Księga Dwóch Dróg

Dawno, dawno temu zakochałam się w twórczości Jodi Picoult. Jako, że w momencie gdy zaczęłam czytać jej powieści gdy kilka było już wydanych - nagromadziły się zaległości, które kiedyś nadrobię.
"Księga Dwóch Dróg" to nowość, powieść wydana w 2021 r. Cieszę się, że udało mi się ją przeczytać w miarę szybko, w momencie gdy tylko pojawiła się na półkach księgarń.
Niestety - nadal tęsknię za stylem i konstrukcją jej dawniejszych książek. Do tych nowych nie do końca mogę się przekonać...
Dziś opisywana powieść jest interesująca... Porusza bardzo, bardzo trudny temat. Główna bohaterka jest doulą. Kojarzy się to dobrze, przecież kobiety pracujące w tym zawodzie pomagają w porodach prawda? Dawn jednak pracuje jako doula umierania - towarzyszy ludziom podczas śmierci. Przyznam - pierwszy raz słyszałam o takiej pracy (dopiero po lekturze "Księgi dwóch dróg" zdarzyło się, że trafiłam na tą tematykę po raz kolejny).
Towarzyszymy Dawn nie tylko w pracy, ale również w życiu osobistym. Jest ono dosyć zawirowane. Akcja powieści dzieje się w Ameryce - gdzie mieszka z rodziną oraz w Egipcie - gdzie nasza bohaterka wyrusza by odnaleźć mężczyznę z przeszłości. Czy się uda? Czy decyzje, które podejmie okażą się
Książka okazała się dla mnie trudna. Nudził mnie wątek związany z Egiptem, bardzo ciekawił - amerykański. Ostatecznie - wystawiam ocenę dobrą - Jodi Picoult zawsze na końcu potrafi zaskoczyć!

www.recenzjeknigoholiczki.blogspot.com

Dawno, dawno temu zakochałam się w twórczości Jodi Picoult. Jako, że w momencie gdy zaczęłam czytać jej powieści gdy kilka było już wydanych - nagromadziły się zaległości, które kiedyś nadrobię.
"Księga Dwóch Dróg" to nowość, powieść wydana w 2021 r. Cieszę się, że udało mi się ją przeczytać w miarę szybko, w momencie gdy tylko pojawiła się na półkach księgarń.
Niestety -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

👑 Ta niekoronowana królowa swojego gatunku po raz kolejny przekonuje nas, że nic ją z tego tronu nie strąci.

Dawn to doula od śmierci i umierania. Rodzina osoby śmiertelnie chorej może ją wynająć aby pomogła przejść tą ostatnią z dróg osobie umierającej jak i rodzinie tego człowieka. Jednak Dawn traktuje to nie tylko jako pracę, do swoich podopiecznych i ich bliskich ma stosunek emocjonalny.

Pewne wydarzenie powoduje, że nasza bohaterka udaje się w sentymentalną podróż. Trochę chce sobie odpowiedzieć na pytanie co by było gdyby...
Czy istnieje możliwość na to by nie ułożyć sobie życie od nowa ale cofnąć się do jakiegoś punktu?

Książka pełna refleksji, przemyśleń. Powoli poznajemy kolejne etapy i nie jest to przygoda, to raczej spacer po meandrach życia.

Mężczyzna sprzed lat, mąż i ona... Jak potoczą się ich losy? Jakie decyzje podejmie Dawn? Tego dowiecie się z lektury.

Autorka po raz kolejny pokazała, że trudne tematy w książce mogą dać wyjątkową lekturę.
Czy mi się podobało? Owszem, choć książka nie skradła mojego serca i czytałam powieści tej autorki, które oceniam lepiej.

👑 Ta niekoronowana królowa swojego gatunku po raz kolejny przekonuje nas, że nic ją z tego tronu nie strąci.

