Więcej krwi

Trochę słabsza od poprzedniczki, czyli "Krew na śniegu", ale nadal bardzo fajnie się to czyta.

Trochę słabsza od poprzedniczki, czyli "Krew na śniegu", ale nadal bardzo fajnie się to czyta.

Pokaż mimo to

Nie czytałem wcześniejszej części, która się łączy z tą, ale mimo wszystko krótko i konkretnie, polecane.

Nie czytałem wcześniejszej części, która się łączy z tą, ale mimo wszystko krótko i konkretnie, polecane.

Pokaż mimo to

Książka „Więcej krwi” Jo Nesbø jest krótką opowieścią o mężczyźnie, uciekającym przed zemstą Rybaka, narkotykowego bossa Oslo.

Mężczyzna ten uwikłał się w nielegalne interesy, żeby zdobyć pieniądze na leczenie bliskiej mu osoby. Rybak stawia przed nim do wykonania zadanie, któremu nie jest w stanie sprostać i od tej pory zaczynają się jego kłopoty.
Po tym, jak ledwo uchodzi z życiem, główny bohater, Jon Hansen szuka schronienia w małej, nadmorskiej miejscowości Kasund.

Poznaje tam przyjaznych ludzi, którzy dali mu pomoc i wsparcie. Jon jest rozdarty, nie wie, jak potoczą się jego dalsze losy, jednak usilnie chce uniknąć zemsty Rybaka.

Zdaje sobie sprawę z tego, że to niemal nie możliwe, ale podejmuje kroki, by ustrzec się zemsty, za kradzież narkotyków i sporej sumy pieniędzy.

Warto poznać historię Jona (Ulfa), ponieważ jest ciekawa, a nawet zaskakująca.
Polecam.

Książka „Więcej krwi” Jo Nesbø jest krótką opowieścią o mężczyźnie, uciekającym przed zemstą Rybaka, narkotykowego bossa Oslo.

Mężczyzna ten uwikłał się w nielegalne interesy, żeby zdobyć pieniądze na leczenie bliskiej mu osoby. Rybak stawia przed nim do wykonania zadanie, któremu nie jest w stanie sprostać i od tej pory zaczynają się jego kłopoty.
Po tym, jak ledwo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to bardzo krótka książka, licząca mniej niż dwieście stron, więc czytało mi się ją szybko. I Nesbø to kolejny autor, z którym miałam po raz pierwszy do czynienia i się nie zawiodłam, a nawet pokochałam jego twórczość.
Ten kryminał był bardzo dobry, a osadzenie go w Norwegii to był zdecydowanie strzał w dziesiątkę! Uwielbiam państwa skandynawskie, zwłaszcza Szwecję i Norwegię, więc fajnie było czytać coś, co jest osadzone w moim ulubionym państwie. Jon, przybywając do tej wsi udaje myśliwego i przedstawia się innym imieniem dla własnego bezpieczeństwa, aby zmniejszyć ryzyko znalezienia go przez ludzi Rybaka, bo polowanie nigdy się nie kończy. Jon to samotnik, który stracił nie tak dawno córeczkę, na której leczenie zbierał pieniądze, bo to, że pracował dla narkotykowego króla nie musi go czynić od razu osobą pozbawioną jakichkolwiek uczuć ludzkich. Bardzo go polubiłam za to też, że nie narażał życia Lei i jej syna - Knuta. W tym kryminale nie przedstawiono przede wszystkim „polowania” na Jona, ale też laestadianizm, czyli religijny konserwatywny nurt odrodzeniowy XIX w. w luteranizmie. Pokazano tu też jak ważne było zdanie ojca w takiej małej miejscowości jak bardzo niepodważalne, gdzie kobieta, a zwłaszcza córka ma o swoim losie guzik do powiedzenia. To było nie do pomyślenia zwłaszcza w XXI w.

Jest to bardzo krótka książka, licząca mniej niż dwieście stron, więc czytało mi się ją szybko. I Nesbø to kolejny autor, z którym miałam po raz pierwszy do czynienia i się nie zawiodłam, a nawet pokochałam jego twórczość.
Ten kryminał był bardzo dobry, a osadzenie go w Norwegii to był zdecydowanie strzał w dziesiątkę! Uwielbiam państwa skandynawskie, zwłaszcza Szwecję i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Więcej krwi" podobało mi się bardziej niż "Krew na śniegu". To nie ta sama liga co Harry Hole, ale też niezupełnie ten sam rodzaj kryminału. Nesbo pokazał się z innej strony i bardzo dobrze. Było warto.

