Zabić drozda

Ujmująca powieść. Widzimy świat - Alabama lat 30. - oczami 8-letniej dziewczynki. Jest to świat i pełen pięknych chwil spędzanych z ojcem i bratem, jak również świat pełen uprzedzeń rasistowskich, przemocy, podłości, hipokryzji i bezmyślności. Powieść jest niestety wciąż aktualna, przemoc na tle rasistowskim zdarza się i obecnie. Bohaterowie powieści, szlachetni, lecz nie wyidealizowani, nie godzą się na taki stan rzeczy. Wbrew zwyczajom panującym w miasteczku postanawiają kierować się humanitarnymi wartościami i widzieć w "czarnuchu" (takie inwektywy padają z ust mieszkańców) człowieka. Wzruszająca jest relacja pomiędzy ojcem a córką i synem - piękne jest to, w jakich wartościach są wychowywane i jakiej postawy wobec życia uczą się od ojca. Rzadko kiedy natykam się w literaturze na dobre przedstawienie relacji ojca z dziećmi. Ostatnio pojawiły się opinie, że jest to powieść... rasistowska, co jest absolutną i niesprawiedliwą bzdurą! Jest wprost przeciwnie, jest to książka antyrasistowska, a to, że padają w niej słowa obraźliwe dla czarnych wynika z mentalności mieszkańców Alabamy w tamtych czasach. Według mnie jest to też bardzo wartościowa książka dla czytającej młodzieży, byłaby to dobra odtrutka na te wszystkie powieści YA typu "Rodzina Monet" itd. Powieść przeczytałam w ramach wyzwania LC "akcja dzieje się w ciepłych krajach" - stan Alabama z jego klimatem podzwrotnikowym potraktowałam jako "ciepły kraj" :)

Ujmująca powieść. Widzimy świat - Alabama lat 30. - oczami 8-letniej dziewczynki. Jest to świat i pełen pięknych chwil spędzanych z ojcem i bratem, jak również świat pełen uprzedzeń rasistowskich, przemocy, podłości, hipokryzji i bezmyślności. Powieść jest niestety wciąż aktualna, przemoc na tle rasistowskim zdarza się i obecnie. Bohaterowie powieści, szlachetni, lecz nie...

Mocno obyczajowa, do porzygu, denna historia. Raczej nie dla facetów.

Mocno obyczajowa, do porzygu, denna historia. Raczej nie dla facetów.

Absolutnie cudowna pozycja, do której zabierałam się z rezerwą i zbyt długo. Opowieść o życiu w małym miasteczku w latach trzydziestych, a zadziwiająco wciąż aktualna. Historia piękna, smutna, skomplikowana i często z zabawnymi fragmentami, od których można zaśmiać się na głos. O tym czym jest dojrzałość, o refleksji, ciekawości i prawdziwej odwadze. A także o miłości, chociaż nie tej oczywistej, a tej nieco innej, najbardziej światu potrzebnej.

Absolutnie cudowna pozycja, do której zabierałam się z rezerwą i zbyt długo. Opowieść o życiu w małym miasteczku w latach trzydziestych, a zadziwiająco wciąż aktualna. Historia piękna, smutna, skomplikowana i często z zabawnymi fragmentami, od których można zaśmiać się na głos. O tym czym jest dojrzałość, o refleksji, ciekawości i prawdziwej odwadze. A także o miłości,...

Świetny, wartościowy klasyk. Przedstawienie tak trudnych tematów oczami dziecka, pokazuje jak prosty byłby świat człowieka, gdyby nie był on zaślepiony zawiścią, a postać Atticusa powinna pozostać przykładem do naśladowania, dla wielu przyszłych pokoleń.

Świetny, wartościowy klasyk. Przedstawienie tak trudnych tematów oczami dziecka, pokazuje jak prosty byłby świat człowieka, gdyby nie był on zaślepiony zawiścią, a postać Atticusa powinna pozostać przykładem do naśladowania, dla wielu przyszłych pokoleń.

Początek (jakieś 30 stron) trochę monotonny i dłużył mi się, być może z powodu wcześniejszego podejścia. Jednak im dalej, tym ciekawiej i ostatecznie dzieło Harper Lee rozbudziło we mnie ogromną ciekawość. Z jednej strony ciepła, godna pozazdroszczenia relacja ojca z dziećmi, z drugiej - dylematy moralne i próba zrozumienia praw rządzących światem.

Początek (jakieś 30 stron) trochę monotonny i dłużył mi się, być może z powodu wcześniejszego podejścia. Jednak im dalej, tym ciekawiej i ostatecznie dzieło Harper Lee rozbudziło we mnie ogromną ciekawość. Z jednej strony ciepła, godna pozazdroszczenia relacja ojca z dziećmi, z drugiej - dylematy moralne i próba zrozumienia praw rządzących światem.

