Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już tylko gorzej.

Okrutnie "boleśnie" podążało się za Victorią. Jak miałam ją polubić, kiedy ta laska samą siebie ciągle nazywała idiotką? Który normalny człowiek mówi o sobie ciągłą krytykę i jedzie po sobie na każdym kroku? Z tyłu książki zrobiłam sobie listę (prawie) wszystkich negatywnych cech i określeń, które ona o sobie mówiła. Dużo tego było. I, za przeproszeniem, mam gdzieś, że w 5 części okazuje się, że ona jest na coś chora. Tutaj nic mi o tym niewiadomo i patrzę na nią, jak na zdrową i (powiedzmy że) rozumną osobę.

Kolejne na co chcę się pożalić to to, że na początku tego całego prześladowania opisy panicznego strachu Victorii wobec Shey'a przeplatały się z opisami pięknych rysów twarzy chłopaka i jego boskiego zapachu, który ją przecież przerażał. Czy tylko ja widzę ten dysonans? Litości.
O obszernych, nudnych i niepotrzebnych wstawkach typu "podniosłam łyżkę do ust z zamiarem zjedzenia płatków śniadaniowych, które się na niej znajdowały" już nawet nie chce mi się wspominać, bo to było po prostu komiczne.

Zapomniałam jeszcze wspomnieć o notorycznych powtórzeniach, które raziły w oczy (tzn. tęczówki) i tym, że prawie wszystko w Culver City jest czarne.

Podsumowując, to było dziwne i po prostu głupie (momentami). Potencjał był, ale styl i narracja były do du... poprawy znaczy się. Nie polecam.

Przebrnęłam przez to... coś. Boże jakie to było ciężkie... Dawno nie widziałam tylu głupich i bezsensownych rzeczy zapisanych w jednej książce. A MIAŁO POTENCJAŁ! przysięgam, że na samym początku miałam myśli w stylu "Hej, nie jest wybitne, ale nawet buja.", no i potem było już tylko gorzej.

Okrutnie "boleśnie" podążało się za Victorią. Jak miałam ją polubić, kiedy ta...

Szczerze ciężko mi ocenić. Było dobre, ale cała sprawa była mocno zagmatwana. Już drugi raz nie podchodzi mi to, że na koniec oskarżony siada i opowiada caaaaałą historię swojego życia i tej zbrodni, której dokonał. Nie powiem, wynudziło mnie to potwornie. Mimo wszystko kocham przyjaźń Holmesa i Watsona, ich mogłabym słuchać godzinami. No i doceniam ten słodki wątek miłosny <3 Zakochany Watson jest przeuroczy.

Szczerze ciężko mi ocenić. Było dobre, ale cała sprawa była mocno zagmatwana. Już drugi raz nie podchodzi mi to, że na koniec oskarżony siada i opowiada caaaaałą historię swojego życia i tej zbrodni, której dokonał. Nie powiem, wynudziło mnie to potwornie. Mimo wszystko kocham przyjaźń Holmesa i Watsona, ich mogłabym słuchać godzinami. No i doceniam ten słodki wątek miłosny...

Wow. To było niesamowite. Klękam przed wyobraźnią autorki. Mój umysł nie pojmuje, jak można wymyślić tak pokrętny, a za razem magiczny świat. Tam wszystko się wspaniale łączyło i płynnie przechodziło jedno w drugie. Wspaniale wykreowani bohaterowie mocno utkwili mi w pamięci. Szkoda tylko, że Ofelia była chodzącym workiem treningowym... Nie mogę doczekać się kolejnych części i tego jak rozwinie się akcja.

Wow. To było niesamowite. Klękam przed wyobraźnią autorki. Mój umysł nie pojmuje, jak można wymyślić tak pokrętny, a za razem magiczny świat. Tam wszystko się wspaniale łączyło i płynnie przechodziło jedno w drugie. Wspaniale wykreowani bohaterowie mocno utkwili mi w pamięci. Szkoda tylko, że Ofelia była chodzącym workiem treningowym... Nie mogę doczekać się kolejnych...

Klasyk. Wspaniały i cudowny. Co tu więcej mówić. Uważam, że każdy powinien przeczytać.

Klasyk. Wspaniały i cudowny. Co tu więcej mówić. Uważam, że każdy powinien przeczytać.

Nareszcie skończyłam!!!!!! Boże. W końcu. Po pół roku.
Całkiem dobre było. Połączenie Romea i Julii, i Cierpień Młodego Wertera.

Nareszcie skończyłam!!!!!! Boże. W końcu. Po pół roku.
Całkiem dobre było. Połączenie Romea i Julii, i Cierpień Młodego Wertera.

Kupiła mnie, jak jesieniara ciepły sweter w lumpie.

Kupiła mnie, jak jesieniara ciepły sweter w lumpie.