Kosogłos

Ostatnia część przygód Katniss Everdeen.

Cała seria jest przecudowna! <3 Każdą częścią cieszyłam się tak samo, a na 'Kosogłosie' nawet zdarzyło mi się wzruszyć. Pochłonęłam ją na raz w pociągu. Nadal trzyma poziom, jednak czuję ogromny niedosyt! Epilog brutalnie ściągnął mnie na ziemie, gdy ja wciąż marzyłam sobie, że czeka mnie jeszcze kontynuacja w 'Balladzie ptaków i węży'. Nie czeka mnie :( wszystko zostało zakończone, zupełnie nie tak jak sobie to wyobrażałam. Takie przyśpieszenie akcji średnio mi się podobało i muszę przyznać to tej książce na minus.... W sumie sama nie wiem czego się spodziewałam, no ale zdecydowanie czegoś więcej, a tu bach koniec! -,- Poprzez taką zagrywkę ta historia zostanie w moim umyśle i będzie żyć swoim własnym życiem. Być może o to chodziło?

Znacie to uczucie, kiedy coś za wami chodzi, coś byście zjedli, miliardy razy zaglądali do lodówki, ale po co byście nie sięgnęli to i tak nic Was nie zadowoli? Dokładnie tak czuję się z tą końcówką! Coś bym chciała tam innego, ale nie wiem co XD Niedosyt do końca życia!

Ostatnia część przygód Katniss Everdeen.

Cała seria jest przecudowna! <3 Każdą częścią cieszyłam się tak samo, a na 'Kosogłosie' nawet zdarzyło mi się wzruszyć. Pochłonęłam ją na raz w pociągu. Nadal trzyma poziom, jednak czuję ogromny niedosyt! Epilog brutalnie ściągnął mnie na ziemie, gdy ja wciąż marzyłam sobie, że czeka mnie jeszcze kontynuacja w 'Balladzie ptaków i...

O ile poprzednie części naprawdę mi się podobały to niestety ta mnie nie urzekła. Czytając gubiłam wątki. Nie wiedziałam już kto jest dobry a kto zły. Zakończenie było w porządku ale dało się je przewidzieć. Przykro się robiło czytając o relacji miedzi Peeta a Katniss oraz o tym co łączyło ja z Gaelem. Katniss w tej części sama nie wiedziała czego chce i kogo kocha. Stawała przed wieloma wyborami, wiele straciła ale mimo wszystko niektóre zachowania głównej bohaterki są irracjonalne i po prostu przykre jest to jak igrała z uczuciami niektórych bliskich którzy byli w stanie poświęcić dla niej nawet życie.

O ile poprzednie części naprawdę mi się podobały to niestety ta mnie nie urzekła. Czytając gubiłam wątki. Nie wiedziałam już kto jest dobry a kto zły. Zakończenie było w porządku ale dało się je przewidzieć. Przykro się robiło czytając o relacji miedzi Peeta a Katniss oraz o tym co łączyło ja z Gaelem. Katniss w tej części sama nie wiedziała czego chce i kogo kocha. Stawała...

Pochłonęłam na jednym posiedzeniu, a to chyba o czymś świadczy. Świetne zwieńczenie serii; nie popełniajcie mojego błędu i nie odwlekajcie spotkania z tą przygodą

Pochłonęłam na jednym posiedzeniu, a to chyba o czymś świadczy. Świetne zwieńczenie serii; nie popełniajcie mojego błędu i nie odwlekajcie spotkania z tą przygodą

Wiedziałam o tym, że ta trylogia ma tendencje spadkową, ale nie spodziewałam się, że ten ostatni tom jest taki słaby ://. Jestem przekonana, że Suzanne Collins byłoby stać na więcej. Bo niestety fabuła nie angażuje ani trochę, plot twisty, nawet te, których się nie spodziewałam, nie wywołały we mnie żadnych emocji. Według mnie bohaterowie, którym poświecono najwięcej uwagi byli albo nijacy, albo irytujący. Czytając o tym wątku romantycznym niejednokrotnie miałam ciary żenady. Zakończenie (z tymi spadochronami) było dla mnie raczej śmieszne niż poruszające. No i największy minus - już ledwo co pamiętam, co się tu działo, pomimo że zaczęłam ją czytać jakieś półtora tygodnia temu, a skończyłam dwa dni temu. To sześć gwiazdek jest raczej z sentymentu do serii.

