Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów
1
ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”
5
ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“1
ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!7
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCWanna z kolumnadą. Reportaże o polskiej przestrzeni
Wydawnictwo: Czarne reportaż
248 str. 4 godz. 8 min.- Kategoria:
- reportaż
- Wydawnictwo:
- Czarne
- Data wydania:
- 2013-09-25
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-09-25
- Liczba stron:
- 248
- Czas czytania
- 4 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375365566
- Tagi:
- przestrzeń Polska architektura urbanizacja planowanie przestrzenne ład przestrzenny
Z posłowiem Andrzeja Stasiuka.
Polska miała jeden z najlepszych systemów planowania przestrzennego w Europie, a wiele krajów podpatrywało go i wdrażało u siebie. Na przykład Niemcy. Tak było przed wojną. Po wojnie system został scentralizowany. A w nowej Polsce nikt nie planuje ani centralnie ani przestrzennie.
Bo planowanie przestrzenne jest nudne i sprowadza się do ustaw, przepisów, wykresów, szkiców i terminologii. Zamiast planowania mamy więc wszechobecny chaos. Filip Springer uparł się jednak i postanowił znaleźć w tym szaleństwie jakąś metodę. Nie zaważając na zagradzające mu drogę płoty, meandrując pomiędzy setkami billboardów, przemierzał Polskę wszerz i wzdłuż. Jeździł po miastach i miasteczkach, ulicach widmach, przedmieściach bez dróg i chodników, przekraczał mosty nad nieistniejącymi rzekami, rozmawiał z urzędnikami, naukowcami, architektami i mieszkańcami nowych osiedli o obiecujących nazwach, które w rzeczywistości okazały się miejscami wygnania. Na Śląsku znalazł egipską piramidę, w Jelonkach coś w rodzaju Partenonu, a pod Warszawą wenecki pałac. Przy okazji określił też nową jednostkę chorobową – pastelozę.
I tak z pozornie nieinteresującego nikogo, nudnego zagadnienia powstała pasjonująca opowieść o kraju, w którym żyjemy, i ludziach, którzy tworzą naszą rzeczywistość. Trochę straszna, ale i czasami śmieszna. To historia o ładzie przestrzennym, czyli o czymś, „o czym każdy w Polsce słyszał, ale nikt od dawna tego nie widział”.Oceń książkęDodaj do biblioteczkiPorównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Chcieliśmy dać wartość miastu*
Mając w pamięci to, z jaką rezygnacją Filip Springer wypowiadał się podczas spotkania okołahansenowskiego w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, spodziewałam się, że w „Wannie z kolumnadą” trudno będzie znaleźć przebłyski optymizmu, tym bardziej, że ich wyszukiwanie oznacza w tym przypadku tytaniczny wysiłek. A jeżeli już coś miłego się pokaże, to i tak zaraz sprawcy całego zamieszania zostaną przekupieni / zrezygnują / dostaną zatoru żylnego ze skutkiem śmiertelnym. Wyszło, że niewiele się pomyliłam.
W Polsce jest brzydko, edukacja plastyczna właściwie nie istnieje, a ten, kto dysponuje stosownymi funduszami, nie ma praktycznie żadnych ograniczeń – to wie już chyba każdy, kto czytał choćby jedną popularyzatorską książkę o architekturze i urbanistyce w Polsce. Z tego względu tak cenna wydała mi się rozmowa Kwietowicza z Trybusiem i Piątkiem, opublikowana niedawno jako „Lukier i mięso”, w której obaj Panowie starają się, choćby w niewielkim stopniu, dać odpór narzekaniu. Dziwnym trafem jednak argumentami przemawiającymi na rzecz optymistycznego patrzenia na przyszłość budownictwa w kraju były obiekty użyteczności publicznej lub mieszkaniówka o mocno podwyższonym standardzie, na dodatek najczęściej w Warszawie. Przyjmijmy więc, że jest bardziej źle, niż dobrze, ale nie tak do końca beznadziejnie. Piszę to, bo gruba skóra i pocieszenie, że coś przyzwoitego się czasami u nas buduje, będą bezcennym kapitałem na czas lektury „Wanny”.
Najnowsza książka Springera to zbiór reportaży, każdy z nich dotyka innego tematu: samowoli budowlanej, braku regulacji miejsc reklamowych, teoretyczności planów zagospodarowania przestrzennego, fantazji deweloperów (pozostających jedynie fantazjami) i ulubionych tematów amatorów architektury: grodzonych osiedli, płotów oraz pastelowych elewacji bloków. Okazuje się przy tym, że w Łodzi znaleźć można aż osiemnaście rzek, a warszawski Dworzec Wodny od ocalenia dzielił jeden jedyny dzień. Teksty obnażają bezmyślność rozmówców reportera i ich absolutne nieprzygotowanie do kształtowania wspólnej przestrzeni. Dialogi, które w każdej innej sytuacji wydawałyby się zabójczo śmieszne, tutaj straszą, bo pokraczne słowa wychodzą nie tylko z ust drobnych przedsiębiorców, ale urzędników oraz przedstawicieli władzy. Mówiąc o potworku Gołębiewskiego w Karpaczu, Zbigniew Maćkow, przewodniczący Dolnośląskiej Izby Architektów nawiązuje do republik bananowych. I rzeczywiście, pomyśleć można, że Polska to dzika dżungla, w której każdy robi co chce, a przyłapany – udaje idiotę.
