Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mylnie zatytułowana, ale świetna. Stara się uposażyć czytelnika w aparat krytyczny, tak potrzebny przy lekturze zalewających rynek publikacji o religii Słowian. Świetnie ukazuje problemy różnych teorii nt. mitologii słowiańskiej. Zepchnęła moje myślenie na zupełnie nowe tory! Polecam dla kogoś, kto już czytał Gieysztora i dla wszystkich zachłyśniętych turbosłowianizmem.

Mylnie zatytułowana, ale świetna. Stara się uposażyć czytelnika w aparat krytyczny, tak potrzebny przy lekturze zalewających rynek publikacji o religii Słowian. Świetnie ukazuje problemy różnych teorii nt. mitologii słowiańskiej. Zepchnęła moje myślenie na zupełnie nowe tory! Polecam dla kogoś, kto już czytał Gieysztora i dla wszystkich zachłyśniętych turbosłowianizmem.

Moja pierwsza pozycja tego typu i się nie zawiodłam. Momenty autobiograficzne nie przytłaczały tych medycznych. Opis sekcji na początku dokładny, później już mniej; zabrakło mi więcej spraw z neuropatologii, ale trudno mieć o to pretensje, jak nie takimi się autorka zajmowała. Fragment o 9/11 rzeczywiście przejmujący. Daje też bardzo fajną perspektywę całościową na zawód patologa (wizyty w sądach i rozmowy z żywymi).

Moja pierwsza pozycja tego typu i się nie zawiodłam. Momenty autobiograficzne nie przytłaczały tych medycznych. Opis sekcji na początku dokładny, później już mniej; zabrakło mi więcej spraw z neuropatologii, ale trudno mieć o to pretensje, jak nie takimi się autorka zajmowała. Fragment o 9/11 rzeczywiście przejmujący. Daje też bardzo fajną perspektywę całościową na zawód...

Wysypisko zarządzane przez klany, tłamszeni migranci pracujący przy toksycznym recyklingu, tajemniczy mech otoczony nabożną czcią i pewien Amerykanin z asystentem, którzy zaburzą kruchą równowagę tego miejsca. Bardzo ciekawy świat, odniesienia do kultury Chin i kwestii recyklingu. Problemem są trochę postacie, wątek miłosny i styl autora, który ma tendencję do polegania na statycznych retrospekcjach. Pod koniec akcja nabiera tempa i robi się filmowo. Natomiast samo zakończenie jest TRAGICZNE.

Wysypisko zarządzane przez klany, tłamszeni migranci pracujący przy toksycznym recyklingu, tajemniczy mech otoczony nabożną czcią i pewien Amerykanin z asystentem, którzy zaburzą kruchą równowagę tego miejsca. Bardzo ciekawy świat, odniesienia do kultury Chin i kwestii recyklingu. Problemem są trochę postacie, wątek miłosny i styl autora, który ma tendencję do polegania na...

Bardzo ciekawe SF skupiające się na kwestiach językowych. Koncept ten sam, co w "Historii twojego życia", i o ile tamto jest formalnie ciekawsze, o tyle mnie bardziej przekonały wariacje Delany'ego. Końcówka trochę może rozczarowująca.

Bardzo ciekawe SF skupiające się na kwestiach językowych. Koncept ten sam, co w "Historii twojego życia", i o ile tamto jest formalnie ciekawsze, o tyle mnie bardziej przekonały wariacje Delany'ego. Końcówka trochę może rozczarowująca.

Opowieść o samotności na końcu świata, o końcach i początkach, o człowieku w naturze i w pustce. Piękna i zupełnie mnie rozbiła.

Opowieść o samotności na końcu świata, o końcach i początkach, o człowieku w naturze i w pustce. Piękna i zupełnie mnie rozbiła.

Mała opowieść o samotności, życiu pod presją i tym, czym jest upadek, ubrana w szaty sf. Dużo materiału do przemyśleń, ale znużyła mnie raczej niż zainspirowała. Rozczarowująca zwłaszcza w warstwie językowej.

