W tej książce po prostu nie dzieje się kompletnie nic. Fabuła bez ładu i składu, drewniane dialogi. Mnóstwo niepotrzebnych rzeczy, które nie wnoszą nic a nic. Nijacy bohaterowie. Ten Krediarz jest, ale go nie ma. Jestem totalnie nią rozczarowana.

W tej książce po prostu nie dzieje się kompletnie nic. Fabuła bez ładu i składu, drewniane dialogi. Mnóstwo niepotrzebnych rzeczy, które nie wnoszą nic a nic. Nijacy bohaterowie. Ten Krediarz jest, ale go nie ma. Jestem totalnie nią rozczarowana.

„Kredziarz” to fascynująca historia, do czego może prowadzić dziecięca wyobraźnia i proste, nic nieznaczące i niewinne zabawy. Czytało się ją niezwykle szybko i przyjemnie (o ile można tak napisać w kontekście tak mrożącej krew w żyłach akcji),a zakończenie wbiło mnie w fotel. Zdecydowanie, warty uwagi kryminał/thriller, który na długo zostanie mi w pamięci.

Przede wszystkim książka napisana jest z perspektywy narratora, którego zamiarów nie koniecznie jesteśmy pewni, jest on tajemniczy i jego rola to typowo naprowadzanie nas na najważniejsze tropy. Przez to przez powieść można było płynąć, bardzo szybko ją przeczytać. Historia przedstawiona w utworze jest bardzo ciekawa, wręcz zaskakująca wieloma zwrotami akcji, ciekawie wykreowanymi bohaterami i poruszaną tematyką. Na plus również nawiązania do dzieł Kinga, które uwielbiam, a inspiracja jego twórczością, w „Kredziarzu” zupełnie mi nie przeszkadzała, a wręcz uważam ją za świetny zabieg. Podobał mi się również klimat książki – jej mrok, tajemniczość i melancholia wylewają się tu z każdej kartki utworu.

Jednym z minusów powieści jest jej lekki styl napisania, ponieważ rozdziały kończą się w nieodpowiednim momencie, na cliffhangerze, co zaczynało w końcu drażnić. Często rozdziały czy podrozdziały kończyły się frazami „spojlerowymi” mającymi wbić czytelnika w dalszą historię i wzbudzić jego zainteresowanie, typu „nikt nie spodziewał się, że to był ostatni raz, gdy widzieli go żywego”, co niejednokrotnie powodowało, że przewracałam oczami, zwyczajnie odechciewało mi się wracać do akcji. Ponadto zakończenie wbiło mnie w fotel, a jednocześnie wolałabym gdyby kilka wątków zostało jeszcze wytłumaczonych (brakuje na oko 2-3 stron),by nie odczuwać niedosytu tej historii.

„Kredziarz” to zaskakująco dobra pozycja z gatunku kryminał/thriller, czyta się ją niezwykle szybko i zwyczajnie przyjemnie. Z tego względu nie mogę doczekać się momentu, gdy zapoznam się z kolejnymi książkami autorki. Polecam.

„Kredziarz” to fascynująca historia, do czego może prowadzić dziecięca wyobraźnia i proste, nic nieznaczące i niewinne zabawy. Czytało się ją niezwykle szybko i przyjemnie (o ile można tak napisać w kontekście tak mrożącej krew w żyłach akcji),a zakończenie wbiło mnie w fotel. Zdecydowanie, warty uwagi kryminał/thriller, który na długo zostanie mi w pamięci.

Przede...

Naprawdę jestem mile zaskoczona. Nie trzeba super detektywów, a fabuła i tak potrafi się kryminalnie kręcić. Brawo

Naprawdę jestem mile zaskoczona. Nie trzeba super detektywów, a fabuła i tak potrafi się kryminalnie kręcić. Brawo

Z plusów: czytało się szybko.
Z minusów: ciągłe rzucanie hasłami typu „nie spodziewałem się, że to ten dzień zmieni moje życie” czy „wtedy nikt nie wiedział, że ona nigdy nie dożyje starości” itp. Wiem, że to ma zapowiadać ważny moment, ale jak dla mnie tylko za wcześnie rozładowuje całe napięcie.

