Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-> 08.10.2021

-> 08.10.2021

Niesamowita! Kilku irytujących bohaterów, parę oklepanych motywów, ale... jest w niej coś niezwykle magicznego! Akcja przedstawiona z perspektywy Nelly, co jest moim zdaniem ciekawym zabiegiem literackim. Motyw miłości niezłomnej, stałej, burzliwej, która niespełniona w jednym pokoleniu, przechodzi na kolejne. Błędy popełnione w młodości, decydujące o życiu nawet po kilkudziesięciu latach. Język piękny, wprowadzający w nieco mroczny świat na pograniczu realizmu a zaświatów. Klasyk, na którym na pewno się nie zawiedziecie!

-> 09.05.2021
Nowa ocena: 6

Niesamowita! Kilku irytujących bohaterów, parę oklepanych motywów, ale... jest w niej coś niezwykle magicznego! Akcja przedstawiona z perspektywy Nelly, co jest moim zdaniem ciekawym zabiegiem literackim. Motyw miłości niezłomnej, stałej, burzliwej, która niespełniona w jednym pokoleniu, przechodzi na kolejne. Błędy popełnione w młodości, decydujące o życiu nawet po...

->15.12.2020

->15.12.2020

Jedna z najważniejszych przeczytanych przeze mnie książek w tym roku. I jedna z najcudowniejszych wśród pozycji polecanych przez listę BBC. Nie jestem osobą religijną, ale zawsze wierzyłam w sprawiedliwość i w to, że wszystko dzieje się w jakimś celu. I taki właśnie porządek świata ukazany został w dziele Irvinga. Może książka zwyczajnie znalazła się w moim życiu w odpowiednim momencie. Kreacja postaci to czyste mistrzostwo. Owen jest świetnie wykreowaną osobowością. Jest cudownie nietuzinkowy. Uświadomiłam sobie po raz kolejny, że warto zwrócić się w stronę klasyki literatury, dzieł które są już odkryte i docenione. Te 700 stron zasłużyło na lekturę, nieważne ile czasu na to poświęcimy.

Jedna z najważniejszych przeczytanych przeze mnie książek w tym roku. I jedna z najcudowniejszych wśród pozycji polecanych przez listę BBC. Nie jestem osobą religijną, ale zawsze wierzyłam w sprawiedliwość i w to, że wszystko dzieje się w jakimś celu. I taki właśnie porządek świata ukazany został w dziele Irvinga. Może książka zwyczajnie znalazła się w moim życiu w...

Powróciłam do niej po wielu latach. Na te kilkadziesiąt minut przeniosłam się do mojego dzieciństwa. Wiele razy zawiodłam się na książkach z przeszłości, które przeczytałam ponownie, ale "Kubuś Puchatek" do niech nie należy. Lekkie, zabawne, odcinające nas od rzeczywistości historyjki, czego chcieć więcej? :)

Powróciłam do niej po wielu latach. Na te kilkadziesiąt minut przeniosłam się do mojego dzieciństwa. Wiele razy zawiodłam się na książkach z przeszłości, które przeczytałam ponownie, ale "Kubuś Puchatek" do niech nie należy. Lekkie, zabawne, odcinające nas od rzeczywistości historyjki, czego chcieć więcej? :)

