Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajne czytadło dla dziewczyn nieco młodszych ode mnie :) Nie mogę jednak ukrywać, że ja również dałam się ponieść tej historii. Co prawda, pierwsza część powieści podobała mi się o wiele bardziej niż druga, ale całościowo i tak nie było źle ;) Jedyna bardziej konkretna konkluzja jaka przyszła mi do głowy, to fakt, że autorka wkładając w usta głównego amanta takie, a nie inne sformułowania, spowodowała, iż w mojej głowie Zed bardziej przypominał postacie z harlequinów mojej mamy, niż chłopaka ze szkoły średniej...
P.S.
Ironiczne poczucie humoru wyzierające z tej pozycji było jakby stworzone dla mnie, bo przy każdej okazji śmiałam się na głos, co nie często mi się zdarza.

Bardzo fajne czytadło dla dziewczyn nieco młodszych ode mnie :) Nie mogę jednak ukrywać, że ja również dałam się ponieść tej historii. Co prawda, pierwsza część powieści podobała mi się o wiele bardziej niż druga, ale całościowo i tak nie było źle ;) Jedyna bardziej konkretna konkluzja jaka przyszła mi do głowy, to fakt, że autorka wkładając w usta głównego amanta takie, a...

Jestem tą pozycją nieco rozczarowana. Słyszałam o niej tyle dobrego, a ze wszystkich pozytywów, zachęciła mnie opinia o niezwykłości tej historii i niezaprzeczalnym "wryciu" się w pamięć i psychikę. Teraz, po fakcie, mogę stwierdzić, że było to duże wyolbrzymienie, a książka jest po prostu niezłym czytadłem - w szczególności dla nastolatek.

Jestem tą pozycją nieco rozczarowana. Słyszałam o niej tyle dobrego, a ze wszystkich pozytywów, zachęciła mnie opinia o niezwykłości tej historii i niezaprzeczalnym "wryciu" się w pamięć i psychikę. Teraz, po fakcie, mogę stwierdzić, że było to duże wyolbrzymienie, a książka jest po prostu niezłym czytadłem - w szczególności dla nastolatek.

W końcu przeczytałam. Jak dla optymistki, którą zawsze się mianowałam to był niemały Mont Everest :D Podchodzić tyle razy do tak niepozornej książeczki? Niemożliwe! A jednak :) Tak bardzo irytowała mnie tytułowa Pollyanna... Za to cały czas utożsamiałam się z ciotką Polly. Chyba najwyższy czas, żebym zaczęła grać w "grę", bo chyba wróży mi zgorzknienie :D

W końcu przeczytałam. Jak dla optymistki, którą zawsze się mianowałam to był niemały Mont Everest :D Podchodzić tyle razy do tak niepozornej książeczki? Niemożliwe! A jednak :) Tak bardzo irytowała mnie tytułowa Pollyanna... Za to cały czas utożsamiałam się z ciotką Polly. Chyba najwyższy czas, żebym zaczęła grać w "grę", bo chyba wróży mi zgorzknienie :D

Tak bardzo się cieszę, że to już ostatni tom cyklu. Gdyby nie fakt, że obiecałam sobie ukończyć tę serię za wszelką cenę, pewnie już dawno zarzuciłabym męczenie tego czytadła. Książka mimo oryginalnych pomysłów, nie prezentuje niestety ciekawych rozwiązań. Błędów logicznych i momentów niespójnych fabularnie nie jestem w stanie naliczyć, bo było ich tak wiele. Rozumiem wszystkie fanki spragnione dalszego ciągu przygód Nory i Patcha, dla mnie jednak wątki im poświęcone nie były w stanie zatuszować całej reszty.

Tak bardzo się cieszę, że to już ostatni tom cyklu. Gdyby nie fakt, że obiecałam sobie ukończyć tę serię za wszelką cenę, pewnie już dawno zarzuciłabym męczenie tego czytadła. Książka mimo oryginalnych pomysłów, nie prezentuje niestety ciekawych rozwiązań. Błędów logicznych i momentów niespójnych fabularnie nie jestem w stanie naliczyć, bo było ich tak wiele. Rozumiem...

