Kosogłos

Już od pierwszych stron ta książka przygnębia, ale ma taka być, to jest jej zadanie i spełnia je w 100 %.
Oglądałam film, więc znałam wszystkie wypadki, jednak to nie powstrzymało natłoku emocji jaki mi towarzyszył. Jedno z najlepszych zakończeń jakie czytałam. Na pewno nie prędko wrócę do tej książki, bo jednak nie jest to lekka lektura na niedzielne popołudnie, a ciężka i przytłaczająca książka o śmierci, cierpieniu i niesprawiedliwości.
Z początku Katniss jest straszną egoistką. Wcześniej nie zwracałam na to aż takiej uwagi, ale po dotarciu do Dystryktu Trzynastego, doskonale to widać. Później zaczyna znowu martwić się o innych, ale ten egoistyczny sznyt zawsze w niej jest. Rozumiem pobudki jakie nią kierują, jednak to nie zmienia faktu, że od początku do końca w jakimś stopniu pozostaje egoistką.
Byłam w ciężkim szoku kiedy okazało się, że przestałam lubić Gale'a, a zaczęłam lubić Peete. Myślałam, że nic tego nie zmieni i że to Peeta będzie tym złym i nudnym, a jednak okazał się tym inteligentnym i dobrym facetem, w moim mniemaniu. Gale podłożył sobie tyle kłód pod nogi i podkopywał swój wizerunek na każdym kroku w tej książce.
Cieszę się, że w środku książki, autorka zdecydowała się na ten rozdział ze ślubem. Był on niezbędny, zarówno bohaterom jak i czytelnikom. Ta chwila odetchnięcia od tragicznych wydarzeń była jak tlen. Jednak to co działo się później odebrało całą wesołość. Ale tak musiało być, dlatego właśnie uważam, że ta książka jest tak dobra. Nie owija w bawełnę, nie mydli oczu, że wszystko będzie dobrze, że wszystko się uda, a każdy świetny bohater dotrwa do końca książki.
Jestem też w szoku, że samo zakończenie wyszło bardzo dobrze. Ze świecą szukać naprawdę dobrze zakończonych książek, a "Igrzyska śmierci" są właśnie jedną z takich książek. Zdecydowanie jestem usatysfakcjonowana takim zakończeniem, choć jest mi niesamowicie smutno.
Co do całej trylogii, to uważam, że jak najbardziej jest warta przeczytania. Porusza wiele strun, które naprawdę skłaniają do myślenia. Zaczynając czytać tą serię, nie spodziewałam się, że znajdę tak dobrą książkę, że będę aż tak przeżywać wszystkie wydarzenia i że zostanę aż tak poruszona. Zdecydowanie uważam, że książka jest warta polecenia każdemu.

Już od pierwszych stron ta książka przygnębia, ale ma taka być, to jest jej zadanie i spełnia je w 100 %.
Oglądałam film, więc znałam wszystkie wypadki, jednak to nie powstrzymało natłoku emocji jaki mi towarzyszył. Jedno z najlepszych zakończeń jakie czytałam. Na pewno nie prędko wrócę do tej książki, bo jednak nie jest to lekka lektura na niedzielne popołudnie, a ciężka i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wydaje mi się, że ta część była najsłabszą z wszystkich, jednak wciąż pozostaje naprawdę dobrą książką.
Zakończenie wyobrażałam sobie nieco inaczej, jednak nie mogę go określić jako złego. Mam wrażenie, że w ostatnich trzech rozdziałach autorka się pospieszyła, aby skończyć już tę historię.
Jednak mimo, iż w tej części brakuje nieco ,,prawdziwych" Igrzysk, to dobrze mi się czytało, Suzanne Collins ma to do siebie, że ciężko zaczyna, jednak gdy coś ,,kliknie" w czytelniku, to absolutnie nie da się oderwać aż do końca (przynajmniej w moim przypadku). Ach, no i nie mogę zapomnieć wspomnieć, że Suzanne Collins ma do siebie też to, że zabija najlepsze postaci :') w sposób tak brutalny, że ciarki przechodzą.
Ta trylogia realnie była czymś świetnym i rozumiem jej sławę. Koniecznie powrócę do tej historii, może nawet w tym roku.

Wydaje mi się, że ta część była najsłabszą z wszystkich, jednak wciąż pozostaje naprawdę dobrą książką.
Zakończenie wyobrażałam sobie nieco inaczej, jednak nie mogę go określić jako złego. Mam wrażenie, że w ostatnich trzech rozdziałach autorka się pospieszyła, aby skończyć już tę historię.
Jednak mimo, iż w tej części brakuje nieco ,,prawdziwych" Igrzysk, to dobrze mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To nie jest moja ulubiona część,ale wciąż uwielbiam całą trylogię.Sa postacie,które żałuję, że nie dostały lepszego losu w tej finałowej części.Zasługują na to,ale to od początku była antyutopia a nie bajka,więc czego innego oczekiwać.Z drugiej strony dobrze,że pokazali prawdziwe konsekwencje wojny i tego jak duże straty trzeba ponieść,by wygrać,a także jak trudno nauczyć się po niej żyć normalnie.Bardzo cieszę się z wyboru,którego Katniss dokonała jeżeli chodzi o trójkąt,bo od początku byłam za tą osobą i w filmach i książkach.