Sięgnęłam po książkę z polecenia booktube'a; zainteresował mnie motyw narratora, któremu czytelnik nie do końca powinien wierzyć (ang. ‘unreliable narrator’),ale przypomniałam sobie o tym dopiero przy największym plot twiście (czyli w sumie pod koniec). I może to była kwestia tego, że nie wiedziałam, czego dotyczy fabuła, a może zmyliły mnie tytuł i opis z tyłu, które sugerują zupełnie inny rodzaj historii, ale czuję się zawiedziona. Poza tym narratorem nic mnie w tej książce nie zainteresowało. Ot, taki thriller do zabicia czasu w weekend.

Nie zrozumcie mnie źle, książka nie jest zła, po prostu... niczym więcej się nie wyróżnia. Po dwóch naprawdę dobrych horrorach to tyle i aż tyle.

Dopisek: no właśnie, thriller. Z jakiegoś powodu sądziłam, że to horror. Może też dlatego jestem zawiedziona.

Z plusów: czytało się szybko.
Z minusów: ciągłe rzucanie hasłami typu „nie spodziewałem się, że to ten dzień zmieni moje życie” czy „wtedy nikt nie wiedział, że ona nigdy nie dożyje starości” itp. Wiem, że to ma zapowiadać ważny moment, ale jak dla mnie tylko za wcześnie rozładowuje całe napięcie.

Sięgnęłam po książkę z polecenia booktube'a; zainteresował mnie motyw...

Książkę pochłonęłam w jeden wieczór. Jest dość dobrze napisana, akcja wciąga. Plot twist na końcu zaskakuje

Książkę pochłonęłam w jeden wieczór. Jest dość dobrze napisana, akcja wciąga. Plot twist na końcu zaskakuje

Bardzo dobry thriller, a jeszcze lepsza powieść przygodowa. Rzeczywiście widać silną inspirację Stephenem Kingiem. Fabuła, bohaterowie, sceneria to kopia "Tego". Nawet imiona bohaterów się pokrywają. Mimo wszystko (a może właśnie dlatego) czytało mi się ją bardzo dobrze. Jest napisana lekkim stylem, rozdziały zgrabnie się łączą, a akcja dynamicznie posuwa się do przodu. Z drugiej strony jest to jawna kopia innej książki, plus zakończenie pozostawia lekki niedosyt pozostawiając kilka kwestii bez odpowiedzi.
Finalnie, przymykając oko na etyczny aspekt plagiatu daję jej notę "bardzo dobra".

Bardzo dobry thriller, a jeszcze lepsza powieść przygodowa. Rzeczywiście widać silną inspirację Stephenem Kingiem. Fabuła, bohaterowie, sceneria to kopia "Tego". Nawet imiona bohaterów się pokrywają. Mimo wszystko (a może właśnie dlatego) czytało mi się ją bardzo dobrze. Jest napisana lekkim stylem, rozdziały zgrabnie się łączą, a akcja dynamicznie posuwa się do przodu. Z...

Niezbyt udana próba podrobienia Kinga.

Niezbyt udana próba podrobienia Kinga.

Nie tak dobra jak się spodziewałam po licznych recenzjach. Zakończenie faktycznie bardzo ciekawe i zaskakujące, jednak sama książka nie wciągnęła mnie.
,, Płonące dziewczyny,, jak dla mnie o wiele lepsze.

Nie tak dobra jak się spodziewałam po licznych recenzjach. Zakończenie faktycznie bardzo ciekawe i zaskakujące, jednak sama książka nie wciągnęła mnie.
,, Płonące dziewczyny,, jak dla mnie o wiele lepsze.

takie dobre gówno jak ci się nudzi i nie masz co w życiu zrobić to polecam przeczytać, bo fajnie się czyta i mam wrażenie, że jest napisane łatwym językiem ,alejedynym minusem jest to że historia wydaje się być strasznie oklepana.

takie dobre gówno jak ci się nudzi i nie masz co w życiu zrobić to polecam przeczytać, bo fajnie się czyta i mam wrażenie, że jest napisane łatwym językiem ,alejedynym minusem jest to że historia wydaje się być strasznie oklepana.

Bardzo miło spędziłam czas z tą książką niechętnie ją odkładałam. Do samego końca ciekawa byłam jak ona się zakończy. Zakończenie super. Polecam

Bardzo miło spędziłam czas z tą książką niechętnie ją odkładałam. Do samego końca ciekawa byłam jak ona się zakończy. Zakończenie super. Polecam