Dziedzictwo ognia

ZDECYDOWANIE lepsza od dwóch pierwszych części. Ciężko mi się czytało w środku książki ale zakończenie było rewelacyjne i nawet się popłakałam! :((( Polecam i na pewno sięgnę po następną część.

ZDECYDOWANIE lepsza od dwóch pierwszych części. Ciężko mi się czytało w środku książki ale zakończenie było rewelacyjne i nawet się popłakałam! :((( Polecam i na pewno sięgnę po następną część.

Pokaż mimo to

Po raz kolejny przekonałam się że warto sięgać po Sarah J.Maas. Wykreowany świat i bohaterowie - niepowtarzalni, niezwyczajni, ciężko nie dążyć ich sympatią. Fabuła jak zwykle nieprzewidywalna - zdecydowany atut autorki! Polecam i uwielbiam :)

Po raz kolejny przekonałam się że warto sięgać po Sarah J.Maas. Wykreowany świat i bohaterowie - niepowtarzalni, niezwyczajni, ciężko nie dążyć ich sympatią. Fabuła jak zwykle nieprzewidywalna - zdecydowany atut autorki! Polecam i uwielbiam :)

Pokaż mimo to

Często to po drugiej części czytelnik spodziewa się monotonii i swego rodzaju "mostu" między pierwszą niezwykłą częścią, która wprowadza w nowy, magiczny świat, a trzecią, w której następują niezapomniane rozgrywki. Tym razem jest jednak inaczej. Pierwsze dwie części były absolutnie rewelacyjne, a to właśnie w trzeciej pojawia się jakaś problematyczność.
Choć jest się zżytym z główną bohaterką i rozumie się jej utrapienie na początku tej części, to jednak gdzieś blednie jej charakter. W pewnym sensie nasza pierwszoplanowa postać staje się bezsilna, mała w wielkim świecie. Zmienia się. Czy na lepsze, czy na gorsze - to nie ma znaczenia. Trzeba zaakceptować jej zmianę i podążać za nią, postarać się ją zrozumieć i jej towarzyszyć, ponieważ autorka otwiera przed czytelnikiem kawałek świata więcej.
Pojawia się nowa ziemia, nowa władczyni, nowi wrogowie i nowi sojusznicy, co zmienia zupełnie klimat powieści. Ciężko go opisać i przyrównać, bo koncepcje tworzone przez Maas są z pewnością oryginalne, ciekawe i mające wielki potencjał. Jednak gdyby to jakkolwiek przybliżać, to jest jak przeskoczenie z krainy ludzi do krainy elfów (w szeroko znanych koncepcjach, które pojawiały się w wielkich dziełach). I nie wychodzi to wcale na złe. Wielki, szczegółowy świat, staje się jeszcze większym i daje czytelnikowi znak, że to wcale nie koniec. Prawdę mówiąc, ta część zdaje się być przygotowaniem pod wydarzenia następnych części. Tak, jak wszystko, przez co przechodzi tu główna bohaterka, jest właśnie przygotowaniem, treningiem. Ponieważ czuje się nadchodzące wielkie wydarzenia - wszak przed czytelnikiem kolejne pięć książek (jeśli liczyć w egzemplarzach z podziałem ostatniej części).
Dość obojętny stosunek ma się tu do nowej postaci, którą jest wiedźma Manon. Wydarzenia związane z nią zdają się być wciągane nieco na siłę, ale cóż, znając autorkę, to z pewnością nie jest przypadek i nowa bohaterka odegra jeszcze wielką rolę.

Często to po drugiej części czytelnik spodziewa się monotonii i swego rodzaju "mostu" między pierwszą niezwykłą częścią, która wprowadza w nowy, magiczny świat, a trzecią, w której następują niezapomniane rozgrywki. Tym razem jest jednak inaczej. Pierwsze dwie części były absolutnie rewelacyjne, a to właśnie w trzeciej pojawia się jakaś problematyczność.
Choć jest się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zamiast się rozpisywać popędzę po prostu czytać następny tom. Ot cały komentarz.

Zamiast się rozpisywać popędzę po prostu czytać następny tom. Ot cały komentarz.

Pokaż mimo to

Zaczełam a że nie lubię mieć poczucia, że coś zaczynam a nie kończę to czytam nadal mimo iż mi się nie podoba - męczę tę serię a właściwie to ona męczy mnie.
Infantylny język, pusta - irytująca główna bohaterka, schematyczna fabuła w zasadzie każdej części taka sama (przyszła, zabiła, wszystko jej się udało, poszła).... nie to nie dla mnie i nie na moje nerwy. A jednak mam siłę i silną wolę by dawać kolejne szanse.. Warto? A może jednak lepiej odpuścić?

