Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wczoraj spotkałam pana Remigiusza Mroza, chwilę udało się porozmawiać, kupiłam książkę, otrzymałam autograf i wróciłam do domu. Miałam tylko zajrzeć... Odłożyłam, gdy skończyłam... Jak zwykle: napięcie rośnie, akcja rozwija się wbrew wszelkim przewidywaniom, a autor zaskakuje pomysłami i rozwiązaniami. Komisarz Forst kolejny raz pokazuje, na co go stać i gdzie ma system oraz zasady... Niestety, tym razem to wszystko zmierza ku katastrofie... A jak się skończy? Trzeba sprawdzić. Polecam i idę po następną część!

Wczoraj spotkałam pana Remigiusza Mroza, chwilę udało się porozmawiać, kupiłam książkę, otrzymałam autograf i wróciłam do domu. Miałam tylko zajrzeć... Odłożyłam, gdy skończyłam... Jak zwykle: napięcie rośnie, akcja rozwija się wbrew wszelkim przewidywaniom, a autor zaskakuje pomysłami i rozwiązaniami. Komisarz Forst kolejny raz pokazuje, na co go stać i gdzie ma system...

Tak bardzo zazdrościłam Skandynawii jej autorów kryminałów... I teraz już nie zazdroszczę - ,,odkryłam" (dzięki p. A. Lingas-Łoniewskiej, która wspomniała na spotkaniu autorskim) kryminały Remigiusza Mroza. To jest to - ciekawe, nietuzinkowe i zaskakujące. Na pewno nie nudne!

Tak bardzo zazdrościłam Skandynawii jej autorów kryminałów... I teraz już nie zazdroszczę - ,,odkryłam" (dzięki p. A. Lingas-Łoniewskiej, która wspomniała na spotkaniu autorskim) kryminały Remigiusza Mroza. To jest to - ciekawe, nietuzinkowe i zaskakujące. Na pewno nie nudne!

Obawiałam się trochę tej powieści, bo to nie są te czasy, które lubię, które mnie interesują... ale moje obawy były niepotrzebne - świetnie poprowadzony wątek głównego bohatera, zaskakujące zwroty akcji, niezwykle przekonujące przedstawienie postaci (majordom, właściciel majątku itd.) i jak zwykle - doskonałą znajomość prawa. I ani się nie obejrzałam, a tu już koniec (choć to ponad 500 stron :))! Polecam!

Obawiałam się trochę tej powieści, bo to nie są te czasy, które lubię, które mnie interesują... ale moje obawy były niepotrzebne - świetnie poprowadzony wątek głównego bohatera, zaskakujące zwroty akcji, niezwykle przekonujące przedstawienie postaci (majordom, właściciel majątku itd.) i jak zwykle - doskonałą znajomość prawa. I ani się nie obejrzałam, a tu już koniec (choć...

Jak zwykle - czyta się rewelacyjnie, wiedząc że autor zna się na rzeczy i naprawdę wie, o czym pisze.

Jak zwykle - czyta się rewelacyjnie, wiedząc że autor zna się na rzeczy i naprawdę wie, o czym pisze.

Poetycka wizja biografii Jerzego Kosińskiego. Kiedyś dużo czytałam Kosińskiego i o Kosińskim, więc orientowałam się, co autor miał na myśli", ale... nie zachwyciło mnie jakoś szczególnie.

Poetycka wizja biografii Jerzego Kosińskiego. Kiedyś dużo czytałam Kosińskiego i o Kosińskim, więc orientowałam się, co autor miał na myśli", ale... nie zachwyciło mnie jakoś szczególnie.

Taka lektura na jesienno-zimowe popołudnie, aby poprawić sobie nastrój. Nie zawiera jakiejś skomplikowanej fabuły, postaci nie przeżywają kryzysów egzystencjalnych (choć i rozwód się pojawi), nie ma nad czym głęboko się zastanawiać, ale na pewno będzie można dobrze się uśmiać. Mnie szczególnie ujęły starsze panie, które nie tylko czerpały z życia pełnymi garściami, ale usiłowały też uszczęśliwić i dbać innych, a że nie zawsze wychodziło tak, jak to sobie wyobrażały... to już inna bajka.

Taka lektura na jesienno-zimowe popołudnie, aby poprawić sobie nastrój. Nie zawiera jakiejś skomplikowanej fabuły, postaci nie przeżywają kryzysów egzystencjalnych (choć i rozwód się pojawi), nie ma nad czym głęboko się zastanawiać, ale na pewno będzie można dobrze się uśmiać. Mnie szczególnie ujęły starsze panie, które nie tylko czerpały z życia pełnymi garściami, ale...

Międzywojenna Warszawa. Do stolicy przyjeżdża Wołyniak, który chce rozpocząć nowe, ,,czyste" życie, ale czy to jest w ogóle możliwe? Czy da się zerwać z przeszłością i uciec? Świetnie ukazane życie nie arystokracji i inteligencji, ale tych, o których zazwyczaj nie chce się mówić - biedoty, przestępców i ,,mafiozów". Doskonale przybliżona atmosfera przedwojennej ,,warszawki" z pewnymi politycznymi echami w tle. Trzeba pamiętać, że to fikcja literacka, ale mocno oparta na warszawskich ulicach.

