Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam mieszane uczucia. Nawet nie wiem od czego zacząć. Nie lubię polskich autorów. Czasem trafi się jakaś super książka. Zawsze chciałam spróbować K. Bondy i R. Mroza. Bonda nie podeszła, teraz miałam okazję poznać Mroza. Zaczęłam od Forsta, przerwałam niemal na początku bo irytował mnie główny bohater. Koleżanka bardzo zachwalała tą książkę. Ok. Przerwałam po 1/3 ale obiecałam sobie skończyć. Uff udało się. Ruszyły mnie tylko opisy znęcania się. I w sumie zakończenie, lecz nie na tyle bym miała jakiś mega efekt wow. Po prostu taka myśl o nie spodziewałam się. Bez refleksji. Zdecydowanie Pan Mróz nie dla mnie.

Mam mieszane uczucia. Nawet nie wiem od czego zacząć. Nie lubię polskich autorów. Czasem trafi się jakaś super książka. Zawsze chciałam spróbować K. Bondy i R. Mroza. Bonda nie podeszła, teraz miałam okazję poznać Mroza. Zaczęłam od Forsta, przerwałam niemal na początku bo irytował mnie główny bohater. Koleżanka bardzo zachwalała tą książkę. Ok. Przerwałam po...

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony mi się podobała. Ale z czasem zaczęła mnie denerwować i czekałam na koniec. Głupie było to, że jednym z głównych bohaterów był policjant, a właściwie komisarz, który nie zorientował się, że coś w jego domu jest nie tak. Dobrze, na początku rozumiem. Ale potem już było to wszystko dość grubymi nićmi szyte. Jak to ktoś napisał, 90% książki można wyrzucić.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony mi się podobała. Ale z czasem zaczęła mnie denerwować i czekałam na koniec. Głupie było to, że jednym z głównych bohaterów był policjant, a właściwie komisarz, który nie zorientował się, że coś w jego domu jest nie tak. Dobrze, na początku rozumiem. Ale potem już było to wszystko dość grubymi nićmi szyte. Jak to ktoś napisał, ...

Kolejna niesamowita powieść Jodi Co ta kobieta w sobie ma, że jej książki tak wciągają? ;) Sama historia jest bardzo ciekawa. Wielka sprawa, wielka Pani Adwokat i młoda dziewczyna urodzona i wychowana na farmie Amiszów. Morderstwo niewinnej istotki, stan dysocjacji, koszula pod derkami. Po drodze kilka zwrotów akcji. Szybko się czyta. Bardzo polecam ;)

Kolejna niesamowita powieść Jodi Co ta kobieta w sobie ma, że jej książki tak wciągają? ;) Sama historia jest bardzo ciekawa. Wielka sprawa, wielka Pani Adwokat i młoda dziewczyna urodzona i wychowana na farmie Amiszów. Morderstwo niewinnej istotki, stan dysocjacji, koszula pod derkami. Po drodze kilka zwrotów akcji. Szybko się czyta. Bardzo polecam ;)

Nadal jestem pod wrażeniem. Jak zawsze Jodi jest fenomenalna. Ogólnie lubię sale sądowe- tzn czytać o rozprawach :) Domyślałam się, jak się skończy książka, mimo wszystko byłam zaskoczona przebiegiem zdarzenia, które doprowadziło do tego iż Chris znalazł się na sali rozpraw. Ogólnie nie można się nudzić, wartka akcja. Nie przeszkadza nawet powrót do przeszłości, wręcz przeciwnie. Wszystko z czasem się wyjaśnia.
Uwielbiam sposób pisania Jodi. Mam nadzieję, że w końcu poznam je wszystkie ;)
Polecam.

Nadal jestem pod wrażeniem. Jak zawsze Jodi jest fenomenalna. Ogólnie lubię sale sądowe- tzn czytać o rozprawach :) Domyślałam się, jak się skończy książka, mimo wszystko byłam zaskoczona przebiegiem zdarzenia, które doprowadziło do tego iż Chris znalazł się na sali rozpraw. Ogólnie nie można się nudzić, wartka akcja. Nie przeszkadza nawet powrót do przeszłości, wręcz...

