Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczynam przygodę z Harrym po raz kolejny. Obiecałam sobie raz do roku przeczytać całą sagę.
Pamiętam, że kiedy chyba około 2001 roku zaczął się szał na Harry'ego, ja nie chciałam słyszeć o tym. Przyjaciółka zmusiła mnie wręcz do przeczytania, więc cóż było robić. Z początku mi się nudziła, lecz im dalej tym bardziej się wciągałam. I tak mi zostało do dziś ;)
Pierwsza część jest wyjątkowa, ponieważ wprowadza nas pomału w świat magii. Im dalej w las, tym ciemniej :D
Mimo sentymentu, nie jest to moja ulubiona część ;)

Zaczynam przygodę z Harrym po raz kolejny. Obiecałam sobie raz do roku przeczytać całą sagę.
Pamiętam, że kiedy chyba około 2001 roku zaczął się szał na Harry'ego, ja nie chciałam słyszeć o tym. Przyjaciółka zmusiła mnie wręcz do przeczytania, więc cóż było robić. Z początku mi się nudziła, lecz im dalej tym bardziej się wciągałam. I tak mi zostało do dziś ;)
Pierwsza...

Najbardziej lubię właśnie tą część ;)czytałam ją już tyyyle razy że pamiętam wszystkie szczegóły ;)

Najbardziej lubię właśnie tą część ;)czytałam ją już tyyyle razy że pamiętam wszystkie szczegóły ;)

Wciągająca. Zaskakująca. Tego szukałam i oczekiwałam. Do pewnego momentu zwykła detektywistyczna powieść, krok po kroku. I nagle buch- zaskoczenie. Uwielbiam to w Cobenie. Nie zawiodłam się. Polecam.

Wciągająca. Zaskakująca. Tego szukałam i oczekiwałam. Do pewnego momentu zwykła detektywistyczna powieść, krok po kroku. I nagle buch- zaskoczenie. Uwielbiam to w Cobenie. Nie zawiodłam się. Polecam.

Jestem zaskoczona. Nie lubię polskich autorów, nie wiem dlaczego. Trafiłam na tą książkę przez przypadek w bibliotece. Opis wydawał mi się ciekawy a treść okazała się być jeszcze lepsza. Zakochałam się w Gogolu, Ziutku, Bambim., Brennerze, Jacusiu i... Kocie. Cieszę się, że jest druga część, aczkolwiek z pewnością zrobię sobie przerwę jedną książką.

Jestem zaskoczona. Nie lubię polskich autorów, nie wiem dlaczego. Trafiłam na tą książkę przez przypadek w bibliotece. Opis wydawał mi się ciekawy a treść okazała się być jeszcze lepsza. Zakochałam się w Gogolu, Ziutku, Bambim., Brennerze, Jacusiu i... Kocie. Cieszę się, że jest druga część, aczkolwiek z pewnością zrobię sobie przerwę jedną książką.

nie wiedziałam niemal do samego końca. Harlan jak zwykle mnie nie zawiódł. Polecam

nie wiedziałam niemal do samego końca. Harlan jak zwykle mnie nie zawiódł. Polecam

Wspaniała- właśnie tego potrzebowałam i tego oczekiwałam <3
Historia dwóch matek mieszkających po dwóch stronach świata, połączone w pewnym sensie przez jedną osobę- dziecko, dziewczynkę o imieniu Usha, przekształconym na Asha. Jedna matka zmuszona oddać dopiero narodzoną dziewczynkę, druga matka z drugiego końca świata przylatuje do kraju pierwszej matki by adoptować dziewczynkę, na którą czeka z utęsknieniem nie mogąc mieć własnych. Może losy bezpośrednio się nie zetkną, są prowadzone równolegle, niemniej owe historie niezwykle ciekawe, warte zapoznania. Dużo emocji, wrażeń i można poznać odmienną kulturę. Polecam.