Ciekawsza od poprzedniej. Bardzo podobał mi się pomysł z amnezją, a przekazywanie bohaterce różnych wariantów tej samej historii było zaskakująco interesujące. Zakończenie również przypadło mi do gustu. A teraz przechodząc do negatywów, denerwowały mnie luki w akcji, traktowanie po macoszemu ważnych wątków fabularnych, błędy w dialogach, gdy nie wiadomo, kto co powiedział. Nie wiem jednak, czy to czasem nie wina tłumacza, któremu z całą mocą mogę zarzucić błędy stylistyczne, gdzie popadnie. Mimo wszystko książka zapewniła mi kilka przyjemnych chwil w deszczowe popołudnie, więc warto było ją przeczytać.

Ciekawsza od poprzedniej. Bardzo podobał mi się pomysł z amnezją, a przekazywanie bohaterce różnych wariantów tej samej historii było zaskakująco interesujące. Zakończenie również przypadło mi do gustu. A teraz przechodząc do negatywów, denerwowały mnie luki w akcji, traktowanie po macoszemu ważnych wątków fabularnych, błędy w dialogach, gdy nie wiadomo, kto co powiedział....

Po dłuuugiej przerwie od pierwszego tomu, postanowiłam dokończyć serię. Crescendo nie zrobiło na mnie żadnego wrażenia. Bardzo denerwowały mnie fabularne nieścisłości, które psuły mi odbiór książki. Nie mogłam doczekać się końca i cieszę się, że wytrwałam, bo przynajmniej zakończenie było w miarę interesujące.

Po dłuuugiej przerwie od pierwszego tomu, postanowiłam dokończyć serię. Crescendo nie zrobiło na mnie żadnego wrażenia. Bardzo denerwowały mnie fabularne nieścisłości, które psuły mi odbiór książki. Nie mogłam doczekać się końca i cieszę się, że wytrwałam, bo przynajmniej zakończenie było w miarę interesujące.

Mam za złe autorce, że nie doprowadziła wszystkich wątków do końca, a skupiła się tylko na głównych bohaterach. Najważniejszy moment kulminacyjny nie zaskoczył, przynajmniej nie mnie, bo otrzymaliśmy zbyt wiele wskazówek, by bez problemu domyślić się wszystkiego. Bardziej się męczyłam czytając, niż chłonęłam kolejne przygody bohaterów, jak to miało miejsce w poprzednim tomie.

Mam za złe autorce, że nie doprowadziła wszystkich wątków do końca, a skupiła się tylko na głównych bohaterach. Najważniejszy moment kulminacyjny nie zaskoczył, przynajmniej nie mnie, bo otrzymaliśmy zbyt wiele wskazówek, by bez problemu domyślić się wszystkiego. Bardziej się męczyłam czytając, niż chłonęłam kolejne przygody bohaterów, jak to miało miejsce w poprzednim tomie.

Ten tom podobał mi się najbardziej. Akcja nieoczekiwanie zmieniała bieg i wprawiała czytelnika w osłupienie. Trzymała w napięciu do samego końca.

Ten tom podobał mi się najbardziej. Akcja nieoczekiwanie zmieniała bieg i wprawiała czytelnika w osłupienie. Trzymała w napięciu do samego końca.

Ta część podobała mi się najmniej.

Ta część podobała mi się najmniej.

Interesująca

Interesująca

Czytając ten tom czułam się naprawdę zaintrygowana, a na końcu wzruszona do łez - z wiadomego powodu.

Czytając ten tom czułam się naprawdę zaintrygowana, a na końcu wzruszona do łez - z wiadomego powodu.

Książka przeczytana pod wpływem impulsu wywołanego filmem, który dla mnie wydał się bardziej pociągający od drukowanego oryginału. Cały czas miałam problem z główną bohaterką, która w książce nie okazała się tak interesująca jak w filmie.

Książka przeczytana pod wpływem impulsu wywołanego filmem, który dla mnie wydał się bardziej pociągający od drukowanego oryginału. Cały czas miałam problem z główną bohaterką, która w książce nie okazała się tak interesująca jak w filmie.