Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczynając czytać tę biografię byłam pewna, że trafi do moich ulubionych książek tego roku. Po jej skończeniu - sama nie wiem. Jest w niej z pewnością boleśnie szczery obraz walki (i przegrywania) człowieka z uzależnieniem. Ale... Czegoś więcej niż szczerości wymagam od dobrej książki i tego mi właśnie zabrakło.

Zaczynając czytać tę biografię byłam pewna, że trafi do moich ulubionych książek tego roku. Po jej skończeniu - sama nie wiem. Jest w niej z pewnością boleśnie szczery obraz walki (i przegrywania) człowieka z uzależnieniem. Ale... Czegoś więcej niż szczerości wymagam od dobrej książki i tego mi właśnie zabrakło.

Czasem czytając książki znanych ludzi mam w głowie: "człowieku, zajmij ty się lepiej tym, w czym jesteś dobry, a nie pisaniem. W pisaniu nie jesteś".

To nie jest jedna z tych książek.

Pewnie nie każdemu podejdzie, ale mnie akurat kupiła w całości. Chciałabym na tyle umieć w słowa, aby ująć to, co czułam przy jej czytaniu - nie umiem. Tak samo, jak nie umiem ująć w słowa tych najbardziej nieuchwytnych i kanciastych emocji, które we mnie siedzą. Autorka umie. I robi to przepięknie.

Czasem czytając książki znanych ludzi mam w głowie: "człowieku, zajmij ty się lepiej tym, w czym jesteś dobry, a nie pisaniem. W pisaniu nie jesteś".

To nie jest jedna z tych książek.

Pewnie nie każdemu podejdzie, ale mnie akurat kupiła w całości. Chciałabym na tyle umieć w słowa, aby ująć to, co czułam przy jej czytaniu - nie umiem. Tak samo, jak nie umiem ująć w słowa...

Zazwyczaj o książce, którą oceniłam na 10, powiedziałabym, że jest piękna, przepiękna, wspaniała.
Ta nie jest. Jest straszna. Przerażająca, odbierająca dech i wyciskająca łzy. Sprawia, że człowiek przy czytaniu coraz szerzej otwiera oczy i coraz mocniej zaciska pięści. Czyta się ją jednym tchem, a jednocześnie wymaga robienia sobie przerw, by ten oddech odzyskać i uspokoić. Porusza temat bardzo ważny i bardzo potrzebny, ale ciężki, nieskończenie ciężki i bolesny.
Mało czytam reportaży, więc nie dziwota, że ten mnie poruszył bardziej niż jakikolwiek inny, który czytałam w życiu - ale nie wiem, czy kiedykolwiek znajdę taki, który wstrząśnie mną bardziej.

Zazwyczaj o książce, którą oceniłam na 10, powiedziałabym, że jest piękna, przepiękna, wspaniała.
Ta nie jest. Jest straszna. Przerażająca, odbierająca dech i wyciskająca łzy. Sprawia, że człowiek przy czytaniu coraz szerzej otwiera oczy i coraz mocniej zaciska pięści. Czyta się ją jednym tchem, a jednocześnie wymaga robienia sobie przerw, by ten oddech odzyskać i uspokoić....

Niezbyt przepadam za Christie w tematyce szpiegowskiej (jak i za samą tematyką szpiegowską gdziekolwiek), a w tej powieści to jej chyba najsłabsza odsłona. Chyba, bo nie zdążyłam jeszcze przeczytać wszystkich książek królowej, ale mam wielką nadzieję, że żadna z czekających w kolejce nie będzie gorsza niż ta.

Niezbyt przepadam za Christie w tematyce szpiegowskiej (jak i za samą tematyką szpiegowską gdziekolwiek), a w tej powieści to jej chyba najsłabsza odsłona. Chyba, bo nie zdążyłam jeszcze przeczytać wszystkich książek królowej, ale mam wielką nadzieję, że żadna z czekających w kolejce nie będzie gorsza niż ta.