Dawn to doula od śmierci i umierania. Rodzina osoby śmiertelnie chorej może ją wynająć aby pomogła przejść tą ostatnią z dróg osobie umierającej jak i rodzinie tego człowieka. Jednak Dawn traktuje to nie tylko jako pracę, do swoich podopiecznych i ich bliskich ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieściami Jodi Picoult zaczytywałam się jako nastolatka, dlatego gdy zobaczyłam jej najnowszą książkę, sięgnęłam po nią z dużym zainteresowaniem. Chciałam się przekonać, czy styl autorki po tylu latach wciąż będzie do mnie trafiał. “Księga dwóch dróg” wprawdzie znacząco różni się od książek, które pamiętam z przeszłości, ale ogólnie mi się podobała.
To solidna powieść obyczajowa z elementami refleksji na temat śmierci, miłości, życiowych wyborów oraz ich konsekwencji.
Fabuła sama w sobie lekko trąci Harlequinem albo filmem z taśmowej produkcji kanału Lifetime, za to jest sposób w jaki została poprowadzona, w nawiązaniu do pojawiających się w tekście twierdzeń fizyki kwantowej dotyczącej welowymiarowości, zrobił na mnie pozytywne wrażenie.
Szczególnie zainteresował mnie zawód głównej bohaterki, która jest doulą od umierania, ułatwiającą w przeróżny sposób ostatnie dni swoim klientom. Natomiast część dotycząca poprzedniej profesji Dawn i fragmenty związane z egiptologią były dla mnie przytłaczające. Widać, że autorka wykonała ogromną i rzetelną pracę zagłębiając się w temat, ale książką nic by nie straciła na okrojeniu ciekawostek związanych ze starożytnym Egiptem, a wręcz przeciwnie - stałaby się łatwiejsza w odbiorze.

Powieściami Jodi Picoult zaczytywałam się jako nastolatka, dlatego gdy zobaczyłam jej najnowszą książkę, sięgnęłam po nią z dużym zainteresowaniem. Chciałam się przekonać, czy styl autorki po tylu latach wciąż będzie do mnie trafiał. “Księga dwóch dróg” wprawdzie znacząco różni się od książek, które pamiętam z przeszłości, ale ogólnie mi się podobała.
To solidna powieść...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem fanką Jodi Picoult już od dawna, dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po jej najnowszą powieść „Księgę dwóch dróg”.

Autorka za każdym razem porusza nowe tematy. Tym razem dowiedziałam się, że jest taka profesja jak doula od umierania i nie chodzi tu o zawód pielęgniarki czy opiekunki społecznej od medycznych i fizycznych czynności przy chorym. Doula od umierania pomaga oswoić się z tematem śmierci choremu i jego bliskim. Porządkuje sprawy umierającego, załatwia wszystko to, o czym przerażeni bliscy mogą zapomnieć. Podpowiada im, co jest w tym momencie najważniejsze.

Współczesna wiara i niewiara jest zestawiona z religią starożytnego Egiptu. Jodi Picolut przed napisaniem tej powieści udała się tam w podróż. Czytając, czuje się jej fascynację odkryciami archeologicznymi. Przenosi nas w świat bóstw, faraonów, piramid i grobowców.

Akcja tej powieści toczy się dwutorowo. Jeden tor to przeszłość głównej bohaterki, egiptolożki Dawn, a z drugi to jej teraźniejszość, czyli profesja douli.

Stwierdzenia, że życie i śmierć to rewers i awers jednej monety, a sam akt urodzenia jest skazaniem nas na śmierć, nie są żadną nowością. Autorka próbuje łącznie z czytelnikiem znaleźć odpowiedź na pytania: dlaczego nie umiemy rozmawiać o śmierci, dlaczego nas zaskakuje, dlaczego same mówienie o niej wzbudza nasz strach. Mamy tutaj wiarygodny wykład jak radzili sobie z tym tematem starożytni Egipcjanie. Dla nich życie na ziemi to krótka chwila, życie w zaświatach to wieczność. Jednocześnie bohaterka przeżywa proces umieranie jej miłości w małżeństwie. Etap utraty zaufania, brak rozmów i fizycznej bliskości. Mam wrażenie, że Judi Picoult wraz z upływem czasu sięga po coraz głębsze tematy. Jej powieść daje dużo do myślenia. Pozwala porównać jej przemyślenia z własnymi. Przypomina to oswajanie dzikiego zwierzątka jakim jest temat śmierci, a wszystko to dzieje się w brawurowo poprowadzonej akcji.

„Księga dwóch dróg” to kolejna powieść tej autorki, po którą warto sięgnąć. Chociaż nie daje nam gotowych odpowiedzi, jak żyć, to skłania do zadawania sobie ważnych i trudnych pytań.

https://www.recenzjenawidelcu.pl/2021/04/ksiega-dwoch-drog-jodi-picoult.html

Jestem fanką Jodi Picoult już od dawna, dlatego z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po jej najnowszą powieść „Księgę dwóch dróg”.

