Droga 816

Przepiękne opowieści wymagające skupienia i czasu. O miejscu, o byciu, o przeszłości, o ludziach i o przyrodzie.
Fantastyczne.

Przepiękne opowieści wymagające skupienia i czasu. O miejscu, o byciu, o przeszłości, o ludziach i o przyrodzie.
Fantastyczne.

Pokaż mimo to

Ponad połowa książki to opisy przyrody.

Ponad połowa książki to opisy przyrody.

Pokaż mimo to

Świetna książka!

Świetna książka!

Pokaż mimo to

Wszystko co najwartościowsze znajduje się na brzegach. Poetyzowany zapis trudnej nadbużańskiej historii i teraźniejszości. Ornitologiczny polot, miejscami wzbija się na wyżyny arcydzieła. Książka zasługuje na ładniejsze wydanie.

Wszystko co najwartościowsze znajduje się na brzegach. Poetyzowany zapis trudnej nadbużańskiej historii i teraźniejszości. Ornitologiczny polot, miejscami wzbija się na wyżyny arcydzieła. Książka zasługuje na ładniejsze wydanie.

Pokaż mimo to

Zarówno opis książki na okładce jak i seria wydawnicza "Literatura faktu" sprawiły, że byłam pewna, że sięgam po reportaż. Po opowieść o historii i ludziach znad Bugu. A książka zupełnie tym nie jest. Pomyślałam - czemu nie, dajmy szansę poezji, filozofii i detalicznym opisom rozpoznawania ptaków. Bardzo się starałam, nawet szukałam zdjęć i odgłosów ptaków w necie. Ale poległam. To jest naprawdę źle napisane. Gadanina o ptakach i o niczym. Pretensjonalne. I te nazwy łacińskie co drugie zdanie...

Mój faworyt, cytat, autentyk:
"Szedłem, a w uszach Cuculus canorus, Sylvia atricapilla i Luscinia species. Erithacus rubecula, Turdus musicus i Turdus merula. Locustella fluviatilis, Locustella luscinioides, Crex crex. Columba palumbus, Fringilla coelebs i te trzy Parus species".

Good luck and good night.

1 punkt za ze cztery fajne akapity, 1 punkt za to, że znalazłam dzięki tej książce świetną stronę z odgłosami ptaków.

Zarówno opis książki na okładce jak i seria wydawnicza "Literatura faktu" sprawiły, że byłam pewna, że sięgam po reportaż. Po opowieść o historii i ludziach znad Bugu. A książka zupełnie tym nie jest. Pomyślałam - czemu nie, dajmy szansę poezji, filozofii i detalicznym opisom rozpoznawania ptaków. Bardzo się starałam, nawet szukałam zdjęć i odgłosów ptaków w necie. Ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niestety, mocno mnie rozczarowała. Sporo nudnych fragmentów. Sytuację ratują opisy przyrody, a szczególnie ptaków, na których Autor doskonale się zna. Dobry temat, niezły pomysł, ale wykonanie do mnie nie przemawia.

Niestety, mocno mnie rozczarowała. Sporo nudnych fragmentów. Sytuację ratują opisy przyrody, a szczególnie ptaków, na których Autor doskonale się zna. Dobry temat, niezły pomysł, ale wykonanie do mnie nie przemawia.

Pokaż mimo to

W świecie, w którym nawet do sklepu za rogiem jedzie się samochodem, Autor idzie. Idzie wzdłuż granicy - kraju, ale także swojej wytrzymałości. I myślę, że wytrzymałości wielu czytelników, bo właściwie idzie zamiast nich. Ilu z was było ostatnio na długim spacerze za miastem? Ilu miało czas, by przyjrzeć się uważnie otaczającemu światu? Warto zatrzymać się na moment, przeczytać książkę i ruszyć własną drogą.

W świecie, w którym nawet do sklepu za rogiem jedzie się samochodem, Autor idzie. Idzie wzdłuż granicy - kraju, ale także swojej wytrzymałości. I myślę, że wytrzymałości wielu czytelników, bo właściwie idzie zamiast nich. Ilu z was było ostatnio na długim spacerze za miastem? Ilu miało czas, by przyjrzeć się uważnie otaczającemu światu? Warto zatrzymać się na moment,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna opowieść drogi, po tej cudownej najbardziej wschodnioeuropejskiej trasie w naszym kraju. Po przeczytaniu udałem się w tamten rejon i objechałem tą drogę. Książka nie jest przewodnikiem, ale literacką opowieścią o kulturze, ludziach i przyrodzie polskiego pogranicza na Lubelszczyźnie.

