Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka przedstawia dwójkę ludzi z dwóch różnych światów, a także miłość, która rozkwita między nimi z dnia na dzień. Pierwsze ich spotkanie nie jest kolorowe, poznają się w momencie kiedy to Flynn zostaje ugryziony przez psa Natalie. Od tego momentu wszystko się zaczyna.
Natalie jest dwudziestotrzyletnią nauczycielką klas trzecich w Nowym Jorku. W końcu zaczyna robić to co lubi, a nawet kocha, zapominając o sytuacji, która przydarzyła się jej osiem lat temu i o której próbuje zapomnieć. Zbudowała nową siebie, zbudowała mur żeby być daleko od mężczyzn. Jednak to się zmienia kiedy poznaje Flynna Godfreya przystojnego aktora Hollywood.
Flynn Godfrey nie szuka miłości, nie chce małżeństwa, po rozwodzie, gdzie jego żona go zdradziła. Poświęca się swojej pasji i nie zamierza tego zmieniać. Do momentu poznania Natalie, która wtargnęła do jego życia niespodziewanie. Jednak to on zaczął ją gonić, nie myśląc jak to może wywrócić jego życie do góry nogami.
Przez pierwsze parę stron byłam naprawdę ciekawa jaki będzie dalszy rozwój akcji, jednak po pięćdziesięciu stronach powoli zaczynało mnie nudzić. Nie przeczę w romansach schemat jest bardzo dużo razy powielany i żeby trafić na coś oryginalnego trzeba się naprawdę postarać. Jednak schemat Greya, a raczej jego preferencji powiela się za dużo razy. Oboje bohaterów ma tajemnicę, których nie chcą sobie zdradzić, jednak tak jak Natalie miała tą tajemnicę przez swoją przeszłość i miała swoje zasady to przy Flynnie o nich zapomniała. Co mnie zniesmaczyło do książki, nawet sam wzgląd na to, że oni znali się zaledwie tydzień. To jest niestety kolejna rzecz, która odrzuciła mnie znali się tydzień, a on zdradzał jej rzeczy, których nie powinien. Bohaterowie są tak sprzeczni ze sobą, a zarazem nie mają prawie osobowości tylko działają według mechanizmu. Tak jak niektóre dialogi między Flynnem, a Natalie były zbędne i ociekające płytkością. Co do fabuły jest ona na jakiś swój maleńki sposób ciekawa, ale tak jak napisałam wcześniej to powielający się schemat.
Czy gdybym mogła czy przeczytałabym ją kolejny raz? Na pewno nie. Sięgnęła bym po coś lepszego. Jednak nie lubię zostawiać serii niedoczytanych, więc pewnie sięgnę po kolejną część.

Autorka przedstawia dwójkę ludzi z dwóch różnych światów, a także miłość, która rozkwita między nimi z dnia na dzień. Pierwsze ich spotkanie nie jest kolorowe, poznają się w momencie kiedy to Flynn zostaje ugryziony przez psa Natalie. Od tego momentu wszystko się zaczyna.
Natalie jest dwudziestotrzyletnią nauczycielką klas trzecich w Nowym Jorku. W końcu zaczyna robić to...

Klimat książek Colleen Hoover czuje się w momencie, kiedy ma się je w dłoni. Towarzyszące uczucie jest wtedy naprawdę niesamowite.
9 listopada to dla Fallon najgorsza data w życiu. Tego dnia parę lat wcześniej pożar zostawił po sobie blizny na jej ciele. Dla Bena również ten dzień nie należy do najlepszych z powodu śmierci swojej matki. Dwójka nieznajomych ludzi przez przypadek spotyka się w restauracji i 9 listopada nie jest już złym dniem.
W wieku osiemnastu lat Fallon spotka się ze swoim ojcem w restauracji, przedstawia mu plan wyprowadzki do Nowego Yorku, krytykuje jego niektóre wybory, gdyż uważa, że to on jest winny blizn szpecących jej skórę. Kiedy wspomina o Broadwayu, reakcja ojca nie jest taka, jaką dziewczyna spodziewała się usłyszeć. W podobny sposób reaguje na wieść o chłopaku córki, który zjawia się nagle przy ich stoliku. Tym chłopakiem jest młody, przystojny Ben, który przysłuchując się z boksu dalej rozmowie dziewczyny z ojcem postanawia uratować ją z opresji.
Fallon była szesnastoletnią dziewczyną, kiedy pożar zniszczył jej pewność siebie oraz szansę na zostanie aktorką. Za każdym razem, gdy wychodzi na miasto zakrywa połowę swojej twarzy, by ludzie nie musieli patrzeć na blizny. Jednak wraz z upływem kolejnych rozdziałów zmienia się w dziewczynę, która chodzi z wysoko uniesioną głową. A to wszystko dzięki Benowi, chłopakowi, którego poznaje właśnie 9 listopada.
Reszta recenzji na http://bibliotekatajemnic.blogspot.com/

