Kolejna świetna książki od mojej ulubionej autorki.

Kolejna świetna książki od mojej ulubionej autorki.

Rowan i Aelin - uwielbiam! Zdecydowanie W KOŃCU coś zaczęło się w tej serii dziać. Cudo.

Rowan i Aelin - uwielbiam! Zdecydowanie W KOŃCU coś zaczęło się w tej serii dziać. Cudo.

#fantasy #magia #moc #ogień #fae #mrok #walka #poświęcenie #przezwyciężanie_strachu #nieugiętość #akcja #stawienie_czoła_przeznaczeniu #istoty_nie_z_tego_świata #perspektywa_różnych_postaci
#odkrywanie_tajemnic

Świetna opowieść, w której jest pełno magii, poświęcenia, walki zarówno tej fizycznej jak z przezwyciężaniem swoich słabości, cierpienia. Wyjście z cienia własnego strachu i walka o najwyższą stawkę, jaką jest życie.

Dziedzictwo ognia przedstawia historię świata w zupełnie inny sposób niż do tej pory. Można wyróżnić w niej opowieść z perspektywy trzech zupełnie różnych od siebie miejsc, wielu postaci, co spójnie układa się w jedną wielką całość.

Pamiętam, że po przeczytaniu pierwszego tomu - Szklanego tronu - wydawało mi się, że jest to opowieść z wieloma niedopowiedzeniami. Nic bardziej mylnego :D
Jakie to jest cudowne, gdy wszystkie mentalne kropki łączą się ze sobą.

Nie ukrywam, troszku się wciągnęłam w tą serię ;) Oby dalsze tomy nie zawiodły <3

Czy coś mi nie odpowiadało w tym tomie? Humm... Wątki z perspektywy niektórych pobocznych bohaterów nie zawsze były na tyle wciągające, na ile bym chciała. Nie mogłam się doczekać kiedy wrócimy do tych imo* ważniejszych. Pewnie kolejny tom trochę więcej wyjaśni w tej kwestii.

Za to po raz kolejny, ostatnie 30% książki O.o Woooooa! <3

imo - in my honest opinion

#fantasy #magia #moc #ogień #fae #mrok #walka #poświęcenie #przezwyciężanie_strachu #nieugiętość #akcja #stawienie_czoła_przeznaczeniu #istoty_nie_z_tego_świata #perspektywa_różnych_postaci
#odkrywanie_tajemnic

Świetna opowieść, w której jest pełno magii, poświęcenia, walki zarówno tej fizycznej jak z przezwyciężaniem swoich słabości, cierpienia. Wyjście z cienia własnego...

Z czasem polubiłam podział na różne perspektywy. Co więcej niektórych nie mogłam się doczekać. Część zakończenia wbiła mnie w fotel😲. Sarah nie ma litości dla moich nerwów

Z czasem polubiłam podział na różne perspektywy. Co więcej niektórych nie mogłam się doczekać. Część zakończenia wbiła mnie w fotel😲. Sarah nie ma litości dla moich nerwów

Najbardziej urzekł mnie świat przedstawiony w książce, zwłaszcza motyw kamieni i otworów Wyrwa, złowieszcze postacie wiedźm, motyw trójkąta oraz trzech wież, a także wykorzystanie magicznych osób za pomocą pierścieni i naszyjników itd. - uważam ten świat za bardzo ciekawy i wciągający. Ponadto, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jeśli chodzi o zachowanie, relacje i reakcje bohaterów, nie oceniam ich surowo, ponieważ mam 30 lat, a książka jest skierowana do nastolatków. Rozumiem, że opisane zachowania i reakcje są przedstawione w sposób "nastolatkowy", tj. mogą wydawać się nieracjonalne, dziecinne i bezsensowne z perspektywy dorosłego (chociaż wydaje mi się, że książka spodobałaby mi się, gdybym czytała ją jako nastolatka).
Były parę momentów, w których omijałam opisy i przechodziłam do dialogów. ale całość mi się podobała 😊

Najbardziej urzekł mnie świat przedstawiony w książce, zwłaszcza motyw kamieni i otworów Wyrwa, złowieszcze postacie wiedźm, motyw trójkąta oraz trzech wież, a także wykorzystanie magicznych osób za pomocą pierścieni i naszyjników itd. - uważam ten świat za bardzo ciekawy i wciągający. Ponadto, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jeśli chodzi o zachowanie, relacje i...

