Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie napisana książka, która ukazuje perspektywę osoby transpłciowej żyjącej w Polsce w czasach, w których świadomość społeczna dopiero raczkuje i nadal przesiąknięta jest mową nienawiści, krzywdzącymi stereotypami i uproszczeniami. Maja Heban oprócz elementów autobiograficznych zamieszcza w książce bardzo skrupulatną i inteligentną, ale jednocześnie przystępną analizę dyskursu na temat transpłciowości w Polsce i na świecie.
We wstępie pisze, że książka nie ma za zadanie być biblią, która uświadomi osoby cispłciowe z utrudnieniami, z którymi borykają się osoby transpłciowe, jednakże myślę, że dla osoby o otwartym umyśle ta książka będzie idealnym przewodnikiem po tym zagadnieniu. Dla osób, których tożsamość jest związana z LGBTQIA+, książka jest gorzko-słodkim, obowiązkowym do przeczytania owocem, który daje satysfakcję jako głos przedstawicielski w świecie zdominowanym przez heteronormę.

Świetnie napisana książka, która ukazuje perspektywę osoby transpłciowej żyjącej w Polsce w czasach, w których świadomość społeczna dopiero raczkuje i nadal przesiąknięta jest mową nienawiści, krzywdzącymi stereotypami i uproszczeniami. Maja Heban oprócz elementów autobiograficznych zamieszcza w książce bardzo skrupulatną i inteligentną, ale jednocześnie przystępną analizę...

Niezwykła książka, która jest nie tylko podróżą od wzgórz Galicji przez nadbużańskie brzegi po dalekie pustynie Mongolii, ale również, a może i zwłaszcza, podróżą przez wspomnienia do źródeł dzieciństwa, które ukształtowały nas, mieszkańców Europy Środkowo-zdecydowanie bardziej-Wschodniej. Autor posługując się plastycznymi obrazami meandruje przez czas i przestrzeń ukazując na przykładzie własnego życia, że jako Polacy ukształtowani przez zawieruchę dziejów dużo więcej wspólnego mamy z mieszkańcami dalekiego zabajkala, niż z obywatelami Europy Zachodniej.

Niezwykła książka, która jest nie tylko podróżą od wzgórz Galicji przez nadbużańskie brzegi po dalekie pustynie Mongolii, ale również, a może i zwłaszcza, podróżą przez wspomnienia do źródeł dzieciństwa, które ukształtowały nas, mieszkańców Europy Środkowo-zdecydowanie bardziej-Wschodniej. Autor posługując się plastycznymi obrazami meandruje przez czas i przestrzeń ukazując...

Zainteresowałem się tą książką z ciekawości, ze względu na pokrewieństwo autora z Margit Sandemo, która jest jego wnuczką. Z pewnością kunszt literacki odziedziczyła po swoim dziadku, który zasłużenie został noblistą. Mimo przestarzałego stylu obydwie historie romantyczne zawarte w tym tomie śledzi się z zapartym tchem, a emocje i uczucia bohaterów są rozpisane niezwykle wnikliwie i angażująco. Postaci są żywe i barwne, a czytelnik może się bardzo łatwo wczuć w ich przeżycia. Dokładnie tak, jak w przypadku bohaterów "Sagi".
Przyjemne było obcowanie z absolutną klasyką literatury norweskiej.

Zainteresowałem się tą książką z ciekawości, ze względu na pokrewieństwo autora z Margit Sandemo, która jest jego wnuczką. Z pewnością kunszt literacki odziedziczyła po swoim dziadku, który zasłużenie został noblistą. Mimo przestarzałego stylu obydwie historie romantyczne zawarte w tym tomie śledzi się z zapartym tchem, a emocje i uczucia bohaterów są rozpisane niezwykle...

Wspaniała, niezapomniana przygoda, która zostanie ze mną na zawsze. Świetna, dynamiczna akcja, bardzo dobrze nakreśleni, ciekawi i rozwinięci bohaterowie, niezwykłe wydarzenia i różnorodność gatunkowa to najlepsze cechy tej opowieści. Pisana z dużą samoświadomością przez elokwentną i niekonwencjonalną autorkę, która do każdego z 47-miu tomów zrobiła research historyczny. Niektóre z nich pisane pod ogromnym natchnieniem, inne nieco poszarpane, pisane po to, by pociągnąć historię dalej - Mimo tego każdy tom był specjalny w swoim własnym rodzaju.
Wstawka autobiograficzna na końcu ostatniej części kreśli tło, w którym osadzić można całą poprzednio przeczytaną historię, co dodaje jej tylko dodatkowego waloru.
Jednocześnie Saga jest córką własnych czasów - przesiąknięta mistycyzmem, duchowością i ekologicznym przesłaniem, które podane są w bardzo wartościowy, konkretny i trafny sposób. Autorka posiada szeroką wiedzę na temat duchowości i mitologii w różnych kulturach ludowych wielu różnych społeczności, co odbija się na wyrafinowaniu, symbolizmie i głębi, które odnaleźć można w Sadze.
Będę uważać tę historię za jedną z moich ulubionych, na równi z Mrocznymi Materiami Philipa Pullmana czy Władcą Pierścieni J R R Tolkiena.

Wspaniała, niezapomniana przygoda, która zostanie ze mną na zawsze. Świetna, dynamiczna akcja, bardzo dobrze nakreśleni, ciekawi i rozwinięci bohaterowie, niezwykłe wydarzenia i różnorodność gatunkowa to najlepsze cechy tej opowieści. Pisana z dużą samoświadomością przez elokwentną i niekonwencjonalną autorkę, która do każdego z 47-miu tomów zrobiła research historyczny....