Autorka za każdym razem porusza nowe tematy. Tym razem dowiedziałam się, że jest taka profesja jak doula od umierania i nie chodzi tu o zawód pielęgniarki czy opiekunki społecznej od medycznych i fizycznych czynności przy chorym. Doula od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieści Jodi Picoult wydawane są w Polsce od połowy lat 90. XX w. Do tej pory ukazało się ich dwadzieścia pięć. Nie znam ich wszystkich, ale kilka szczególnie utkwiło mi w pamięci (choćby bestsellerowa „Bez mojej zgody” na podstawie której powstał film w 2009 roku). Najnowszą - „Księgą dwóch dróg” - autorka rozbiła bank w moim prywatnym rankingu!

Od kilku miesięcy tkwiłam w czytelniczym marazmie – żadna z czytanych książek nie potrafiła przykuć uwagi, w każdej szukałam błędów, niedociągnięć i wad. „Księga dwóch dróg” zmieniła wszystko. Dawn Edelstein jest doulą do umierania, która pomaga przejść osobie chorej i bliskim przez proces umierania świadomie i z czułością. Zawód niemiłosiernie trudny i bolesny, który wżera się w życie osobiste i uczy cieszenia się chwilami. Przed laty wiązała swoją karierę z Egiptem – była na dobrej drodze by zostać szanowanym egiptologiem prowadzącym badania nad Księgą Dwóch Dróg, czyli najstarszym przewodnikiem po zaświatach. Dzień, w którym musi zmierzyć się z własną śmiertelnością wpłynie na decyzje i wybory wielu osób…

Czy naszym życiem rządzi przeznaczenie? Czy decyzje mozolnie budują fundament naszego szczęścia i powodzenia? Czy w życiu można kochać tylko raz, a pierwsza miłość jest tą najważniejszą? Czy na co dzień rozważamy różne scenariusze? Co by było gdyby…?

Tym razem Jodi Picoult czaruje od pierwszej strony. Połączenie ludzkich tragedii z historią starożytnego Egiptu to genialna koncepcja. Picoult jest zresztą znana z poruszania tematów ważnych i absorbujących. Od pierwszych stron tworzy niepowtarzalny klimat, który dużo zawdzięcza wielowątkowej fabule. Z każdą stroną chce się więcej, i więcej, tym bardziej że autorka dba o realizm i autentyczność. To powieść dojrzała, w dodatku naszpikowana wiedzą –materialną, duchową, mitologiczną i kwantową. „Księga dwóch dróg” wciąga i zmusza do refleksji, na każdym kroku autorka stara się uświadomić, że nawet najdrobniejsze wybory mogą mieć wpływ na nasze życie.

„Mój kalendarz jest pełen zmarłych”

Jodi Picoult nadal pisze genialnie. Nie mam co do tego wątpliwości.

Powieści Jodi Picoult wydawane są w Polsce od połowy lat 90. XX w. Do tej pory ukazało się ich dwadzieścia pięć. Nie znam ich wszystkich, ale kilka szczególnie utkwiło mi w pamięci (choćby bestsellerowa „Bez mojej zgody” na podstawie której powstał film w 2009 roku). Najnowszą - „Księgą dwóch dróg” - autorka rozbiła bank w moim prywatnym rankingu!

Od kilku miesięcy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tym razem Picoult mocno mnie rozczarowała. Sięgając po jej książki liczę na mądrą, zmuszającą do refleksji lekturę, która porusza do głębi. Niestety przy „Księdze Dwóch Dróg” tego nie dostałam – jedyne emocje jakie ta lektura we mnie wywołała to nuda i irytacja. Główna bohaterka, matka, żona, kobieta, która pomaga ludziom przygotować się do śmierci, sama jest tak niedojrzała, że przechodzi to ludzkie pojęcie. Autorka dużo miejsca poświęca na opisywanie fizyki kwantowej (zawód męża bohaterki) i starożytnej historii Egiptu, jednak robi to w sposób tak nudny sposób, że miałam ochotę te fragmenty po prostu pominąć. Tematy, które książka ma poruszać, czyli głównie śmiertelność postrzegana współcześnie i te tysiące lat temu, ale i poszukiwanie własnej drogi i ostateczność podejmowania decyzji mają potencjał, jednak tu nie został on wykorzystany – nie dowiedziałam się z książki niczego nowego i nie zmusiła mnie do własnych przemyśleń na ten temat. Nie dałam rady tej książki skończyć, a i tak żałuję czasu, który na nią poświęciłam.