Wspaniała- właśnie tego potrzebowałam i tego oczekiwałam <3
Historia dwóch matek mieszkających po dwóch stronach świata, połączone w pewnym sensie przez jedną osobę- dziecko, dziewczynkę o imieniu Usha, przekształconym na Asha. Jedna matka zmuszona oddać dopiero narodzoną dziewczynkę, druga matka z drugiego końca świata przylatuje do kraju pierwszej matki by adoptować...

Musiały minąć dwa lata, kiedy skończyłam czytać "Arabską żonę", by sięgnąć po kolejną część. Bałam się brutalności, jakiej się spodziewałam. Na szczęście nie było jej tak wiele jak w pierwszej części.
"Arabska córka" opowiada o losach Marysi, starszej córki Doroty, poznanej w pierwszej części. Historia jest ciekawa, niestety nie brakuje złych chwil. Czasami musiałam przerywać czytanie, by uporać się z daną sytuacją czy utratą kolejnej bohaterki. Na szczęście w życiu Miriam pojawia się światełko w tunelu- osoba po której nie spodziewałam się tyle dobroci i miłości. Myślałam, wręcz byłam pewna, że Marysia podzieli los mamy. Na szczęście nic takiego się nie stało. Po zakończeniu książki, czuję pewien niedosyt i wiem, że muszę podjąć się kolejnej części. Polecam.

Musiały minąć dwa lata, kiedy skończyłam czytać "Arabską żonę", by sięgnąć po kolejną część. Bałam się brutalności, jakiej się spodziewałam. Na szczęście nie było jej tak wiele jak w pierwszej części.
"Arabska córka" opowiada o losach Marysi, starszej córki Doroty, poznanej w pierwszej części. Historia jest ciekawa, niestety nie brakuje złych chwil. Czasami musiałam...

Ciekawa. Wciągająca. Kolejna część arabskiej sagi. Przeczytałam już dwie pod rząd i stwierdziłam, że przyda się krótka przerwa ;) Ogólnie książka wciąga. Historia sama w sobie jest ciekawa. Sprawia, że chcemy czytać dalej. Chętnie przeczytałabym kolejną część, ale czuję, że muszę zmienić tematykę ;) Książka wstrząsająca, tak jak poprzednie. Ale chyba żadna część nie przebije pierwszej ;)
Polecam ogólnie całą sagę :)

Ciekawa. Wciągająca. Kolejna część arabskiej sagi. Przeczytałam już dwie pod rząd i stwierdziłam, że przyda się krótka przerwa ;) Ogólnie książka wciąga. Historia sama w sobie jest ciekawa. Sprawia, że chcemy czytać dalej. Chętnie przeczytałabym kolejną część, ale czuję, że muszę zmienić tematykę ;) Książka wstrząsająca, tak jak poprzednie. Ale chyba żadna część nie...

To moja ulubiona część :) Nie będę się rozpisywać, powiem tylko tyle iż te osoby które obejrzały film bez czytania książki nie wiedzą co tracą :)Naprawdę sknocili tę część :) Okroili ile mogli :(

To moja ulubiona część :) Nie będę się rozpisywać, powiem tylko tyle iż te osoby które obejrzały film bez czytania książki nie wiedzą co tracą :)Naprawdę sknocili tę część :) Okroili ile mogli :(

Wspaniała. Byłam bardzo zaskoczona końcówką. Wstrząśnięta wręcz. Nie mogę się jakoś po tym unieść. Czyli dopadł mnie kac książkowy. Cieszę się z jednej strony, bo dawno tego nie doświadczyłam. Uwielbiam Jodi, jeszcze się na niej nie zawiodłam. Dzisiaj obejrzę sobie ekranizację. Boję się, ale bez ryzyka... ;) Polecam. Gorąco.

Edit.
Właśnie obejrzałam film. Rozumiem ominięcie 60 proc treści książki, bo film by trwał z 4 godziny, rozumiem skupienie się na głównym wątku, nieco go zmieniając. Ale nigdy nie zrozumiem jak można kompletnie zmienić zakończenie. Filmowy koniec jest do przewidzenia. Książkowy koniec jest jak grom z jasnego nieba. Kompletnie nieprzewidywalny. Raczej nie na tym polega ekranizacja...

