Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka w porządku, bardzo dużo podstawowej informacji, idealna dla osób, która nie ma wiedzy psychologicznej, pozwala poznać i zgłębić temat. Niestety gdy człowiek ma już jakąś wiedzę z tego zakresu to czyta i nie dowiaduje się niczego nowego.
Polecam osobom, które chciałyby poznać temat depresji, jak wygląda to z perspektywy osoby zmagającej się z tą chorobą, a nie mają wiedzy i wykształcenia w naukach społecznych 😌

Książka w porządku, bardzo dużo podstawowej informacji, idealna dla osób, która nie ma wiedzy psychologicznej, pozwala poznać i zgłębić temat. Niestety gdy człowiek ma już jakąś wiedzę z tego zakresu to czyta i nie dowiaduje się niczego nowego.
Polecam osobom, które chciałyby poznać temat depresji, jak wygląda to z perspektywy osoby zmagającej się z tą chorobą, a nie mają...

Jeszcze nigdy tak nie płakałam, ta książka to prawdziwy wyciskacz łez. Scena gdzie Seweryn mówi Kai, że ją kocha, a następnie opis wyglada tak jakby miał umrzeć powoduje, że człowiek ma ochotę rzucić te książkę i nic więcej nie czytać….
Na szczęście wszystko skończyło się tak jak każdy fan Kai i Seweryna sobie tego życzy 😊 Pomimo przepłakanych 100 stron książka kończy się wspaniałe i już nie mogę doczekać się kolejnej części! By tylko dowiedzieć się co dalej 😊 Czy pojawi się motyw polityczny? Jak Diablica odnajdzie się w nowej sytuacji i co najważniejsze, kiedy książka o niej?
Tyle pytań i tak mało odpowiedzi 😅 Panie Remigiuszu, czekam na kolejna cześć!

Jeszcze nigdy tak nie płakałam, ta książka to prawdziwy wyciskacz łez. Scena gdzie Seweryn mówi Kai, że ją kocha, a następnie opis wyglada tak jakby miał umrzeć powoduje, że człowiek ma ochotę rzucić te książkę i nic więcej nie czytać….
Na szczęście wszystko skończyło się tak jak każdy fan Kai i Seweryna sobie tego życzy 😊 Pomimo przepłakanych 100 stron książka kończy się...

Moim zdaniem najlepsza ze wszystkich 3 części. Wciągnęła mnie, a końcówka typowa w stylu Mroza, trzymała w napięciu, a człowiek aż połykał tekst denerwując się, ze nie może czytać szybciej 😅
W zakończeniu brakowało mi tylko wyjaśnienia kim jest znaleziona w piwnicy Lokatorka, ale pewnie w kolejnej części się wyjaśni 😊
Cieszę się, ze się nie poddałam po pierwszych częściach (a trudni mi było czytać dalej) i zdecydowałam się na dalsza przygodę z Wiktorem Forstem! Mam nadzieje, że z każdą kolejną częścią będzie tylko lepiej 😊

Moim zdaniem najlepsza ze wszystkich 3 części. Wciągnęła mnie, a końcówka typowa w stylu Mroza, trzymała w napięciu, a człowiek aż połykał tekst denerwując się, ze nie może czytać szybciej 😅
W zakończeniu brakowało mi tylko wyjaśnienia kim jest znaleziona w piwnicy Lokatorka, ale pewnie w kolejnej części się wyjaśni 😊
Cieszę się, ze się nie poddałam po pierwszych częściach...

Szczerze? Myślałam, ze nie skończę, jakoś w połowie tak ciężko mi się czytało, za dużo intryg, wypadek Kitlińskiej….. Miałam serdecznie dość, ale pojawił się Gerard i przywrócił chęć dokończenia książki, skończyłam ją chyba tylko dzięki niemu.
W tej części intryg, politycznych zawirowań i syntezatorów było za dużo jak na moje oczekiwania. Po skończeniu książki mam tylko nadzieje, że w żadnym kraju na świecie władza tak nie wyglada za kulisami i że w żadnym kraju nie ma takiej Mileny bo mogliby to okazać się zabójcze.
Co do zakończenia, Hunter mówiący „Do widzenia” pozwala idealnie pożegnać się z serią, bez żalu, zakończenie idealne, ale z drugiej strony politykom nigdy nie należy wierzyć, mogą kłamać zarówno mówiąc „dzień dobry” jak również „do widzenia” ☺️

Seria inna niż reszta Mroza, które czytałam, może nie ulubiona, ale ciekawa ☺️ Polecam osobom, które lubią intrygi i polityczne zawirowania.