To nie jest moja ulubiona część,ale wciąż uwielbiam całą trylogię.Sa postacie,które żałuję, że nie dostały lepszego losu w tej finałowej części.Zasługują na to,ale to od początku była antyutopia a nie bajka,więc czego innego oczekiwać.Z drugiej strony dobrze,że pokazali prawdziwe konsekwencje wojny i tego jak duże straty trzeba ponieść,by wygrać,a także jak trudno nauczyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniały finał trylogii. Polecam.

Wspaniały finał trylogii. Polecam.

Pokaż mimo to

Totalne rozczarowanie w porównaniu do dwóch poprzednich genialnych części.

Totalne rozczarowanie w porównaniu do dwóch poprzednich genialnych części.

Pokaż mimo to

Na chwilę obecną ostatni raz miałam okazję przeczytać książkę autorstwa Suzanne Collins pod tytułem „Igrzyska śmierci: Kosogłos”. Ponownie mamy okazje poznać losy Katniss Everdeen i Peety Mellarka. Tym razem jednak akcja książki rozgrywa się po 75 głodowych igrzyskach. Katniss po odzyskaniu świadomości zorientowała się, że z 12 dystryktu pozostały tylko zgliszcza a Haymitch wraz z Plutarchem przetransportowali ją do 13 dystryktu. Podczas pobytu w zapomnianym dystrykcie Katniss zgadza się na propozycje prezydent Coin na zostanie twarzą rebelii. Wymaga na Almie by zapewniła immunitet Peecie, Annie, Johannie i innym zwycięzcom, którzy przebywają w Kapitolu. W trakcie rozgrywania akcji książki Katniss wraz z innymi żołnierzami zostaje wysłana do Kapitolu. Niestety podczas tej wyprawy ginie Finnick. Gdy w końcu udaje się Katniss dojść pod bramy pałacu prezydenta Snowa okazuje się, że zostały zrzucone bomby na dzieci z Kapitolu oraz medyków pośród, których była siostra Katniss- Prim. Panna Everdeen dostaje szału. Nie jest w stanie wybaczyć swojemu przyjacielowi z dzieciństwa-Galeowi, że on jest tym, który skonstruował owe bomby. Gdy nadszedł czas zabicia prezydenta Snowa przez Katniss dziewczyna podnosi swój łuk trochę wyżej i zabija prezydent Coin. Gdyż zorientowała się, że to właśnie prezydent dystryktu 13 stoi w znacznej części za śmierć siostry. Po osądzeniu Katniss zostaje wysłana wraz z Haymitchem do 12 dystryktu. Okazuje się, że jej matka nie jest wstanie wrócić do rodzinnego dystryktu, ponieważ za bardzo to miejsce przypomina jej o zmarłym mężu i młodszej córce. Jednakże od sam koniec książki dowiadujemy się, że po kilku tygodniach do 12 wraca również Peeta.
Cóż mam powiedzieć o tej książce? Czytało mi się ją bardzo dobrze i szybko. Jednakże najbardziej szkoda mi śmierci Prim i w sumie Finnicka też. No ale autorka musiała jakoś zakończyć książkę. Mimo to polecam ją przeczytać. By dowiedzieć się jak zakończyły się losy Katniss i Peety.

Na chwilę obecną ostatni raz miałam okazję przeczytać książkę autorstwa Suzanne Collins pod tytułem „Igrzyska śmierci: Kosogłos”. Ponownie mamy okazje poznać losy Katniss Everdeen i Peety Mellarka. Tym razem jednak akcja książki rozgrywa się po 75 głodowych igrzyskach. Katniss po odzyskaniu świadomości zorientowała się, że z 12 dystryktu pozostały tylko zgliszcza a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na początku była dobra, potem im dalej końca, tym lepiej. Natomiast jeśli chodzi o samo zakończenie... No mocne mehh.... Chociaż trzeba przyznać, że mało przewidywalne.

Na początku była dobra, potem im dalej końca, tym lepiej. Natomiast jeśli chodzi o samo zakończenie... No mocne mehh.... Chociaż trzeba przyznać, że mało przewidywalne.

Pokaż mimo to

Za dużo w tej książce wydarzeń, nowych bohaterów - można się pogubić. Rozwiązania, które przyjmuje autorka nie do końca mi się podobały.

Za dużo w tej książce wydarzeń, nowych bohaterów - można się pogubić. Rozwiązania, które przyjmuje autorka nie do końca mi się podobały.

Pokaż mimo to

No aż takiego zwrotu akcji się nie spodziewałam! Polecam wszystkim, trylogia jak najbardziej warta uwagi.

No aż takiego zwrotu akcji się nie spodziewałam! Polecam wszystkim, trylogia jak najbardziej warta uwagi.

Pokaż mimo to

Jest to jedna z moich ulubionych trylogii i książek w ogóle. Idealnie wykreowani bohaterowie, cały czas coś się dzieje, utożsamiamy się z bohaterami i odnosimy wrażenie, że żyjemy w tym świecie. Jest to książka, którą czyta się po nocach.

Jest to jedna z moich ulubionych trylogii i książek w ogóle. Idealnie wykreowani bohaterowie, cały czas coś się dzieje, utożsamiamy się z bohaterami i odnosimy wrażenie, że żyjemy w tym świecie. Jest to książka, którą czyta się po nocach.

Pokaż mimo to