Naprawdę interesująca książka, która łączy w sobie wiele ciekawych wątków, które są nie tylko dopracowane i szczegółowe, ale także sprawiają, że czytelnik chce więcej i więcej. Solidnie zbudowany świat, chociaż nastolatkowie są moim zdaniem trochę zbyt dorośli jak na swój wiek. Miejscami zaczynamy się zastanawiać ile mają w końcu lat.
Tak czy inaczej, jest to seria, której ponowne wydanie byłoby błogosławieństwem.

Naprawdę interesująca książka, która łączy w sobie wiele ciekawych wątków, które są nie tylko dopracowane i szczegółowe, ale także sprawiają, że czytelnik chce więcej i więcej. Solidnie zbudowany świat, chociaż nastolatkowie są moim zdaniem trochę zbyt dorośli jak na swój wiek. Miejscami zaczynamy się zastanawiać ile mają w końcu lat.
Tak czy inaczej, jest to seria, której...

Wszystko już kiedyś zapisano, zaplanowano tylko czemu wszystko się rozpada? Wszystko przez półwampira, którego nikt nie uwzględniał. Czy to przypadkiem boska ingerencja, czy raczej diabelska sztuczka? Czas odsłonić maski.
Czyta się super szybko. Dobrze, że jeszcze kilka tomów zostało

Wszystko już kiedyś zapisano, zaplanowano tylko czemu wszystko się rozpada? Wszystko przez półwampira, którego nikt nie uwzględniał. Czy to przypadkiem boska ingerencja, czy raczej diabelska sztuczka? Czas odsłonić maski.
Czyta się super szybko. Dobrze, że jeszcze kilka tomów zostało

,,Maskarada" to druga część serii o wampirach. Druga część jest o wiele lepsza od pierwszej, ale też nie bije to na głowę. Nie jest to może najgorsza książka świta o wampirach, bo jest o wiele lepsza od ,,Zmierzchu", ale w pewnym okresie życia może zacząć irytować, dlatego polecam sięgnąć po nią młodszym.

,,Maskarada" to druga część serii o wampirach. Druga część jest o wiele lepsza od pierwszej, ale też nie bije to na głowę. Nie jest to może najgorsza książka świta o wampirach, bo jest o wiele lepsza od ,,Zmierzchu", ale w pewnym okresie życia może zacząć irytować, dlatego polecam sięgnąć po nią młodszym.

Książka nieco lepsza niż pierwsza część. Postaci wydają się być bardziej rozwinięte, choć moim zdaniem wciąż brakuje im głębi. Fabuła dość szybko się rozwija, choć są i gorsze momenty. Niektóre pomysł autorki na świat przedstawiony są naprawdę oryginalne i ciekawie. Stylistycznie ten sam poziom - lekka, szybko się czyta. Nie jest to nic wybitnego, a jednak jestem ciekawa dalszych tomów, bo lektura jest po prostu dość przyjemna, jeśli nie ma się wysokich oczekiwań

Książka nieco lepsza niż pierwsza część. Postaci wydają się być bardziej rozwinięte, choć moim zdaniem wciąż brakuje im głębi. Fabuła dość szybko się rozwija, choć są i gorsze momenty. Niektóre pomysł autorki na świat przedstawiony są naprawdę oryginalne i ciekawie. Stylistycznie ten sam poziom - lekka, szybko się czyta. Nie jest to nic wybitnego, a jednak jestem ciekawa...

pdf

pdf

No niestety niewiele mogę powiedzieć dobrego o tej części, może nastolatkom się podobać opisy ubioru i butów ... Dla mnie mocno naciągane przeczytałam jedynie potok aby przejść do kolejnej części, bo ogólnie klimat mi się podobał.

No niestety niewiele mogę powiedzieć dobrego o tej części, może nastolatkom się podobać opisy ubioru i butów ... Dla mnie mocno naciągane przeczytałam jedynie potok aby przejść do kolejnej części, bo ogólnie klimat mi się podobał.

