Ścieżki północy

Magiczna. Wstrząsająca. Wspaniała. To jedna z tych, które już na zawsze zapadają w pamięci. Po dziesiątkach książek przeczytanych później wracam do niej w pamięci i sercu.

Magiczna. Wstrząsająca. Wspaniała. To jedna z tych, które już na zawsze zapadają w pamięci. Po dziesiątkach książek przeczytanych później wracam do niej w pamięci i sercu.

Pokaż mimo to

Początek był ciężki. Przez pierwsze 100 stron co chwilę nachodziła mnie chęć odłożenia "Ścieżek Północy" z powrotem na półkę. Styl zdecydowanie oryginalny. Jednak od początku historia mnie zaciekawiła, najpierwej tylko trochę, później już wciągnęła na dobre.
I zdecydowanie nie żałuję swojej cierpliwości, opłaciła się. Kiedy przyzwyczaiłam się do braku normalnych dialogów i dziwnego przeplatania wątków, "Ścieżki północy" okazały się niesamowicie mądrą i pouczającą książką, którą polecam wszystkim, jednak trzymając się zasady 18+(jest często brutalnie i wulgarnie).

Początek był ciężki. Przez pierwsze 100 stron co chwilę nachodziła mnie chęć odłożenia "Ścieżek Północy" z powrotem na półkę. Styl zdecydowanie oryginalny. Jednak od początku historia mnie zaciekawiła, najpierwej tylko trochę, później już wciągnęła na dobre.
I zdecydowanie nie żałuję swojej cierpliwości, opłaciła się. Kiedy przyzwyczaiłam się do braku normalnych dialogów i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Flanagan jest mistrzem tworzenia struktur narracyjnych, które niosą za sobą mnóstwo niebezpieczeństw, ale te niebezpieczeństwa nie zdarzają się w "Ścieżkach północy". Dzięki temu dostajemy opowieść odsłaniającą co chwile nowe sensy, zmieniającą (przez kolejne informacje) nasze wyobrażenie o danych wydarzeniach i bohaterach, będącą w nieustannym ruchu (bo nawet jeśli coś już się stało, to ma ogromny wpływ na przyszłość). Flanagan zaprasza nas do świata opowieści, która pochłania, zaskakuje i utkana jest z emocji, a że bohaterowie zmagają się z takimi tematami jak: wojna, życie po wojnie, kłamstwo, miłość i zdrada to ta podróż jest niezwykle pochłaniająca i rozdzierająca serce (kto z czytelników nie będzie już zawsze pamiętał dziewczyny z czerwonym kwiatkiem we włosach, która zmienia wszystko i zarazem nic nie zmienia?)

Flanagan jest mistrzem tworzenia struktur narracyjnych, które niosą za sobą mnóstwo niebezpieczeństw, ale te niebezpieczeństwa nie zdarzają się w "Ścieżkach północy". Dzięki temu dostajemy opowieść odsłaniającą co chwile nowe sensy, zmieniającą (przez kolejne informacje) nasze wyobrażenie o danych wydarzeniach i bohaterach, będącą w nieustannym ruchu (bo nawet jeśli coś już...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Okrutne. Smutne. Ale też bez przesady z zachwytami.

Okrutne. Smutne. Ale też bez przesady z zachwytami.

Pokaż mimo to

Wspaniała książka. Bardzo dobrze napisana z kunsztownie zarysowaną historią, chociaż bardzo smutna. Nie jest to opowieść o wojnie, ani o miłości, ani też o człowieku. Jest to wielka opowieść o życiu, a może o wszystkim naraz, bo czym jest życie, Zostaje w pamięci na długo.

Wspaniała książka. Bardzo dobrze napisana z kunsztownie zarysowaną historią, chociaż bardzo smutna. Nie jest to opowieść o wojnie, ani o miłości, ani też o człowieku. Jest to wielka opowieść o życiu, a może o wszystkim naraz, bo czym jest życie, Zostaje w pamięci na długo.

Pokaż mimo to

Są takie książki, które zapadają na długo w pamięci, jedną z takich książek, które ostatnio przeczytałam jest książka - Ścieżki północy. Wciąga i niezwykle ciekawi.

Są takie książki, które zapadają na długo w pamięci, jedną z takich książek, które ostatnio przeczytałam jest książka - Ścieżki północy. Wciąga i niezwykle ciekawi.

Pokaż mimo to

Tak naprawdę nie dobrnęłam do końca... jest piękna, obrazy są mistrzowsko wykreowane, także widzi się przedstawiane miejsca, bohaterów tak jak by się tam było. I no właśnie to sprawiło, że nie dałam rady jej skończyć. Dla mnie jest za drastyczna. Obrazy z karczowania puszczy pod budowę kolei są przerażające, wszechobecny głód, bieda, jeńcy wojenni pracujący w strasznych warunkach, schorowani, wymiotujący, z biegunkami a mimo to ciągnięci na siłę, wyciągani z błota, niesieni na noszach po to żeby wykonywać straszną pracę. Nie polecam dla wrażliwych.

