przeczytałam, bo mam w zwyczaju weryfikować seriale kontra książki, serial o niebo lepszy, książka średnia

przeczytałam, bo mam w zwyczaju weryfikować seriale kontra książki, serial o niebo lepszy, książka średnia

Intryga na najwyższym poziomie, nieludzko bezwzględni bohaterowie, rzeczywistość (wydawałoby się) zupełnie poza naszym rozumowaniem.

Proponowali mu stanowisko i dobre pieniądze, tylko pomóż nam wygrać wybory. Naucz nas manipulować tłumem, panuj nad liczbami, statystykami, wyborcami i prowadź nas do zwycięstwa. Dostaniesz wszystko, o co poprosisz. A po wygranych wyborach…. Francis zostaje zepchnięty na margines, sprowadzony do nikomu niepotrzebnej funkcji, ośmieszony i oszukany. Do czasu. Przecież ma duże umiejętności, jest świetnym manipulantem. To pozwoliło im wygrać. A teraz pozwoli wygrać jemu. Ma też kontakty oraz sposoby na ich zdobywanie. Ma haki na wiele prominentnych osób i metody na ich wykorzystanie na swoją korzyść. Wroga nie należy nie doceniać.

Zabierając się za książkę, nie spodziewałam się, że będzie czymś innym niż to, co znam z serialu. Ostatecznie jest i nie jest. Akcja rozgrywa się w parlamencie brytyjskim, więc nieco inne realia tym rządzą. Mam też wrażenie, że fabuła jest (o ironio) sporo szybsza od serialowej. Sama historia jest zbliżona do historii Franka Underwooda.

Bohaterowie są absolutnie wyprani z ludzkich emocji. Zimni do granic, wyrachowani, egoistyczni, powiedziałabym nawet, że z przechyłem do mizantropi. Władza to najsilniejszy narkotyk, a ludzie, o których opowiada autor, aż nadto obrazują walkę z głodem. Żadnej z postaci nie da się lubić. W żaden sposób. Jeśli tylko ma się w sobie minimum empatii, zrozumienia, humanizmu, nigdy nie utożsamimy się z nikim.

Mimo to możemy wiele rzeczy przenieść do „naszego” świata. Mechanizmy rządzące polityką rządzą każdą większą grupą ludzką ustawioną w hierarchii. To zwyczajowe metody eliminacji zbędnych jednostek poprzez wykorzystywanie ich słabości. Standardowe zachowanie w duchu „niech wygra silniejszy”. To, co przeraża, to natężenie tych działań oraz ich bezlitosny charakter. W House of cards ilość hien na centymetr kwadratowy jest podniesiony do potęgi. Dlatego prawdopodobnie ta książka jest tak dobra.

I to, co podobało mi się najbardziej! Ta książka jest niesamowicie mądra! Francis (tu Urquhart) ma niewiarygodny zmysł czytania ludzi. Jest bezbłędny w podejmowaniu decyzji. Ma się wrażenie, że sam układa wszystkie klocki i tylko czeka, kiedy wskoczą na swoje miejsce. Z precyzją szachisty rozwija nitki, po których jego ofiary wpadają jak w pajęczą sieć. Ma przemyślane każde działanie dwa kroki do przodu. Świetnie rozumie, że człowiek działa jak każde stadne zwierzę. Unika kłopotów, szuka wsparcia, poplecznictwa. Rozumie potęgę budowania sojuszy i istotę zaufania. Dlatego tak łatwo przychodzi mu to wszystko burzyć jednym pstryknięciem palcami, jeśli jest mu to potrzebne. Nienawidzę go! Podziwiam go!

Nie spodziewałam się też, że połapię się w tym politycznym bełkocie, w tym zamieszaniu, które w pewnym momencie Dobbs nam funduje, bo postaci i sytuacji jest tam cała masa. W serialu zapamiętujemy twarze, tutaj trzeba szybciej się orientować. Ale to jest napisane tak dobrze, że nie ma możliwości pogubienia się w akcji, w dodatku tempo jest tak wyważone, że jedzie się jak z najlepszym kierowcą. Przyciska gaz do dechy, kiedy potrzeba i hamulec, kiedy musi.

Jedno, co chyba martwi najbardziej i powoduje największe ciarki, to posłowie, w którym autor pisze, że on to wszystko przeżył na własnej skórze, że widział to na własne oczy i że to się rzeczywiście wydarzyło. Gdyby nie to z całą pewnością uznalibyśmy całą historię za licencia poetica. Tak, najwyższej próby, ale jednak wymyślone. A tymczasem, o zgrozo, to literatura faktu!

Polecam! Michael Dobbs minął się z powołaniem! Ja chcę więcej!

Intryga na najwyższym poziomie, nieludzko bezwzględni bohaterowie, rzeczywistość (wydawałoby się) zupełnie poza naszym rozumowaniem.

Proponowali mu stanowisko i dobre pieniądze, tylko pomóż nam wygrać wybory. Naucz nas manipulować tłumem, panuj nad liczbami, statystykami, wyborcami i prowadź nas do zwycięstwa. Dostaniesz wszystko, o co poprosisz. A po wygranych wyborach…....

Wpadłam w błędne koło. Nie widziałam serialu (tak, pewnie żyję pod kamieniem i jestem jedną z niewielu, którzy go nie widzieli),a wątpię, czy po lekturze dwóch tomów będę miała ochotę na seans #houseofcards.