Po większa recenzje zapraszam na bloga: https://jestemlikaangelikapl.blogspot.com/2020/04/recenzja-maskarada-melissa-de-cruz.html

Po tą książkę sięgnęłam tak od czapy można powiedzieć, ponieważ gdy przeglądałam moją półkę wirtualną na lubimy czytać to zobaczyłam, że mam na niej Maskaradę czyli drugi tom serii Błekitnokrwistych i pomyślałam, że jak już mam na Facebooku grupy gdzie można znaleść ebooki książek to może napisze do nich i może się znajdzie ten tom bo bardzo ciężko je znaleść w księgarniach. Napisałam i chyba na ten sam dzień dostałam odpowiedz od jednej osoby, że z chęcią się podzieli tą książką, byłam bardzo zadowolona z tego, ponieważ miałam ochotę na jakaś książkę o wampirach a dobrze będzie skończyć też jakaś serię. O autorce nie słyszałam za dużo niestety, ponieważ nie śledzę za bardzo życia jakiś autorów a jeśli chodzi o książki, które czytam to niestety nie często patrzę jak się nazywa autor książki, która w tym momencie czytam.
Możesz znać na pamięć encyklopedię, ale wiedza
pozbawiona serca i rozwagi... Cóż, nie ma nic bardziej bezużytecznego.
... ci, którzy nie przywiązują wagi do historii, pozwalają by się ona powtórzyła.

Po większa recenzje zapraszam na bloga: https://jestemlikaangelikapl.blogspot.com/2020/04/recenzja-maskarada-melissa-de-cruz.html

Po tą książkę sięgnęłam tak od czapy można powiedzieć, ponieważ gdy przeglądałam moją półkę wirtualną na lubimy czytać to zobaczyłam, że mam na niej Maskaradę czyli drugi tom serii Błekitnokrwistych i pomyślałam, że jak już mam na Facebooku...

Maskarada to druga część z serii Błękitnokrwistych.

Tym razem Schuyler wybiera się do Wenecji w celu odnalezienia swojego dziadka Lawrence'a. Towarzyszy jej najlepszy przyjaciel Oliver, który potajemnie podkochuje się w dziewczynie. Czy go znajda?
Tymczasem w szkole Duchense ma odbyć się bardzo ważny bal Czterystu, na który zaproszona została cała elita wampirów. Mimi Force jednak nie zadowala taka impreza i postanawia zorganizować własną - będzie to bal maskowy w zrujnowanej neogotyckiej świątyni, tylko dla wybranych.
W "Maskaradzie" pojawia się też nowa, intrygująca postać jaką jest Kingsley Martin - uczeń, który za nic ma zasady starszyzny. Czy Mimi uda się wzbudzić zazdrość w Jacku, który jest coraz bardziej zainteresowany Schuyler? Czy Jack wybierze przeznaczoną mu od dawien dawna Mimi? I do czego doprowadzi ich jej chora zazdrość?

Jedno co trzeba przyznać to napewno ta część jest lepsza niż poprzednia. Trochę więcej się dzieje, bo mamy tu i przygotowania do balu i do imprezy, dużo spotkań miedzy bohaterami i ich wzajemne relacje. Pojawia się też Kingsley Martin, który bardzo mi przypasował w całej tej historii - zabawny i pewny siebie, ale też strasznie tajemniczy przez co czytelnik cały czas zastanawia się - kim on u licha jest? ;)

Maskarada to druga część z serii Błękitnokrwistych.

Tym razem Schuyler wybiera się do Wenecji w celu odnalezienia swojego dziadka Lawrence'a. Towarzyszy jej najlepszy przyjaciel Oliver, który potajemnie podkochuje się w dziewczynie. Czy go znajda?
Tymczasem w szkole Duchense ma odbyć się bardzo ważny bal Czterystu, na który zaproszona została cała elita wampirów. Mimi...

Zacznijmy może od rzeczy stosunkowo najciekawszej, bo najzabawniejszej. Czytam sobie, czytam, w formie ebooka, bo najłatwiej. Nagle wpada do pokoju moja mama ze słowami: „Jedziemy!”, mniejsza dokąd. Toteż niedoczytując nawet aktualnej strony zamykam książkę i zrywam się na spotkanie z realnym światem. Z tegoż spotkania wracam kilka godzin później, biorę się za czytanie, patrzę- strona, której nie zdążyłam skończyć, to ostatnia strona powieści. Byłam, delikatnie mówiąc, nieco zdziwiona. Książka kończy się może i po jakimś tam zwrocie akcji, ale w miejscu gdzie końca nie spodziewałam się zupełnie. Dla mnie rzecz może nie cudowna, ale całkiem ok- kontynuacja w księgarniach jest od dawna, w bibliotekach też niewątpliwie się znajduję, dostanę ją bez najmniejszych problemów. Ale jak sobie pomyślę o czytelnikach, którzy czytali to w dniu premiery… W ich imieniu jestem na Autorkę zła.