Szczerze? Myślałam, ze nie skończę, jakoś w połowie tak ciężko mi się czytało, za dużo intryg, wypadek Kitlińskiej….. Miałam serdecznie dość, ale pojawił się Gerard i przywrócił chęć dokończenia książki, skończyłam ją chyba tylko dzięki niemu.
W tej części intryg, politycznych zawirowań i syntezatorów było za dużo jak na moje oczekiwania. Po skończeniu książki mam tylko...

Książka trudna, ilość wątków i intryg jest zdumiewająca. Czytając ją człowiek nie spodziewa się zakończenia, a w ostatnich stronach ma nadzieje, że zakończy się inaczej. Niestety Remigiusz Mróz i tu nie zaskoczył tzw Happy Endem i spowodował morze łez przy zakończeniu, a także uczucie niesprawiedliwości. Z drugiej strony życie nie jest sprawiedliwe i nie warto szukać jej w książkach.
Mnie się podobała, chętnie przeczytam 3 cześć by odkryć zakończenie serii i dowiedzieć się co dalej

Książka trudna, ilość wątków i intryg jest zdumiewająca. Czytając ją człowiek nie spodziewa się zakończenia, a w ostatnich stronach ma nadzieje, że zakończy się inaczej. Niestety Remigiusz Mróz i tu nie zaskoczył tzw Happy Endem i spowodował morze łez przy zakończeniu, a także uczucie niesprawiedliwości. Z drugiej strony życie nie jest sprawiedliwe i nie warto szukać jej w...

Książka na początku była dla mnie bardzo trudna, nie mogłam połapać się kto jest kim, ale z każda strona było lepiej, a od ok 400 leciało już w mgnieniu oka i weszłam w nią 😊
Nie jest to na ten moment moja ulubiona seria od Mroza, ale nie mówię, ze taka się nie stanie. Jest inna od reszty, które czytałam. Tu wymaga pełnego skupienia, uważnego czytania, nie jest to książka jak „z pierwszej piłki” gdzie czyta się jednym tchem i nie wymaga większego skupienia.
Momentami czytając fragmenty o Hauerze mam wrażenie, że w niektórych kwestiach był wzorem dla Mentzena w obecnie kampanii, ale to trzeba przeczytać by zrozumieć

Książka na początku była dla mnie bardzo trudna, nie mogłam połapać się kto jest kim, ale z każda strona było lepiej, a od ok 400 leciało już w mgnieniu oka i weszłam w nią 😊
Nie jest to na ten moment moja ulubiona seria od Mroza, ale nie mówię, ze taka się nie stanie. Jest inna od reszty, które czytałam. Tu wymaga pełnego skupienia, uważnego czytania, nie jest to książka...

Po każdej książce Mroza mam mam dwa wrażenia, pierwsze, że nic mnie nie zaskoczy w jego twórczości, a drugie, że każda książka jest lepsza od poprzedniej. O tej mogę powiedzieć jedno, jeszcze żadna książka nie wywołała u mnie aż tylu emocji, od śmiechu po łzy wzruszenia czy smutku.
Nie myślałam, że książka o drużynie piłkarskiej będzie mnie w stanie tak wciągnąć, ale pozytywnie się zaskoczyłam.
Mam tylko nadzieje, ze szybko pojawi się druga cześć bo muszę wiedzieć co dalej!

Po każdej książce Mroza mam mam dwa wrażenia, pierwsze, że nic mnie nie zaskoczy w jego twórczości, a drugie, że każda książka jest lepsza od poprzedniej. O tej mogę powiedzieć jedno, jeszcze żadna książka nie wywołała u mnie aż tylu emocji, od śmiechu po łzy wzruszenia czy smutku.
Nie myślałam, że książka o drużynie piłkarskiej będzie mnie w stanie tak wciągnąć, ale...