Walka o władzę wszędzie wygląda podobnie.

Nie umiem nie porównać tych książek do trylogii “W kręgach władzy” Mroza - nie umiem i już. I tu, i tu toczy się bezpardonowa potyczka o najwyższe stanowiska w państwie. I tu, i tu bohaterowie nie mają większych skrupułów, a jednak u Mroza wciąga się to maksymalnie szybko, podczas gdy w brytyjskich realiach opisanych w książce Michaela Dobbsa, niemiłosiernie namęczyłam się podczas lektury, by w jakikolwiek sposób wciągnąć się w meandry działań Francisa Urquharta.

I tak, jestem świadoma, że może to wynikać po prostu z faktu, iż w polskiej rzeczywistości politycznej orientuję się bardziej niż w brytyjskiej. Ale równie dobrze może wynikać też z innego stylu pisania. Dobbs tworzy naprawdę sporo opisów, które nawet jeśli coś wnoszą do fabuły, i nierzadko są to fakty istotne, to ciężko do nich dotrzeć.

I mimo, że naprawdę się dzieje sporo, a afera goni aferę, to nie umiałam znaleźć w sobie tyle zainteresowania, ile bym chciała. Dlatego trzeciemu tomowi na razie mówię “goodbye”, ale nie czuję, że będę żałować.

Wpadłam w błędne koło. Nie widziałam serialu (tak, pewnie żyję pod kamieniem i jestem jedną z niewielu, którzy go nie widzieli),a wątpię, czy po lekturze dwóch tomów będę miała ochotę na seans #houseofcards.

Walka o władzę wszędzie wygląda podobnie.

Nie umiem nie porównać tych książek do trylogii “W kręgach władzy” Mroza - nie umiem i już. I tu, i tu toczy się...

Początek się bardzo dłuży i ciężko mi było przebrnąć, ale końcówka jest naprawdę trzymająca w napięciu

Początek się bardzo dłuży i ciężko mi było przebrnąć, ale końcówka jest naprawdę trzymająca w napięciu

Przeczytałem jednym tchem - zajęło mi to około 8 godzin.
Świetny thriller w, którym nie brakuje intrygi, zwrotów akcji oraz zagadek.
Główny bohater - bezwzględny w swoich poczynaniach, rządny władzy, gotowy do tego aby cel osiągnąć "Po trupach do celu". Kiedy skończyłem pierwszą część tej trylogii to po prostu siedziałem uśmiechnięty i zadowolony z tego jak skończyła się pierwsza część tej historii.
Książka w ciekawy sposób manipuluje czytelnikiem, mimo, że jesteśmy świadomi tego, że Francis Urquhart to bez wątpienia postać negatywna, zła oraz bezwzględna - to podświadomie mu kibicowałem aby udało mu się osiągnąć swój cel.
Zdecydowanie polecam :)

Przeczytałem jednym tchem - zajęło mi to około 8 godzin.
Świetny thriller w, którym nie brakuje intrygi, zwrotów akcji oraz zagadek.
Główny bohater - bezwzględny w swoich poczynaniach, rządny władzy, gotowy do tego aby cel osiągnąć "Po trupach do celu". Kiedy skończyłem pierwszą część tej trylogii to po prostu siedziałem uśmiechnięty i zadowolony z tego jak skończyła się...

Genialna powieść ukazująca ciemne strony polityki: spiski, skandale, ale także bezwględność w dążeniu do wyznaczonego celu. Książka trochę mnie przeraziła, ze względu na prawie kompletny brak moralności u bohaterów.

Genialna powieść ukazująca ciemne strony polityki: spiski, skandale, ale także bezwględność w dążeniu do wyznaczonego celu. Książka trochę mnie przeraziła, ze względu na prawie kompletny brak moralności u bohaterów.

Po 8 rozdziale niesamowicie wciągająca.

Po 8 rozdziale niesamowicie wciągająca.

Genialna powieść z niesamowitym głównym bohaterem. Polecam!!

Genialna powieść z niesamowitym głównym bohaterem. Polecam!!

Dobry pomysł ale autor nie ma daru pisania.

Dobry pomysł ale autor nie ma daru pisania.

Sięgając po tę książkę, spodziewałem się dobrej i intrygującej powieści z akcją na najwyższym szczeblu polityki.
Znalazło się tylko to drugie.
Wszystkie te "intrygi" to tak naprawdę opis walki o władzę, która we wszystkich krajach wygląda niemalże tak samo. Nie ma tutaj nic odkrywczego i ciekawego. Dobrze, że książka jest krótka i czyta się ją szybko. W przeciwnym razie, nie dotrwałbym do końca, bo tutaj niemalże nic się nie dzieje. A jeżeli nawet to przez jeden/dwa krótkie rozdziały.

Sięgając po tę książkę, spodziewałem się dobrej i intrygującej powieści z akcją na najwyższym szczeblu polityki.
Znalazło się tylko to drugie.
Wszystkie te "intrygi" to tak naprawdę opis walki o władzę, która we wszystkich krajach wygląda niemalże tak samo. Nie ma tutaj nic odkrywczego i ciekawego. Dobrze, że książka jest krótka i czyta się ją szybko. W przeciwnym razie,...