Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lektura była zdecydowanie nietypowa, bardzo romantyczny, niewyraźny obraz wydarzeń przywodzi na myśl sen lub marzenie. Efekt nierzeczywistości oraz oscylowanie między porównaniami, wspomnieniami a zdarzeniami, pomimo całego swojego uroku sprawia, że bardzo ciężko nadąża się za akcją powieści. Nie spodziewam się zajrzeć w przyszłości do żadnej z innych twórczości tego autora. Czytanie tej steranej i nużącej książki zajęło mi prawie trzy miesiące.

Lektura była zdecydowanie nietypowa, bardzo romantyczny, niewyraźny obraz wydarzeń przywodzi na myśl sen lub marzenie. Efekt nierzeczywistości oraz oscylowanie między porównaniami, wspomnieniami a zdarzeniami, pomimo całego swojego uroku sprawia, że bardzo ciężko nadąża się za akcją powieści. Nie spodziewam się zajrzeć w przyszłości do żadnej z innych twórczości tego...

Wzruszająca i pięknie opisana historia miłości. W głównej jednak mierze przypomina powiastkę filozoficzną traktującą o poczuciu niezależności, lojalności i wolności wyboru. Stevens reprezentuje przeciętnego obywatela nienależącego do garstki wszechwładnych polityków i bogaczy. Mierzy się on z problemem swoich ambicji, osiągnięć życiowych oraz sensu swojej egzystencji wciąż bezradnie tkwiąc w zaprzeczeniu nie dopuszczając do siebie prawdziwego znaczenia i natury odczuwanych przez siebie emocji.

Wzruszająca i pięknie opisana historia miłości. W głównej jednak mierze przypomina powiastkę filozoficzną traktującą o poczuciu niezależności, lojalności i wolności wyboru. Stevens reprezentuje przeciętnego obywatela nienależącego do garstki wszechwładnych polityków i bogaczy. Mierzy się on z problemem swoich ambicji, osiągnięć życiowych oraz sensu swojej egzystencji wciąż...

Lektura pierwszej części książki stanowiła moment, który uświadomił mi, jak ciężko przyzwyczaić się do tych wszystkich przekleństw, agresji, bezmyślnego słowotoku. Za każdym kolejnym razem sięgając po książkę byłam jednak w stanie docenić atmosferę kryminału, gangsterskich porachunków i całej realistycznie odmalowanej patologii. Szczególnie historie kobiet miały w moim odczuciu większą głębię. Rzeczywiście, podczas czytania przychodziły mi na myśl filmy, tak barwnie przedstawione są postaci i tło historyczne. "Top Boy" to jedna z produkcji opowiadająca o życiu dilerów z Jamajki w Londynie, która przychodzi mi na myśl. Zdecydowanie "Krótka Historia Siedmiu Zabójstw" jest godna polecenia.

Lektura pierwszej części książki stanowiła moment, który uświadomił mi, jak ciężko przyzwyczaić się do tych wszystkich przekleństw, agresji, bezmyślnego słowotoku. Za każdym kolejnym razem sięgając po książkę byłam jednak w stanie docenić atmosferę kryminału, gangsterskich porachunków i całej realistycznie odmalowanej patologii. Szczególnie historie kobiet miały w moim...

Kajdany, w które zakuwa nas mentalność, światopogląd i pozycja materialna, przynależność rasowa. Kolejna książka, która pokazuje, że Indie to nie tyle, jak wielu się wydaje, miejsce uduchowione lecz kraj umierający z głodu, agresji, braku szacunku wobec innych jak i siebie. Jak z mroku, "ciemności", biedy może wyrwać się zwykły człowiek, któremu nie sprzyja szczęście. Co można wybaczyć i zrozumieć wziąwszy pod uwagę okoliczności. Czy jesteśmy skazani na swój los.
Przede wszystkim część wątków nawiązuje do kultury Indii, podziału kastowego i nierówności społecznej gdzie większość ludzi jest wykorzystywana i zastraszana przez majętną większość.
Z drugiej strony uniwersalność wątku pokazującego szeroki wachlarz możliwości i główne pytanie czy skorzystanie z moralnie wątpliwych lub zakazanych rozwiązań w przypadku skazania na skonanie z ubóstwa i głodu może usprawiedliwić rozbój. Jak powstaje nienawiść w człowieku i jak ją pielęgnuje otoczenie.

Kajdany, w które zakuwa nas mentalność, światopogląd i pozycja materialna, przynależność rasowa. Kolejna książka, która pokazuje, że Indie to nie tyle, jak wielu się wydaje, miejsce uduchowione lecz kraj umierający z głodu, agresji, braku szacunku wobec innych jak i siebie. Jak z mroku, "ciemności", biedy może wyrwać się zwykły człowiek, któremu nie sprzyja szczęście. Co...

Zastanawiam się nad powodami, dla których "W upale i kurzu" zostało docenione prestiżową nagrodą Booker'a. Wydaje mi się, że głownie z racji poruszenia wątku romantyzowania obrazu Indii i kultur azjatyckich przez Europejczyków. Fascynacja filozofią i jogą może przybrać rodzaj ignorancji wobec ogromnej biedy, surowych obyczajów i agresji obecnej w Indiach.
Stosunki bohaterów, ich dynamika i cała historia miłosna są opisane w bardzo płytki sposób. Książka przypomina mi zblazowaną i do bólu nużącą pozycję "Le divertissement portugais".
Doceniam splot akcji i ambitny zamiar poruszenia problematyki dialogu interkulturowego. Nie doceniam banalnych dialogów i ckliwych komentarzy.