Tak naprawdę nie dobrnęłam do końca... jest piękna, obrazy są mistrzowsko wykreowane, także widzi się przedstawiane miejsca, bohaterów tak jak by się tam było. I no właśnie to sprawiło, że nie dałam rady jej skończyć. Dla mnie jest za drastyczna. Obrazy z karczowania puszczy pod budowę kolei są przerażające, wszechobecny głód, bieda, jeńcy wojenni pracujący w strasznych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapewne jest to kawał bardzo dobrej literatury. Powieść, w którą autor włożył wiele pracy, wiedzy i serca. Napisana pięknym językiem, dobrze zredagowana i świetnie przetłumaczona.
Dlaczego, więc taka średnia ocena?
Ponieważ niestety przez większość czasu się nudziłam. Nurzył i irytował mnie nadmiar wyświechtanych, górnolotnych frazesów. A najgorszy był romans Dorriego i Amy, oh, ah, jakie to było pretensjonalne i nijakie.
Ale jest to moja subiektywna ocena, pozwalam Wam się z nią nie zgadzać. Może jestem za mało wrażliwa, a może to nie mój czas na ten typ literatury. W każdym razie odkładam pana Flanagana na bok na jakiś czas.

Zapewne jest to kawał bardzo dobrej literatury. Powieść, w którą autor włożył wiele pracy, wiedzy i serca. Napisana pięknym językiem, dobrze zredagowana i świetnie przetłumaczona.
Dlaczego, więc taka średnia ocena?
Ponieważ niestety przez większość czasu się nudziłam. Nurzył i irytował mnie nadmiar wyświechtanych, górnolotnych frazesów. A najgorszy był romans Dorriego i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z okładki krzyczą do nas słowa- zniewalająco piękna powieść. Czy to prawda?
Jak najbardziej.
Ale jest piękna w czym innym. W swojej brutalności, szczerości i surowości. Bo jakże inaczej można opowiedzieć historię australijskiego jeńca, lekarza, który przez trzy lata w japońskiej niewoli, budował Kolej Śmierci. To nie jest łatwa książka, ale jednocześnie jest piękna. Zniewala czytelnika, mimo trudnego tematu czyta się ją po prostu błyskawicznie.
To książka o wojnie, miłości, rozpaczy i skutkach zniewolenia. To niezwykła podróż przez życie jednego człowieka.

Z okładki krzyczą do nas słowa- zniewalająco piękna powieść. Czy to prawda?
Jak najbardziej.
Ale jest piękna w czym innym. W swojej brutalności, szczerości i surowości. Bo jakże inaczej można opowiedzieć historię australijskiego jeńca, lekarza, który przez trzy lata w japońskiej niewoli, budował Kolej Śmierci. To nie jest łatwa książka, ale jednocześnie jest piękna....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ścieżki północy, to wstrząsają
ca powieść, której fabuła między innymi dzieje się w czasie II Wojny Światowej na Pacyfiku. Jest to opowieść o jeńcach wojennych, którzy zostali wykorzystani do budowy linii kolejowej zwanej Koleją Śmierci. Flanagan z aptekarską wręcz dokładnością opisuje cały proces niemożliwej do wykonania budowy, jednocześnie odmalowuje okrucieństwo z jakim pastwili się nad więźniami strażnicy, którzy w imię Cesarza podnosili normy dla ledwo trzymających się na nogach, niedożywionych i chorujących więźniów. Ludzi, którym nie tylko brakowało lekarstw i jedzenia, ale brakowało też niezbędnych narzędzi do wykonywania pracy. Drugim wątkiem tej powieści jest historia niespełnionej i zakazanej miłości. Bo ta powieść, to nie tylko świadectwo okrutnych wydarzeń, ale też świadectwo siły i słabości człowieka, bo główny bohater Dorrigo Evans, który jednocześnie jest pewnego rodzaju wsparciem i autorytetem dla jeńców obozu jednocześnie sam jest pełen wątpliwości moralnych, bo wdaje się w romans z żona swojego kuzyna i to wydarzenie tak naprawdę determinuje całe jego życie. Flanagan tworzy efektowną historię, swoich bohaterów charakteryzuje w różnorodny sposób, natomiast o rzeczach trudnych pisze bez niepotrzebnego patosu. W tej powieści nic nie jest oczywiste poza rzeczywistą śmiercią i cierpieniem jeńców budujących Kolej Śmierci, ale na przykład postaci pilnujących ich Japończyków, którzy jednocześnie w okrutny sposób wymuszają posłuszeństwo na jeńcach, a z drugiej strony ci sami ludzie potrafią godzinami rozwodzić się nad pięknem poezji. Również sami więźniowie pokazani są w różnym świetle, a oni jak to ludzie zdolni zarówno do heroicznych czynów jak i do niegodziwych. Ta różnorodność sprawia, że książka jest prawdziwa, bo w życiu również nie zawsze można mieć oczywiste i jednoznaczne odpowiedzi.

Ścieżki północy, to wstrząsają
ca powieść, której fabuła między innymi dzieje się w czasie II Wojny Światowej na Pacyfiku. Jest to opowieść o jeńcach wojennych, którzy zostali wykorzystani do budowy linii kolejowej zwanej Koleją Śmierci. Flanagan z aptekarską wręcz dokładnością opisuje cały proces niemożliwej do wykonania budowy, jednocześnie odmalowuje okrucieństwo z jakim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to