Książkę przeczytałam dzięki portalowi CzytamPierwszy.

Tym razem Picoult mocno mnie rozczarowała. Sięgając po jej książki liczę na mądrą, zmuszającą do refleksji lekturę, która porusza do głębi. Niestety przy „Księdze Dwóch Dróg” tego nie dostałam – jedyne emocje jakie ta lektura we mnie wywołała to nuda i irytacja. Główna bohaterka, matka, żona, kobieta, która pomaga ludziom przygotować się do śmierci, sama jest tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie jestem w ocenie tej książki obiektywna ponieważ kocham książki Jodi Picoult, a będąc nastolatką byłam ogromną fanką starożytnego Egiptu.
Jak zawsze u Picoult książka jest napisana w piękny sposób, a historia Dawn wciągnęła mnie już od pierwszej strony.

Nie jestem w ocenie tej książki obiektywna ponieważ kocham książki Jodi Picoult, a będąc nastolatką byłam ogromną fanką starożytnego Egiptu.
Jak zawsze u Picoult książka jest napisana w piękny sposób, a historia Dawn wciągnęła mnie już od pierwszej strony.

Pokaż mimo to

Śmierć, starożytny Egipt i trójkąt miłośny

Drodzy Czytelnicy mojego bloga!
Z przyjemnością donoszę, że Jodi Picoult, jedna z moich najukochańszych Autorek, nadal pisze świetne książki, a Jej pióro ma się bardzo dobrze. Świadczy o tym najnowsza powieść, która jest naprawdę niesamowita i ma w sobie niekłamany urok. Czyta się ją naprawdę świetnie. Osobiście dałam się ponieść jej klimatowi i kilkuwymiarowej fabule od samego początku. Wiele osób przestrzegało mnie, że czytanie o śmierci, odchodzeniu i smutnym prawie, że żyjemy by umierać w dobie pandemii może mnie pokonać. Tak się jednak nie stało, a ja, choć w dość refleksyjnym czasem nastroju, dałam się ponieść emocjom i tej powieści.

Dawn jest specjalistką od śmierci i umierania. Pracuje jako doula. Można wynająć ją by towarzyszyła osobie umierająco chorej do ostatniej chwili. Z jej wsparcia może też korzystać rodzina tej osoby. Dawn nie narzeka na brak zleceń. Jej praca jest bardzo trudna i wymagająca. Nieprzewidywalna i wyczerpująca emocjonalnie. Dawn wkłada w nią całe swoje serce i mimo woli związuje się z osobami, które stają na jej zawodowej ścieżce. A wszystko zaczęło się od choroby i odejścia jej matki, którą pokonał rak. W hospicjum poznała też mężczyznę z którym połączyło ją uczucie, dziecko i nowe życie. To stare czyli badania w Egipcie, archeologię i karierę oraz miłość do innego mężczyzny Dawn odłożyła do lamusa. Ale po latach nadszedł czas i okoliczności, które sprawiły, że kobieta udała się w sentymentalną podróż by spotkać dawną miłość i zmierzyć się z prawdą ukrytą w przeszłości. Od tej pory wszystko już stało się inne i nie było powrotu do dawnej rzeczywistości. Bo w życiu nie możemy wybierać dwa razy, nie możemy żyć podwójnie, nie możemy mieć ciastka i równocześnie zjeść ciastko!

