Kredziarz

"Kredziarz” przekonywał mnie do siebie początkowo intrygującym tytułem oraz reklamami. Później sama chropowata okładka mnie urzekła, gdy już wziąłem książkę do ręki.
Czy treść spełniła jednak moje oczekiwania? Prawdę mówiąc spodziewałem się czegoś innego, ale wciągnąłem się w tę historię, która nie do końca wydała mi się kryminałem. Nie będę jednak narzekał, bo czytało się dobrze. Emocje były, apetyt zaspokojony:-) Poza tym to debiut i można go uznać za bardzo udany.

"Kredziarz” przekonywał mnie do siebie początkowo intrygującym tytułem oraz reklamami. Później sama chropowata okładka mnie urzekła, gdy już wziąłem książkę do ręki.
Czy treść spełniła jednak moje oczekiwania? Prawdę mówiąc spodziewałem się czegoś innego, ale wciągnąłem się w tę historię, która nie do końca wydała mi się kryminałem. Nie będę jednak narzekał, bo czytało się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Debiutancka powieść Tudor długo nie dawała o sobie zapomnieć, więc skora do sprawdzenia „o co tyle szumu” sięgnęłam po „Kredziarza”. Tytuł jednoznacznie nawiązuje do kredy, która staje się narzędziem w rękach grupki chłopców, początkowo jako forma zabawy, by w efekcie stać się nieodłącznym atrybutem mordercy nastolatki.
Fabuła prowadzi nas przez teraźniejszość (2016 r.), a większość wydarzeń opiera się na 1986 r. Chłopcy, których jedynymi problemami są pomysły, co zrobić z wolnym czasem, cieszą się beztroskim czasem dzieciństwa, żyjąc w niewielkiej hermetycznej miejscowości, gdzie każdy wie o każdym wszystko. Mimochodem czas dorastania przerywa seria tragicznych wydarzeń – groźne wypadki, samobójstwa, rozczłonkowane zwłoki, zakazana miłość, znęcanie się nad dziećmi zarówno przez rodziców, jak i rówieśników, bieda, tragiczny wypadek, tajemnicze morderstwo – sporo tego jak na jedną opowieść. Poprzez ten zabieg czytelnik do końca nie wie, które z dramatycznych wydarzeń jest najistotniejsze celem ustalenia motywów sprawcy. Można odnieść wrażenie, że na małego Eddiego spadają wszystkie „kary egipskie”, do tego dziwne sny rodem z dzieła Kinga. Ten chłopiec wykazuje znamiona pecha, którym można by obdzielić niejednego bohatera powieści. Znajduje się zazwyczaj w nieodpowiednim miejscu i czasie ściągając na siebie problemy lub będąc uczestnikiem budzących emocje wydarzeń. Chłopcy w ramach tajemniczego kodu posługują się pisaniem konkretnymi kolorami kredy przed swoimi domami. Pewnego dnia symbole prowadzą ich do lasu i tajemniczego morderstwa, a nigdzie nie można znaleźć zdekapitowanej głowy ofiary. Dorosły już Eddie, który stara się wieść normalne życie, pracujące w zawodzie nauczyciela wiodąc mimo kawalerskiego stanu pustelniczy tryb życia. Wydarzenia sprzed lat jednak wracają.
Ten debiut można zaliczyć do udanych, ale należy zaznaczyć, że na 384 stronach zadziało się tyle trudnych i skrajnych wydarzeń, że śmiało można było rozdzielić je na kilka powieści. Książkę czyta się szybko i dobrze, ale nadmiar pecha, jaki dotknął mieszkańców jest aż niedorzeczny. Nie można budować fabuły i starać się przekonywać czytelnika do realizmu wydarzeń oddając w jego ręce powieść, w której po każdym kolejnym rozdziale zadaję sobie pytanie „serio?”. Główny bohater jest nieco irytujący i trudno obdarzyć go sympatią. Jak się okazuje – słusznie. „Kredziarz” naszpikowany jest tajemnicami, jakie skrywa ludzki umysł; złymi decyzjami, które pociągają za sobą wymierne skutki, korzyści i straty; kłamstwami, które dopiero po długim czasie wyszły na światło dzienne ujawniając jak bardzo zepsuta może być ludzka dusza.

Debiutancka powieść Tudor długo nie dawała o sobie zapomnieć, więc skora do sprawdzenia „o co tyle szumu” sięgnęłam po „Kredziarza”. Tytuł jednoznacznie nawiązuje do kredy, która staje się narzędziem w rękach grupki chłopców, początkowo jako forma zabawy, by w efekcie stać się nieodłącznym atrybutem mordercy nastolatki.
Fabuła prowadzi nas przez teraźniejszość (2016 r.), a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wszystko jest takie jak się wydaje- to motto tej książki i rzeczywiście nic nie jest tu oczywiste. Eddie wraz ze swoimi kolegami 30 lat po tragicznych wydarzeniach musi ponownie zmierzyć się z przeszłością i odpowiedzieć sobie na pewne ważne pytania. Akcja dzieje się dwutorowo pozwalając nam powoli odkrywać przeszłe zdarzenia i ich wpływ na teraźniejszość. Taka konstrukcja wprowadza napięcie i powoduje, że trudno oderwać się od fabuły.