7,5

7,5

W tej części mamy bohaterkę w żałobie, w depresji, z myślami samobójczymi i złamanym sercem (choć ta historia z Chaolem wcale jak dla mnie nie jest tu chyba zakończona?). Wszystkie możliwe katastrofy na nią spadły i nie jest dobrze. Ma gdzieś co się z nią stanie. Rowan, który ma ją szkolić jest tak paskudnym bohaterem przez pół książki, że miałam ochotę ominąć wszystkie jego wypowiedzi, tak mnie irytowały. Na szczęście pęka, wychodzi z niego jakaś resztka uczuć. Podoba mi się pokazanie, jak dwie udręczone dusze mogą się zaprzyjaźnić i wyciągnąć z błota. Miłym zaskoczeniem było dla mnie to, że rozwinęła się tu przyjaźń, nie namiętność. W obecnych czasach przy takich wydarzeniach już szykuję się na nawałnicę scen erotycznych, a tu proszę, przyjaźń.
Przemęczyłam trochę rozdziały opisujące Manon. Wydawała się niezbyt inteligentna, bez jakichkolwiek przemyśleń, taka bezmózga maszyna do zabijania. I na szczęście jej wybór wywerny ratuje cały wątek.
Narracja z Dorianem, Chaolem i Aedionem świetna, zakończona tragicznie, ale czego się spodziewać po Królu Adarlanu.
Mam niedosyt, nie mogę przestać czytać. Jak dobrze, że cykl jest wydany w całości, bo to ten rodzaj książki, po której koniecznie musisz zaraz zacząć następną część.

W tej części mamy bohaterkę w żałobie, w depresji, z myślami samobójczymi i złamanym sercem (choć ta historia z Chaolem wcale jak dla mnie nie jest tu chyba zakończona?). Wszystkie możliwe katastrofy na nią spadły i nie jest dobrze. Ma gdzieś co się z nią stanie. Rowan, który ma ją szkolić jest tak paskudnym bohaterem przez pół książki, że miałam ochotę ominąć wszystkie...

Była to świetna książka, chociaż na początku wywoływała u mnie wielką frustrację oraz, standardowo, zostawiła mnie z większą ilością pytań, niż odpowiedzi. Również podczas czytania, momentami już sama nie wiedziałam w co mam wierzyć.

Autorka wprowadziła do książki narrację z perspektywy wielu postaci i, oczywiście, zmieniała ją w najbardziej nerwowych lub intrygujących momentach. Wywołało to u mnie ogromną niechęć do pewnych postaci lub wątków fabularnych i przekonałam się do nich dopiero w połowie książki. Pierwszy raz w życiu miałam też ochotę zacząć przeskakiwać o kilka rozdziałów.

Jeżeli chodzi o zakończenie to było ono mistrzowskie. Do samego końca niczego się nie spodziewałam i z każdym rozdziałem lub nawet zdaniem byłam w coraz większym szoku. Nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć jak się potoczy dalsza fabuła tej serii, gdyż obiera ona kompletnie inne tory niż zakładałam.

Była to świetna książka, chociaż na początku wywoływała u mnie wielką frustrację oraz, standardowo, zostawiła mnie z większą ilością pytań, niż odpowiedzi. Również podczas czytania, momentami już sama nie wiedziałam w co mam wierzyć.

Autorka wprowadziła do książki narrację z perspektywy wielu postaci i, oczywiście, zmieniała ją w najbardziej nerwowych lub intrygujących...