Wiedziałam o tym, że ta trylogia ma tendencje spadkową, ale nie spodziewałam się, że ten ostatni tom jest taki słaby ://. Jestem przekonana, że Suzanne Collins byłoby stać na więcej. Bo niestety fabuła nie angażuje ani trochę, plot twisty, nawet te, których się nie spodziewałam, nie wywołały we mnie żadnych emocji. Według mnie bohaterowie, którym poświecono najwięcej uwagi...

Każda następna książka z serii licząc od pierwszej obniża wg mnie nieco poziom, ale biorąc pod uwagę fakt, że pierwsza książka jest świetna to ten poziom nie spada poniżej jakiejś bariery poziomu bardzo dobrego :)
Co do Kosogłosu - sam początek czyta mi się dość opornie, ale z czasem książka się rozkręca i końcówkę naprawdę czytałem już z zapartym tchem.
To pierwszy tak udany "wieloksiąg" jaki czytałem od długiego czasu :)

Każda następna książka z serii licząc od pierwszej obniża wg mnie nieco poziom, ale biorąc pod uwagę fakt, że pierwsza książka jest świetna to ten poziom nie spada poniżej jakiejś bariery poziomu bardzo dobrego :)
Co do Kosogłosu - sam początek czyta mi się dość opornie, ale z czasem książka się rozkręca i końcówkę naprawdę czytałem już z zapartym tchem.
To pierwszy tak...

I wreszcie finałowy tom! Co prawda pozostaje jeszcze wydany niedawno prequel, ale o nim opowiem Wam za jakiś czas (jest już przeczytany). Czytając zaś "Kosogłos", będziecie się mogli wreszcie dowiedzieć, co dalej zrobi Katniss, o co chodzi z tym Trzynastym Dystryktem, co dalej z Peetą i wreszcie kogo wybierze główna bohaterka - pamiętam czasy, kiedy dzieliłam się w gimnazjum z koleżankami na zwolenniczki Peety i zwolenniczki Gale'a, a potem zażarcie dyskutowałyśmy na temat wad i zalet każdego z nich (ja byłam za Gale'em, chyba ze względu na ciemne włosy, bo z charakteru lubiłam obu!).
Jako że recenzuję tom trzeci, oczywistym jest, że mogą się tu znaleźć spoilery dla tomów poprzednich, więc weźcie to pod uwagę, decydując, czy chcecie przeczytać ten wpis ;)

Katniss Everdeen, po spektakularnym rozwaleniu areny, zostaje przewieziona przez grupę rebeliantów do Trzynastego Dystryktu, który, jak się okazało, żyje i ma się całkiem dobrze. Dziewczyna musi uporać się z tym, że Peety nie odratowano z areny i wpadł w ręce Kapitolu, zaś Dwunasty Dystrykt został brutalnie zbombardowany. Na dodatek Plutarch Heavensbee, dowódca rebelii, oraz Alma Coin, prezydent Trzynastki, pragną, aby Katniss została Kosogłosem, twarzą powstania.

Najpierw plusy. Książka ta porusza mnie do głębi za każdym razem, kiedy ją czytam. Suzanne Collins absolutnie nie boi się żadnego chwytu (za co z jednej strony jej nie cierpię, a z drugiej bardzo, bardzo podziwiam!). Jednak było to posunięcie genialne w swej prostocie. Poza tym, to, do czego dopuszczono Katniss, a także stanowisko Coin zostało naprawdę dokładnie przemyślane. Zaś finał rozterek sercowych - napisany tak, że każdy rozumie, dlaczego, i po prostu musi się z tym zgodzić. Majstersztyk.

A teraz minusy. Niemal cały czas czułam tę samą blokadę co Katniss. Dusiłam się w korytarzach Trzynastki, chciałam wkroczyć do walki, zobaczyć powstania. Bardzo mi tego zabrakło. I choć wiem, że zostało to spowodowane utrzymaniem narracji pierwszoosobowej, to jednak mam wrażenie, że czytając jedynie książkę, omija nas niemal cała walka powstańcza, rebelia huczy gdzieś w dystryktach, ale jej nie widzimy, nie do końca wiadomo, jak to wszystko się stało, widzimy tylko rezultaty. Dlatego też z całego serca polecam obejrzeć oba filmy na podstawie tej książki, ponieważ wypełniają tę lukę, którą tak boleśnie odczułam w powieści.

