Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odkładam po przeczytaniu 36 stron. Męczarnia

Odkładam po przeczytaniu 36 stron. Męczarnia

Jeżeli ktoś lubi kryminały z przymrużeniem oka, to polecam. Najmniej ważny w powieści jest wątek kryminalny i jest bazą do przedstawienia rozwoju głównego bohatera. Kilka razy serdecznie się uśmiałam, choć nie jestem fanką tego rodzaju gatunku.

Jeżeli ktoś lubi kryminały z przymrużeniem oka, to polecam. Najmniej ważny w powieści jest wątek kryminalny i jest bazą do przedstawienia rozwoju głównego bohatera. Kilka razy serdecznie się uśmiałam, choć nie jestem fanką tego rodzaju gatunku.

Temat ciekawy. Niestety nie podobał mi się sposób, w jaki książka została napisana. Czegoś mi zabrakło, nawet nie potrafię tego określić. Pewnych rzeczy było za dużo, innych za mało. Kobiety były jednocześnie i zacofane, i nowoczesne, mężczyźni wszyscy podli. Wątek homoseksualny zbędny, wystarczyłoby gdyby bohaterki pozostały przyjaciółkami.

Temat ciekawy. Niestety nie podobał mi się sposób, w jaki książka została napisana. Czegoś mi zabrakło, nawet nie potrafię tego określić. Pewnych rzeczy było za dużo, innych za mało. Kobiety były jednocześnie i zacofane, i nowoczesne, mężczyźni wszyscy podli. Wątek homoseksualny zbędny, wystarczyłoby gdyby bohaterki pozostały przyjaciółkami.

Książkę czyta się bardzo dobrze. Mimo kilku banalnych momentów, porusza ważne tematy i jest napisana dobrym językiem. Każda z trzech bohaterek prowadzi inne życie. .Dobrze sytuowana Iza, samotna Amelia, Monika zajmująca się chorą matką. W ciekawy sposób pokazana Łódź i kilka wątków z jej przeszłości.

Książkę czyta się bardzo dobrze. Mimo kilku banalnych momentów, porusza ważne tematy i jest napisana dobrym językiem. Każda z trzech bohaterek prowadzi inne życie. .Dobrze sytuowana Iza, samotna Amelia, Monika zajmująca się chorą matką. W ciekawy sposób pokazana Łódź i kilka wątków z jej przeszłości.

Książkę oceniam bardzo wysoko, gwiazdkę 9 i 10 pozostawiając dla książek wybitnych. Trudno ocenić gatunek tej pozycji. Zaczyna się jak thriller, przechodząc w opisy sylwetek i życia wielu bohaterów, staje się pozycją psychologiczną. Tych postaci jest całkiem sporo, zaś ich losy w przedziwny sposób przenikają się ze sobą. Opisy życia i tradycji rdzennych mieszkańców oraz Rosjan na Kamczatce bardzo ciekawe i zachęcające do dogłębniejszego zapoznania się z tematem. Mimo, że nie leje się krew i brak w niej drastycznych scen, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Napisana dobrym językiem i dobrze przetłumaczona. Z niecierpliwością czekam na kolejną powieść autorki.

Książkę oceniam bardzo wysoko, gwiazdkę 9 i 10 pozostawiając dla książek wybitnych. Trudno ocenić gatunek tej pozycji. Zaczyna się jak thriller, przechodząc w opisy sylwetek i życia wielu bohaterów, staje się pozycją psychologiczną. Tych postaci jest całkiem sporo, zaś ich losy w przedziwny sposób przenikają się ze sobą. Opisy życia i tradycji rdzennych mieszkańców oraz...

Może być. Czytałam już gorsze, ale i lepsze, związane z wątkiem matki i dziecka.

Może być. Czytałam już gorsze, ale i lepsze, związane z wątkiem matki i dziecka.

Zaczęłam, ale po przeczytaniu kilku rozdziałów zniechęciłam się. Nawet nie jestem w stanie sprecyzować dlaczego. Może trochę nużąca, może bohaterka mi nie odpowiadała? Niestety nie mogę jej polecić.

Zaczęłam, ale po przeczytaniu kilku rozdziałów zniechęciłam się. Nawet nie jestem w stanie sprecyzować dlaczego. Może trochę nużąca, może bohaterka mi nie odpowiadała? Niestety nie mogę jej polecić.

Ciekawie opisany klimat opuszczonej wioski. Czytając, miałam dosłownie przed oczami opisywane miejsca. Bardzo dobry wątek opisujący wydarzenia sprzed lat związany z fanatyzmem religijnym i klaustrofobiczną atmosferą osady. Niestety główni współcześni bohaterowie mało interesujący, żaden z nich nie wzbudził we mnie emocji. Są nudni, a ich zachowania dziecinne i jakieś takie nieprawdziwe. Książkę czyta się szybko i dobrze, ale gdyby kiedyś ktoś pokusił się o napisanie scenariusza i wyreżyserowanie filmu na jej podstawie, to niestety wyszedłby z tego horror klasy C. Gdyby zaś skupił się na wątku z lat 50-tych, całkiem przyzwoity thriller.

Ciekawie opisany klimat opuszczonej wioski. Czytając, miałam dosłownie przed oczami opisywane miejsca. Bardzo dobry wątek opisujący wydarzenia sprzed lat związany z fanatyzmem religijnym i klaustrofobiczną atmosferą osady. Niestety główni współcześni bohaterowie mało interesujący, żaden z nich nie wzbudził we mnie emocji. Są nudni, a ich zachowania dziecinne i jakieś takie...