Nie wszystko jest takie jak się wydaje- to motto tej książki i rzeczywiście nic nie jest tu oczywiste. Eddie wraz ze swoimi kolegami 30 lat po tragicznych wydarzeniach musi ponownie zmierzyć się z przeszłością i odpowiedzieć sobie na pewne ważne pytania. Akcja dzieje się dwutorowo pozwalając nam powoli odkrywać przeszłe zdarzenia i ich wpływ na teraźniejszość. Taka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytałam, nawet gładko mi to poszło, ale wbrew wszechobecnym zachwytom na kolana mnie ta powieść nie powaliła. Owszem pomysł fajny i całość bardzo szybko się czyta, ale czegoś nieuchwytnego mi tu brakło... Pewne fragmenty uważam z kolei za zupełnie niepotrzebnie - dla całości fabuły - wprowadzające klimat rodem z horrorów, a to już całkiem nie dla mnie.

Przeczytałam, nawet gładko mi to poszło, ale wbrew wszechobecnym zachwytom na kolana mnie ta powieść nie powaliła. Owszem pomysł fajny i całość bardzo szybko się czyta, ale czegoś nieuchwytnego mi tu brakło... Pewne fragmenty uważam z kolei za zupełnie niepotrzebnie - dla całości fabuły - wprowadzające klimat rodem z horrorów, a to już całkiem nie dla mnie.

Pokaż mimo to

10 gwiazdek może się wydawać przesadą, ale ja bym tego tak nie nazwał. Nie mam żadnych zastrzeżeń, po prostu w mojej opinii wszystko było tak, jak być powinno. Język, podzielenie historii i, najważniejsze, wszystko jest dopięte do końca. Nawet końcówka jest dosyć łatwa do rozszyfrowania, co niesamowicie mi odpowiada, jako że nie czuć tej słynnej pustki po przeczytaniu książki. No i oczywiście niesamowicie wciągająca historia, ciekawe wątki. Polecam.

10 gwiazdek może się wydawać przesadą, ale ja bym tego tak nie nazwał. Nie mam żadnych zastrzeżeń, po prostu w mojej opinii wszystko było tak, jak być powinno. Język, podzielenie historii i, najważniejsze, wszystko jest dopięte do końca. Nawet końcówka jest dosyć łatwa do rozszyfrowania, co niesamowicie mi odpowiada, jako że nie czuć tej słynnej pustki po przeczytaniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Jesteśmy nie tym, co da się w nas zmienić, lecz tym, na co nic nie możemy poradzić."

"Prawdziwych przyjaciół się kocha i nienawidzi, ale są oni częścią nas w takim samym stopniu jak my sami."

"Jesteśmy nie tym, co da się w nas zmienić, lecz tym, na co nic nie możemy poradzić."

"Prawdziwych przyjaciół się kocha i nienawidzi, ale są oni częścią nas w takim samym stopniu jak my sami."

Pokaż mimo to

Kredziarz, książka od której oczekiwałam dużo, ciekawa okładka, intrygujący opis, świetne recenzje. Nie mogłam doczekać się kiedy trafi w moje ręce, przeczytałam, nie pochłonęłam, nie wciągnęłam, nie porwała mnie. Nie spowodowała że, z napięciem czekałam na kolejną stronę w obawie co się dalej wydarzy. Nie porwali mnie również bohaterowie, nie wzbudzili we mnie żadnych górnolotnych emocji. Historia miała zdecydowanie potencjał ale zabrakło "tego czegoś", szkoda.