Hm w sumie mam mieszane uczucia. Taki mały powrót do Ewy z sentymentu. Stwierdziłam, że wyrosłam z tych nastoletnich problemów. Obgadywania chłopaków, czy problemów z nauczycielami. Zwyczajnie mnie to nudzi. Ale mimo wszystko uważam, że główny problem jest świetnie ukazany. Jest tam również wątek niepełnosprawnej dziewczyny. Jak mimo, że już i tak miała ciężko, można uczynić życie tej osoby jeszcze bardziej uciążliwym- pod piękną "troską rodzicielską".
W sumie polecam tę książkę nastoletnim osobom, do których głównie jest ta książka kierowana ;)

Hm w sumie mam mieszane uczucia. Taki mały powrót do Ewy z sentymentu. Stwierdziłam, że wyrosłam z tych nastoletnich problemów. Obgadywania chłopaków, czy problemów z nauczycielami. Zwyczajnie mnie to nudzi. Ale mimo wszystko uważam, że główny problem jest świetnie ukazany. Jest tam również wątek niepełnosprawnej dziewczyny. Jak mimo, że już i tak miała ciężko, można...

Szczerze, w zasadzie nie wiem co powiedzieć. Dobrze mi się czytało. Z racji tego, że sięgnęłam po tą książkę po obejrzeniu filmu, wiedziałam co się wydarzy. Ogólnie nigdy nie mam z tym problemu (jak chociażby czytana dziesiątki razy saga "Harry Potter")tak tutaj jakoś ciągnęła mi się historia zwłaszcza jak już rozpoczęły się Igrzyska na arenie. Nie spodziewałam się tego, ciekawiła mnie ta pozycja a tu taki klops. Mimo wszystko ciekawa jestem kolejnych części.

Szczerze, w zasadzie nie wiem co powiedzieć. Dobrze mi się czytało. Z racji tego, że sięgnęłam po tą książkę po obejrzeniu filmu, wiedziałam co się wydarzy. Ogólnie nigdy nie mam z tym problemu (jak chociażby czytana dziesiątki razy saga "Harry Potter")tak tutaj jakoś ciągnęła mi się historia zwłaszcza jak już rozpoczęły się Igrzyska na arenie. Nie spodziewałam się tego,...

Szczerze, byłam bardzo ciekawa tej książki. Lubię takie tematy. Ale ta mnie wyjątkowo nie wciągnęła. Ledwo ją skończyłam i to z wielką przyjemnością czytałam ostatnie zdanie na zasadzie- nareszcie mam to za sobą. Z reguły nie zostawiam niedoczytanych książek. Zdarza się-owszem, lecz dość rzadko ;) Nie potrafię powiedzieć, co mi się tam nie podobało. Po prostu, tak czasami jest.

Szczerze, byłam bardzo ciekawa tej książki. Lubię takie tematy. Ale ta mnie wyjątkowo nie wciągnęła. Ledwo ją skończyłam i to z wielką przyjemnością czytałam ostatnie zdanie na zasadzie- nareszcie mam to za sobą. Z reguły nie zostawiam niedoczytanych książek. Zdarza się-owszem, lecz dość rzadko ;) Nie potrafię powiedzieć, co mi się tam nie podobało. Po prostu, tak czasami jest.

Trzy krótkie historie o różnych odcieniach miłości.
Pierwsza, relacje dziecko- rodzice. Miłość- porzucenie- samotność. Najbardziej mi się podobała. Byłam ciekawa co dalej. Jestem zawiedziona.
Druga- monolog kobiety, która nie dopuszcza do myśli faktu, że odchodzi od niej mężczyzna. Chaotyczna, męcząca opowieść.
Trzecia- historia Dziewczyny o Szarych Oczach marząca o tym by być Zielonooką Dziewczyną. Spotyka swojego Księcia z Bajki w dramatycznych okolicznościach. I jak to bywa, można założyć, że żyli długo i szczęśliwie.
Książka mi się nie podobała. Nie lubię tego typu opowiadań. Krótkich, z otwartym zakończeniem. Po co w ogóle pisać takie rzeczy? By pobudzić wyobraźnię? Osobiście, wolę gdy historia ma wstęp, akcję właściwą i odpowiednie zakończenie. Tutaj tego nie znalazłam. Czytanka na jeden wieczór. Nie polecam ;)

Trzy krótkie historie o różnych odcieniach miłości.
Pierwsza, relacje dziecko- rodzice. Miłość- porzucenie- samotność. Najbardziej mi się podobała. Byłam ciekawa co dalej. Jestem zawiedziona.
Druga- monolog kobiety, która nie dopuszcza do myśli faktu, że odchodzi od niej mężczyzna. Chaotyczna, męcząca opowieść.
Trzecia- historia Dziewczyny o Szarych Oczach marząca o tym by...