Tom I oceniam jako ciekawszy, lepiej napisany. W tomie II bohaterowie, niby ci sami, stają się inni, mniej wiarygodni. Ich zachowanie, przecież już dojrzałych i doświadczonych ludzi, infantylne. Wątek wspomnieniowy ciekawszy od głównego. Tak jak i w poprzedniej części duży plus za przedstawienie hiszpańskich zwyczajów i tradycji .

Tom I oceniam jako ciekawszy, lepiej napisany. W tomie II bohaterowie, niby ci sami, stają się inni, mniej wiarygodni. Ich zachowanie, przecież już dojrzałych i doświadczonych ludzi, infantylne. Wątek wspomnieniowy ciekawszy od głównego. Tak jak i w poprzedniej części duży plus za przedstawienie hiszpańskich zwyczajów i tradycji .

Czytałam wszystkie wcześniejsze powieści Magdy Stachuli. Z ogromną przykrością muszę wystawić niską ocenę tej książce, na którą z niecierpliwością czekałam. Po pierwsze nie rozumiem, dlaczego autorka podjęła się kontynuacji losów bohaterki. Czasem lepiej pozostawić pewne sprawy otwarte, niż przeładować, obarczyć naciąganą fabułę nadmiarem wydarzeń. Ci sami bohaterowie, jakby opisani przez zupełnie inną pisarkę. Nie tak pamiętałam Anitę i jej rodzinę z poprzedniego tomu. Staje się równie niestabilna, jak jej prześladowcy. Jej zachowanie jest infantylne i pozbawione sensu, zaś otaczający świat naładowany jest psychopatami, socjopatami i seksoholikami. Nie ma tym razem u Stachuli "normalnych" ludzi. Żaden z bohaterów nie wzbudza sympatii. Przez chwilę miałam nadzieję, że autorka skupi się na temacie mediów społecznościowych i zagrożeniach związanych z opublicznianiem wizerunku swojej rodziny. W obecnej dobie celebryckiego ekshibicjonizmu byłoby to ciekawe zagadnienie.
Książka sprawia wrażenie pisanej na kolanie, byleby zarobić parę złotych, po za tym przecież fani czekają. Pani Magdo jestem bardzo zawiedziona. Oczywiście sięgnę po kolejną pozycję, mam nadzieję że to był tylko wypadek przy pracy.

Czytałam wszystkie wcześniejsze powieści Magdy Stachuli. Z ogromną przykrością muszę wystawić niską ocenę tej książce, na którą z niecierpliwością czekałam. Po pierwsze nie rozumiem, dlaczego autorka podjęła się kontynuacji losów bohaterki. Czasem lepiej pozostawić pewne sprawy otwarte, niż przeładować, obarczyć naciąganą fabułę nadmiarem wydarzeń. Ci sami bohaterowie,...

Podobnie jak w pierwszej części cyklu - świetnie oddana atmosfera wysp. Fabuła taka sobie, akcja senna, wątek kryminalny nie wciąga. Po zbyt długiej przerwie od przeczytania I tomu, nie ogarniałam osobistych wątków głównych bohaterów.

Podobnie jak w pierwszej części cyklu - świetnie oddana atmosfera wysp. Fabuła taka sobie, akcja senna, wątek kryminalny nie wciąga. Po zbyt długiej przerwie od przeczytania I tomu, nie ogarniałam osobistych wątków głównych bohaterów.

1. Autorka chcąc umiejscowić bohaterów w czasach II wojny światowej, tworzy zupełnie nieudany wątek współczesny.
2. Sytuacja, która doprowadza zakochanych do przeprowadzenia się w Bieszczady przedstawiona w infantylny sposób. Postacie papierowe. Panna żywcem wyjęta z XIX a nie XX wieku.
3. Ich losy w samych już Bieszczadach jeszcze gorzej przedstawione. Temat wymagający poważnego podejścia został przez autorkę opisany banalnie i nieprzekonująco, ponadto zbyt prostym, szkolnym językiem.
Nie polecam.

1. Autorka chcąc umiejscowić bohaterów w czasach II wojny światowej, tworzy zupełnie nieudany wątek współczesny.
2. Sytuacja, która doprowadza zakochanych do przeprowadzenia się w Bieszczady przedstawiona w infantylny sposób. Postacie papierowe. Panna żywcem wyjęta z XIX a nie XX wieku.
3. Ich losy w samych już Bieszczadach jeszcze gorzej przedstawione. Temat wymagający...

Bardzo dobra odskocznia od wydawnictw skandynawskich. Zupełnie inny klimat. Książka warta przeczytania chociażby dlatego, że poznajemy pewne elementy kultury hiszpańskiej. Ciekawy wątek kryminalny. Dobrze skonstruowani bohaterowie. Napisana bardzo dobrym językiem. Sięgnę po kolejne pozycje tego autora. Polecam.

Bardzo dobra odskocznia od wydawnictw skandynawskich. Zupełnie inny klimat. Książka warta przeczytania chociażby dlatego, że poznajemy pewne elementy kultury hiszpańskiej. Ciekawy wątek kryminalny. Dobrze skonstruowani bohaterowie. Napisana bardzo dobrym językiem. Sięgnę po kolejne pozycje tego autora. Polecam.