Wspaniała. Byłam bardzo zaskoczona końcówką. Wstrząśnięta wręcz. Nie mogę się jakoś po tym unieść. Czyli dopadł mnie kac książkowy. Cieszę się z jednej strony, bo dawno tego nie doświadczyłam. Uwielbiam Jodi, jeszcze się na niej nie zawiodłam. Dzisiaj obejrzę sobie ekranizację. Boję się, ale bez ryzyka... ;) Polecam. Gorąco.

Edit.
Właśnie obejrzałam film. Rozumiem...

Ta część jest u mnie na 2 miejscu z całej sagi o Harrym. Uwielbiam ją. Ten kto oglądał Czarę Ognia bez czytania, ten nie wie co traci :)

Ta część jest u mnie na 2 miejscu z całej sagi o Harrym. Uwielbiam ją. Ten kto oglądał Czarę Ognia bez czytania, ten nie wie co traci :)

Uwielbiam serię o Harry'm Potterze- niestety nie jest to moja ulubiona część. Z przyjemnością ją czytam jak zresztą większość z nich. Nie mam pojęcia który raz z kolei ale nabrałam ochoty na rozpoczęcie po raz "enty" przygody z Potterem. Czemu piszę to przy trzeciej części a nie przy pierwszej? Bo wzięłam udział w akcji facebookowskiej przeczytanie 52 książek w 2015 roku i akurat jestem przy tej części przygód :) (na szczęście można zaliczyć do akcji książki które się czyta ponownie ;)).

Pozdrawiam Potteromaniaków ;)

Uwielbiam serię o Harry'm Potterze- niestety nie jest to moja ulubiona część. Z przyjemnością ją czytam jak zresztą większość z nich. Nie mam pojęcia który raz z kolei ale nabrałam ochoty na rozpoczęcie po raz "enty" przygody z Potterem. Czemu piszę to przy trzeciej części a nie przy pierwszej? Bo wzięłam udział w akcji facebookowskiej przeczytanie 52 książek w 2015 roku i...

4 godziny. Tyle zajęło mi przeczytanie tej książki. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak szybko cokolwiek przeczytałam. Faktem jest, że bardzo czekałam na tą książkę. Dostałam ją od mojego narzeczonego. Dzień po premierze, w sam raz na zbliżające się urodziny. I jak tu go nie kochać? ;) Wiedziałam, że „Harry Potter i przeklęte dziecko” będzie w formie scenariusza. Wiedziałam też, czego mniej więcej się spodziewać, po kilku malutkich spoilerach, przeczytanych w internecie. Ale muszę przyznać, że i tak byłam niesamowicie zaskoczona. Podobał mi się Draco (!), jak i inni główni i znani nam bohaterowie. Zastanawiałam się, kto będzie dyrektorem Hogwartu. Akurat ta kwestia była dość oczywista. Z racji wspomnianych spoilerów, wiedziałam czym zajmują się Harry, Hermiona, Ron... W sumie troszkę żałuję tej wiedzy ;) Zaskoczyła mnie fabuła. Co kilkadziesiąt stron mówiłam głośno: „Co? Nie wierzę!” albo „Też coś.” , lub inne tego typu stwierdzenia. Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tą pozycję. Ale czy ona zamyka „na zawsze” cykl o Harrym Potterze? Hm... Myślę, że tak. Pani Rowling powinna dać sobie w końcu spokój. Koniec, dziękuję- nic więcej nie wymyślać, by nie zepsuć wspaniałej serii o Chłopcu, Który Przeżył.

4 godziny. Tyle zajęło mi przeczytanie tej książki. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak szybko cokolwiek przeczytałam. Faktem jest, że bardzo czekałam na tą książkę. Dostałam ją od mojego narzeczonego. Dzień po premierze, w sam raz na zbliżające się urodziny. I jak tu go nie kochać? ;) Wiedziałam, że „Harry Potter i przeklęte dziecko” będzie w formie scenariusza. Wiedziałam...