Co jeszcze? W sumie nic. Książka znajduje się na podobnym poziomie co pierwsza część- proste, łatwe i przyjemne, bez ambicji, bez wymagań wobec czytelnika. Młodzieżówka na odstresowanie, z romansami, tajemnicą, prostym językiem i bez przekazu. Ładnie wyważona, bez nacisku na żadną z poruszanych kwestii, równo obdzielająca uwagą wszystkich bohaterów. Czyta się szybko i bez zgrzytów.

Jako miły zapychacz czasu- jak najbardziej mogę polecić.

Zacznijmy może od rzeczy stosunkowo najciekawszej, bo najzabawniejszej. Czytam sobie, czytam, w formie ebooka, bo najłatwiej. Nagle wpada do pokoju moja mama ze słowami: „Jedziemy!”, mniejsza dokąd. Toteż niedoczytując nawet aktualnej strony zamykam książkę i zrywam się na spotkanie z realnym światem. Z tegoż spotkania wracam kilka godzin później, biorę się za czytanie,...

Troszkę się obawiałam czy drugi tom tego cyklu dorówna pierwszemu. Zupełnie niepotrzebnie! Wyobraźnia autorki okazała się nie mieć granic. Jednocześnie, w trosce o moją pamięć w kilkumiesięcznym oczekiwaniu na dalszą część opowieści, przypomniała mi na początkowych stronach istotne i najważniejsze fakty o elicie błękitnokrwistych z Manhattanu. Dlatego początek tej części historii rozpoczęła spokojnymi narracjami trzech dziewczyn: Schuyler, Bliss i Mimi.
Pierwsza, pół człowiek, pół wampir, całkowicie osierocona po odejściu jej babki Cordelii, postanawia dotrzymać danej jej obietnicy i odnaleźć swojego dziadka Lawrence’a Van Alena, przebywającego na dobrowolnym wygnaniu w Wenecji, a który jako jedyny wie jak pokonać srebrnokrwistych. Pomaga jej w tym oddany zausznik-przyjaciel Oliver. Czy im się uda?
Bliss zakochana tęskni za Dylanem i wierzy, że żyje, że się odnajdzie i wróci do niej. Czy aby na pewno?
Mimi nie zmieniła się. Pozostała „czarną owcą” towarzystwa skupiając się na doprowadzeniu do ceremonii odnowienia świętej więzi Bliźniaczych Aniołów Apokalipsy z Jackiem, którego uczucia nie są już takie jednorodne, zdecydowane, jednoznaczne i na wyłączność siostry. Do jakich zakazanych czynów posunie się Mimi, by osiągnąć upragniony cel? Czy Jack będzie miał dość siły by oprzeć się zakazanemu uczuciu do Schuyler?
Na te i wiele pytań, które mnożą się w zastraszającym tempie (i dobrze!) odpowiada szybko rozgrywająca się akcja powieści. W narastającej powoli lawinie wydarzeń, wzajemnych podejrzeń, źle ulokowanych nadziei i uczuć, odkrywanych szokujących tajemnic rodzinnych, z kolejnymi ofiarami srebrnokrwistych i nowymi, niejednoznacznymi postaciami wprowadzonymi przez autorkę. A żeby opowieść uczynić bardziej tajemniczą, pisarka dopuściła do głosu czwartego narratora z historią z przeszłości w postaci wycinków prasowych. Włożonych między kartki obecnie toczących się wydarzeń. Tylko na pozór współczesnych, bo ich początki sięgają głęboko w historię, trwają w pamięci potępionych aniołów, odradzających się w kolejnych wcieleniach i tylko nazwy z łaciny używane w ich rozmowach jak: dimidium cognatus, velox, animadvero czy materia acerbus przypominają od jak dawna przebywają na ziemskim wygnaniu , walcząc z Croatanem, Obrzydliwością, srbrnokriwstymi pożerającymi ich krew i wspomnienia, wysuszając i czyniąc więźniami szalonej świadomości.
Walka o przetrwanie trwa i przybiera coraz bardziej bezwzględne formy. A jak głosi przepowiednia Cordelii, Schuyler - "córka Gabrieli przyniesie nam ocalenie, którego oczekujemy".
http://naostrzuksiazki.pl/

Troszkę się obawiałam czy drugi tom tego cyklu dorówna pierwszemu. Zupełnie niepotrzebnie! Wyobraźnia autorki okazała się nie mieć granic. Jednocześnie, w trosce o moją pamięć w kilkumiesięcznym oczekiwaniu na dalszą część opowieści, przypomniała mi na początkowych stronach istotne i najważniejsze fakty o elicie błękitnokrwistych z Manhattanu. Dlatego początek tej części...