująca.
Trudno żyć w nieświadomości i jednocześnie trudno pogodzić się z przeszłością czy wyrzutami sumienia. Tracy aby zaznać spokój przez 20 lat dąży do wyjaśnienia i odpowiedzi na tak wiele pytań - chce poznać przyczyny zaginięcia swej siostry.

Choć nie jest to może spektakularny kryminał, mnie wciągnął i słuchało mi się go ze sporym zainteresowaniem. Mamy tu zagadkę, przeszłość, która niespodziewanie wypływa na powierzchnię i na nowo zatruwa życie nie wielkiego miasteczka. Autor lawiruje pomiędzy zdarzeniami z "w tedy" i "dziś" cały czas utrzymując w czytelniku poczucie nie pewności i braku odpowiedzi. Zamiast tego snuje podejrzenia i pozwala snuć je nam. A potem kiedy już się wydaje, że teraz nareszcie stare śledztwo ruszy na nowo - nagle okazuje się jak bardzo zamydlono nam oczy.

Główna bohaterka jest z tych, do których ciężko mi wyrobić sobie stosunek, mam nadzieję, że zmieni się to w następnym tomie. Nie irytowała mnie co było na plus jednak nie poczułam jeszcze z nią jakiejkolwiek "chemii".

Książkę przesłuchałam w audiobooku, lektor w pełni sobie poradził i od razu poczułam ochotę sięgnięcia po ciąg dalszy.

Choć nie jest to może spektakularny kryminał, mnie wciągnął i słuchało mi się go ze sporym zainteresowaniem. Mamy tu zagadkę, przeszłość, która niespodziewanie wypływa na powierzchnię i na nowo zatruwa życie nie wielkiego miasteczka. Autor lawiruje pomiędzy zdarzeniami z "w tedy" i "dziś" cały czas utrzymując w czytelniku poczucie nie pewności i braku odpowiedzi. Zamiast...