Książka niezwykle mocna, trudna do przeczytania, a jednocześnie niezwykle prawdziwa. Opisy, przeżycia kobiet, ich historie są niezwykle poruszające. Jednocześnie siła, z jaką każda z nich pokonała prywatne piekła ukazuje ile człowiek jest w stanie znieść.
Książka daje siłę osobom, które doświadczyły podobnych historii (bo nigdy nie ma dwóch takich samych), pokazuje, że nie są jedyne, a sposób myślenia tak naprawdę jest podobny. Książka pokazuje, ze warto poprosić o pomoc.
Każdy rodzic powinien przeczytać ją by wiedzieć jak reagować, czego nie robić, gdzie zgłosić się o pomoc. Historie Bohaterek ukazują jak brak wsparcia ze strony najbliższych przyczynił się do wielu lat cierpienia i tragedii.

Książka niezwykle mocna, trudna do przeczytania, a jednocześnie niezwykle prawdziwa. Opisy, przeżycia kobiet, ich historie są niezwykle poruszające. Jednocześnie siła, z jaką każda z nich pokonała prywatne piekła ukazuje ile człowiek jest w stanie znieść.
Książka daje siłę osobom, które doświadczyły podobnych historii (bo nigdy nie ma dwóch takich samych), pokazuje, że nie...

Nie rozumiem jak można w taki sposób zakończyć tak wspaniałą serie 😔 Siedzę i nie wierze własnym oczom, że niby poświecił się dla syna. No Oki, jeszcze byłabym w stanie w to uwierzyć, ale może chociaż jakieś kilka zdań co było dalej, czy Gocha wróciła do Warszawy czy została w Głosie w Opolu. A co z synem Edlinga? Przeżył czy został zamordowany? A Laura? Poniosła karę?
Tak dużo pytań, a tak mało odpowiedzi… człowiek jednak łudzi się, ze to nie koniec, że jeszcze usłyszy o słynnym Behawioryście z Opola, będzie mógł wrócić do jego historii i to, że „postanowił zrobić krok na przód” nie oznacza, ze skoczył z wieży

Nie rozumiem jak można w taki sposób zakończyć tak wspaniałą serie 😔 Siedzę i nie wierze własnym oczom, że niby poświecił się dla syna. No Oki, jeszcze byłabym w stanie w to uwierzyć, ale może chociaż jakieś kilka zdań co było dalej, czy Gocha wróciła do Warszawy czy została w Głosie w Opolu. A co z synem Edlinga? Przeżył czy został zamordowany? A Laura? Poniosła karę?
Tak...

Jedna z trudniejszych książek jakie miałam okazje przeczytać. Zazwyczaj nie mam problemu z czytaniem trudnych opisów, w tym tych dotyczących przemocy, ale te powodowały, że musiałam odłożyć te książkę i wrócić do niej następnego dnia. Jeden z najtrudniejszych opisów był ten z dziadkiem w pokoju autorki. Co do pamięci ciała, która jest wspomniana w tytule, nie ma o niej zbyt dużo informacji, ale takiej typowo naukowej, a miałam nadzieje, że coś więcej się pojawi.
Co do samego Rickyego, podoba mi się rozwiniecie jego wątku i pokazanie historii z szerszej perspektywy, powrót do samego początku (ciąży matki i tego co w jej czasie przeszła) i później rozwinięcie przez całe jego życie aż do momentu rozprawy na sali sądowej.
Jedyne co chciałabym wiedzieć to jak przebiegło spotkanie autorki z Rickym.
Oceniam książkę dosyć wysoko, ponieważ zostawi ona wiece przemyśleń w moim umyśle i spowoduje, że na wiele spraw spojrzę inaczej.

Jedna z trudniejszych książek jakie miałam okazje przeczytać. Zazwyczaj nie mam problemu z czytaniem trudnych opisów, w tym tych dotyczących przemocy, ale te powodowały, że musiałam odłożyć te książkę i wrócić do niej następnego dnia. Jeden z najtrudniejszych opisów był ten z dziadkiem w pokoju autorki. Co do pamięci ciała, która jest wspomniana w tytule, nie ma o niej zbyt...