Mała opowieść o samotności, życiu pod presją i tym, czym jest upadek, ubrana w szaty sf. Dużo materiału do przemyśleń, ale znużyła mnie raczej niż zainspirowała. Rozczarowująca zwłaszcza w warstwie językowej.

Dla mnie nie da się chyba lepszego romansu napisać. Dwoje ludzi z prawdziwymi problemami, nad którymi pracują, zamiast obarczać drugą stronę. Poziom toksyczności -100, wszelkie niedopowiedzenia są od razu wyjaśniane, bo siebie słuchają, co w ogóle jest ewenementem na skalę romansów. Ale to nie znaczy, że jest nudno, bo napięcie między głównymi postaciami jest jak się patrzy. Początek bardzo -- whimsical, co dla mnie było plusem.

Dla mnie nie da się chyba lepszego romansu napisać. Dwoje ludzi z prawdziwymi problemami, nad którymi pracują, zamiast obarczać drugą stronę. Poziom toksyczności -100, wszelkie niedopowiedzenia są od razu wyjaśniane, bo siebie słuchają, co w ogóle jest ewenementem na skalę romansów. Ale to nie znaczy, że jest nudno, bo napięcie między głównymi postaciami jest jak się...

Trudna w odbiorze, ale bardzo dobra. Z gatunku takich panoramicznych powieści, które od razu zarzucają czytelnika winietami z życia najróżniejszych postaci bez jakiegokolwiek pogłębionego rysu charakterologicznego. Bo powieść ta stoi głównie ideą świata i porażająco trafnymi przewidywaniami przyszłości. Rozczarowujące przedstawienie kobiet, zwłaszcza w kontekście świetnego zarysowania napięć rasowych.

Trudna w odbiorze, ale bardzo dobra. Z gatunku takich panoramicznych powieści, które od razu zarzucają czytelnika winietami z życia najróżniejszych postaci bez jakiegokolwiek pogłębionego rysu charakterologicznego. Bo powieść ta stoi głównie ideą świata i porażająco trafnymi przewidywaniami przyszłości. Rozczarowujące przedstawienie kobiet, zwłaszcza w kontekście świetnego...

Zupełnie inna niż pierwszy tom. Poszatkowana narracja i zaprzeczająca temu, co wiemy, fabuła sprawiają, że to od początku jedna wielka łamigłówka, którą trzeba metodycznie rozwiązywać w miarę czytania. Trochę szkoda, że niemal wszystkiego o świecie musimy się dowiadywać z ekspozycji, ale z drugiej strony wszystko ma drugie dno. Trochę mi złamała serce ta część, ale i tak jest cudowna. Na pewno najciekawszy i najbardziej oryginalny drugi tom jaki kiedykolwiek czytałam.

Zupełnie inna niż pierwszy tom. Poszatkowana narracja i zaprzeczająca temu, co wiemy, fabuła sprawiają, że to od początku jedna wielka łamigłówka, którą trzeba metodycznie rozwiązywać w miarę czytania. Trochę szkoda, że niemal wszystkiego o świecie musimy się dowiadywać z ekspozycji, ale z drugiej strony wszystko ma drugie dno. Trochę mi złamała serce ta część, ale i tak...

Cudo. Science fantasy o nekromantach w kosmosie plus tajemnica gotyckiej posiadłości do odkrycia. Powoli się rozkręca, ale tu świat stoi głównie postaciami, zwłaszcza relacją narratorki i jej archnemesis. Trochę taka niepokorna czarna komedia, z dużą ilością kości, duchów i krwi.

Cudo. Science fantasy o nekromantach w kosmosie plus tajemnica gotyckiej posiadłości do odkrycia. Powoli się rozkręca, ale tu świat stoi głównie postaciami, zwłaszcza relacją narratorki i jej archnemesis. Trochę taka niepokorna czarna komedia, z dużą ilością kości, duchów i krwi.