Międzywojenna Warszawa. Do stolicy przyjeżdża Wołyniak, który chce rozpocząć nowe, ,,czyste" życie, ale czy to jest w ogóle możliwe? Czy da się zerwać z przeszłością i uciec? Świetnie ukazane życie nie arystokracji i inteligencji, ale tych, o których zazwyczaj nie chce się mówić - biedoty, przestępców i ,,mafiozów". Doskonale przybliżona atmosfera przedwojennej...

Czyta się świetnie, nic nie jest pewne i jasne.

Czyta się świetnie, nic nie jest pewne i jasne.

Pisana z humorem, lekkim przymrużeniem oka i dystansem do siebie, choć główny wątek już wesoły nie jest... We Wrocławiu pojawiają się zwłoki młodych chłopców ich wygląd jest stylizowany na lata dwudzieste (ubiór, fryzura, makijaż). Pierwotnie podejrzenie pada na Witkowskiego, ale okazuje się, że to nie on jest sprawcą tych makabrycznych zbrodni. Mało, że zostaje oczyszczony z zarzutów, zostaje konsultantem policji i razem z grupą śledczą wyrusza śladem niebezpiecznego Przedwojennego Mordercy. Kogo spotka na końcu drogi? Trzeba sprawdzić!

Pisana z humorem, lekkim przymrużeniem oka i dystansem do siebie, choć główny wątek już wesoły nie jest... We Wrocławiu pojawiają się zwłoki młodych chłopców ich wygląd jest stylizowany na lata dwudzieste (ubiór, fryzura, makijaż). Pierwotnie podejrzenie pada na Witkowskiego, ale okazuje się, że to nie on jest sprawcą tych makabrycznych zbrodni. Mało, że zostaje ...

Szczerze mówiąc, trochę się zawiodłam. Być może dlatego, że bardziej skupiłam się na tym, gdzie rozgrywają się wydarzenia, a nie na tym, co się tam dzieje... Do tej pory przeczytałam kilka powieści Remigiusza Mroza, miałam okazję z nim o nich porozmawiać, na ,,Behawiorystę" czekałam już od maja, a w moim odczuciu jest to najsłabsza powieść tego autora. Co nie znaczy, że jest zła. Nie przekonuje mnie prowadzony wątek, jest (być może tylko w moim odczuciu) zbyt wydumany, w pewnych momentach trochę naciągany... Czytając, czułam dyskomfort, że wszystko jest szyte zbyt grubymi nićmi...

Szczerze mówiąc, trochę się zawiodłam. Być może dlatego, że bardziej skupiłam się na tym, gdzie rozgrywają się wydarzenia, a nie na tym, co się tam dzieje... Do tej pory przeczytałam kilka powieści Remigiusza Mroza, miałam okazję z nim o nich porozmawiać, na ,,Behawiorystę" czekałam już od maja, a w moim odczuciu jest to najsłabsza powieść tego autora. Co nie znaczy, że...

Doskonałe stadium kobiety,której wydaje się, że jest najmądrzejsza... Czasem mam wrażenie, że bohaterki zeszły z kart książek i krążą wokół mnie - mnóstwo ich we współczesnym świecie... I niby przerysowane, ale przez to tak prawdziwe, że aż irytujące...

Doskonałe stadium kobiety,której wydaje się, że jest najmądrzejsza... Czasem mam wrażenie, że bohaterki zeszły z kart książek i krążą wokół mnie - mnóstwo ich we współczesnym świecie... I niby przerysowane, ale przez to tak prawdziwe, że aż irytujące...

Mistrz manipulacji w akcji. Gdy chce się coś osiągnąć, wystarczy mieć dobre argumenty w ręku (niekoniecznie czyste), kilka osób, które są nam coś winne i jesteśmy na szczycie. A że droga wiedzie dosłownie ,,po trupach", cóz, to nie bajka, to polityka...

Mistrz manipulacji w akcji. Gdy chce się coś osiągnąć, wystarczy mieć dobre argumenty w ręku (niekoniecznie czyste), kilka osób, które są nam coś winne i jesteśmy na szczycie. A że droga wiedzie dosłownie ,,po trupach", cóz, to nie bajka, to polityka...

Nawet wśród stróżów prawa mogą znaleźć się czarne owce, które mogą narobić dużo zamieszania...

Nawet wśród stróżów prawa mogą znaleźć się czarne owce, które mogą narobić dużo zamieszania...

Zaskakująca i nieoczywista. Czyta się jednym tchem.

Zaskakująca i nieoczywista. Czyta się jednym tchem.

Krótko, zwięźle i na temat, jak można sobie samemu życie sp... zniszczyć. Czasem tak jest: mamy poukładane relacje, jesteśmy szczęśliwi, ale szukamy ,,dziury w całym" i potem dzieją się róże rzeczy, które wcale nie muszą być dla nas dobre... Dla ostrzeżenia.

Krótko, zwięźle i na temat, jak można sobie samemu życie sp... zniszczyć. Czasem tak jest: mamy poukładane relacje, jesteśmy szczęśliwi, ale szukamy ,,dziury w całym" i potem dzieją się róże rzeczy, które wcale nie muszą być dla nas dobre... Dla ostrzeżenia.