Póki co najlepsza część z całej sagi! Nie mogę się doczekać dalszych wydarzeń :)

Póki co najlepsza część z całej sagi! Nie mogę się doczekać dalszych wydarzeń :)

2/52/2024 ig: @liber.tinea

“Dziedzictwo ognia” Sarah J. Maas to trzeci tom cyklu książek fantastycznych “Szklany tron”. Wkracza on na wyższy level i porywa młodych czytelników do świata pełnego magii, stworzeń bliskich smokom i wojennych przygotowań. Czego możecie się spodziewać?

Trzecia książka cyklu “Szklany tron” autorstwa Sarah J. Maas, czyli “Dziedzictwo ognia” od swoich poprzedniczek różni się już na pierwszy rzut oka - objętością wolumenu. Poprzednie mieściły się w granicach czterystu stron, a ta znacznie przekracza sześćset. Ale to tylko jedna z pierwszych oznak tego, że coś się zmieniło. Moim zdaniem dopiero ta część pokazuje czytelnikom prawdziwy fenomen tych powieści fantasy dla młodzieży. W “Dziedzictwie ognia” autorka uwolniła potencjał tkwiący w historii Celaeny, choć poziom samego tekstu pozostał na podobnym pułapie jak wcześniej. Oznacza to, że w dalszym ciągu jest to prosta w konstrukcji i przekazie opowieść skierowana głównie do młodego odbiorcy. Uważam, że dzięki takim pozycjom może on zakochać się w czytaniu i w przyszłości sięgnąć po bardziej wymagające dzieła.

Eksplozja magii i magiczne treningi

Przemiana Aelin to kluczowy aspekt tej historii, ponieważ od tego momentu akcja nabiera całkowicie innego wymiaru i magia dosłownie eksploduje w “Dziedzictwie ognia”. Moim zdaniem jest to zdecydowanie najlepsza część z dotychczasowych, choć początek może nie był bardzo porywający. Za to od momentu gdy fabuła nabrała już w niej tempa i pojawiły się wcześniej nieoczywiste powiązania między bohaterami, odczułam ten dreszcz potrzebny do fascynacji jakąś książką. W tym tomie wprowadzono też całkiem nowe, ciekawie skonstruowane postaci. Na scenę w końcu wkracza prawdziwa magia oraz substytut smoków i nareszcie czujemy, że szykuje się coś wielkiego. Aelin pod czujnym okiem jednego z pradawnych Fae odbywa najważniejsze w swoim życiu szkolenie. W powietrzu wisi wielka bitwa i zapowiedź oczekiwanej zemsty za przewinienia. Bardzo spodobał mi się motyw z klanami czarownic i ich treningi z wywernami, choć akurat tych krwiożerczych bohaterek nie darzę szczególną miłością.

To jeszcze nie koniec!

Przede mną kolejny tom serii, czyli “Królowa cieni”, po który mam zamiar sięgnąć bardzo prędko - już czeka on na mnie na półce. Wydawnictwo Uroboros nie ustaje w pracach i idzie jak burza z wydawaniem kolejnych części wznowienia tego cyklu. Już teraz, czyli w pierwszej połowie stycznia 2024 roku przygotowało kolejne cztery książki z uniwersum, z których dwie można już dostać w księgarniach. Jest to nie lada gratka dla fanów tej historii oraz wszelakiej maści wielbicieli pięknych okładek i wydań. Książki cieszą nie tylko duszę, ale również i oko swoimi misternymi zdobieniami i barwionymi brzegami, dzięki czemu wspaniale prezentują się na regale.

kulturalnemedia.pl

2/52/2024 ig: @liber.tinea

“Dziedzictwo ognia” Sarah J. Maas to trzeci tom cyklu książek fantastycznych “Szklany tron”. Wkracza on na wyższy level i porywa młodych czytelników do świata pełnego magii, stworzeń bliskich smokom i wojennych przygotowań. Czego możecie się spodziewać?

Trzecia książka cyklu “Szklany tron” autorstwa Sarah J. Maas, czyli “Dziedzictwo ognia” od...