Całe szczęście dość dawno oglądałam film w związku z tym zaskoczona byłam zakończeniem ;) Ogólnie troszkę dłużył mi się moment przed przystąpieniem do "niespodzianki" przygotowanej przez Kapitol może i dlatego, że wiedziałam że do tego dojdzie. W związku z tym lepiej najpierw przeczytać, później obejrzeć film ;) W moim przypadku gdyby nie film, w ogólne bym nie sięgnęła po tą trylogię. Kompletnie nie moja bajka ;)

Całe szczęście dość dawno oglądałam film w związku z tym zaskoczona byłam zakończeniem ;) Ogólnie troszkę dłużył mi się moment przed przystąpieniem do "niespodzianki" przygotowanej przez Kapitol może i dlatego, że wiedziałam że do tego dojdzie. W związku z tym lepiej najpierw przeczytać, później obejrzeć film ;) W moim przypadku gdyby nie film, w ogólne bym nie sięgnęła po...

Nie sądziłam że tak bardzo mi się ta książka spodoba. Nie lubię wszelkiej maści horrorów, thrillerów i innych tego typu tworów. Z racji nie czytania takich teksów, ten był dla mnie wystarczająco mocny, wciągający i trzymający w napięciu. „Najlepsze” jest to, że raz nawet miałam koszmar związany z „Domofonem” :D

Nie sądziłam że tak bardzo mi się ta książka spodoba. Nie lubię wszelkiej maści horrorów, thrillerów i innych tego typu tworów. Z racji nie czytania takich teksów, ten był dla mnie wystarczająco mocny, wciągający i trzymający w napięciu. „Najlepsze” jest to, że raz nawet miałam koszmar związany z „Domofonem” :D

Sięgnęłam po tą książkę z nudów. Chciałam czymkolwiek ocucić przerwaną wenę na czytanie ;) Książka była słaba. Na początku, a właściwie do połowy ;) Literatura dla młodzieży. Typowa. Stwierdziłam, że wyrosłam z niej na amen, mam tylko niesamowity sentyment do serii miętowej Ewy Nowak. Reszta póki co, odpada- ta również. Zaczęła mi się podobać dopiero od opowieści o Rudej Księżniczce ;) Potem już tylko chwila i koniec ;) Jedna tylko myśl mnie naszła podczas czytania, że Weronika zrobiła Markowi dokładnie to samo, co Filip Weronice. Swoją drogą, wena mi umarła na dłużej ;)

Sięgnęłam po tą książkę z nudów. Chciałam czymkolwiek ocucić przerwaną wenę na czytanie ;) Książka była słaba. Na początku, a właściwie do połowy ;) Literatura dla młodzieży. Typowa. Stwierdziłam, że wyrosłam z niej na amen, mam tylko niesamowity sentyment do serii miętowej Ewy Nowak. Reszta póki co, odpada- ta również. Zaczęła mi się podobać dopiero od opowieści o Rudej...

W sumie podobał mi się Zyga i Zielny. Ale jakoś szczególnie mnie nie wciągnęła ;)

W sumie podobał mi się Zyga i Zielny. Ale jakoś szczególnie mnie nie wciągnęła ;)

Emocjonalna. Problematyczna. Myślę, że mogłaby ją przeczytać każda mama i dorosła córka ;) Oczywiście nie tylko, ale głównie ;) Nie wiem ,czy dzięki tej książce, sięgnę po inne pozycje tych autorek (lub każdej z osobna, jak są), ale cieszę się, że miałam okazję przeczytać ta pozycję. Szczerze polecam.

Emocjonalna. Problematyczna. Myślę, że mogłaby ją przeczytać każda mama i dorosła córka ;) Oczywiście nie tylko, ale głównie ;) Nie wiem ,czy dzięki tej książce, sięgnę po inne pozycje tych autorek (lub każdej z osobna, jak są), ale cieszę się, że miałam okazję przeczytać ta pozycję. Szczerze polecam.