– Dzwonię w sprawie waszych banerów.
– To nie nasze.
– Ale tam jest wasz numer.
– Ale nie powinien być. Są dwa, na ten drugi niech pan dzwoni.
– A wy nie jesteście brukarzami?
– No jesteśmy.
– Czyli baner jest prawdziwy.
– Nie jest, my z nim nie mamy nic wspólnego.
– No, ale numer się zgadza, bo się dodzwoniłem.
– Tak, ale tylko numer.
– I jesteście brukarzami.
– No tak, ale tamte banery to ktoś zupełnie inny wieszał.
– I pan go nie zna?
– Trochę znam. Ale pan coś chce ode mnie?
– Chciałem kostkę przed garażem wymienić.
– No to czemu pan od razu tak nie zaczął, tylko o tych banerach?Wciągająca i dobijająca – taka jest „Wanna z kolumnadą”, chociaż uważam, że hotelowi Venecia Palace dostało się trochę na wyrost, ze względu na to, iż nie jest stonowany, na dodatek jego właściciel... cóż. Sam budynek wydaje się być mimo wszystko „oryginalny i heroiczny” to dekorowana buda z gipsowymi zdobieniami bez ładu i składu, święto przesady i tandety, pięć minut w syntetycznym raju z fotoszopowanego folderu, prawdziwe dziecko Las Vegas. Tymczasem porozwieszanym to tu, to tam płachtom brakuje do tej zabawnej monumentalności bardzo wiele, są po prostu beznadziejne, a co gorsza, nikt nie wierzy nawet w ich skuteczność. Między jednym a drugim jest spora różnica.
Tekstowi towarzyszą, jak to w książkach Springera bywa, wykonane przez niego fotografie. Są bure, smutne, zwykle nie ma na nich ludzi, za to można liczyć na obfitość błota, bałagan urbanistyczny, tłok i realizację wyidealizowanych wizualizacji w dość nieidealnej rzeczywistości. Obraz nędzy i rozpaczy. Sam Autor stwierdza w wywiadzie dla Lubimy Czytać, że podczas pracy nad książką pozbył się wszelkich wątpliwości, ponieważ zrozumiał, iż nic się w Polsce nie zmieni. Ja natomiast, za Piątkiem i Trybusiem, wolę wierzyć, że będzie inaczej i jeszcze nie wszystko stracone. Kto miał rację, okaże się za kilka lat. Tymczasem idę pogapić się zza płotu na Marinę Mokotów.
Aleksandra Lubińska
* To słowa Leszka Czarneckiego, wypowiedziane przy okazji otwarcia wrocławskiego Sky Tower. Poważnie.
756 104 32Oceny
Książka na półkach
- 2 937
- 2 485
- 579
- 110
- 85
- 73
- 55
- 50
- 50
- 25
Cytaty
Artykuły
Podsumowanie rynku książki 2013
Artykuły
Tu zawsze będzie brzydkoPodobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
🛁„Wanna z kolumnadą” to książka, która porusza temat nieistotny społecznie. Kogo interesuje wygląd miast, powstawanie nowych budynków i ich dopasowanie do charakteru miasta i otoczenia, spójność wizualna? Są ważniejsze problemy…
🛁Jeśli poczułeś się dotknięty powyższymi tezami zapraszam do zapoznania się z tą pozycją koniecznie! Filip Springer przemierzając w wzdłuż i w szerz Polskę porównuje rozwiązania architektoniczne w miastach Polskich. Tłumaczy: jak powstają wyspy ciepła i co zrobić, by im zapobiec, szuka najcichszych miejsc w Polsce, sprawdza czy grodzone osiedla są faktycznie tak bezpieczne, jak to sugerują deweloperzy.
🛁Czy słyszałeś o takich obiektach jak Hotel Venecia Palace? Chciałbyś dowiedzieć się w jakich okolicznościach powstał Hotel Gołębiewski w Karpaczu? A może po prostu chciałbyś wiedzieć ile warte jest twoje spojrzenie?
🛁Na te i na wiele innych pytań znajdziesz odpowiedzieć w tej książce. Mnie osobiście zawsze porusza temat reklamozy i jej wpływu na estetykę miast. Dzięki „Wannie…” już wiem jak ten problem jest rozwiązywany od strony teoretycznej i praktycznej.
🛁”Wanna z kolumnadą” jest pięknie wydana! Tematy urbanistyczno-architektoniczne uzupełniają fotografie autora. Myślę, że coraz więcej ludzi chce żyć w estetycznych miastach i zauważa problem reklamozy, powstawania nowych osiedli w każdym możliwym miejscu i ich wpływ na otoczenie. Myślę, że warto od czasu do czasu wyjść ze swojej strefy komfortu i zainteresować się klimatem, w którym żyjesz.