"Więcej krwi" podobało mi się bardziej niż "Krew na śniegu". To nie ta sama liga co Harry Hole, ale też niezupełnie ten sam rodzaj kryminału. Nesbo pokazał się z innej strony i bardzo dobrze. Było warto.

Pokaż mimo to

Lekka powieść od Jo Nesbo. Na kilkugodzinną podróż pociągiem w sam raz>

Lekka powieść od Jo Nesbo. Na kilkugodzinną podróż pociągiem w sam raz>

Pokaż mimo to

Druga mini powieść powiązana z szefem gangu z Oslo, Rybakiem. Kolejny bohater oszukał bosa i ucieka przed jego zemstą. Fajnie napisana, bardzo luźna książka

Druga mini powieść powiązana z szefem gangu z Oslo, Rybakiem. Kolejny bohater oszukał bosa i ucieka przed jego zemstą. Fajnie napisana, bardzo luźna książka

Pokaż mimo to

Podobnie jak 'Krew na śniegu' lekko się rozczarowałam, poza tym z początku myślałam, że to druga część 'Krwi...", ale w miarę czytania okazało się, że zbieżność osób i nazwisk jest jedynie przypakowa (hah).

Podobnie jak przy 'Krwi..." spodziewałam się więcej, ale przeczytanie tego zajeło mi dosłownie chwilę więc nie ma co narzekać, akurat do pociągu czy autobusu. Bez szału, ale jakieś tam emocje są. Nie żebym jakoś bardzo kibicowała głownemu bohaterowi, ale też nie wzbudza mojej niechęci.

Zatem niech mu się wiedzie z 5* ode mnie.

Podobnie jak 'Krew na śniegu' lekko się rozczarowałam, poza tym z początku myślałam, że to druga część 'Krwi...", ale w miarę czytania okazało się, że zbieżność osób i nazwisk jest jedynie przypakowa (hah).

Podobnie jak przy 'Krwi..." spodziewałam się więcej, ale przeczytanie tego zajeło mi dosłownie chwilę więc nie ma co narzekać, akurat do pociągu czy autobusu. Bez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jo Nesbo jest jednym z moich ulubionych autorów. Po przeczytaniu powieści ,, Syn,, myślałam, że krótka opowieść jaką jest,, Więcej krwi,, podtrzyma poziom tamtej książki. Niestety zawiodłam się :/
Fabuła dość przewidywalna, nie ma tego czegoś co znajdziemy w innych książkach Nesbo.
Powiem szczerze, że z trudem przebrnęłam przez te nieco ponad 200 stron.

Mnie sobiscie nie urzekła ta powieść, a raczej krótka historia.

Jo Nesbo jest jednym z moich ulubionych autorów. Po przeczytaniu powieści ,, Syn,, myślałam, że krótka opowieść jaką jest,, Więcej krwi,, podtrzyma poziom tamtej książki. Niestety zawiodłam się :/
Fabuła dość przewidywalna, nie ma tego czegoś co znajdziemy w innych książkach Nesbo.
Powiem szczerze, że z trudem przebrnęłam przez te nieco ponad 200 stron.

Mnie sobiscie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Troszeczkę się tym razem rozczarowała, może za dużo jeszcze w mojej głowie było z pierwszej części ("Krew na śniegu"). Nie wiem, ale coś mi tutaj nie pasowało. Może to zakończenie, a może bałam się, że w tej części również nie będzie szczęśliwego końca?
Na pewno warta jest uwagi ta lektura, bo przecież "polowanie nigdy się nie kończy".

Troszeczkę się tym razem rozczarowała, może za dużo jeszcze w mojej głowie było z pierwszej części ("Krew na śniegu"). Nie wiem, ale coś mi tutaj nie pasowało. Może to zakończenie, a może bałam się, że w tej części również nie będzie szczęśliwego końca?
Na pewno warta jest uwagi ta lektura, bo przecież "polowanie nigdy się nie kończy".

Pokaż mimo to