Aleksander Dumas (syn)

"Dama kameliowa" to melodramat Alexandra Dumasa o miłości młodego mężczyzny do pewnej kurtyzany i o normach społecznych jakie panowały w XIX-wiecznej Francji. Mówi się, że miłość kobiety utrzymywanej nie może być prawdziwa, że jest to raczej prostytucja. Bogaty mężczyzna może sobie pozwolić na wyjątkową kochankę wtedy, kiedy jest w stanie finansowo pokrywać koszty jej życia oraz kaprysy. Armand nie posiada wielkiego majątku, a jednak zapałał do tytułowej damy wielką miłością. Jego uczuciu towarzyszy jednak zazdrość, chciałby mieć Małgorzatę na własność. Bohaterowie wchodzą w skomplikowaną, zwłaszcza jak na tamte czasy, relację i próbują się w niej odnaleźć. Powieść jest krótka i nie zawiera zbędnych opisów, można by rzec, że akcja towarzyszy czytelnikowi od początku do końca. Nie skupia się jednak tylko na dynamice, a również na emocjonalnym wydźwięku opisywanych wydarzeń. Są tu ukazane wyrzeczenia, poświęcenie, próby dopasowania się, wewnętrzną walkę, różne kompromisy i trudne wybory. To jest to, co bardzo mi się tu podobało. Spodobał mi się również sposób poprowadzenia tej historii, bowiem zaczyna się od tego, że Małgorzata umarła i jej majątek poszedł na licytację. Później narrator spotyka Armanda i wysłuchuje jego historii. To, co jest zamieszczone na samym końcu zmienia wydźwięk całości i sprawiło, że jeszcze bardziej pozytywnie spojrzałam na tę powieść. Od razu pomyślałam, że chciałabym ją przeczytać jeszcze raz, bo jestem bardzo ciekawa jak ją odbiorę znając już zakończenie. Było też parę rzeczy, przy których przewracałam oczami, ale wszystkie dotyczyły pojmowania miłości i zakochania. Początkowo opisywana tu miłość była dla mnie bardzo płytka i niepoważna, ale kto wie, może taki był zamysł autora? Równie dobrze jednak może to być kwestia tego, że książka już ma swoje lata i kiedyś inaczej podchodzono do miłości i związków. Biorąc pod uwagę obowiązujące normy społeczne to łaskawiej i bardziej wyrozumiale spojrzałam na całość. Powieść bardzo mi się spodobała, urzekł mnie jej klimat i emocje, jakie zawarł tu Dumas. Bardzo się cieszę, że w końcu przeczytałam ten klasyk ❤️