Hm. Bardzo przyjemnie zarysowane zrozumienie głównej postaci męskiej dla potrzeb głównej bohaterki i vice versa. Nie ma tu jakiejś toksycznej relacji, więc się kibicuje głównej parze. Dużo scen stricte erotycznych, dość fajnie przedstawionych. Trochę zabrakło mi większej trójwymiarowości w życiu głównej bohaterki i ogólnie jakiegoś ciekawszego rysu charakterologicznego u niej. Końcówka i naciągane problemy komunikacyjne też mnie rozczarowały.

Hm. Bardzo przyjemnie zarysowane zrozumienie głównej postaci męskiej dla potrzeb głównej bohaterki i vice versa. Nie ma tu jakiejś toksycznej relacji, więc się kibicuje głównej parze. Dużo scen stricte erotycznych, dość fajnie przedstawionych. Trochę zabrakło mi większej trójwymiarowości w życiu głównej bohaterki i ogólnie jakiegoś ciekawszego rysu charakterologicznego u...

Momentami bardzo ciekawa, ale po pierwsze zabrakło mi szerszego omówienia pojmowania duszy u Słowian, a po drugie styl wypada bardzo źle na tle innych pozycji w temacie wierzeń Słowian, które czytałam (Szyjewski, Gieysztor, Banaszkiewicz). Książka chyba nie przeszła redakcji, bo raziły błędy interpunkcyjne i literówki; bibliografia jest niepełna (nie mogłam znaleźć niektórych pozycji w spisie). Szkoda, bo po jakiejś porządnej redakcji wyszedł by z tego fajny tekst.

Momentami bardzo ciekawa, ale po pierwsze zabrakło mi szerszego omówienia pojmowania duszy u Słowian, a po drugie styl wypada bardzo źle na tle innych pozycji w temacie wierzeń Słowian, które czytałam (Szyjewski, Gieysztor, Banaszkiewicz). Książka chyba nie przeszła redakcji, bo raziły błędy interpunkcyjne i literówki; bibliografia jest niepełna (nie mogłam znaleźć...

Świetna mieszanka gatunków: trochę alternatywna historia, trochę fantasy osadzone w kulturze kreolskiej, trochę pełen akcji gorefest. Trzy łowczynie potworów kontra bestie w białych kapturach. Dużo magii kreolskiej, ale i sporo głębszych przemyśleń o cierpieniu i traumie pokoleń Czarnych Amerykanów. Świetne dialogi, ale niektóre może być ciężko zrozumieć, bo oddane z języka kreolskiego (Gullah).

Świetna mieszanka gatunków: trochę alternatywna historia, trochę fantasy osadzone w kulturze kreolskiej, trochę pełen akcji gorefest. Trzy łowczynie potworów kontra bestie w białych kapturach. Dużo magii kreolskiej, ale i sporo głębszych przemyśleń o cierpieniu i traumie pokoleń Czarnych Amerykanów. Świetne dialogi, ale niektóre może być ciężko zrozumieć, bo oddane z języka...

Bardzo dobry reportaż pokazujący problemy kulturowe i religijne, z jakimi zmaga się współczesna Francja. Najbardziej podobała mi się opowieść nauczycielki, która wskazywała na problemy młodego pokolenia francuskich muzułmanów, którym krzywdę robią rodzice, wpajając, że to nie Francja jest ich prawdziwym domem. Dużo oczywiście o terroryzmie, różnych drogach do radykalizacji i rozbiciu rodzin francuskich muzułmanów, ignorancji; trochę pozytywniejeszych momentów o inicjatywach oddolnych i raczej mniej optymistycznych o działaniach państwa. Pozostawia czytelnika z pytaniem, czym de facto jest laickie państwo.

