Krótka historia siedmiu zabójstw
Nominacja w plebiscycie 2016
literatura piękna
752 str.
- Tytuł oryginału:
- A Brief History of Seven Killings
- Data wydania:
- 2016-10-26
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-10-26
- Data 1. wydania:
- 2014-09-02
- Liczba stron:
- 752
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308062210
- Tłumacz:
- Robert Sudół
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- gang narkotykowy handel ludźmi kartel narkotykowy korupcja manipulacja Nagroda Bookera narkotyki polityk prostytucja przemoc przemyt narkotyków Jamajka literatura jamajska przestępstwo slumsy szantaż śledztwo zamach na życie
2 nagrody - Tytuł oryginału:
- A Brief History of Seven Killings
- Data wydania:
- 2016-10-26
- Liczba stron:
- 752
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308062210
- Tłumacz:
- Robert Sudół
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- gang narkotykowy handel ludźmi kartel narkotykowy korupcja manipulacja Nagroda Bookera narkotyki polityk prostytucja przemoc przemyt narkotyków Jamajka literatura jamajska przestępstwo slumsy szantaż śledztwo zamach na życie
Nagroda Bookera 2015!
Mocny jamajski głos na literackiej mapie świata.
Rozkołysana muzyką reggae historia zamachu na Boba Marleya.
Ta książka jest jak remake filmu Nierówna walka, w reżyserii Quentina Tarantino, do muzyki Boba Marleya, ze scenariuszem Olivera Stone’a i Williama Faulknera, doprawiony szczyptą marihuany najlepszego sortu! – tak o Krótkiej historii siedmiu zabójstw Marlona Jamesa napisała Michiko Kakutani, najważniejsza recenzentka „The New York Times”, umieszczając książkę w czołówce zestawienia 10 najważniejszych powieści roku.
Jamajka, rok 1976. Siedmiu uzbrojonych w karabiny maszynowe gangsterów szturmuje dom Boba Marley’a. Gwiazda reggae przeżyje, ale napastnicy nigdy nie zostaną pojmani… Ten głośny i jednocześnie osnuty tajemnicą zamach to punkt wyjścia niezwykłej powieści Marlona Jamesa. W Krótkiej historii siedmiu zabójstw jamajski pisarz odsłania kulisy tego ważnego w historii Jamajki zdarzenia, po mistrzowsku przeprowadza nas przez kolejne kręgi wtajemniczenia, nie szczędząc wulgaryzmów, nie stroniąc od krwi i przemocy, brutalnie wciąga w świat narkotyków i korupcji, sącząc do naszych uszu muzykę reggae i raz po raz dmuchając nam w twarz dymem o charakterystycznym, słodkawym zapachu. Obejmująca przeszło trzy dekady, przekraczająca granice kontynentów powieść Jamajczyka jest kroniką życia wielu niezapomnianych postaci – dzieci slumsów, baronów narkotykowych, dziennikarzy, prostytutek, gangsterów, a nawet agentów CIA.
Napisana z rozmachem, pomysłowa, ambitna, hipnotyzująca, jedna z najbardziej niezwykłych powieści XXI wieku! Nic dziwnego, że decyzję o przyznaniu Krótkiej historii siedmiu zabójstw prestiżowej nagrody Man Booker Prize jury podjęło jednomyślnie, w niespełna dwie godziny. Marlon James tym samym zdeklasował m.in. tak głośne tytuły ubiegłorocznej selekcji, jak Małe życie Hanyi Yanagihary. Stacja HBO, producent słynnej Gry o tron, już pracuje nad serialem będącym ekranizacją książki Jamajczyka.
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Jamajskie piekło
Booker to prawdopodobnie najważniejsza obecnie nagroda literacka na świecie, którą może otrzymać pojedyncza książka – w przeciwieństwie do Nobla nie jest przyznawana za całokształt twórczości, a za konkretne dzieło. Wydaje się więc, że jej laureat powinien gwarantować czytelnikowi cały wachlarz duchowych przeżyć i estetycznych uniesień. „Krótka historia siedmiu zabójstw” bierze ten mit w uświnione kokainą dłonie i bezlitośnie podrzyna mu gardło.
