Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zazwyczaj o książce, którą oceniłam na 10, powiedziałabym, że jest piękna, przepiękna, wspaniała.
Ta nie jest. Jest straszna. Przerażająca, odbierająca dech i wyciskająca łzy. Sprawia, że człowiek przy czytaniu coraz szerzej otwiera oczy i coraz mocniej zaciska pięści. Czyta się ją jednym tchem, a jednocześnie wymaga robienia sobie przerw, by ten oddech odzyskać i uspokoić. Porusza temat bardzo ważny i bardzo potrzebny, ale ciężki, nieskończenie ciężki i bolesny.
Mało czytam reportaży, więc nie dziwota, że ten mnie poruszył bardziej niż jakikolwiek inny, który czytałam w życiu - ale nie wiem, czy kiedykolwiek znajdę taki, który wstrząśnie mną bardziej.

Zazwyczaj o książce, którą oceniłam na 10, powiedziałabym, że jest piękna, przepiękna, wspaniała.
Ta nie jest. Jest straszna. Przerażająca, odbierająca dech i wyciskająca łzy. Sprawia, że człowiek przy czytaniu coraz szerzej otwiera oczy i coraz mocniej zaciska pięści. Czyta się ją jednym tchem, a jednocześnie wymaga robienia sobie przerw, by ten oddech odzyskać i uspokoić....