Kredziarz, książka od której oczekiwałam dużo, ciekawa okładka, intrygujący opis, świetne recenzje. Nie mogłam doczekać się kiedy trafi w moje ręce, przeczytałam, nie pochłonęłam, nie wciągnęłam, nie porwała mnie. Nie spowodowała że, z napięciem czekałam na kolejną stronę w obawie co się dalej wydarzy. Nie porwali mnie również bohaterowie, nie wzbudzili we mnie żadnych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Było o tej książce głośno, bardzo głośno, więc sama się chciałam przekonać dlaczego. I się nie zawiodłam. Uważam, że ta książka to jedna z tych, które warto przeczytać i mieć o niej własne zdanie!
Eddie - dwunastoletni chłopiec oraz Gruby Gav, Mickey Metal, Hoppo i Nicky, czyli przyjaciele Eddiego. Grupa dzieciaków, która zawsze trzyma się razem. Co robią dzieci w wieku 12, 13 lat? Szukają wrażeń, czegoś nowego, czegoś tajemniczego. Jednak czasami szukanie za głęboko może poprowadzić do czegoś, czego nigdy byśmy nie chcieli znaleźć. Tak było tym razem, gdy Eddie wraz z przyjaciółmi znajduje części ciała dziewczyny w lesie. Dochodzi do śledztwa. Policja znajduje sprawce. Sprawa jest zamknięta. Ale czy na pewno? Wtedy przenosimy się 30 lat później. Eddie powraca do wspomnień i odkrywa co tak na prawdę się stało.
Wciągająca fabuła, krótkie rozdziały, które szybko się czyta i już na samym początku rozwija się akcja na tyle, że nie chce się książki odłożyć na później. Książka angażuje czytelnika. Autorka przenosi nas w dwa czasy, rok 1986 oraz teraźniejszość - rok 2016. Bardzo ciekawa zagadka, którą sami chcemy rozwiązać i dowiedzieć się kto, co i dlaczego. Niektórzy uważają, że końcówka książki nie była tak dobra, że wywarła na nich dobre wrażenie. Ja jestem z tych drugich, na mnie wywarła bardzo dobre wrażenie. Nie spodziewałam się, że książka zakończy się w taki sposób.

Polecam, naprawdę polecam!

Było o tej książce głośno, bardzo głośno, więc sama się chciałam przekonać dlaczego. I się nie zawiodłam. Uważam, że ta książka to jedna z tych, które warto przeczytać i mieć o niej własne zdanie!
Eddie - dwunastoletni chłopiec oraz Gruby Gav, Mickey Metal, Hoppo i Nicky, czyli przyjaciele Eddiego. Grupa dzieciaków, która zawsze trzyma się razem. Co robią dzieci w wieku 12,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pięcioro przyjaciół, zwana bandą, Eddie, Gav, Mickey, Hoppo i Nicky pochodzą z małego miasteczka Anderbury, w którym stosunkowo nic się nie dzieje.
Spędzają ze sobą czas praktycznie codziennie, do czasu, gdy miasteczkiem wstrząsa zabójstwo młodej dziewczyny. Rozczłonkowane ciało znajdują dzieciaki w lesie, naprowadzone rysunkami kredą. Od tej pory ich przyjaźń jak i życie mieszkańców nie będzie takie samo.
Książka wciągnęła mnie od początku. Historię opisuje jeden z chłopców, Eddie, w wieku 12 lat z 1986r. i 30 lat później. Rozdziały są podzielone, raz z przeszłości, a raz z teraźniejszości.
Na początku bardziej wciągnęła mnie historia dzieciaków, ten ich zapał, chęć przygody, ale również tajemnice i zrozumienie dorosłych. Wszyscy mają jakieś tajemnice, bez względu na wiek.
Nie zawsze dzieciństwo jest beztroskie czemu dowodzi ta książka. Dla mnie jest bardzo prawdziwa, bo nie upiększa kolorami życia, porusza również ważne jak i trudne tematy. Opisy momentami są brutalne, ale sprawia to iż bardziej staje się to prawdziwe, bo takie rzeczy się zdarzają.
Tajemnice z dzieciństwa przekładają się na późniejsze życie, akcja nabiera tempa , a zakończenie zaskakuje.
Dla mnie książka warta jest uwagi, nie tylko ze względu na kryminalną zagadkę morderstwa, ale również innych poruszanych tematów.

Pięcioro przyjaciół, zwana bandą, Eddie, Gav, Mickey, Hoppo i Nicky pochodzą z małego miasteczka Anderbury, w którym stosunkowo nic się nie dzieje.
Spędzają ze sobą czas praktycznie codziennie, do czasu, gdy miasteczkiem wstrząsa zabójstwo młodej dziewczyny. Rozczłonkowane ciało znajdują dzieciaki w lesie, naprowadzone rysunkami kredą. Od tej pory ich przyjaźń jak i życie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To jedna z książek, które bardzo łatwo się czyta, które wciągają od pierwszych stron. Nic tu nie jest oczywiste. Ukazuje świat widziany oczami dziecka, świat który wcale nie jest kolorowy wręcz przeciwnie jest mroczny, przepełniony śmiercią i złymi uczynkami.

To jedna z książek, które bardzo łatwo się czyta, które wciągają od pierwszych stron. Nic tu nie jest oczywiste. Ukazuje świat widziany oczami dziecka, świat który wcale nie jest kolorowy wręcz przeciwnie jest mroczny, przepełniony śmiercią i złymi uczynkami.

Pokaż mimo to