Jestem zachwycona. Tak trudny temat i rzeczywistość przedstawione oczami dziecka, a zarazem nic w ,,Zabić drozda" nie było dziecinne. Tolerancja na tle rasowym jako temat przewodni przekuwa się w proste, a jednocześnie tak trudne do zrealizowania przesłanie- jak być dobrym człowiekiem. Szczera, prawdziwa, ciepła, chwilami zabawna a przede wszystkim poruszająca i dająca do myślenia. Mam nadzieję jeszcze do niej wracać.
Polecam z całego serca!

Jestem zachwycona. Tak trudny temat i rzeczywistość przedstawione oczami dziecka, a zarazem nic w ,,Zabić drozda" nie było dziecinne. Tolerancja na tle rasowym jako temat przewodni przekuwa się w proste, a jednocześnie tak trudne do zrealizowania przesłanie- jak być dobrym człowiekiem. Szczera, prawdziwa, ciepła, chwilami zabawna a przede wszystkim poruszająca i dająca do...

Jestem w szoku, że chcą zakazać tej książki, bo jest rasistowska. Skrajna głupota. Ta książka to wspaniała pozycja pokazująca walkę o to, że każdy człowiek ma znaczenie. W dodatku nie przepadam za pozycjami, w których istotną rolę grają dzieci, a tu bardzo mi się podobało ich spojrzenie na świat i to, jak mądrze są wychowywane.

Jestem w szoku, że chcą zakazać tej książki, bo jest rasistowska. Skrajna głupota. Ta książka to wspaniała pozycja pokazująca walkę o to, że każdy człowiek ma znaczenie. W dodatku nie przepadam za pozycjami, w których istotną rolę grają dzieci, a tu bardzo mi się podobało ich spojrzenie na świat i to, jak mądrze są wychowywane.

Ta książka zdecydowanie zasługuje na 10 gwiazdek. To jest jedna z tych wzruszajacych opowieści, do których się powraca i które zostawiają w naszym życiu jakąś cząstkę, niepowtarzaly fragment naszywch wrażeń po lekturze i tego co z niej wyciągneliśmy; w której każdy bohater odgrywa swoją rolę. Trudno by mi było odpowiedzieć na pytanie: "a kto był twoim ulubionym bohaterem z "Zabić drozda"?, ponieważ tam każdy był kimś, miał swoje poglądy na panującą wtedy sytuację. Sposób wyrażania sie Scout nie przestraszył mnie tak, jak to często mam w innych książkach. Po mimo bardzo młodego wieku dziewczynki, nie poczułam do lektury odrazy - w niesamowity, dziecięcy sposób odzwierciadlało to rzeczywistość, widzianą oczami dziecka. Bardzo polecam każdemu, kto jeszcze nie przeczytał; ja sama już mam w planie wrócić do tej książki ponownie.

Ta książka zdecydowanie zasługuje na 10 gwiazdek. To jest jedna z tych wzruszajacych opowieści, do których się powraca i które zostawiają w naszym życiu jakąś cząstkę, niepowtarzaly fragment naszywch wrażeń po lekturze i tego co z niej wyciągneliśmy; w której każdy bohater odgrywa swoją rolę. Trudno by mi było odpowiedzieć na pytanie: "a kto był twoim ulubionym bohaterem z...

Bardzo rzadko daję 10 gwiazdek ale Zabić Drozda stanowczo na nie zasługuje. Genialnie skonstruowana książka pokazująca oczami ośmioletniego dziecka okrutne realia świata dorosłych, rasizm, wyobcowanie, zamknięte społeczeństwo małego miasteczka kontra jednostki wybijające się z szarego, prostego ludu. Mamy tu również pięknie przedstawione postacie oraz ich skomplikowane wzajemne relacje. Dla mnie najlepszy był sam proces i jego konsekwencje oraz rozterki i patrzenie na świat każdego z uczestników tego wydarzenia. Myślę, że jest to lektura obowiązkowa i w pełni zasłużona nagroda Pulitzera dla pani Lee.

Bardzo rzadko daję 10 gwiazdek ale Zabić Drozda stanowczo na nie zasługuje. Genialnie skonstruowana książka pokazująca oczami ośmioletniego dziecka okrutne realia świata dorosłych, rasizm, wyobcowanie, zamknięte społeczeństwo małego miasteczka kontra jednostki wybijające się z szarego, prostego ludu. Mamy tu również pięknie przedstawione postacie oraz ich skomplikowane...

Wciąż aktualna lektura. Wciąż poruszająca! Rozkręca się z każdą stroną.

Wciąż aktualna lektura. Wciąż poruszająca! Rozkręca się z każdą stroną.