Bardzo dobry reportaż pokazujący problemy kulturowe i religijne, z jakimi zmaga się współczesna Francja. Najbardziej podobała mi się opowieść nauczycielki, która wskazywała na problemy młodego pokolenia francuskich muzułmanów, którym krzywdę robią rodzice, wpajając, że to nie Francja jest ich prawdziwym domem. Dużo oczywiście o terroryzmie, różnych drogach do radykalizacji...

Horror dla czytelników, którym nie przeszkadza wolne tempo akcji. Dla mnie paradoksalnie póki historia powoli się rozwijała, wszystko grało świetnie - był klimat, postacie, które mnie przekonały, tajemnica. Ale od połowy książki wszystko zaczęło się krystalizować i poszło to w bardzo dosłowną stronę. Dobiło mnie wplecenie odniesień do czarnych i rdzennych Amerykanów jak do strachów na wróble - pod tym względem książka się zestarzała fatalnie. Do tego rozczarowujący finał i za dużo podobieństw do „Miasteczka Salem”. Ocena naciągana za ten początek. Za koniec dałabym 4/10.

Horror dla czytelników, którym nie przeszkadza wolne tempo akcji. Dla mnie paradoksalnie póki historia powoli się rozwijała, wszystko grało świetnie - był klimat, postacie, które mnie przekonały, tajemnica. Ale od połowy książki wszystko zaczęło się krystalizować i poszło to w bardzo dosłowną stronę. Dobiło mnie wplecenie odniesień do czarnych i rdzennych Amerykanów jak do...

Absolutnie fantastyczny pastisz konwencji literatury gotyckiej. Upiorny i zabawny. Cudo.

Absolutnie fantastyczny pastisz konwencji literatury gotyckiej. Upiorny i zabawny. Cudo.

Bardzo dobrze napisana. Struktura narracji mnie zaskoczyła (listy, opinie), chociaż przecież to charakterystyczne dla epoki. Ciekawa, nawet jeśli ktoś zna historię ze słyszenia.

Bardzo dobrze napisana. Struktura narracji mnie zaskoczyła (listy, opinie), chociaż przecież to charakterystyczne dla epoki. Ciekawa, nawet jeśli ktoś zna historię ze słyszenia.

W swoim gatunku bardzo przyjemna. Postać żeńska to żadna kłoda, a męska - żaden cham z przeszłością, a mimo to dialogi miały iskrę.

W swoim gatunku bardzo przyjemna. Postać żeńska to żadna kłoda, a męska - żaden cham z przeszłością, a mimo to dialogi miały iskrę.

Jak na horror mało straszna, choć obowiązkowa tajemnica i wątek paranormalny są. Ale historia broni się przede wszystkim atmosferą samotni, zupełnie kameralnym gronem postaci i świetnie zarysowanym wątkiem związku człowieka z naturą. Wzruszyła mnie.

Jak na horror mało straszna, choć obowiązkowa tajemnica i wątek paranormalny są. Ale historia broni się przede wszystkim atmosferą samotni, zupełnie kameralnym gronem postaci i świetnie zarysowanym wątkiem związku człowieka z naturą. Wzruszyła mnie.

Reread; i tak jak za pierwszym razem byłam mega rozczarowana, głównie feudalizmem imperium galaktycznego i oklepaną osią fabularną klasycznego fantasy w tym SF, tak za drugim razem już bez oczekiwań świetnie mi się to czytało. Niezmiennie zarys ekologii Arrakis powala rozmachem i w obecnych czasach wydaje się bardzo aktualny. Wątek eugeniczny jak zwykle niepokojący, a instrumentalne podejście do religii - ciekawe.

Reread; i tak jak za pierwszym razem byłam mega rozczarowana, głównie feudalizmem imperium galaktycznego i oklepaną osią fabularną klasycznego fantasy w tym SF, tak za drugim razem już bez oczekiwań świetnie mi się to czytało. Niezmiennie zarys ekologii Arrakis powala rozmachem i w obecnych czasach wydaje się bardzo aktualny. Wątek eugeniczny jak zwykle niepokojący, a...