Obawiam się, że teraz mało która książka będzie w stanie dorównać 'Przeminęło z wiatrem'. Jestem zachwycona kreacją bohaterów. Każdy z nich jest na swój sposób inny, wzbudza w czytelniku szereg emocji. Nie są to papierowe wydmuszki, a idealnie odwzorowani ludzie - z całą siłą oraz słabościami jakie przysługują naszej rasie.
Nie przepadam za czytaniem o historycznych wydarzeniach, ale tutaj chłonęłam z zapałem opisy wojny. Margaret Mitchell rzuciła mi nowe światło na losy rewolucji oraz Klu Klux Klan, po raz kolejny udowadniając, że nic nie jest czarno-białe. Jednocześnie całość przedstawiona została w sposób możliwie obiektywny, co pozwoliło na wyrobienie własnego zdania.
Cała powieść to opis jednej wielkiej nostalgii. Gonienia marzeń, które nie istnieją. Nieprzeniknionej siły, która tylko czeka na uwolnienie w obliczu przeciwności życiowych.
Za kilka lat chcę ponownie sięgnąć po tę książkę. Zobaczyć jak zmieniłam się ja, moje żyje oraz poglądy na temat tej historii. Chcę także wrócić do tych cudownych bohaterów.
Widziałam, że istnieją kontynuacje tej powieści (napisane przez innych autorów). Nie planuję ich jednak czytać. Zakończenie 'Przeminęło z wiatrem' było dla mnie perfekcyjne i niech takie pozostanie.

Obawiam się, że teraz mało która książka będzie w stanie dorównać 'Przeminęło z wiatrem'. Jestem zachwycona kreacją bohaterów. Każdy z nich jest na swój sposób inny, wzbudza w czytelniku szereg emocji. Nie są to papierowe wydmuszki, a idealnie odwzorowani ludzie - z całą siłą oraz słabościami jakie przysługują naszej rasie.
Nie przepadam za czytaniem o historycznych...

-> 15.10.2020

-> 15.10.2020

Cieszę się, że miałam okazję zapoznać się z tekstem, który okazał się tak kluczowy dla całej kultury. Jednak z pewnością do niego nie powrócę. Książka pełna jest bohaterów, którzy są nieco irytujący oraz sztampowi. Nieco rażący jest protekcjonalny stosunek do kobiet, jednak tłumaczy to data powstania 'Draculi'.

Cieszę się, że miałam okazję zapoznać się z tekstem, który okazał się tak kluczowy dla całej kultury. Jednak z pewnością do niego nie powrócę. Książka pełna jest bohaterów, którzy są nieco irytujący oraz sztampowi. Nieco rażący jest protekcjonalny stosunek do kobiet, jednak tłumaczy to data powstania 'Draculi'.

Mistrzyni suspensu! Lektura 'Rebeki' była prawdziwą przyjemnością :). Z ciekawością przewracałam kartka za kartką. Główna bohaterka została przedstawiona niezwykle autentycznie - z całym bagażem obaw, niepewności, oczekiwań. Bardzo ciekawym zabiegiem jest poznawanie tytułowej postaci oczami młodej dziewczyny. Powieść jest stosunkowo prosta, rozwiązanie może nie stuprocentowo satysfakcjonujące, ale język, tłumaczenie oraz klimat są niesamowite.

Mistrzyni suspensu! Lektura 'Rebeki' była prawdziwą przyjemnością :). Z ciekawością przewracałam kartka za kartką. Główna bohaterka została przedstawiona niezwykle autentycznie - z całym bagażem obaw, niepewności, oczekiwań. Bardzo ciekawym zabiegiem jest poznawanie tytułowej postaci oczami młodej dziewczyny. Powieść jest stosunkowo prosta, rozwiązanie może nie...

-> 14.09.2018

Nie minęły nawet dwa lata, kiedy znów zapragnęłam odwiedzić college w Hampden! Właściwie nadal nie rozumiem na czym polega fenomen Donny Tartt, tyle że nie czuję potrzeby racjonalnie podchodzić do tej sprawy. Zwyczajnie uwielbiam każde słowo znajdujące się w tym przeszło 600-stronicowym tomie. Akcja toczy się powolnie, ale w ten sposób że czytelnik nie chce, aby historia się kończyła. Niezaprzeczalnym atutem powieści są bohaterowie - przedziwni, choć autentyczni. Mają swoje wady oraz zalety, bywają zagubieni w życiu, oderwani od rzeczywistości w swym uwielbieniu filologii klasycznej. Serdecznie zachęcam do zapoznania się z "Tajemną historią" - to idealna lektura na jesienne i zimowe miesiące. Ciekawe kiedy znów przyjdzie mi się z nią spotkać :).

