Lekkie pióro Autora i gawędziarski ton sprawiają, że bardzo szybko się czyta tę pozycję. Nieco zagmatwana chronologia i teatralno-reżyserskie wstawki świętnie współgrają. Czytelnik poznajemy (nie)znane epizody z życia tytułowego Dżerziego, czyli Jerzego Kosińskiego, autora głośnej powieści "Malowany ptak". Mam wrażenie, że Głowacki sam do końca nie wiedział, w których momentach jest autentyczny Dżerzi, a w których wykreowany przez niego samego wizerunek.
Na pewno "Good night, Dżerzi" nie można traktować w kategorii biografii. To raczej uchylenie kurtyny i spojrzenie za kulisy na emigrację ze Wschodu do Nowego Jorku. Powieść ciekawa, ukazująca niezwykłą charyzmę Kosińskiego i jego wielką samotność wśród tłumu oraz obnażająca mit wspaniałej Ameryki z zawsze uśmiechniętymi i gotowymi do pomocy ludźmi.
Sam tytuł nawiązuje do pożegnania się z Kosińskim, jak i jest parafrazą jego słów z listu pożegnalnego, który ten napisał przed samobójczą śmiercią.
Nie jest to powieść wybitna, ale warto po nią sięgnąć.

Lekkie pióro Autora i gawędziarski ton sprawiają, że bardzo szybko się czyta tę pozycję. Nieco zagmatwana chronologia i teatralno-reżyserskie wstawki świętnie współgrają. Czytelnik poznajemy (nie)znane epizody z życia tytułowego Dżerziego, czyli Jerzego Kosińskiego, autora głośnej powieści "Malowany ptak". Mam wrażenie, że Głowacki sam do końca nie wiedział, w których...

Wspaniale zapadło w pamięć. Przeczytam jeszcze nie raz.

Wspaniale zapadło w pamięć. Przeczytam jeszcze nie raz.

Jerzy Kosiński jest bardzo ciekawą postacią, a książka obfituje w różne ciekawostki z jego życia. Oj.. różne, i na dodatek ostro-pikantne :)

Jerzy Kosiński jest bardzo ciekawą postacią, a książka obfituje w różne ciekawostki z jego życia. Oj.. różne, i na dodatek ostro-pikantne :)

Zastrzegam od razu że nie czytałem żadnej innej książki tego autora. Aby czytać tą powieść trzeba znać choć trochę aferę Jerzego Kosińskiego. Jednak książka niczego w sumie nie wyjaśnia, ma charakter filmowy, pokazuje Nowy Jork lat osiemdziesiątych od strony dekadencji moralnej, Możliwe że w roku 2010 gdy powieść została wydana była to lektura fascynująca, do USA potrzebna była jeszcze wiza, był to reportaż z innego świata. Dziś już nieco mniej ta fascynacja zachodnią degrengoladą nas zajmuje, wręcz przeciwnie, wiemy dobrze że ta degrengolada to tylko płytka powerzchnia. I Nowy Jork się też bardzo zmienil. Nie rozumiałem dlaczego w powieści jest tyle Rosji i Rosjan, nie znam tego powiązania Kosińskiego z Rosją. Powieść jest wartościowa w tym sensie, że afera tego pisarza powinna być bardziej znana, wyznaczyła bowiem na wieki limity "Holocaust fiction", już nikt bowiem nie zdobędzie się na podobne chore wymysły na tak trudny temat. W Polsce natomiast jest ciągle wiele osób które wierzą że "Malowany Ptak" opisuje prawdziwą historię. Przyczyna jest opisana w powieści, Jerzy uciekł z Nowego Jorku w samym środku skandalu do Polski, gdzie podejmowany był jak król. To rzeczywiście był chyba ostatni akord komunizmu i ostatni akord świata przed erą internetu, gdzie wiadomości rozchodzą się po całym świecie w ciągu kilku sekund, Jerzy dotarł do Polski wiedząc że skandal do Polski nie dotrze, albo tylko dotrą jakieś malutkie jego echa. Stąd w Polsce tyle dziś osób które uważają "Malowanego Ptaka" za prawdziwą opowieść z dzieciństwa autora. Natomiast Jerzy Kosiński praktycznie wyparował z internetu, powinno o nim być dużo więcej, był przecież polsko amerykańskim kandydatem do nagrody Nobla. Co by się stało gdyby dostał Nobla a całe jego oszustwo wyszło na jaw po tym? Wracając jednak do powieści, jest niesłychanie lubieżna, autor najwyraźniej rozkoszuje się eksponowaniem tego elementu, nawet na samym końcu jeszcze nas zamęcza perwersjami. Styl jest szybki, fotograficzny czy filmowy, język dość słowiańsko cyniczny. Całość odbywa się w oparach alkoholu i głównie nago albo wśród jakiejś orgii. Poruszenie sprawy Kosińskiego natomiast jest wartością samą w sobie, a sposób w jaki Głowacki się tego podjął jest niesłychanie inteligentny. Umiejętnie zmusza nas do przemyśleń, zawieszamy szybki osąd. Pod względem konstrukcyjnym powieść ledwo trzyma się kupy i wielu czytelników "odpadnie" po kilkudziesięciu stronach.