🛁„Wanna z kolumnadą” to książka, która porusza temat nieistotny społecznie. Kogo interesuje wygląd miast, powstawanie nowych budynków i ich dopasowanie do charakteru miasta i otoczenia, spójność wizualna? Są ważniejsze problemy…
więcej Pokaż mimo to🛁Jeśli poczułeś się dotknięty powyższymi tezami zapraszam do zapoznania się z tą pozycją koniecznie! Filip Springer przemierzając w wzdłuż i w...
O brzydocie poleskiej. Ciekawa, ale te wydanie zestarzało się, musiałem niektóre fragmenty przekartkować.
O brzydocie poleskiej. Ciekawa, ale te wydanie zestarzało się, musiałem niektóre fragmenty przekartkować.
Pokaż mimo toJeżeli idzie o pisanie o polskiej architekturze i przestrzeni, Filip Springer nie ma sobie równych. Przeczytałam już prawie wszystkie jego książki i zawsze jestem zachwycona lekkością jego pióra, dociekliwością, trafnością diagnoz i odwagą w nazywaniu zjawisk i chorób, które toczą otaczającą nas rzeczywistość. Nie inaczej jest tym razem. "Wanna z kolumnadą" jest bezlitosna wobec potworkowatych "pałacyków weselnych", reklam wielkoformatowych i pastelozy. Jednocześnie daje nadzieję na zmianę i pokazuje, że aby nasze otoczenie zaczęło wyglądać lepiej, to w nas jako społeczeństwie musi zajść metamorfoza.
Jeżeli idzie o pisanie o polskiej architekturze i przestrzeni, Filip Springer nie ma sobie równych. Przeczytałam już prawie wszystkie jego książki i zawsze jestem zachwycona lekkością jego pióra, dociekliwością, trafnością diagnoz i odwagą w nazywaniu zjawisk i chorób, które toczą otaczającą nas rzeczywistość. Nie inaczej jest tym razem. "Wanna z kolumnadą" jest...
więcej Pokaż mimo toPamiętam całkiem niezłe pierwsze wydanie, więc ciekaw byłem co będzie w uzupełnionym. Po pierwsze - chyba wszystkie nowe teksty to przedruk już opublikowanych w różnych czasopismach. Po drugie - ich poziom mocno odstaje od treści i formy tego co było w pierwszym wydaniu. Oryginalna treść kompletnie się rozmyła, przekaz pierwotnej książki zginął w tej grafomanii i Polskiej Szkole Reportażu™ jaka została do niej wstrzyknięta. Szkoda, nie warto, jak chcecie czytać to tylko pierwsze wydanie.
Pamiętam całkiem niezłe pierwsze wydanie, więc ciekaw byłem co będzie w uzupełnionym. Po pierwsze - chyba wszystkie nowe teksty to przedruk już opublikowanych w różnych czasopismach. Po drugie - ich poziom mocno odstaje od treści i formy tego co było w pierwszym wydaniu. Oryginalna treść kompletnie się rozmyła, przekaz pierwotnej książki zginął w tej grafomanii i Polskiej...
więcej Pokaż mimo toReportaże o mniej estetycznej twarzy Polski
Reportaże o mniej estetycznej twarzy Polski
Pokaż mimo toProblem organizacji polskiej przestrzenni pod kątem wizualnym pomimo upływu lat niestety ciągle aktualny. Podejście autora do tematu i sposób przedstawienia problemów w nim obecnych udany i ciekawy jednak forma, w której poprowadzony jest reportaż wydaje się być niepotrzebnie chaotyczna i czasami mało dogłębna. Niemniej warto przeczytać.
Problem organizacji polskiej przestrzenni pod kątem wizualnym pomimo upływu lat niestety ciągle aktualny. Podejście autora do tematu i sposób przedstawienia problemów w nim obecnych udany i ciekawy jednak forma, w której poprowadzony jest reportaż wydaje się być niepotrzebnie chaotyczna i czasami mało dogłębna. Niemniej warto przeczytać.
Pokaż mimo toTo powinna być lektura obowiązkowa w szkołach, może wtedy nasz krajobraz wyglądałby lepiej.
To powinna być lektura obowiązkowa w szkołach, może wtedy nasz krajobraz wyglądałby lepiej.
Pokaż mimo toWarto przeczytać.
Warto przeczytać.
Pokaż mimo toBo po wschodniej granicy jest niebo. No błagam.
Bo po wschodniej granicy jest niebo. No błagam.
Pokaż mimo toAutor porusza wiele tematów związanych nie tylko z estetyką. Warto przeczytać, żeby się nie znieczulać na takie tematy.
Autor porusza wiele tematów związanych nie tylko z estetyką. Warto przeczytać, żeby się nie znieczulać na takie tematy.
Pokaż mimo to