Zastanawiam się nad powodami, dla których "W upale i kurzu" zostało docenione prestiżową nagrodą Booker'a. Wydaje mi się, że głownie z racji poruszenia wątku romantyzowania obrazu Indii i kultur azjatyckich przez Europejczyków. Fascynacja filozofią i jogą może przybrać rodzaj ignorancji wobec ogromnej biedy, surowych obyczajów i agresji obecnej w Indiach.
Stosunki...

Przede wszystkim zachwycają opisy postaci, rozmów, wspaniale obmyślona intryga, pomimo złożoności pobudzająca wyobraźnię i trzymająca w napięciu- zwłaszcza w ostatniej części książki.
Z utęsknieniem wspominam moją podróż do Nowej Zelandii w styczniu i krótkie opisy natury lub historyczne rysy najstarszych osad są według mnie bardzo interesujące tak jak cała Aotearoa.
Uważam, że tajemniczy i romantyczny akcent pomiędzy Emerym a Anną nawiązuje błyskotliwie do ułożenia gwiazd, przypadków losu łączących ze sobą wielu bohaterów w kręgu nadużywania przyjaźni, wystawiania na próbę lojalności, przekupstwa, rozwiązłości, kradzieży i rozbojów. Dodatkowo, przybliża świat poszukiwacza złota, z dala od swojej ojczyzny, który właśnie w łucie szczęścia, ułożeniu gwiazd, przypadkowemu zrządzeniu okoliczności może spodziewać się szansy na znalezienie "biletu do domu".
Fantastyczna, wzruszająca i tajemnicza!

Przede wszystkim zachwycają opisy postaci, rozmów, wspaniale obmyślona intryga, pomimo złożoności pobudzająca wyobraźnię i trzymająca w napięciu- zwłaszcza w ostatniej części książki.
Z utęsknieniem wspominam moją podróż do Nowej Zelandii w styczniu i krótkie opisy natury lub historyczne rysy najstarszych osad są według mnie bardzo interesujące tak jak cała Aotearoa....

Już po przeczytaniu "Opowieści Podręcznej" wiedziałam, że twórczość Atwood nie będzie należeć do moich ulubionych. Nie uważam jej za złą tylko zbyt sentymentalną, bagatelną, dość romantyzowaną, tragikomiczną i dziwacznie podniosłą. Całość ma swój urok i doskonale rozumiem, dlaczego autorka doczekała się takiej sławy i szacunku. Jej książki mają przekaz, pokazują ogromny potencjał i wyobraźnię. Nie pozostawiają jednak dużo do interpretacji i są dość osobliwe.

Już po przeczytaniu "Opowieści Podręcznej" wiedziałam, że twórczość Atwood nie będzie należeć do moich ulubionych. Nie uważam jej za złą tylko zbyt sentymentalną, bagatelną, dość romantyzowaną, tragikomiczną i dziwacznie podniosłą. Całość ma swój urok i doskonale rozumiem, dlaczego autorka doczekała się takiej sławy i szacunku. Jej książki mają przekaz, pokazują ogromny...

Nie zapomnę tej książki przez całe moje życie.

Nie zapomnę tej książki przez całe moje życie.

Pomimo tego, że nie poznajemy żadnej z postaci blisko, ich sylwetki są nam dobrze znane, ponieważ uniwersalne. Jednymi powoduje gniew i arogancja, niektórzy są odzwierciedleniem stoicyzmu. To jedna z tych historii, która wydarzyła się, ponieważ zamiast dialogu i otwartej uczciwej konfrontacji, sieć oskarżeń, manipulacji i wstydu dalej siała spustoszenie. Julian Barnes pokazuje jak ogromne znaczenie, w konfrontacji z kruchością życia, mają wspólny szacunek, otwartość umysłu i współczucie.

Pomimo tego, że nie poznajemy żadnej z postaci blisko, ich sylwetki są nam dobrze znane, ponieważ uniwersalne. Jednymi powoduje gniew i arogancja, niektórzy są odzwierciedleniem stoicyzmu. To jedna z tych historii, która wydarzyła się, ponieważ zamiast dialogu i otwartej uczciwej konfrontacji, sieć oskarżeń, manipulacji i wstydu dalej siała spustoszenie. Julian Barnes...

Przepiękna książka ukazująca potęgę cierpienia a może i również jego sens lub bezsens, ukazująca dysonans pomiędzy tym co wydawałoby się prawdopodobnym odczuwać a rzeczywistością i prawdziwym odczuciem, które w umysłach ludzi różnią się tak bardzo. To przedstawienie przemiany dokonującej się w człowieku na przestrzeni lat, przede wszystkim jednak jest to opowieść o śmierci, o jej trywialności, o zużytym ciele, jej brutalności, zarówno jak o jej niezbadanej wartości. Śmierć w "Ścieżkach Północy" tak jak w samym życiu ma tysiąc twarzy.

Przepiękna książka ukazująca potęgę cierpienia a może i również jego sens lub bezsens, ukazująca dysonans pomiędzy tym co wydawałoby się prawdopodobnym odczuwać a rzeczywistością i prawdziwym odczuciem, które w umysłach ludzi różnią się tak bardzo. To przedstawienie przemiany dokonującej się w człowieku na przestrzeni lat, przede wszystkim jednak jest to opowieść o śmierci,...

Przezabawna książka, niesamowite poczucie humoru, satyra tak niebanalna, urzeka poziomem absurdalności. Rzadko bywa bym tak zaśmiewała się w trakcie lektury, szczególnie czytając tak genialne komentarze i cały ten przekomiczny świat Dickens!

Przezabawna książka, niesamowite poczucie humoru, satyra tak niebanalna, urzeka poziomem absurdalności. Rzadko bywa bym tak zaśmiewała się w trakcie lektury, szczególnie czytając tak genialne komentarze i cały ten przekomiczny świat Dickens!