Fabuła "Księgi Dwóch Dróg" jest skonstruowana na zasadzie pytania co by było gdyby? Tym samym jej Autorka podkreśla ogromną ważność wyborów w naszym życiu, których dokonujemy tysiące. Jedne są bardziej ważne, inne mniej. Każde mniej lub bardziej rzutują jednak na naszą przyszłość. Niestety nie mamy opcji być i tu i tam, robić i to i to. Nie mamy opcji funkcjonowania w dwóch światach, życia na dwóch płaszczyznach i w dwóch rzeczywistościach.
Dawn z pewnością byłoby wtedy łatwiej. Ta bohaterka pod wpływem różnych czynników wybiera jedną z dróg, jednego z mężczyzn. Żyje w jednym świecie, ale gdzieś z tyłu jej głowy drzemie pytanie co by było gdyby wybrała inaczej. Ta kwestia ożywa w niej i mocno komplikuje życie. A czytelnik, gdy zaczyna żyć życiem Dawn, jak ja, mocno przeżywa wszystkie dylematy. Tym samym lektura gwarantuje ogrom, prawdziwe wręcz zatrzęsienie emocji i wodospad wzruszeń. Autorka skłania nas ku refleksji czy w życiu można się cofnąć wstecz, wybrać jeszcze raz inaczej, wrócić do jakiegoś ważnego dla nas punktu i ułożyć swoje puzzle od nowa. Inaczej, w inny wzór.

Tę powieść nie połknęłam jednym ciągiem. Delektowałam się nią kilka dni. Błądziłam wokół jej fabuły myślami. Smakowałam jej przesłanie, które pewnie dręczyło niejednego z filozofów. Ta książka mocno uderzyła w najczulszą stronę mojej duszy. Pod jej wpływem sama zaczęłam szukać w moim życiu tych punktów, gdzie miałam alternatywę, gdzie rozgałęziały się moje ścieżki. Analizowałam moje wybory. Stawiałam sobie plusy i minusy. I ta czynność świetnie dopełniła lekturę, która ma swój smak i niesamowity wymiar. Nie jest to tylko jedna z wielu książek opartych na trójkącie: ich dwóch, a ona jedna. W tym tytule drzemie coś magicznego i wyjątkowego. Z pewnością uroku dodaje obecność starożytności i Egiptu sprzed wieków, który jest pełen tajemnic i mrocznych sekretów.

Reasumując Jodi Picult nadal pisze genialnie, świetnie zrealizowała nowy, świeży pomysł na powieść, która nie jest podobna do innych jej książek. Autorka ponownie śmiało podjęła trudne tematy, zagłębiła się w strony życia od których raczej staramy uciekać myślami. Spod jej pióra wyszło kolejne, doskonałe i mistrzowskie dzieło sztuki. Zatem, Kochani, sięgajcie po tę lekturę, dajcie jej się ponieść, podejmijcie wyzwanie zmierzenia się z trudnymi kwestiami. Polecam Wam koniecznie ten tytuł.

Śmierć, starożytny Egipt i trójkąt miłośny

Drodzy Czytelnicy mojego bloga!
Z przyjemnością donoszę, że Jodi Picoult, jedna z moich najukochańszych Autorek, nadal pisze świetne książki, a Jej pióro ma się bardzo dobrze. Świadczy o tym najnowsza powieść, która jest naprawdę niesamowita i ma w sobie niekłamany urok. Czyta się ją naprawdę świetnie. Osobiście dałam się ponieść...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo czekałam na nową książkę autorki, chyba jak wszyscy. Jestem w pełni zadowolona.
Wszyscy piszą, że to opowieść o wyborach, o tym, co byłoby gdyby...
Też, ale moim zdaniem przede wszystkim uczy nas ona pokory wobec życia i śmierci, że jednego bez drugiego nie ma, że śmierć przyjdzie, mimo, że w ogóle nie bierzemy tego pod uwagę.
I chyba, żeby jednak nie żałować swoich wyborów, bo one w konkretnej sytuacji były tymi właściwymi

Długo czekałam na nową książkę autorki, chyba jak wszyscy. Jestem w pełni zadowolona.
Wszyscy piszą, że to opowieść o wyborach, o tym, co byłoby gdyby...
Też, ale moim zdaniem przede wszystkim uczy nas ona pokory wobec życia i śmierci, że jednego bez drugiego nie ma, że śmierć przyjdzie, mimo, że w ogóle nie bierzemy tego pod uwagę.
I chyba, żeby jednak nie żałować swoich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy w życiu można kochać tylko raz? Czy pierwsza miłość jest tą najważniejszą? Czy większy wpływ ma na nas teraźniejszość czy przeszłość? Czy można wszystko porzucić i powrócić do czegoś, co miało miejsce wiele lat temu? Czy można umrzeć spokojnie i być gotowym na odejście? Poszukajcie odpowiedzi w tej powieści.