Głośna powieść urodzonego na Jamajce Marlona Jamesa to potężna kronika dziejów jego ojczyzny: zarówno tych jej cech czy stron, o których każdy kiedyś słyszał (bardzo ważną dla rozwoju fabuły postacią jest niewymieniony z nazwiska Śpiewak, który zrewolucjonizował światową muzykę i właściwie zdefiniował reggae), jak i tych zdecydowanie mroczniejszych – brudnych gett, szalejącej, absurdalnej wręcz przemocy oraz przeraźliwej biedy. „Krótka historia siedmiu zabójstw” to monumentalna opowieść między innymi dlatego, że w doskonały sposób łączy te dwa światy i przez cały czas przypomina odbiorcy, iż musi patrzeć szerzej: nie skupiać się ani na pozytywnym obrazie roześmianego i całkowicie nieszkodliwego rastamana, który czytelnik zapewne zna z telewizji, ani na pełnej furii wojnie gangów, której nic nie może powstrzymać. James nie przymila się odbiorcy i nie próbuje nieudolnie wyduszać z niego łez czy szokować – bierze go natomiast za rękę i mówi: chodź, pokażę ci mój świat. Świat brutalny i niewiarygodnie niebezpieczny.
Imponujący jest z pewnością rodzaj opisu owego świata, na jaki zdecydował się jamajski autor. Na przestrzeni niespełna ośmiuset stron upchnął całe dziesięciolecia historii swej ojczyzny pokazane z perspektywy całego mrowia bohaterów: pochodzącej z dobrej rodziny kobiety skłóconej z najbliższymi, wielkiego narkotykowego dona, zwykłych cyngli z gangu, amerykańskiego dziennikarza. Każdy postrzega Jamajkę inaczej, dzięki czemu lekturze towarzyszą nieustannie zarówno zaintrygowanie, jak i czytelnicza sytość. I choć „Krótka historia siedmiu zabójstw” budzi oczywiste skojarzenia z reggae (wszak oglądamy jego rozkwit), to trudno pozbyć się wrażenia, że bliżej powieści do furiackiego punka: jest ostra, pełna mrocznej energii, agresji i fatalizmu. James wciąga w tę szaloną opowieść bez litości, a w jej trakcie cały czas szepcze swoje „no future”; nie da się uwierzyć, nie da się mieć nadziei, iż cokolwiek dobrze się skończy.
Jeśli jeszcze nie doszliście do wniosku, że „Krótka historia siedmiu zabójstw” w wielu punktach przeczy najbardziej oczywistym skojarzeniom związanym z pojęciem „literatura piękna” to...powinniście przeczytać dowolny jej fragment. Gwara i anakoluty większości czytelników od lat nie szokują, ale to co robi James jest po prostu niesamowite. Jamajczyk bierze odbiorcę za twarz i szoruje nią po brudnej ulicy getta. Nie boi się niczego: igra z gramatyką i ortografią, bez wahania opisuje sceny brutalnych mordów, w dialogach pozwala bohaterom na całkowite rozpuszczenie języka, nawet jego żarty w swojej bezkompromisowości potrafią zadziwić. Tym bardziej należy podkreślić świetną robotę Roberta Sudoła – tłumacz doskonale poradził sobie z niewątpliwie bardzo trudnym tekstem.
„Krótka historia siedmiu zabójstw” to powieść jedyna w swoim rodzaju. Książka Marlona Jamesa jest monumentalna i poruszająca, a zarazem pełna brudu, zła, agresji, mroku – jej lektura po prostu wycieńcza. Czy to oznacza, że nie warto się jej podjąć? W żadnym wypadku, to jedna z najlepszych opowieści o losach całego narodu, jakie miałem okazję czytać.
Bartosz Szczyżański
24 Popieram
Link do recenzji
1734
14
210
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 294
- 363
- 170
- 41
- 17
- 16
- 13
- 10
- 6
- 5
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
[...] kiedy za bardzo napierasz i napierasz, twoi wrogowie w końcu dadzą ci odpór. I jeśli ciągle robisz sobie nowych wrogów, prędzej czy później osiągniesz masę krytyczną. To tylko kwestia ...
Rozwiń
Zobacz więcej
Chcę ruchać ruchać ruchać ale nie staje nie staje nie staje.
Zobacz więcejMoże to był bas, coś, czego nie widać, ale jak sie to czuje, to sie wie. Ale kobieta będzie gadać za trzech, rozpuści jęzor na podwórku, przeklinając przy każdym wyżęciu koszuli i spodni, co...