-> 14.09.2018

Nie minęły nawet dwa lata, kiedy znów zapragnęłam odwiedzić college w Hampden! Właściwie nadal nie rozumiem na czym polega fenomen Donny Tartt, tyle że nie czuję potrzeby racjonalnie podchodzić do tej sprawy. Zwyczajnie uwielbiam każde słowo znajdujące się w tym przeszło 600-stronicowym tomie. Akcja toczy się powolnie, ale w ten sposób że czytelnik nie chce,...

"Kiedy pytaliśmy się czemu jest taki stary odpowiadał, że późno zaczął."
Pięknie napisana powieść. Świat oczyma kilkuletniej dziewczynki nieco zagubionej w pełnym hipokryzji świecie. W dziele Lee jest niemal wszystko - uniwersalne wartości, ogrom ciepła, ciekawe przedstawienie ówczesnych realiów. Przeszkadzały mi natomiast jednowymiarowe postaci (dychotomicznie podzielone na dobre i złe, nic pomiędzy). W każdym razie nie jestem zaskoczona statusem tej książki, warto ją znać! :)

"Kiedy pytaliśmy się czemu jest taki stary odpowiadał, że późno zaczął."
Pięknie napisana powieść. Świat oczyma kilkuletniej dziewczynki nieco zagubionej w pełnym hipokryzji świecie. W dziele Lee jest niemal wszystko - uniwersalne wartości, ogrom ciepła, ciekawe przedstawienie ówczesnych realiów. Przeszkadzały mi natomiast jednowymiarowe postaci (dychotomicznie podzielone...

Miałam okazję przeczytać "Tajemniczy ogród" bardzo dawno temu, jeszcze jako uczennica szkoły podstawowej. Wzgórza porośnięte wrzosami, choroba, zagubienie Mary - to wszystko nadało lekturze niesamowity, fantastyczny klimat. Obecnie nie pamiętam wszystkich wątków książki, ale pamięć o moich przeżyciach pozostała, co jest chyba najlepszą zachęta do sięgnięcia po ten tytuł :).

Miałam okazję przeczytać "Tajemniczy ogród" bardzo dawno temu, jeszcze jako uczennica szkoły podstawowej. Wzgórza porośnięte wrzosami, choroba, zagubienie Mary - to wszystko nadało lekturze niesamowity, fantastyczny klimat. Obecnie nie pamiętam wszystkich wątków książki, ale pamięć o moich przeżyciach pozostała, co jest chyba najlepszą zachęta do sięgnięcia po ten tytuł...

Kocham, kocham, kocham!!! Najmroczniejsza z dotychczasowych części, pełna zwrotów akcji oraz napięcia. Polecam wszystkim bez wyjątku! Już dawno tak bardzo nie zżyłam się z bohaterami i nie przeżywałam wszystkiego razem z nimi. Polecam wszystkim bez wyjątku!

Kocham, kocham, kocham!!! Najmroczniejsza z dotychczasowych części, pełna zwrotów akcji oraz napięcia. Polecam wszystkim bez wyjątku! Już dawno tak bardzo nie zżyłam się z bohaterami i nie przeżywałam wszystkiego razem z nimi. Polecam wszystkim bez wyjątku!

Kilkoro dzieci, wyspa, piraci, papuga, dużo wody, żaglówki, wojny, skarb. Ransome stworzył postaci, których nie da się nie polubić. Żałuję jedynie, że nie przeczytałam książki kiedy byłam dzieckiem. Jestem pewna, że wówczas bardziej wciągnęłabym się w losy młodych żeglarzy :).

Kilkoro dzieci, wyspa, piraci, papuga, dużo wody, żaglówki, wojny, skarb. Ransome stworzył postaci, których nie da się nie polubić. Żałuję jedynie, że nie przeczytałam książki kiedy byłam dzieckiem. Jestem pewna, że wówczas bardziej wciągnęłabym się w losy młodych żeglarzy :).