Świetna opowieść drogi, po tej cudownej najbardziej wschodnioeuropejskiej trasie w naszym kraju. Po przeczytaniu udałem się w tamten rejon i objechałem tą drogę. Książka nie jest przewodnikiem, ale literacką opowieścią o kulturze, ludziach i przyrodzie polskiego pogranicza na Lubelszczyźnie.

Pokaż mimo to

Coś poszło nie tak. A mogło być ciekawie.
Nie podobało mi się to. Nie podobał mi się język, styl, na jaki silił się autor. Nie mogłam skupić się na treści, bo język skutecznie mi przeszkadzał. Gdyby było to dłuższe, to miałabym problem ze skończeniem.

Prawie że atlas przyrodniczo-ornitologiczny z tego wyszedł, tylko zdjęć ptaszków i roślinek brak. Ale nazw łacińskich to i owszem, całkiem sporo. Tyle tylko, że to książka o drodze, nie o ptaszkach. Tytułowa droga 816 to „Nadbużanka”, biegnąca wzdłuż granicy polsko-białoruskiej i polsko-ukraińskiej. Dalej już tylko Bug, wschód, nie-Unia, prawosławie, „tam”.

Liczyłam na literaturę faktu, dostałam pretensjonalne, niemalże pretendujące do miana poezji opisy wewnętrznych przeżyć i odczuć autora. Właśnie, za dużo autora w tej książce. Przecenia chyba swoją rolę i swoje bycie „tam”.
„Nie mogą uwierzyć, że ktoś idzie pieszo. Z Horodła do Terespola. Że nie samochodem, chociaż autobusem. Patrzą z politowaniem, niektórzy stukają się w głowę. Nie rozumieją, dlaczego ten cudak właśnie nie jest w pracy i nie zarabia pieniędzy. Znikają w chałupach, by opowiedzieć domownikom w napotkanym dziwie”. (s.50)

A mnie się wierzyć nie chce, że tamtejszy mieszkaniec, który sam jest w domu, dziwi się, że jakiś pieszy, przechodzień, w pracy nie siedzi, tylko wędruje.

„Za wysokim wezgłowiem jednego z nagrobków krucha babuleńka poutykała rozmaite przyrządy do pielęgnowania pamięci o zmarłych: pastę, szmatę, szczotki i miotełkę.” (s.44)

Nieco autor spłycił to, co uważam za pielęgnowanie pamięci o zmarłych.

Do tego katolicy są średnio fajni, bo przecież wszyscy z nich niszczą to, co prawosławne. Prawosławni to już co innego, dobrzy, dbają o swoją kulturę. Ja jednak wolę myśleć, że Wschód to przenikanie się kultur, a nie ich przeciwstawianie.

Cierpliwości do czytania życzę, jeśli ktoś z Was zechce jednak po tę książkę sięgnąć.

https://tak-sobie-czytam.blogspot.com/2018/01/droga-816-micha-ksiazek-882017.html

Coś poszło nie tak. A mogło być ciekawie.
Nie podobało mi się to. Nie podobał mi się język, styl, na jaki silił się autor. Nie mogłam skupić się na treści, bo język skutecznie mi przeszkadzał. Gdyby było to dłuższe, to miałabym problem ze skończeniem.

Prawie że atlas przyrodniczo-ornitologiczny z tego wyszedł, tylko zdjęć ptaszków i roślinek brak. Ale nazw łacińskich to i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książek to dla mnie kolejna metamorfoza Stasiuka (po Olszewskim, Szczerku i in.). Z domieszką ornitologii, 'studenckiego' łażenia wzdłuż drogi, łapania stopa i gadania z każdym napotkanym człowiekiem.
Mnie przekonał ten styl narracji. Czuć w nim autentyczną fascynację pokonywaną przestrzenią.

Książka słabo wydana, więc średnia na prezent.

Książek to dla mnie kolejna metamorfoza Stasiuka (po Olszewskim, Szczerku i in.). Z domieszką ornitologii, 'studenckiego' łażenia wzdłuż drogi, łapania stopa i gadania z każdym napotkanym człowiekiem.
Mnie przekonał ten styl narracji. Czuć w nim autentyczną fascynację pokonywaną przestrzenią.

Książka słabo wydana, więc średnia na prezent.

Pokaż mimo to