Rozwiń
Zobacz więcej
Opinie [78]
Kompletnie nie pasuje mi ten stylizowany język, nie byłam w stanie przebrnąć przez tę książkę (jako jedna z niewielu)
Pokaż mimo toPorwałam się z motyką na Słońce, słuchając powieści po angielsku, czytanej przez przez grupę lektorów z ciężkim jamajskim akcentem, ale wydaje mi się, że słusznie zrobiłam. Dzięki temu mogłam poczuć bardziej tę niesamowitą powieść. Z ciekawości muszę położyć ręce na polskim przekładzie i sprawdzić, czy i jak przetłumaczono bombaclat
Pokaż mimo toMam z tą książką kłopot. Podobała mi się ale jej nie polubiłem. Przeczytałem jednym tchem chociaz mnie nie wciągnęła. Podobał mi się rytm jej słów. Taki jakby z reagge wyjety, natretny, narkotyczny. Nie wiem jak osiągnął to autor. Ani jak zrobił to tłumacz. Brawa dla tłumacza. To nie było łatwe. Odkładam książkę na półkę w grupie książek które nie wiem po co napisano. A to...
więcejMarlon James – „Krótka historia siedmiu zabójstw”.
więcejGrubo. Dawno nie miałem przed nosem takiego nawarstwienia slangu i odzywek świdrujących od podbrzusza po kark i zupełnie mi nie przeszkadzało, że każdy był tu nazywany co najmniej pizdocipem, albo piździelcem. Świetny język, celowe błędy, co jest zasługą i autora i tłumacza Roberta Sudóła, dla których należą się owacje na...
Pisarz pokazuje, jakim piekłem była w czasach jego dzieciństwa Jamajka, która nam – białasom z Europy – kojarzy się głównie z turystycznym rajem i skocznymi melodiami. Realistycznie opisuje biedę, zbrodnię i korupcję. Zabiera nas do miejsc, do których biali turyści nie zaglądają.
Pokaż mimo toZasłużony Booker. Oczywiście, jak to często bywa z takim opasłymi tomiszczami, zdarzają się słabsze, bardziej nużące momenty. Jednak nie wpływa to w żaden sposób na ocenę jakości prozy Jamesa, która jest bardzo wysoka. Realizm językowy zupełnie mi nie przeszkadzał, bardziej zawiła fabuła, tło historyczne, zarówno tarcia polityczne na samej Jamajce, jak i rywalizujące ze...
więcejBardzo nie lubię pisać takich recenzji, ale czasem trzeba. Marlon James (czy w zasadzie jego powieść) jest najlepszym przykładem jak z dobrego pomysłu zrobić coś kompletnie niezrozumiałego i ciężkostrawnego dla przeciętnego czytelnika.
więcejJuż na wstępie mamy litanię bohaterów "Krótkiej historii siedmiu zabójstw" (jak bardzo mylący jest to tytuł!). Około 80 postaci! Część z...
James wbił mnie w ziemię. Wielowymiarowa, poruszająca, hipnotyzująca opowieść o Jamajce, opleciona wokół nieudanej próby zamachu na Boba Marleya. Formalnie spokrewniona z Dzikimi Detektywami, ale James podnosi poprzeczkę. Precyzyjnie zmieniając rejestry języka pokazuje piętra społecznej dżungli, od rudebwoyów ze slumsów po jamajskie elity, nie wyłączając agenta CIA i ducha...
więcejKawał świata, do którego nie miałem do tej pory wglądu. Teksty piosenek reagge nabierają sensu. No i ten sposób narracji, wciągający i składający się na fascynujący obraz. Plus akcja w USA przywodząca na myśl "Chłopców z ferajny" ale po jamajsku.
Pokaż mimo toKrótka historia siedmiu zabójstw s. 740 (więc nie taka krótka)
więcejBohaterami tej książki są w większości osoby, które uważają, że cyt. jest coś takiego jak czułe zdzielenie kobiety w pysk.
Narracje, sposób przedstawienia zdarzeń w tej powieści, wyrażona jest za pomocy żargonu, permanentnie zastosowanego względem każdego z jej bohaterów. Ów żargon to nie tylko sposób...