Plusem tej części w przeciwieństwie od poprzednich jest Wiedźmin - jedyna postać, która jakoś sie wybiła ale to zaledwie kropla w morzu, mały okruszek... tyle co nic ale zawsze coś i trzeba to docenić.
Ogólnie seria nie powala swoją fabułą i swoim rozmachem - dla mnie jest nudna i oklepana, przywołuje o ból zęba. Gdyby autorka popracowała nad stylem, pomysłem i główną bohaterką (dała jej rozum, sprawiła ze nie jest pusta i rozwydrzonym bachorem), to byłoby fajnie

Zaczełam a że nie lubię mieć poczucia, że coś zaczynam a nie kończę to czytam nadal mimo iż mi się nie podoba - męczę tę serię a właściwie to ona męczy mnie.
Infantylny język, pusta - irytująca główna bohaterka, schematyczna fabuła w zasadzie każdej części taka sama (przyszła, zabiła, wszystko jej się udało, poszła).... nie to nie dla mnie i nie na moje nerwy. A jednak mam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna. Nie mogłam się oderwać. Skomplikowane intrygi, tajemnice. Wspaniale stworzony świat i postacie. Interesujące, nietuzinkowe.
Celaena udaje się w misją do Wendlyn. To właśnie tutaj dziewczyna zmierzy się ze swoimi największymi lękami i tajemnicami.
Polecam

Świetna. Nie mogłam się oderwać. Skomplikowane intrygi, tajemnice. Wspaniale stworzony świat i postacie. Interesujące, nietuzinkowe.
Celaena udaje się w misją do Wendlyn. To właśnie tutaj dziewczyna zmierzy się ze swoimi największymi lękami i tajemnicami.
Polecam

Pokaż mimo to

🗡️🗡️🗡️
Po długiej przerwie w końcu powróciłam do serii „Szklany tron”. @pola_red @sylkaczyta strasznie zachwalały kolejne tomy, a ja jakoś na początku nie mogłam się wkręcić w tom trzeci. Wydawało mi się, że to takie flaki z olejem, ale jednak nie, nie było tak źle! Owszem trzeci tom nie wciągnął mnie tak bardzo jak czwarty, troszkę mi się ciągnął, ale mimo to obie książki wymiatały. Nie dało rady odłożyć ich choćby na chwilę, a jak już to z bardzo ciężkim serce. Nie dziwie się teraz dziewczynom, że pisały tyle dobrego o tych powieściach.
🗡️🗡️🗡️
Lektury opowiadają dalsze losy bohaterów, tych starych i tych nowo poznanych. Dzieje się dużo w tych tomach, akcje nie zwalniają choćby na chwilę. Uwielbiam, gdy książka potrafi doprowadzić mnie do zachwytu! Trzeci tom był przeciętnych rozmiarów, ale czwarty tom, mimo sporej objętości, pochłonęłam błyskawicznie.
Jeśli ktoś lubi książki fantasy to polecam z czystym sumieniem. Nie zawiedziecie się ani na chwilę. Teraz tylko muszę sięgnąć po kolejny tom, bo nadal jestem w plecy z jednym. Mam nadzieję, że w czerwcu wyjdę na prostą.
🗡️🗡️🗡️

🗡️🗡️🗡️
Po długiej przerwie w końcu powróciłam do serii „Szklany tron”. @pola_red @sylkaczyta strasznie zachwalały kolejne tomy, a ja jakoś na początku nie mogłam się wkręcić w tom trzeci. Wydawało mi się, że to takie flaki z olejem, ale jednak nie, nie było tak źle! Owszem trzeci tom nie wciągnął mnie tak bardzo jak czwarty, troszkę mi się ciągnął, ale mimo to obie książki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeciętna ale lepsza niż dwie pierwsze. Prosta rozrywka.

Przeciętna ale lepsza niż dwie pierwsze. Prosta rozrywka.

Pokaż mimo to

To jak dotąd najgorsza część. Dwie pierwsze były tak wciągające, że oderwać było ciężko się od książki, natomiast przez te grube tomiszcze brnęłam i mozolnie mi to szło.
Pierwsze 150 stron ciągnęło się niemiłosiernie, potem akcja nabrała tempa, żeby na końcu znowu spowolnić.
Nie wiem, czy sięgnę po kontynuację, zważywszy na to, że tomy są coraz pokaźniejsze.

To jak dotąd najgorsza część. Dwie pierwsze były tak wciągające, że oderwać było ciężko się od książki, natomiast przez te grube tomiszcze brnęłam i mozolnie mi to szło.
Pierwsze 150 stron ciągnęło się niemiłosiernie, potem akcja nabrała tempa, żeby na końcu znowu spowolnić.
Nie wiem, czy sięgnę po kontynuację, zważywszy na to, że tomy są coraz pokaźniejsze.

Pokaż mimo to

Pierwsza połowa książki była dość wprowadzająca i nie działo się zbyt wiele, a poza tym zastosowanie wielowątkowości momentami było irytujące. Gdy przebrnie się przez ten etap okazuje się, że było warto, a akcja tylko się dalej zagęszcza. Po tej części ostatecznie przekonałam się do głównej bohaterki, tzn. przestała być dla mnie skrytą, irytującą dziewuchą i można było nareszcie zrozumieć jej motywy oraz pragnienia.
Nic tylko czytać kolejne tomy z serii, którą serdecznie polecam.

Pierwsza połowa książki była dość wprowadzająca i nie działo się zbyt wiele, a poza tym zastosowanie wielowątkowości momentami było irytujące. Gdy przebrnie się przez ten etap okazuje się, że było warto, a akcja tylko się dalej zagęszcza. Po tej części ostatecznie przekonałam się do głównej bohaterki, tzn. przestała być dla mnie skrytą, irytującą dziewuchą i można było...

więcej

mniej

Pokaż mimo to