Jodi Picoult to jedna z tych pisarek, których nie trzeba nikomu przedstawiać. Urzekające historie, emocjonalne rozwiązania, umiejętność zagłębienia się w uczucia bohaterów- to znaki charakterystyczne jej twórczości. W ostatnim czasie na mojej półce pojawia się mniej powieści obyczajowych, jednak zawsze i niezmiennie, zostawiam miejsce na jej książki.

„Księga dwóch dróg” to kolejna wyjątkowa propozycja autorki. Podobnie jak w poprzednich historiach, tak i w tym przypadku nie brakuje wspaniałego pomysłu, poruszających zwrotów akcji, świetnie zrealizowanej fabuły i wydarzeń dających do myślenia. Warto jednak podkreślić, że ta powieść nieco różni się od swoich poprzedniczek za sprawą wyboru miejsca akcji. Duża część opisywanych wydarzeń odbywa się w Egipcie, wśród grobowców starożytnych władców i gorącego piasku, którego nie sposób uniknąć.

Taki pomysł całkowicie mnie przekonał, szczególnie, że Picoult (jak zawsze) bardzo zadbała o oddanie realizmu i autentyczności tego miejsca. Podczas lektury miałam możliwość poczuć, jakbym sama znalazła się na chwilę w grobowcu, poznawała hieroglify czy uczestniczyła w misji badawczej, próbującej rozwikłać tajemnicę pradawnych kultur. Pisząc najnowszą książkę autorka współpracowała z egiptologami, odwiedziła miejsca, w których pracują, inspirując się tym, co napędza ich do działania i wytężonej pracy, a całą zdobytą wiedzę pięknie i ze smakiem umieściła na kartkach książki.

Obecność Egiptu i możliwość zanurzenia się w starożytności to tylko część tego, co tym razem przygotowała dla nas autorka. Picoult znana jest z wyboru trudnych tematów, których realizacji podejmuje się w niebanalny sposób. Nigdy nie można mieć pewności, co wydarzy się podczas lektury, a podejmowane przez nią rozwiązania wzbudzają mnóstwo emocji i refleksji. W „Księdze dwóch dróg” spotykają się tematy i kwestie tak różne, że tylko zdolny, dojrzały i doświadczony pisarz mógłby je połączyć tak, by miało to sens i mogło zadziałać. Autorka nie miała z tym najmniejszych trudności, kolejny raz zaskakując, na różnych płaszczyznach i pod wieloma względami.

Śledząc akcję jej powieści, często zastanawiam się nad wyborami, których dokonuje rozwijając fabułę. Nie są one oczywiste i nie zawsze się z nimi zgadzam, ale zawsze stanowią one dla mnie bazę do przeżywania silnych emocji i wzmożonych przemyśleń. Tym razem również akcja książki okazała się impulsem do zastanowienia nad własnym życiem i podjętymi decyzjami. Zawsze jestem pod dużym wrażeniem, jaki ogrom uczuć towarzyszy mi podczas lektury powieści Picoult. Jak mocno zatracam się w tych historiach, stając się ich częścią, a może to one stają się częścią mnie? Tyle w nich życia, szczerości i aktualności, że czasami trudno oddzielić je od prawdziwej codzienności.

„Księga dwóch dróg” to również możliwość przejrzenia się w sylwetkach nietuzinkowych bohaterów i spojrzenia inaczej na pewne sprawy. Nie od dziś wiadomo, że autorka cudownie radzi sobie z kreacją postaci, ale tym razem mam ochotę powiedzieć, że przeszła samą siebie. I na tym polu niczego nie można jej zarzucić.

Chętnie rozpływałabym się nad zaletami powieści i jej twórczyni jeszcze dłużej, ale naprawdę wierzę, że po tę książkę warto sięgnąć i samemu się z nią rozliczyć. Serdecznie polecam.

Czy w życiu można kochać tylko raz? Czy pierwsza miłość jest tą najważniejszą? Czy większy wpływ ma na nas teraźniejszość czy przeszłość? Czy można wszystko porzucić i powrócić do czegoś, co miało miejsce wiele lat temu? Czy można umrzeć spokojnie i być gotowym na odejście? Poszukajcie odpowiedzi w tej powieści.

Jodi Picoult to jedna z tych pisarek, których nie trzeba...

więcej

mniej

Pokaż mimo to