Szczerze, byłam ciekawa tej części. Niestety nudziła mnie. Podstawowym błędem było to, że najpierw obejrzałam film-wszystkie 3, od tego się zaczęło, inaczej w ogóle bym nie sięgnęła po tą trylogię- nie moja tematyka. Na moje szczęście mało pamiętałam, więc zaskoczeniem była ostatnia strzała, którą wypuściła Katnis, jak i śmierć jednej z najbliższych jej osób. Niestety ostatnie rozdziały czytałam pobieżnie, tylko ostatni od deski do deski. Wynudziłam się niemiłosiernie. Cieszę się, że to już za mną. Musiałam przeczytać, mając za sobą poprzednie części ;)

Szczerze, byłam ciekawa tej części. Niestety nudziła mnie. Podstawowym błędem było to, że najpierw obejrzałam film-wszystkie 3, od tego się zaczęło, inaczej w ogóle bym nie sięgnęła po tą trylogię- nie moja tematyka. Na moje szczęście mało pamiętałam, więc zaskoczeniem była ostatnia strzała, którą wypuściła Katnis, jak i śmierć jednej z najbliższych jej osób. Niestety...

Nie mogę się otrząsnąć. Jeszcze nie czytałam książki tego typu. Koleżanka mi ją poleciła, wręcz opowiedziała część treści (relacjonowała na bieżąco) ;) Ostatecznie sama wzięłam się za czytanie. Historia wciąga, czytałam ją jednym tchem. Nie spodziewałam się takiej historii. Każda strona, każdy kolejny rozdział odkrywałam z napięciem i zaciekawieniem. Chętnie sięgnę po inne książki pana Musso ;)

Nie mogę się otrząsnąć. Jeszcze nie czytałam książki tego typu. Koleżanka mi ją poleciła, wręcz opowiedziała część treści (relacjonowała na bieżąco) ;) Ostatecznie sama wzięłam się za czytanie. Historia wciąga, czytałam ją jednym tchem. Nie spodziewałam się takiej historii. Każda strona, każdy kolejny rozdział odkrywałam z napięciem i zaciekawieniem. Chętnie sięgnę po inne...

Wspaniała książka. Szybko się czyta, wciąga. Muszę przyznać, że jakiś czas temu obejrzałam film, więc wiedziałam czego się spodziewać. W trakcie czytania stwierdziłam, że książka jest świetnie zekranizowana. Niestety był moment, kiedy mi się dłużyła- mianowicie praca Minny u Celii- oczekiwanie kiedy wyjdzie na jaw powód dziwnego zachowania „panienki”. Ogólnie książka dość wstrząsająca ale i sprawa myślę że znana przez większość osób- mam na myśli traktowanie służących przez ich pracodawczynie. Oczywiście nie znaczy, że każdy biały pracodawca był zły. Jak wszędzie, świat stworzony jest w wielu odcieniach szarości a nie tylko czerń- biel ;) Ogólnie bardzo polecam, warta przeczytania.

Wspaniała książka. Szybko się czyta, wciąga. Muszę przyznać, że jakiś czas temu obejrzałam film, więc wiedziałam czego się spodziewać. W trakcie czytania stwierdziłam, że książka jest świetnie zekranizowana. Niestety był moment, kiedy mi się dłużyła- mianowicie praca Minny u Celii- oczekiwanie kiedy wyjdzie na jaw powód dziwnego zachowania „panienki”. Ogólnie książka dość...

Nie wiem co powiedzieć. To moja pierwsza książka Tarryn. Kompletnie nie spodziewałam się takiej treści. Faktem jest, że wciąga, właściwie od pierwszej strony. Sprawia, że chcemy się dowiedzieć więcej... W pewnym momencie przeżyłam pełną dezorientację. Zagubiłam się w treści, przepadłam. Dłuższa chwila minęła zanim się pozbierałam i mogłam kontynuować. Myślę, że warta przeczytania.

Nie wiem co powiedzieć. To moja pierwsza książka Tarryn. Kompletnie nie spodziewałam się takiej treści. Faktem jest, że wciąga, właściwie od pierwszej strony. Sprawia, że chcemy się dowiedzieć więcej... W pewnym momencie przeżyłam pełną dezorientację. Zagubiłam się w treści, przepadłam. Dłuższa chwila minęła zanim się pozbierałam i mogłam kontynuować. Myślę, że warta...