Klimat książek Colleen Hoover czuje się w momencie, kiedy ma się je w dłoni. Towarzyszące uczucie jest wtedy naprawdę niesamowite.
9 listopada to dla Fallon najgorsza data w życiu. Tego dnia parę lat wcześniej pożar zostawił po sobie blizny na jej ciele. Dla Bena również ten dzień nie należy do najlepszych z powodu śmierci swojej matki. Dwójka nieznajomych ludzi przez...

Nigdy nie przepadałam za Romeo i Julią, po prostu uważałam tę historię za przereklamowaną. Sięgając po „Zły Romeo”, nie spodziewałam się czegoś lepszego.

Cassie i Ethan zostali połączeni w parę na przesłuchaniach do Grove. Już w tamtym momencie złapali ze sobą kontakt, a gdy przeszli dalej – więzi między się zacieśnił. Jednak przyjaźń damsko-męska nie może istnieć, jeśli jedna ze stron pała pożądaniem do drugiej. Do tego wszystkiego dostają główne role w „Romeo i Julii”. Czy miłość w dramacie może przenieść się do miłości w realistycznym świecie?

Cassie była nastolatką, która miała wymagających rodziców, których próbowała uszczęśliwić Jednak to dzięki swojej matce i nieśmiałości trafiła na zajęcia teatralne, które pokochała. Dlatego też chciała zostać aktorką, a egzaminy do Grove miały jej to zapewnić. Dziewczyna posiadała manię – chciała, aby wszyscy ją lubili. Nieważne, jaką idiotkę musiała z siebie zrobić, czy też ukrywała własne zdanie, by nie wyróżniać się na tle innych. Tylko przy jednej osobie była tak naprawdę sobą – Ethanie.

Ethan to zamknięty w sobie chłopak, który już trzeci raz był na egzaminach. To dzięki partnerstwu z Cassie udało mu się zdać. Na uczelni nie miał za dużo przyjaciół, może jednak nie chciał ich. Zawsze wychodził z sali jako pierwszy, drugie śniadanie jadł w samotności. Tylko jedną osobę dopuszczał do siebie – Cassie.

Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że autorka miała bardzo dobry pomysł. Książka była podzielona na momenty obecne i sprzed sześciu lat, przez co mogliśmy poznać dobrze wykreowanych bohaterów. Jednak odczułam wrażenie, że główna bohaterka patrzyła na Ethana wyłącznie przez pożądanie, pisała o tym, śniła. To było dosyć dziwne w pewnym momencie, lecz nadal stała na swoim i nie była zaślepiona chłopakiem. Co mi się spodobało, bo potrafiła myśleć przejrzyście. Mimo kiepskiego nastawienia do brunetki polubiłam ją, tak samo, jak Ethana.

Niektóre cytaty w książce mnie zachwycały, jednak książka nie zrobiła na mnie takiego dużego wrażenia. Miło się ją czytało po prostu.

Nigdy nie przepadałam za Romeo i Julią, po prostu uważałam tę historię za przereklamowaną. Sięgając po „Zły Romeo”, nie spodziewałam się czegoś lepszego.

Cassie i Ethan zostali połączeni w parę na przesłuchaniach do Grove. Już w tamtym momencie złapali ze sobą kontakt, a gdy przeszli dalej – więzi między się zacieśnił. Jednak przyjaźń damsko-męska nie może istnieć, jeśli...