Więcej nie będę zdradzać. Po prostu przeczytajcie. A po lekturze obejrzyjcie jeszcze filmy - choć w pewnych szczegółach nie są zgodne z książką, to jednak znakomicie ją uzupełniają.

https://arnikaczyta.blogspot.com/2020/10/suzanne-collins-kosogos.html

I wreszcie finałowy tom! Co prawda pozostaje jeszcze wydany niedawno prequel, ale o nim opowiem Wam za jakiś czas (jest już przeczytany). Czytając zaś "Kosogłos", będziecie się mogli wreszcie dowiedzieć, co dalej zrobi Katniss, o co chodzi z tym Trzynastym Dystryktem, co dalej z Peetą i wreszcie kogo wybierze główna bohaterka - pamiętam czasy, kiedy dzieliłam się w...

Przez większość czasu patrzymy na zmiany zachodzące we wszystkich dystryktach. Widzimy walkę z Kapitolem i przemianę niektórych osób. Mogłoby się wydawać, że nie ma tu nic istotnego, ale ja się z tym nie zgadzam. Było to bardzo potrzebne, do zakończenia trylogii. Jednak nie spodziewałam się, że końcówka może mną tak wstrząsnąć. Nie ukrywam, musiałam swoje wypłakać. Tylko nieczuły zmiech zachowałby się inaczej.

Przez większość czasu patrzymy na zmiany zachodzące we wszystkich dystryktach. Widzimy walkę z Kapitolem i przemianę niektórych osób. Mogłoby się wydawać, że nie ma tu nic istotnego, ale ja się z tym nie zgadzam. Było to bardzo potrzebne, do zakończenia trylogii. Jednak nie spodziewałam się, że końcówka może mną tak wstrząsnąć. Nie ukrywam, musiałam swoje wypłakać. Tylko...

Świetne domknięcie tej historii. Wielu sytuacji się nie spodziewałam. Mocny był wątek Peety w tej części. To co zrobili mu w Kapitolu... nie potrafię tego opisać słowami. Straszne było, to kto zginął. Tym razem rowież wylewałam łzy, którym nie było końca.

Świetne domknięcie tej historii. Wielu sytuacji się nie spodziewałam. Mocny był wątek Peety w tej części. To co zrobili mu w Kapitolu... nie potrafię tego opisać słowami. Straszne było, to kto zginął. Tym razem rowież wylewałam łzy, którym nie było końca.

Bardzo podoba mi się w tej fabule realizm wojenny; przedstawienie konfliktu i zmagań zbrojnych w niebezpośredni sposób, raczej w metodzie gry na emocjach oraz tworzenia propagandy. Jednakże to jednocześnie największy zarzut względem książki. Brakuje mi tutaj tego polotu i mocno zaznaczonej akcji, co w poprzednich częściach. Nadal jest to pozycja godna uwagi, acz w mojej opinii najsłabsza część trylogii.

Bardzo podoba mi się w tej fabule realizm wojenny; przedstawienie konfliktu i zmagań zbrojnych w niebezpośredni sposób, raczej w metodzie gry na emocjach oraz tworzenia propagandy. Jednakże to jednocześnie największy zarzut względem książki. Brakuje mi tutaj tego polotu i mocno zaznaczonej akcji, co w poprzednich częściach. Nadal jest to pozycja godna uwagi, acz w mojej...

Kosogłos - co w sobie kryje?

A kryje w sobie rebeliantów, tajemnice wychodzące na światło dzienne, bolesne utraty bliskich i wiele więcej...

Ale mi się ten tom podobał! Uważam, że był on najlepszy z całej serii. Dużo akcji, masa emocji, interesująca fabuła, nowi bohaterowie, - czego chcieć więcej?

Może nie jest to książka idealna (chociaż jeszcze się nie spotkałam z ,,idealną" książką) to uważam że trylogia jest warta przeczytania.

8,3/10

PS. Trochę się poryczałam :)

Kosogłos - co w sobie kryje?

A kryje w sobie rebeliantów, tajemnice wychodzące na światło dzienne, bolesne utraty bliskich i wiele więcej...

Ale mi się ten tom podobał! Uważam, że był on najlepszy z całej serii. Dużo akcji, masa emocji, interesująca fabuła, nowi bohaterowie, - czego chcieć więcej?

Może nie jest to książka idealna (chociaż jeszcze się nie spotkałam z...