Zastrzegam od razu że nie czytałem żadnej innej książki tego autora. Aby czytać tą powieść trzeba znać choć trochę aferę Jerzego Kosińskiego. Jednak książka niczego w sumie nie wyjaśnia, ma charakter filmowy, pokazuje Nowy Jork lat osiemdziesiątych od strony dekadencji moralnej, Możliwe że w roku 2010 gdy powieść została wydana była to lektura fascynująca, do USA potrzebna...

Książkę o nowojorczyku Kosińskim, przez demony pokonanym, mógł napisać tylko półnowojorczyk Głowacki, którego demony jakby się nie imały...

Książkę o nowojorczyku Kosińskim, przez demony pokonanym, mógł napisać tylko półnowojorczyk Głowacki, którego demony jakby się nie imały...

Niestety najsłabsza pozycja Pana Janusza. Zawiły opis tego co wyczyniał autor Malowanego Ptaka i jak to odkrywał. Napisane też jakby w innym stylu, jak pozostałe książki które napisał, a ja przeczytałem.

Niestety najsłabsza pozycja Pana Janusza. Zawiły opis tego co wyczyniał autor Malowanego Ptaka i jak to odkrywał. Napisane też jakby w innym stylu, jak pozostałe książki które napisał, a ja przeczytałem.

Ciekawa wersja losów twórcy "Malowanego ptaka". Czy warta tak wielkiej pisarskiej uwagi Głowackiego? Wg mnie niekoniecznie...
Więcej opinii o literaturze, filmie I muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Ciekawa wersja losów twórcy "Malowanego ptaka". Czy warta tak wielkiej pisarskiej uwagi Głowackiego? Wg mnie niekoniecznie...
Więcej opinii o literaturze, filmie I muzyce w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

To nie jest książka tylko o Kosińskim. Przewija się przez nią kilka życiorysów różnych emigrantów tułających się po NY i usiłujących w nim zaistnieć, tym samego autora. Wątki pocięte na krótkie rozdziały przeplatają się, plączą, łączą i gmatwają. Pełno jest anegdot, ironii, ale też bulwersujących scen. Sam Kosiński jawi się jako kabotyn, kłamca i degenerat. Może i taki był. Nie jest to powieść łatwa w odbiorze, ale mnie czytało się nieźle. Głowacki ma świetny styl i potrafi zainteresować czytelnika.
Mam problem z oceną tej książki. Z jednej strony zdaję sobie sprawę z jej walorów literackich, z drugiej- nie mogę powiedzieć, że czytałam ją z przyjemnością.

To nie jest książka tylko o Kosińskim. Przewija się przez nią kilka życiorysów różnych emigrantów tułających się po NY i usiłujących w nim zaistnieć, tym samego autora. Wątki pocięte na krótkie rozdziały przeplatają się, plączą, łączą i gmatwają. Pełno jest anegdot, ironii, ale też bulwersujących scen. Sam Kosiński jawi się jako kabotyn, kłamca i degenerat. Może i taki...

Żeby dobrze zrozumieć o czym jest ta książka, warto najpierw przeczytać ze dwie książki Kosińskiego, w tym zdecydowanie Malowanego Ptaka.

Żeby dobrze zrozumieć o czym jest ta książka, warto najpierw przeczytać ze dwie książki Kosińskiego, w tym zdecydowanie Malowanego Ptaka.

Oniryczna

Oniryczna