Sprzedawczyk

Nie dałam rady dociągnąć nawet do połowy. Po raz pierwszy od dawna usuwam nieprzeczytany e-book i wracać nie zamierzam.

Nie dałam rady dociągnąć nawet do połowy. Po raz pierwszy od dawna usuwam nieprzeczytany e-book i wracać nie zamierzam.

Pokaż mimo to

Nie rozumiem tak niskiej oceny tej genialnej książki. Oczywiście, że jest ciężka, a jaka ma być? Ubiegłoroczny zryw w ramach akcji BLM i te wszystkie Karens, które zupełnie bezpodstawnie oskarżają czarnych mężczyzn o stwarzanie zagrożenia, chyba wyraźnie pokazują, że konsekwencje niewolnictwa nadal mają duży wpływ na amerykańskie społeczeństwo. No i nie mówcie mi, że biali krytycy będą teraz mówić czarnoskóremu autorowi, jak ma pisać o problemie traktowania czarnoskórych obywateli, bo jesteście wtedy taką samą Karen, która spuszcza psa w parku w miejscu niedozwolonym, a na grzeczną uwagę czarnoskórego ornitologa amatora, że pies zagraża ptactwu gniazdującemu na ziemi, Karen wzywa policję, bo czuje się „zagrożona”. Nie znaczy to oczywiście, że każdy biały ma przepraszać, że żyje, ale do cholery, zobaczmy, że na naszej białej bańce możliwości i tego, co wydaje nam się oczywiste, świat się nie kończy. To samo dotyczy zresztą mężczyzn, którym wydaje się, że parytety to głupota, bo gdyby kobieta naprawdę się postarała, to na pewno zostałaby prezeską. A skoro tak się nie dzieje, to znaczy, że coś z nią jest nie tak, a nie z systemem preferującym mężczyzn. Moim zdaniem „Sprzedawczyk” może nam brutalnie pokazać inną perspektywę i umożliwić spojrzenie na świat oczami innej grupy społecznej. Dlatego warto ją przeczytać i pozwolić sobie na przemyślenia, które być może nieco zmienią naszą wszystkowiedzącą postawę pod hasłem „chcieć to móc”.

Nie rozumiem tak niskiej oceny tej genialnej książki. Oczywiście, że jest ciężka, a jaka ma być? Ubiegłoroczny zryw w ramach akcji BLM i te wszystkie Karens, które zupełnie bezpodstawnie oskarżają czarnych mężczyzn o stwarzanie zagrożenia, chyba wyraźnie pokazują, że konsekwencje niewolnictwa nadal mają duży wpływ na amerykańskie społeczeństwo. No i nie mówcie mi, że biali...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To nie jest książka dla mnie. Rasizm oczami afroamerykanina z żartem dla mnie nieśmiesznym. Nie czuję tego.

To nie jest książka dla mnie. Rasizm oczami afroamerykanina z żartem dla mnie nieśmiesznym. Nie czuję tego.

Pokaż mimo to

Przezabawna książka, niesamowite poczucie humoru, satyra tak niebanalna, urzeka poziomem absurdalności. Rzadko bywa bym tak zaśmiewała się w trakcie lektury, szczególnie czytając tak genialne komentarze i cały ten przekomiczny świat Dickens!

Przezabawna książka, niesamowite poczucie humoru, satyra tak niebanalna, urzeka poziomem absurdalności. Rzadko bywa bym tak zaśmiewała się w trakcie lektury, szczególnie czytając tak genialne komentarze i cały ten przekomiczny świat Dickens!

Pokaż mimo to

Autor bierze pałkę i wbija nam do głowy swoje przesłanie. Żadnych subtelności. Może Amerykanom potrzebny był taki łomot.

Chciałabym, aby w końcu kolor skóry był dla nas wszystkich tak samo mało ważny, jak kolor oczu.

Autor bierze pałkę i wbija nam do głowy swoje przesłanie. Żadnych subtelności. Może Amerykanom potrzebny był taki łomot.

Chciałabym, aby w końcu kolor skóry był dla nas wszystkich tak samo mało ważny, jak kolor oczu.

Pokaż mimo to

Oceniłam książkę na 7. Myśle, że komuś kto nie urodził się w Stanach/nie wychował w nich/nie spędził tam 10 lat życia ciężko do końca wszystko zrozumieć. Pod maską czarnego humoru rysuje się raczej smutna wizja amerykańskiego społeczeństwa, które nie potrafi poradzić sobie z przeszłością i odnaleźć się w teraźniejszości.

Oceniłam książkę na 7. Myśle, że komuś kto nie urodził się w Stanach/nie wychował w nich/nie spędził tam 10 lat życia ciężko do końca wszystko zrozumieć. Pod maską czarnego humoru rysuje się raczej smutna wizja amerykańskiego społeczeństwa, które nie potrafi poradzić sobie z przeszłością i odnaleźć się w teraźniejszości.

Pokaż mimo to

Nie jestem w stanie dokończyć, w zasadzie wolałabym zapomnieć.
Tematyka ważna, choć problemy, z którymi w Polsce nie stykamy się w takim stopniu jak w Stanach (kwestie rasowe), ubrane w absurdalno-groteskowy płaszczyk. Brzmi nieźle, ale czegoś mi w tym kociołku brakuje. Kompletnie odbiłam się od zamysłu, konwencji oraz humoru powieści.
Przesłuchałam 40% i nie dociągnę nawet do tych 50. Doceniam przesłanie, rozumiem zamysł, ale nie dla mnie. Wracać nie zamierzam.

Nie jestem w stanie dokończyć, w zasadzie wolałabym zapomnieć.
Tematyka ważna, choć problemy, z którymi w Polsce nie stykamy się w takim stopniu jak w Stanach (kwestie rasowe), ubrane w absurdalno-groteskowy płaszczyk. Brzmi nieźle, ale czegoś mi w tym kociołku brakuje. Kompletnie odbiłam się od zamysłu, konwencji oraz humoru powieści.
Przesłuchałam 40% i nie dociągnę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opis na okładce sugeruje, iż będziemy mieli do czynienia z książką niezwykle zabawną i wielokrotnie nagradzaną, bazującą na stereotypach odnośnie białych i czarnych. Może nie jestem znawcą amerykańskiego humoru, ale nie znalazłem w niej oczekiwanej rozrywki. Fragmenty humorystyczne są ciężkie, często są zrozumiałe tylko osób rozumiejących realiów Stanów. Sporo użytych wulgaryzmów raczej razi i nie ułatwia odbioru, pytanie czy rzeczywiście były one potrzebne we wszystkich sytuacjach. Mnie nie przekonało.

Opis na okładce sugeruje, iż będziemy mieli do czynienia z książką niezwykle zabawną i wielokrotnie nagradzaną, bazującą na stereotypach odnośnie białych i czarnych. Może nie jestem znawcą amerykańskiego humoru, ale nie znalazłem w niej oczekiwanej rozrywki. Fragmenty humorystyczne są ciężkie, często są zrozumiałe tylko osób rozumiejących realiów Stanów. Sporo użytych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciężko mi się tego słuchało, ale doceniam. Przede wszystkim finezyjny styl.

Ciężko mi się tego słuchało, ale doceniam. Przede wszystkim finezyjny styl.

Pokaż mimo to

Slodko-gorzki esej o Ameryce naszych czasów z domieszką wyśmienitego czarnego (sic!) humoru.

Slodko-gorzki esej o Ameryce naszych czasów z domieszką wyśmienitego czarnego (sic!) humoru.

Pokaż mimo to